نکته ها: آیه ۱۳، محلّ حضور پیامبران را «القریة» معرّفی کرده و این آیه، آن را «المدینة» می‌خواند. شاید بتوان گفت: مدنیّت و رشد جوامع از دیدگاه قرآن، بستگی به ایمان مردم دارد؛ شهری که شهروندانش کافر باشند، روستاست وروستایی که حتّی یک مؤمن در آن حضور یابد، رشد یافته وشهر می‌شود. پیام ها: ۱- دور بودن از مرکز شهر، نشانه دوری از فرهنگ نیست. «و جاءَ من أقصا المدینة رجل» ۲- حمایت از حقّ، مرز و منطقه ندارد. «جاء من أقصا المدینة رجل» ۳- گاهی یک تنه باید حرکت کرد و فریاد کشید. «جاء من أقصا المدینة رجل» حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: در راه حقّ از اندک بودن پیروان نهراسید. (۶۱) ۴- برای حمایت از حقّ، طولانی بودن راه نباید مانع باشد. «أقصا المدینة» ۵ - طرفداری از حقّ، انگیزه و سوز لازم دارد نه نشان و عنوان. «رجلٌ» ۶- اگر جان مردان خدا را در خطر دیدیم باید با شتاب برای کمک اقدام کنیم. «رجل یسعی» ۷- پیامبران، حامیان پرشور و جسور نیز داشته اند. «رجل یسعی» ۸ - مؤمن، عاشق هدایت مردم است و از گمراهی آنان رنج می‌برد. «قال یا قوم» ۹- شکستن سکوت و فریاد زدن در محیطهای انحرافی برای حمایت از رهبری حقّ مورد ستایش خداوند است. «قال یا قوم» ۱۰- حمایت از حقّ، باید با شدّت، سرعت، منطق و عاطفه همراه باشد. «یسعی - یا قوم - هم مهتدون» ۱۱- اخلاص در تبلیغ، شرط جذب مردم است. «اتّبعوا من لا یسئلکم أجراً» منادیان حقّ نباید از مردم مزدی بخواهند. ۱۲- هدایت گر باید خود هدایت شده باشد. «اتّبعوا... مهتدون» (ذات نایافته از هستی بخش، کی تواند که شود هستی باشد) ۱۳- از عالم بی هوس باید پیروی و تبعیت کرد. «اتبعوا من لا یسئلکم اجراً» #تفسیر_سوره_یس ✍#محسن_قرائتی ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357