⭕️تحلیل مبارزات امام هادی (علیه السلام)
🔹بالاخره در نبرد بین #امام_هادی (علیه السّلام) و خلفایی كه در زمان ایشان بودند، آن كس كه ظاهراً و باطناً پیروز شد، حضرت هادی (علیه السّلام) بود؛ این باید در همهی بیانات و اظهارات ما مورد نظر باشد. در زمان امامت آن بزرگوار شش خلیفه، یكی پس از دیگری، آمدند و به درك واصل شدند. آخرین نفر آنها، «معتز» بود كه حضرت را شهید كرد و خودش هم به فاصلهی كوتاهی مُرد. این خلفا غالباً با ذلت مردند؛ یكی به دست پسرش كشته شد، دیگری به دست برادر زادهاش و به همین ترتیب بنی عباس تارومار شدند؛ به عكسِ شیعه. شیعه در دوران حضرت هادی و حضرت عسگری (علیهما السّلام) و در آن شدت عمل روزبهروز وسعت پیدا كرد؛ قویتر شد.
🔹 #حضرت_هادی (علیه السلام) چهل و دو سال عمر كردند كه بیست سالش را در سامرا بودند؛ آنجا مزرعه داشتند و در آن شهر كار و زندگی می كردند. سامرا در واقع مثل یك پادگان بود و آن را معتصم ساخت تا غلامان تركِ نزدیك به خود را - با ترك های خودمان؛ ترك های آذربایجان و سایر نقاط اشتباه نشود - كه از تركستان و سمرقند و از همین منطقهی مغولستان و آسیای شرقی آورده بود، در سامرا نگه دارد. این عده چون تازه اسلام آورده بودند، ائمه و مؤمنان را نمی شناختند و از اسلام سر در نمیآوردند. به همین دلیل، مزاحم مردم میشدند و با عربها - مردم بغداد - اختلاف پیدا كردند. در همین شهر سامرا عدهی قابل توجهی از بزرگان شیعه در زمان امام هادی (علیه السلام) جمع شدند و حضرت توانست آنها را اداره كند و به وسیلهی آنها پیام امامت را به سرتاسر دنیای اسلام - با نامه نگاری و... - برساند.
🔹این شبكه های شیعه در قم، خراسان، ری، مدینه، یمن و در مناطق دوردست و در همهی اقطار دنیا را همین عده توانستند رواج بدهند و روزبهروز تعداد افرادی را كه مؤمن به این مكتب هستند، زیادتر كنند. #امام_هادی (علیه السلام) همهی این كارها را در زیر برق شمشیر تیز و خونریز همان شش خلیفه و علیرغم آنها انجام داده است. حدیث معروفی دربارهی وفات حضرت هادی (علیه السلام) هست كه از عبارت آن معلوم میشود كه عدهی قابل توجهی از شیعیان در سامرا جمع شده بودند؛ به گونهای كه دستگاه خلافت هم آنها را نمی شناخت؛ چون اگر می شناخت، همه شان را تارومار میكرد؛ اما این عده چون شبكهی قویای به وجود آورده بودند، دستگاه خلافت نمی توانست به آنها دسترسی پیدا كند.
🔹یك روزِ مجاهدت این بزرگوارها - ائمه (علیهم السلام) - به قدر سالها اثر میگذاشت؛ یك روز از زندگی مبارك اینها مثل جماعتی كه سالها كار كنند، در جامعه اثر می گذاشت. این بزرگواران دین را همینطور حفظ كردند، و الّا دینی كه در رأسش متوكل و معتز و معتصم و مأمون باشد و علمایش اشخاصی باشند مثل یحیی بن اكثم كه با آنكه عالم دستگاه بودند، خودشان از فساق و فجار درجه یكِ علنی بودند، اصلاً نباید بماند؛ باید همان روزها بكل كلكِ آن كنده میشد؛ تمام میشد. این مجاهدت و تلاش #ائمه (علیهم السلام) نه فقط تشیع بلكه قرآن، اسلام و معارف دینی را حفظ كرد؛ این است خاصیت بندگان خالص و مخلص و اولیای خدا.
