#جریان_شناسی تشیع با مارک انگلیس (۲) سمانه زاهد هفته گذشته بعد از توضیحات ابتدایی درباره ی چیستی تشیع انگلیسی، شرح ماجرا را از سید محمد شیرازی و تکیه زدن بر جایگاه پدر شروع کردیم. بعد هم به سراغ برادر مبارزش سیدحسن رفتیم و تا شهادت او جلو آمدیم. این هفته نیز این جریان را دنبال می کنیم تا ابعاد تازه تری برایمان روشن شود. در بخشی از این نوشتار می‌خوانیم: با وجود اقدامات و رویکردهای مخرب سید محمد شیرازی، رهبر معظم انقلاب پیامی به مناسبت درگذشت او صادر و در آن به برخی اقدامات و جنبه های مثبت کارنامه ی زندگی وی اشاره کردند: «...آن عالم بزرگوار سال های متمادی از عمر خویش را در عراق و ایران صرف lجهاد فرهنگی و سیاسی برای اعلای کلمه ی اسلام و ترویج مکتب اهل بیت علیهم السلام نموده و زحمات فراوانی تحمل کردند. تألیفات متعدد ایشان در علوم اسلامی و مبارزه با صهیونیزم و استکبار، متضمن مجموعه ی بزرگی از معارف دینی و سیاسی است و سعی مشکور و ان شاءاللَّه مجاهدت مقبولی در درگاه خداوند متعال است...» علاوه بر این مجلس ختمی هم در مسجد اعظم قم از جانب ایشان برگزار شد. اما خاندان شیرازی ترجیح دادند به جای قدردانی و همراهی، از فوت برادر و مراسم تشییع او بهره برداری سیاسی کرده و با مطرح کردن شبهه مرگ مشکوک برادر فتنه ای علیه نظام جمهوری اسلامی به راه بیندازند. آن ها دست به آشوب و بلوا زدند که بنابر اعتراف شاهدان عینی اقدامات آن ها مورد اعتراض مردم قرار گرفت. به همین خاطر نیروهای امنیتی مجبور شدند به مسأله ورود کرده و تابوت سید محمد شیرازی را برای دفن به سمت قبری که از قبل در حرم مطهر حضرت معصومه برای او در نظر گرفته شده بود انتقال بدهند. اتفاقی که تا سال ها دستاویز خاندان شیرازی برای حمله به نظام و شخص رهبر انقلاب قرار گرفت. بعد از محمد شیرازی برادرش سید صادق شیرازی زعامت خاندان شیرازی را برعهده گرفت و به عنوان مرجع بعدی معرفی شد. این امر بیش از پیش نشان داد که در تبار شیرازی به مرجعیت به چشم یک امر موروثی نگاه می شود از شما دعوت می‌کنیم متن کامل این نوشتار را در شماره این هفته مجله زن روز مطالعه فرمایید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97