🔸همه‌ی ما یک دکتر فاضلی عصبی هستیم 📝محمد حسین تیرآور ۱)راستش را بخواهید همه‌ی ما این روزها یک دکتر فاضلی عصبانی هستیم، فقط میکروفون نداریم که پرت کنیم. چرا عصبی نباشیم؟ کسی آمده است برای سکان داری ریاست جمهوری یک کشور نود میلیونی با بیست وزارت‌خانه، که یک سرش فرهنگ است، یک سرش امنیت، یک سرش اقتصاد، یک سرش انرژی و... اما صادقانه می‌گوید که: «نه ایده دارم و نه برنامه، نه کارشناس هستم و نه متخصص». طوری کلی پاسخ می‌دهد به سوالات تخصصی که هر آگاه منصفی می‌فهمد آقای نماینده اطلاع دقیقی از هیچ چیز ندارد. مدام با خودمان کلنجار می‌رویم که: مرد حسابی اینکه می‌گویی «کار باید علمی و کارشناسی باشد» که نشد! مگر ما یک نظر کارشناسی داریم و یک قرائت علمی؟ اقتصاد و فرهنگ پر از مکاتب متناقض با یکدیگرند، شما که کارشناس کلان نیستید، در مواجه با تضارب آرای کارشناسان و نسخه های علمی، چه می‌کنید؟ سنگ کاغذ قیچی می‌کنید که کدام را انتخاب کنید؟ کلی گویی، هم پرسشگران متخصص را کلافه می‌کند هم مخاطبان را و حتی خود آقای کاندید کلافه شده از سوالات تخصصی را. ۲) کارگردان استودیو ‌ نما را از بالا و باز می‌گیرد تا رفت و آمد عصبی مشاور فرهنگی دکتر پزشکیان واضح ثبت شود، روی آنتن زنده؛ اصرار آقای نامزد هم برای آرام کردن دکتر فاضلی عصبانی فایده‌ای ندارد، وقتی که مجبور است به مشاور هیئت علمی خود با صدای بلند روی انتن زنده تذکر بدهد: «آقای دکتر فاضلی عصبی نشو». دست آخر کار به جایی رسید که مسعود پزشکیان مجبور شد در میز گرد فرهنگی، از مشاور خود انتقاد کند که: «ما فرهنگ گفتگو نداریم». ۳) گفتم، همه‌ی ما یک دکتر فاضلی عصبانی هستیم، وقتی مسعود پزشکیان طوری به مردم می‌گوید «فقط چهل سال می‌گوییم درست می‌کنیم‌، چرا نکردید؟» و به روی خودش هم نمی‌آورد که دهها سال از این چهل سال ، خودش هم نماینده بوده و هم وزیر و فی‌الحال اکثریت تیم حاضرش نیز، یا وزیر این مملکت بوده‌اند یا مسئول. وقاحت همه را عصبی می‌کند. @mohammadhoseintiravar