بیانات مقام معظم رهبری ۱۳۸۳/۰۵/۳۰
منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له
#امام_هادی #امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️علماى اهل سنت درباره مقام امام هادى (علیه السلام) چه گفتارى دارند؟
🔸با مراجعه به کتب تاریخ و تراجم و رجال اهل سنت پى مى بریم که #امام_هادى (علیه السلام) از احترام ویژه اى نزد #علماى_اهل_سنت برخوردار بوده است. اینک به برخى از کلمات ایشان اشاره مى کنیم:
1⃣ابوعثمان عمرو بن بحر بن جاحظ؛ او بعد از ستایش از ده نفر از #امامان که از آن جمله #امام_هادى (علیه السلام) است مى گوید: «کل واحد منهم عالم زاهد ناسک شجاع جواد طاهر زاک... و هذا لم یتفق لبیت من بیوت العرب و لا من بیوت العجم»؛ [۱] (هر یک از آنان، #عالم، #زاهد، #ناسک، #شجاع، #جواد، #طاهر و #تزکیه_کننده اند... این سلسله جلیل القدر براى هیچ خانه اى از خانواده هاى عرب و نه از خانواده هاى عجم اتفاق نیفتاده است).
2⃣شهاب الدین ابوعبدالله یاقوت بن عبدالله حموى: او هنگام یادآورى از شهر عسکر در سامرا مى گوید: «و هذا العسکر منسوب إلى المعتصم، و قد نسب إلیه قوم من اجلاّء، منهم على بن محمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب ـ رضى الله عنهم ـ ...»؛ [۲] (این عسکر منسوب به معتصم است. به این شهر قومى از بزرگان نسبت داده شده اند که از آن جمله #علىبنمحمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب ـ رضى الله عنهم ـ است...).
3⃣شمس الدین محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى: «و فیها توفّى ابوالحسن على بن الجواد... و کان فقیهاً اماماً متعبداً»؛ [۳] (در سال ۲۵۴ ه.ق ابوالحسن #على_بن_جواد... وفات یافت... او شخصى #فقیه، #امام و متعبّد بود). او در جایى دیگر از حضرت به شخص #شریف و #جلیل تعبیر کرده است. [۴]
4⃣عبدالله بن اسعد یافعى: «توفى العسکرى ابوالحسن الهادى... عاش اربعین سنة و کان متعبداً فقیهاً اماماً»؛ [۵] (در سال ۲۵۴ ه.ق #ابوالحسن_هادى... وفات یافت. او که #متعبّد، #فقیه و #امام بود، چهل سال زندگى نمود).
5⃣ابن کثیر دمشقى: «و امّا ابوالحسن على الهادى... و قد کان عابداً زاهداً...»؛ [۶] (و امّا #ابوالحسنعلىالهادى...، او مردى #عابد و #زاهد... بود).
6⃣ابن صبّاغ مالکى: «... و لا تذکر کریمة الاّ و له فضیلتها و لا تورد محمدة الاّ و له تفضّلها و جملتها...»؛ [۷] (... هیچ #کریمهاى ذکر نمى شود، جز آن که #فضیلت آن براى او است، و هیچ #عمل_ستودهاى وارد نمى گردد جز آن که #تفضّل و #کمال و #تمام آن براى او است...).
7⃣ابن حجر هیتمى: «... و کان وارث ابیه علماً و سخاء»؛ [۸] (... او وارث علم و سخاوت پدرش بود).
8⃣احمد بن یوسف قرمانى: «و امّا مناقبه فنفیسة و اوصافه شریفة»؛ [۹] (و امّا #مناقب او نفیس و #اوصاف او شریف است).
9⃣ابن عماد حنبلى: «کان فقیهاً اماماً متعبداً...»؛ [۱۰] (... او شخصى #فقیه، #امام و #متعبّد... بود).
