#یادمرگ ۶۹ #احادیث_الموت روایت سوم باب اول - قسمت اول 🔰 اَلْعِدَّةُ عَنْ سَهْلٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُكَيْنٍ قَالَ: سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنِ اَلرَّجُلِ يَقُولُ اِسْتَأْثَرَ  اَللَّهُ  بِفُلاَنٍ فَقَالَ ذَا مَكْرُوهٌ فَقِيلَ فُلاَنٌ يَجُودُ بِنَفْسِهِ فَقَالَ لاَ بَأْسَ أَ مَا تَرَاهُ يَفْتَحُ فَاهُ عِنْدَ مَوْتِهِ مَرَّتَيْنِ أَوْ ثَلاَثاً فَذَلِكَ حِينَ يَجُودُ بِهَا لِمَا يَرَى مِنْ ثَوَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَدْ كَانَ بِهَا ضَنِيناً. 🔸 ترجمه: از امام صادق علیه‌السلام سوال شد درباره اینکه هنگام مرگ کسی گفته می‌شود: خداوند فلان شخص را برای خود برگزید؛ فرمود: این بد و ناپسند است. پس کسی گفت اگر گفته شود فلانی خود را آماده مرگ کرد؛ فرمود: اشکال ندارد؛ آیا او (محتضر) را نمی‌بینی که دهان خود را موقع مردن دو یا سه بار می‌گشاید؟ این برای زمانی است که خود را آماده مرگ می‌کند، زیرا ثواب خدای عزوجل را می‌بیند، در حالی که قبلا نسبت به آن (جانش) بخیل و تنگ‌نظر بود (یعنی به راحتی حاضر نبود جانش را بدهد). 📚 کتاب «تا ابد زندگی» جلد اول؛ شرح استاد عابدینی بر احادیث کتاب الموت بحارالأنوار؛ صفحه ۶۱ @zekrolmout