رسيدگي به مشكلات يكي از طلاب خارجي نقل مي‌كرد كه وقتي وارد ايران شدم، ويزا نداشتم و حتي از داشتن حداقل امكانات محروم بودم. بعد از مدتها سعي و تلاش، چون جايي براي ماندن نداشتم از ماندن در حجره دوستان خجالت مي‌كشيدم، مجبور شدم مدتي را در مسجد جمكران اقامت گزينم. چند روزي كه آنجا ماندم، به امام زمان عليه السلام توسل پيدا كردم. همان شب در عالم رؤيا ديدم كسي به من فرمود: فردا شب مقام معظم رهبري به مسجد جمكران خواهند آمد، مشكل خودت را بنويس و تقديم ايشان كن. من از خواب بيدار شدم، نامه اي نوشتم و منتظر ماندم. فردا شب در نيمه‌هاي شب ديدم مقام معظم رهبري با چند نفر وارد مسجد جمكران شدند و من با تعجب به خاطر رؤياي صادقه، نمي دانستم چه كنم. جلوتر رفتم و نامه اي كه در دست داشتم خدمت مقام معظم رهبري تقديم كردم و طولي نكشيد وقتي كه به مركز جهاني رجوع كردم به من گفتند: جواب نامه شما رسيده و شما پذيرش شده ايد و به اين صورت مشكل بنده با عنايت مقام معظم رهبري حل شد. حجة الاسلام حسين جلالي
رعايت حدود الهي در برخوردهاي ديپلماسي يكي از مطالبي كه در زمان رياست جمهوري آيت الله خامنه اي، بسيار در دنيا انعكاس پيدا كرد و آثار بسيار مثبتي در ميان مسلمانان گذاشت، برخورد ايشان با دعوت رئيس جمهور زيمبابوه در مهماني رسمي شام بود. پس از آنكه به معظم له اطلاع داده شد كه در سر ميز شام، مشروبات الكلي وجود دارد، ايشان پيغام دادند كه ما در اين مهماني شركت نمي كنيم، مگر اينكه مشروبات الكلي جمع شوند. آنان گفتند: ما به شما كاري نداريم، يعني به ايرانيها تعارف نمي كنيم، بلكه طبق رسم خودمان از مهمانان غيرايراني با مشروبات الكلي پذيرايي مي‌كنيم. مقام معظم رهبري به آنان فرمودند: ما سر سفره شامي كه در آن مشروبات الكلي باشد، حاضر نمي شويم، چون شرعا حرام است. آنان حاضر نشدند كه مشروبات را جمع آوري كنند. معظم له
هم در آن مهماني شام شركت نفرمودند. غربيها و رسانه‌هاي آنان تصور كردند كه طعمه دندان گيري از اين خبر نصيب آنها شده است و در دنيا چنين منعكس كردند كه ايرانيها و رئيس جمهور ايران، بر خلاف آنچه در پروتكلهاي تشريفاتي جهان مرسوم است، در مهماني شام حاضر نشدند، ولي انتشار اين خبر در جهان اسلام، موجب تقويت موضع آرماني نظام اسلامي شد و بسيار به نفع جمهوري اسلامي ايران تمام شد. دكتر علي اكبر ولايتي (مشاور مقام معظم رهبري در امور بين الملل)
ارادت رهبر به جانبازان در مورخ ۵/۵/۱۳۶۷ در عمليات آزادسازي جاده خرمشهر - اهواز كه همزمان با عمليات مرصاد در منطقه شلمچه انجام گرفت، دشمن كه با شكست مذبوحانه اي مواجه شده بود، براي جبران شكست خود اقدام به بمباران شيميايي منطقه نمود. بنده نيز به شدت از ناحيه اعصاب، داخلي، ريه، چشم و پوست شيميايي شدم و با آمبولانس براي درمان به بيمارستانهاي صحرايي پانزده خرداد دارخوين و امام حسين عليه السلام خرمشهر اعزام و از آنجا به اتفاق مجروحين ديگر براي معالجه بيشتر به شهر اهواز منتقل شديم. در حين انتقال به بيمارستان متوجه شدم كه بعضي از برادران رزمنده - كه تا آن روز مجروح شيميايي نديده بودند - از ما فاصله مي‌گيرند; چون خيال مي‌كردند كه در صورت تماس با ما، ممكن است آنها هم شيميايي شوند. حتي از دادن يك ليوان آب براي آشاميدن خودداري مي‌كردند و اين رفتار آنها براي ما ناراحت
كننده و باعث رنجش مي‌گرديد. بالاخره به اهواز رسيده و در نقاهتگاه مجروحين شيميايي سيد الشهداء بستري شديم. در دومين روزي كه در آنجا تحت درمان بوديم، ناگهان ساعت ۱۱ شب به مجروحين اطلاع دادند كه رهبر معظم انقلاب حضرت آيت الله خامنه اي (كه در آن زمان رئيس جمهور بودند) براي ملاقات به بيمارستان تشريف آورده اند. همه خوشحال شده و براي ديدار با ايشان لحظه شماري مي‌كرديم. آن بزرگوار با تك تك مجروحين شيميايي مصافحه و روبوسي نموده و در حق آنان محبتهاي زيادي كردند تا اينكه نوبت به حقير رسيد. ايشان را بسيار نوراني و رشيد ديدم و هنگامي كه خم شدند تا با بنده روبوسي كنند، حالت عزت و احترام عجيبي به من دست داد و احساس سربلندي و غرور نمودم; سربلندي و غرور از اينكه رئيس جمهور مملكت اين گونه به جانبازان شيميايي ارادت داشته و احترام مي‌گذارند. لذا خدا را شكر گفته و براي سلامتي و شفاي ايشان و كليه جانبازان اسلام دعا كردم. جانباز جنگ تحميلي - محمد زارع تيموري
#مجموعه_مقالات_مقام_معظم_رهبری
@zandahlm1357