🔟عبدالله شبراوى: «العاشر من الأئمة علىّ الهادى. ولد بالمدینة فی رجب سنة اربع عشر و مائتین و کراماته کثیرة»؛ [۱۱] (#دهمین از #امامان، على #هادى است. او در مدینه، در ماه رجب، سال ۲۱۴ ه.ق متولد شد. و #کراماتش بسیار است).
1⃣1⃣محمّد امین سویدى بغدادى: «ولد بالمدینة و کنیته ابوالحسن و لقبه الهادى... و مناقبه کثیرة»؛ [۱۲] (او در مدینه متولد شد، و کنیه اش #ابوالحسن است، و لقبش #هادى، و #مناقبش_بسیار است).
2⃣1⃣شیخ مؤمن شبلنجى: «... و مناقبه کثیرة»؛ [۱۳] ( ... #مناقب او بسیار است).
3⃣1⃣شریف على فکرى حسینى قاهرى: «کان ابوالحسن العسکرى وارث ابیه علماً و منحاً، و کان فقیهاً فصیحاً جمیلا مهیباً. و کان اطیب الناس بهجة واصدقهم لهجة»؛ [۱۴] (#ابوالحسن_عسکرى وارث پدرش در علم و سخاوت بود. او #فقیهی_فصیح و #جمیل و با #هیبت بود. و او #خوشروترین مردم از حیث بهجت و #راستگوترین آنان از جهت لهجه بود).
4⃣1⃣خیرالدین زرکلى: «... وأحد الأتقیاء الصلحاء...»؛ [۱۵] (... او یکى از افراد #باتقوا و #صالح بود...).
5⃣1⃣سید محمّد عبدالغفار هاشمى حنفى:
«هنگامى که #مناقب آن حضرت براى همه مشهور شد، متوکّل او را از مدینه منوّره طلب نمود؛ زیرا به جهت #علم_بسیار و #عمل_صالح و #استحکام_رأیى که #امام_هادى (علیه السلام) داشت، بر پادشاهى و زوال دولتش مى ترسید...». [۱۶]
6⃣1⃣شیخانى: «#على_عسکرى صاحب #وقار و #سکون و #هیبت و #طمأنینه و #عفت و #پاکیزگى بود. او داراى نفسى پاک و همّتى عالى و طریقى زیبا و مورد رضایت بود...». [۱۷]
7⃣1⃣عبدالسلام ترمانینى: « ... کان على جانب عظیم من التقوى والصلاح»؛ [۱۸] (...او در #تقوا و #صلاح جایگاه بلندى داشت).
8⃣1⃣عارف احمد عبدالغنى: « ... کان فی غایة الفضل ونهایة النبل...»؛ [۱۹] (...او در غایت فضل و نهایت فضیلت بود...).
● مآخذ در منبع موجود است
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ش،ص۱۷۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_هادی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
🌸بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيمِ
الْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ🌸
🌺سَلام عَلَیکُم🌺
🤲💚🤲السلام علیک یااباصالح المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)ادرکنی،🤲💚🤲
🔴عبدالعظیم حسنی مشهور به شاه عبدالعظیم و سیدالکریم از عالمان سادات حسنی و از راویان حدیث بود نسب او با چهار واسطه به
#امام_حسن(علیه السلام) میرسد.
🔴شیخ صدوق،
مجموعه روایات وی را با عنوان جامع اخبار عبدالعظیم گردآوری کرده است.
🔴عبدالعظیم حسنی،
#امام_رضا(علیه السلام) و
#امام_جواد(علیه السلام) را درک کرده ،
و نقل است که ایمان خویش را بر
#امام_هادی (علیه السلام) عرضه داشت؛
و در زمان او وفات یافت.
🔴حرم حضرت عبدالعظیم واقع در شهر ری، زیارتگاه شیعیان است؛
در برخی روایات ثواب زیارت قبر او برابر با ثواب زیارت قبر
#امام_حسین(علیه السلام) دانسته شده است.
