✍️ - قسمت ۱۸ ▪️مراقبه و محاسبه نفس یکی از نشانه‌های مومنین در روایات است. فرمود: «لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ فَإِنْ عَمِلَ حَسَناً اِسْتَزَادَ اَللَّهَ وَ إِنْ عَمِلَ سَيِّئاً اِسْتَغْفَرَ اَللَّهَ مِنْهُ وَ تَابَ إِلَيْهِ» باید روزانه محاسبه نفس نمود و بر اعمال صالح شکر کرده و بر گناهان توبه نمود. 🔸 هر یک از افراد علاوه مراقبه نفس فردی باید خود را به عنوان فردی از یک تشکیلات بزرگ نیز مراقبه و محاسبه نماید. در محاسبات تشکیلاتی، تصمیمات افراد موثر دیده می‌شود و فرد، جدای از جمع نخواهد بود. لذا باید شرایط محاسبه عقلانی در تشکیلات فراهم شود تا هر یک از اعضا در محیطی خارج از تنش و ضدیت، با نگاهی همدلانه و مومنانه ارزیابی شوند. این مسئله ظرافت‌های بسیاری دارد. 🔸 نباید شرایط برای اعمال نظرهای بدون تقوا فراهم شود. این موضع، یکی از مواضع خودنمایی سه روایت شریف است که فرمود: «اَکبَرُ العَيبِ اَن تَعيبَ ما فيک مِثلُهُ» یعنی مبادا عیبی را که خود نیز به آن گرفتار هستی در دیگری عیب بشماری! روایت بعدی آن است که فرمود: أحَبُّ إخواني إلَيَ مَن أهدى إلَيَ عُيوبي یعنی عیوب یکدیگر را در زیباترین شکل ممکن باید تذکر دهیم و در نهایت: المؤمنُ مِرآةُ المؤمنِ. زمینه این محاسبه نفس جمعی باید در تشکیلات فراهم شود تا در محیطی ایمانی رشد جمعی محقق شود. 🏷 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir