سالم و بیمار در کلاس امتحان نشسته‌اند آیت الله جوادی آملی خداوند در سوره‌ی مباركه‌ی فجر فرمود: «فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ ٭ وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهانَنِ ٭ كَلاَّ»* اين «كَلاَّ» نفی هر دو است. فرمود ما بعضی را سالم قرار می‌دهيم یعنی او مبتلا به سلامت است و در كلاس امتحان نشسته است. يا مالی به او می‌دهيم، قدرت و منزلتی به او می‌دهيم، هر چه را خدا به ما داد آزمون است و هر چه را به ما نداد باز هم آزمون است. تا يكی را به شكر بيازمايد و يكی را به صبر. «آرى، آدمى این‌گونه است که وقتى پروردگارش او را مى‌آزماید بدین طریق که عزیزش مى‌دارد و نعمتش مى‌بخشد، مى‌گوید: پروردگارم مرا عزیز داشته و انجام هر کارى را بر من روا دانسته است. و امّا وقتى او را مى‌آزماید بدین طریق که روزى را بر او تنگ مى‌گیرد، مى‌گوید: پروردگارم مرا خوار شمرده است. نه، چنین نیست...» (۱۵، ۱۶ و ۱۷ سوره‌ی مبارکه‌ی‌ فجر) @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97