🔴حضرت عبدالعظیم در پنجشنبه ۴ ربیعالثانی سال ۱۷۳ق، در زمان حکومت هارون الرشید در مدینه (درباره محل ولادت وی اختلاف است) متولد شد.
🔴پدرش عبدالله بن علی قافه و مادرش دختر اسماعیل بن ابراهیم بوده که به «هیفاء» موسوم است.
🔴نجاشی از عالمان شیعی میگوید:
پس از رحلت وی به هنگام غسل،
رقعهای در لباسش یافت شد؛
که نسب وی در آن بدین صورت نوشته بود:
من ابوالقاسم فرزند عبدالله، فرزند علی، فرزند حسن، فرزند زید، فرزند امام حسن(علیه السلام) ابن علی بن ابی طالب هستم.
🔴میرداماد،
عبدالعظیم را دارای نسب روشن و شرافت آشکار توصیف میکند.
🔴همسر عبدالعظیم،
دختر عمویش خدیجه،
دختر قاسم بن حسن امیر،
مکنّی به ابومحمد بود؛
عبدالعظیم از او صاحب دو فرزند به نامهای محمد و ام سَلَمِه شد؛
شیخ عباس قمی،
محمد پسر عبدالعظیم را مردی بزرگوار توصیف میکند؛
که به مقام زهد و عبادت شهرت داشت.
⚫منبع ویدئو:
🔼خبرگزاری فارس
⚫منبع متن :
🔼دانشنامه ویکی شیعه
🤲🌷🤲اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَالْعافِیَةَ وَالنَّصْرَبِحَقِّ الحُسَینِ"عَلَیهِ السَّلامُ"وَاجْعَلْنامِنْ خَیْرِاَنْصارِهِ وَاَعْوانِهِ وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ🤲🌷🤲
🤲اَللهُمً اجعَل عَواقِبَ اُمُورِناخَیرا🤲
🖐وَالعاقِبَهُ لِلمُتَقین🖐
🌸🤲🌸التماس دعا🌸🤲🌸
@کانال منتظران ظهور🤲
🌺@montzranzhoor🌺
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام حسن عسکری (علیه السلام)
🔹«ابومحمدحسنبنعلیعسکری علیه السلام» (۲۳۱ یا ۲۳۲ - ۲۶۰ ه.ق) پس از شهادت پدر بزرگوارشان در سال ۲۵۴ هجری به #امامت رسیدند. سال های امامت ایشان در شهر #سامرا و غالبا تحت کنترل شدید #خلفای_عباسی سپری شد. به نحوی که ارتباط آن حضرت با #شیعیان بسیار محدود و تنها به وسیله #وکیلان_خاص آن حضرت بود. آن حضرت در سال ۲۶۰ هجری به وسیله زهری که به دستور #معتمد_عباسی به ایشان خورانده شد به #شهادت رسیدند. #امام_عسکری (علیه السلام)، پدر حجت خدا بر زمین، #امام_مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) می باشند.
