"دوست داشتن" و "نفرت داشتن" برای مردمان عادی -مثل ما- غالبا حالاتی مربوط به سکونت در عالم خیال است. آنگاه که دوست می‌داریم یا متنفر میشویم اغلب برایش توضیحی نداریم جز آنکه با تسلط بر لفاظی بتوانیم برایش دلیلی بتراشیم. این حالات اغلب انفعالی و غرض‌ورزانه است، بی‌آنکه به غرض و جهتش که معمولا حبّ نفس و خودخواهی است، التفات داشته باشیم. حبّ و بغض "پیشا غرض" حالت نادر و موهبتی دور از دسترس است. جز با ریاضت، حکمت یا فیض حق، بعید است کسی به ساحت حبّ و بغض غیر غرض‌ورزانه تشرف حاصل کند. اگر نسبت به حبّ و بغض مراقبه داشته باشیم و مکر نفس و خیال را بشناسیم بعید است در عرصه‌های غرض‌ورزی مانند رقابت سیاسی، به هیجان بیاییم و گریبان چاک کنیم. ➕️ @yaminpour