پخت غذا با مدفوع حیوانات در دهه ی ١٣٢٠ سوخت در ایران تاریخ پرفرازونشیبی را پشت سرگذاشته است. جالب است بدانیم که پیش از مواد پتروشیمی برای مدتی طولانی بخشی از سوخت ایران در جامعه روستایی با مدفوع حیوانات تأمین می شد. در کتاب تکنوکراسی و سیاستگذاری اقتصادی در ایران به روایت رضا نیازمند آمده است: «اغلب مرد ها در خانه نبودند و در مزرعه مشغول کار بودند. بدین جهت من از خانم می پرسیدم: خانم شما سوخت برای پخت و گرما را از کجا می آورید؟ داد و بیداد از خانم بلند می شد که این ها مدفوع گاو است. ما باید آن را با دست خود جمع کنیم گلوله کنیم بگذاریم مقابل آفتاب که خشک شود. بسیار بوی بد می دهد. اطاق ما پر از بوی بد می شود تا این ها بسوزند و من بتوانم آبگوشتم را بپزم. گفتم: شب ها چه کار می کنید؟ می گفت یا یک شمع داریم یا یک چراغ نفتی معمولا شام را زود می خوریم و می خوابیم که کمتر احتیاج به چراغ داشته باشیم. گفتم اگر ما یک اجاق خوراک پزی به شما بدهیم و نفت هم به شما بدهیم شما حاضر هستید نفت بخرید و دیگر مدفوع گاو نسوزانید جواب آن ها معمولا این بود که می گفتند نمی دانیم و باید با شوهرمان صحبت کنیم. برای اینکه پول دست اوست! با مرد ها صحبت کردم. آن ها همگی مخالف بودند و می گفتند ما پول برای خرید نفت نداریم. نتیجه مطالعه این شد که تمام زن ها موافق پخت و گرما با نفت بودند و تمام مرد ها مخالف چون مدفوع گاو مجانی بود ولی برای نفت باید پول بدهند.» @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97