💠«کنیه و القاب»
🔹کنیه آن حضرت #ابومحمد است و این کنیه را #امام_هادی (علیه السلام) بر ایشان نهاده اند [۱] که اشاره به این دارد که فرزند آن حضرت، #امام_منتَظر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است که روایات ائمه پیشین ایشان را #همنام_پیامبر معرفی نموده بودند. #القاب آن حضرت که هر کدام آینه #صفات_برجسته و والای ایشان است، عبارتند از: #خالص: ایشان از هر آلایش و پلیدی پاک بودند. [۲] #هادی: ایشان #نماد_هدایت و نشانه راهیابی و حرکت در صراط مستقیم برای عالمیان بودند. [۳]
🔹#عسکری: سامرا یک منطقه نظامی به شمار می رفت و امام را به خاطر اقامت در آنجا (یا محله ای از آنجا) #عسکری لقب دادند. لازم به ذکر است همانطور که مورخان تصریح کرده اند، اگر در جایی لقب «عسکری» به تنهایی بکار رود مراد #امام_حسن_عسکری است نه پدرشان. [۴] #زکی: ایشان شریف ترین و #پاکنهادترین انسان روزگار خود بودند جان و دل خود را پاک کرده در راه اعمال نیک پرورش داده بودند. [۵]
🔹#خاص: خداوند ایشان را با #فضائل و اجابت دعا، ویژه و خاص خود گردانیده بود. [۶] #صامت: ایشان خاموش بودند و جز به یاد خدا، تعلیم و حکمت گویی، لب نمی گشودند. [۷] #سراج: ایشان #چراغی بودند در تیرگی ها و مردم را به #صلاح و تقوا راهنمایی می کردند. [۸] #تقی: ایشان #پرهیزگارترین انسان زمان خود بودند و بیش از هر کس پاسدار احکام دین و متکی به پروردگار به شمار می رفتند. [۹] #ابنالرضا: عنوانی است که امام جواد و #امام_عسکری (علیهم السّلام) هر دو به آن شهرت یافته اند. [۱۰]
💠«شمایل امام»
🔹احمد بن عبیدالله بن خاقان، خصوصیات ظاهری و رخسار حضرت را چنین توصیف می کند: «#امام_عسکری (علیه السلام)، گندمگون، درشت چشم، نیکو قامت، خوبروی و خوش اندام بود و هیبت و جلالی تمام داشت». [۱۱] همچنین گروهی رخسار امام را گندمگون مایل به سپید دانسته اند. [۱۲]
پی نوشتها؛
[۱] اخبار الدول، ص ۱۱۷؛ بحرالانساب، ص ۲.
[۲] همان. [۳] همان. [۴] همان. [۵] تحفۀالانام، ص ۸۷. بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۲۳۶. [۶] تحفۀالانام، ص ۸ [۷] همان. [۸] جوهرة الکلام، ص ۱. [۹] سفینۀالبحار، ج ۱، ص ۲۵۹. [۱۰] بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۲۳۶. [۱۱] همان. [۱۲] همان، ص ۲۳۸
منبع؛ ویکی اهل البیت (علیهم السلام)
#امام_حسن_عسکری
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
45.78M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 من به امام هادی مدیونم
🎙 بانوای: حاج #میثم_مطیعی
▫️شاعر: دکتر محمدمهدی سیار
🏴 ویژه شهادت #امام_هادی (ع)
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا متوکل «امام هادی» (علیه السلام) را از مدينه به سامرا منتقل کرد؟
🔹#متوكل براى زير نظر گرفتن #امام_هادى (علیه السلام) از روش نياكان پليد خود استفاده مى كرد و در صدد بود به هر وسيله ممكن فكر خود را از طرف حضرت راحت كند. مأمون از طريق وصلتى كه با حضرت جواد (علیه السلام) برقرار كرد، توانست كنترل و سانسور را حتى در درون خانه امام برقرار سازد، و تمام حركات و ملاقات هاى حضرت را زير نظر داشته باشد.
🔹پس از شهادت امام جواد (علیه السلام) و جانشينى #امام_هادى (عليه السلام) به جاى پدر، ضرورت اجراى چنين نقشه اى بر خليفه وقت كاملاً روشن بود، زيرا اگر #امام (علیه السلام) در مدينه اقامت مى كرد و خليفه به او دسترسى نمى داشت، قطعاً براى حكومت جابرانه او خطر جدى در بر مى داشت. اينجا بود كه كوچكترين گزارشى درباره خطر احتمالى #امام، خليفه را به شدت نگران ساخت و منجر به انتقال امام به #سامرا گشت.
🔹توضيح اينكه: «عبدالله بن محمد هاشمى»، فرماندار وقت مدينه، طى نامه اى خليفه را به شدت از فعاليت هاى سياسى #امام (علیه السلام) نگران ساخت و پايگاه اجتماعى آن حضرت را براى #متوكل تشريح كرد؛ [۱] ولى حضرت با ارسال نامه اى براى متوكل ادعاهاى «عبدالله» را رد كرد و از او به متوكل شكايت كرد. #متوكل مانند اغلب سياستمداران جهان، با يك حركت مزورانه و دو پهلو، از يك طرف «عبدالله بن محمد» را از كار بركنار كرد و از طرف ديگر به كاتب دربار خويش دستور داد نامه اى به حضرت بنويسد كه بر حسب ظاهر علاقه متوكل را نسبت به #امام (علیه السلام) بيان مى كرد، ولى در واقع دستور جلب محترمانه! حضرت بود.
