اتاقی زیرزمین اکرم بادی تمام حیاط را فرش کرده اند. نمی دانم این همه فرش عین هم را، از کجا آورده اند؛ که از پای دیوار تا پای پله ها را پوشانده است. یک طوری که آدم هوس می کند هی برود بالای پله ها و روی سرازیری کنارش که عین سرسره است لیز بخورد پایین. تازه اگر هم بیفتد فرش است و دیگر زانو و استخوان های آدم درد نمی گیرد. همیشه که می آییم خانه ی مامان راضیه، کنار همین پله ها کلی با بچه ها بازی می کنیم، با اینکه گاهی هم می افتیم روی موزاییک های کف حیاط و تیزی هایش دست و پایمان را زخم و زیلی می کند. ولی امروز با این فرش ها خیلی کیف می دهد؛ تازه اگر بیفتیم هم زخمی نمی شویم. لازم هم نیست دایی محسن مثل همیشه بیاید و مواظبمان باشد... @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97