.
🔹ه. مواجهه با تکذیب معاد با تذکر به ربوبیت الهی (آیات47-50 و 57 تا 74)
0️⃣2️⃣با اینکه عمده این آیات به توصیف دستهبندی سهگانه انسانها در قیامت و در لحظه مرگ اختصاص دارد؛ اما در فرازی در میانه این سوره یکدفعه بحث را به سراغ هشدارهایی در خصوص ربوبیت خداوند کشاند. چرا؟
🍃الف. انسانهای شومی (اصحاب مشئمه) که شومیشان به خاطر این است که نامه عملشان را به دست چپشان میدهند (اصحاب الشمال) افرادیاند گمراه، که ریشه گمراهیشان تکذیبگریشان است (الضالون المکذبون). اینها مطالبی است که ذیل دستهبندی سهگانه بیان شد.
ازطرف دیگر، اینکه تکذیبگری انسانها مهمترین عامل جهنمی شدنشان بوده در بسیاری از آیات و سورههای قرآن مورد تاکید قرار گرفته است.
اکنون به نظر میرسد این آیات سوره واقعه میخواهد نشان دهد که مهمترین عرصه تکذیبگری که انسانها را جهنمی میکند، تکذیب قیامت است (چنانکه قبل از خطاب قرار دادن آنان با تعبیر «الضالون المکذبون» ابتدا از مواجهه تکذیبگونه آنان در قبال قیامت سخن گفت ) و تکذیب قیامت (= جایی که ربوبیت الهی بر همگان هویدا میشود) ریشه در غفلت از ربوبیت الهی دارد. پس اگر محور این سوره جدی گرفتن قیامت است، چهبسا بتوان گفت این فراز هم از این زاویه که مهمترین ریشه انکار قیامت را به چالش میکشد دغدغه اصلی سوره را تعقیب میکند.
شاهد دیگری بر این مدعا هم آن است که همان گونه که سوره را با این دستور به پیامبر ص به پایان برد که عظمت ربوبیت خداوند – که اگر باور شود جایی برای انکار و تکذیب معاد نمیماند - را با منزه شمردن اسم ربوبیت او جلوه دهد؛ همین دستور را در پایان این فراز هم آورد.
🍃ب. ...
@yekaye