🔹نامه بدين مضمون بود: «به نام خدا، پس از حمد و ثناى خداوند، اميرالمؤمنين شما را خوب مى شناسد، شخصيت، بزرگوارى و نسبت و قرابت شما را با رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) رعايت مى كند، و تنها هدف او جلب رضايت و خشنودى خداوند و شما است. اكنون دستور دادند كه طبق درخواست شما فرمانده جنگ و امام جمعه شهر، عبدالله بن محمد، كه مرتكب خلاف اهانت به شما شده است، بركنار و به جاى او محمد بن فضل منصوب شود. او دستور دارد در برابر امر شما مطيع بوده در تكريم و تعظيم شما نهايت سعى و كوشش را به عمل آورد تا بدان وسيله به خدا و رسول او و اميرالمؤمنين (متوكل) تقرب جويد؛
🔹اميرالمؤمنين مشتاق ديدار شما است تا تجديد عهدى صورت گيرد، اگر مايل به زيارت خليفه باشيد و به آن علاقه داريد مى توانيد به اتفاق خانواده و دوستان و علاقهمندان حركت كنيد. برنامه سفر به اختيار خودتان است، هرجا خواستيد توقف نماييد. در صورت تمايل، خدمتگزار خليفه، «يحيى بن هرثمه»، ملازم ركاب خواهد بود و به خدمتگزارى شما مفتخر خواهد شد، زيرا شما نزد ما محترم هستيد و ما شديداً به شما علاقهمنديم. والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته». [۲]
🔹بدون ترديد #امام_هادی (علیه السلام) از سوء نيت #متوكل آگاه بود، ولى چاره اى جز رفتن به #سامرّاء نداشت، زيرا قبول نكردن دعوت متوكل سندى در تأييد گفتار سعايت كنندگان مى شد، و باعث تحريك بيشتر #متوكل مى گرديد و بهانه بيشترى به دست او مى داد كه تضييقات و مشكلات فراوانى را براى حضرت فراهم كند. دليل اينكه #امام (علیه السلام) از نيت شوم متوكل آگاه بود و به ناچار به اين سفر اقدام نمود، جملاتى است كه امام بعدها در سامرّاء مى فرمود: «مرا از مدينه با #اكراه با سامرّاء آوردند». [۳] در هر حال امام نامه دعوت را دريافت داشت و ناگزير همراه «يحيى بن هرثمه» عازم سامرّاء گرديد. [۴]
پی نوشتها:
[۱] مجلسى، بحار الأنوار، الطبعه الثانيه، المكتبه الاسلاميه، ۱۳۹۵ق، ج ۵۰، ص ۲۰۰، شيخ مفيد، الارشاد، قم، مكتبه بصيرتى، ص ۳۳۳. علاوه بر عبدالله بن محمد، طبق نقل مسعودى، «بريحه عباسى» نيز، كه مسئول نظارت بر اقامه نماز در حرمين (مكه و مدينه) بود، بارها به متوكل نوشت: اگر احتياجى به حرمين دارى، على بن محمد را از آنجا اخراج كن، زيرا او مردم را به سوى خود دعوت مى كند و گروه انبوهى به او گرويده اند (اثبات الوصيه، الطبعه الرابعه، نجف، المطبعه الحيدريه، ۱۳۷۴ق، ص ۲۲۵).
[۲] مجلسى، همان كتاب، ج ۵۰، ص ۲۰۰
[۳] مجلسى، همان كتاب، ص ۱۲۹
📕سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(علیه السلام)، قم، ۱۳۹۰ش، ص ۵۷۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_هادی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد