#یار_مهربان معرفی کتاب «ایستگاه گورخان» نوشته سعیده شفیعی رویا حسینی انسان به تنهایی موجود پیچیده ای ست. هنگامی که در روابط با دیگر انسان ها قرار می گیرد، این پیچش، دوچندان می شود. به عبارتی، انسان در کنشگری با دیگر انسان ها، و در بستر جامعه، تعریف و تفسیر می شود. او در روابط اجتماعی به هویت و شخصیت می رسد. «ایستگاه گور خوان»، مجموعه ای از ده داستان کوتاه است که به پیچیدگی های حسی و عاطفی انسان می پردازد، درل تقابل با انسان های دیگر و جامعه ای که در آن زیست می کند. سعیده شفیعی، در این داستان ها، به مفاهیمی همچون جستجوی عشق، مادرانگی، عادت، سنت های طایفه ای پرداخته است. رد پای «خانواده» در تمامی داستان ها، به قوت دیده می شود و معلوم می کند که نویسنده از زیست خانواده محور خود، الهام گرفته و خلق اثر نموده است. زن ها، در قصه های این اثر، نقش فعالی دارند و به نوعی می توان گفت که با خواسته ها و احساسات شان، کشمکش ها را می سازند. اسامی داستان های کتاب، به ترتیب، به شرح زیر است: قاصدک، بافه کنفی، غلط املایی، چای ترش، ایستگاه گور خوان، عروسی زهرا، بوم نقاشی،ل شبرنگ ها، گربه روی دیوار، بوی کافور بوی زعفران. به عنوان نمونه در داستان ایستگاه گور خوان، پسری را داریم که در ایستگاه قطاری دورافتاده پیاده شده است. مردم روستای نزدیک به آن ایستگاه، او را به چشم یک مزاحم غریبه می بینند. آن ها غریبه ها را از خود می رانند و زنان خود را از چشم غریبه مخفی می کنند. بنابراین پسر جوان مجبور می شود در تنها امامزاده ی روستا که مجاور گورستان است، ساکن شود. اما هیچکس نمی داند که این غریبه به چه منظوری در این ایستگاه پیاده شده است. از لحاظ فنی، داستان هایی شسته رفته، با برش های زمانی کوتاه از شخصیت ها ارائه شده است. نثر کتاب، داستانی و روان است؛ و خواننده به دنبال کشف رمز زندگی قهرمان داستان، به راحتی جلو می رود تا به تعلیق پایانی برسد. نشر نیستان این کتاب را در قطع رقعی و در سال ۱۳۹۶ چاپ نموده است. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97