هوالعلیم خداوند آگاه است خداوند می بیند خداوند"علیم بذات الصدور" است هرچندعده ای ریاکار،هرروز پیرایه ای بربدن دین به نام"قوانین وآیین نامه ها" می پوشانند و سازمانی برسازمان بی ارزش گذشتهٔ می افزایند!اماچنین نماندو چنین نیزهم نخواهدماند! چندین سال عده ای پیرمردبالای پنجاه(۵٠)رابه امیداعطای خدمات به سخره گرفته و سرگردان دفتریگان هاوسایت های کذایی بی مصرف کردن،کارکثیفی است که حتی برای نکوهش،لغت کم می آورد! چهل سال،هرکه راخواستیدوهرچه داشتید رابه بهانه"نهادی بودن‌اش به او خوراندید! ازوام های کلان تامجوزهای بسیارسودآور، ازبورسیه فرزندان شان تاهزینه های زیارتی وسیاحتی شان! تازه ازسال١٣٩۴به بعد،به یادایثارگری رزمندگان ارتش افتادید!آن هم به شکلی که حتی یک مسئول مستقل برای پاسخگویی ندارد! [سه سال است دارندبرای بنده یک"کارت ایثارملی"بی مصرف بدون امتیازصادرمی کنند!] جوان راست قامت وشجاعی که باهواپیمای وحشت آفرین"میگ 25"می جنگید!امروزباموی سفیدوقد خمیده؛آرزو می کندکه ایکاش مورداصابت یکی ازبمب های 500پوندی یا موشک های هوابه زمین همراه"رادار"ش قرارمی گرفت،تااینقدرموردتمسخروتوهین واقع نگردد!! - مدال افتخارداده اید! - تقدیرازحضوردرجنگ وکسوت نظامی مان کرده اید؟! - پیش افرادخانواده سرافرازوسربلند شده ایم؟! - از همسران فداکارمان، تقدیرشده است؟ بهتراست نگاهی به اعمال ورفتارتان بیاندازیدتا قبل ازمشمول این حدیث شدن:"الإمامُ عليٌّ عليه السلام:لَو تَكاشَفتُم ما تَدافَنتُم : اگرازدرونِ همديگر آگاه مى شديد،يكديگررا حتی دفن نمى كرديد!!." روزگاربرماگذشت،حال به هرشکلی! اما به شماچگونه بگذرد،خدا داند!!!

🌹🌼🌹 سلام .روز شنبه تان بخیر. همراهان گرانمهر درسایهٔ عنایات الهی و توجهات مولایمان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ، هفته خوبی قرین سلامتی و بهروزی داشته باشید ان شاء الله 🌹😊 أيامكم بالعافیه والتوفیق💐 Good time to all🍎 @saapoem #saapoem

🌷 هوالحی الذی لایموت شب جمعه، شب رحمت ویادعزیزان رفته تاملکوت. به یاداموات بزرگوارمان،جمیع شهدای اسلام، شهدای کرب بلا، شعرا،علما،اندیشمندان، مادحان ادبیات دینی، فقرا وتمام بی وارثان وبدوارثان و تمام محرومین جامعه جهانی شهدای مظلوم فلسطین، لبنان، غزه و همچنین «والدین و یاسمین دخت »بنده واموات محترم اعضای گروه در این شب آکنده از آه و اشک و «صلوات بر اهل بیت سلام اللّه علیهم اجمعین » است، «فاتحه» ای با صلوات بر محمد و آل محمد، عنایت کنید: اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک عدوهم من الجن و انس، من الاولین والآخرین، آمین یا رب العالمین عظم اللّه اجورنا و اجورکم واجرکم عنداللّه کثیرا💐 #فاتحه #شب_جمعه @saapoem https://eitaa.com/saa_institute 🌷🖋️📚

صلوات خاصه امام باقر علیه السلام اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ بَاقِرِ الْعِلْمِ وَ إِمَامِ الْهُدَى وَ قَائِدِ أَهْلِ التَّقْوَى وَ الْمُنْتَجَبِ مِنْ عِبَادِكَ اللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهُ عَلَما لِعِبَادِكَ وَ مَنَارا لِبِلادِكَ وَ مُسْتَوْدَعا لِحِكْمَتِكَ وَ مُتَرْجِما لِوَحْيِكَ وَ أَمَرْتَ بِطَاعَتِهِ وَ حَذَّرْتَ مِنْ مَعْصِيَتِهِ فَصَلِّ عَلَيْهِ يَا رَبِّ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ ذُرِّيَّةِ أَنْبِيَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ أُمَنَائِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ . خدايا درود فرست بر محمّد بن على،شكافنده دانش،و پيشواى هدايت،و رهبر اهل تقوا،و برگزيده از بندگانت.خدايا چنان‏كه او را قرار دادى براى بندگانت نشانه،و براى كشورهايت مشعل نور،و محلّ سپردن حكمتت‏ و تفسيرگرت وحى‏ات،و به فرمان بردن از او فرمان دادى،و از نافرمانى‏اش برحذر داشتى،پس بر او درود فرست،اى پروردگار برترين درودى كه بر يكى از فرزندان پيامبرانت و برگزيدگانت،و رسولانت و امينهايت فرستادى،اى پروردگار جهانيان‏🌴🌷🌴 #saapoem @saapoem

💐حکمت فرقان (مدح امام باقر علیه السلام) اشک از آینه پرسید، غم پنهان را قصه‌ی تلخ غزل- مرثیه‌ی باران را اشک از آینه پرسید، که غربت از چیست؟ از چه دریا نکند فاش غم توفان را ؟! رسم این خاک چرا با دل خوبان سرد است داغ ماتم بدمد، مردمک و مژگان را دیدمش گفت: که این درد بسی دیرین است ! خسته کرده ست فقط، خاصیت درمان را خفته در ملک نبی، آینه ای افلاکی که به هر ذره ز خاکش، اثری، کیهان را 🌹"باقر العلم" که نامید خداوندش، خواست با سرانگشت ادب، درس دهد، لقمان را💐 حلمش آموخت از آن:آینه‌ی حق باشد حکمتش داد: که او زنده کند فرقان را هر چه مکتوم، به سِحرِ سخن اش واگشته! هر چه معلوم، همه آینه‌خو، پنهان را آسمان در نظر اوست: فضایی کوچک ! کهکشان در سفر اوست: غباری، کان را - یک نفس فرصت پرواز عطا فرمودند تا سبک‌بال به حیرت ببرد، انسان را 📝آنچه آموخت به ما، کثرتی از وحدت بود یک نفس، پرتو آن، بارقه شد عرفان را📚 🌹"باقر العلم"، خداوند سخن، در گیتی ! نور دانش بدم از پرتو خود، ایران را ابرِ جهل از همه سو، قصد خرابی دارد ترسم از یاد برد، مردم شهر، ایمان را * اشک از آینه پرسید، چرا حیرانی؟! گفت: ای کاش که جانان بپسندد جان را ! آتشِ شمع، تو را سوختن از" جان "آموخت مانده ام با "دل" خود چاره کنم حرمان را هر که با عشق به دل، داغ عزیزی دارد می کند فهم از این قصه، غم هجران را ! بشنو از خاک بقیع، آنچه «سعا» می‌گوید: قصه‌ی تلخ غزل - مرثیه‌ی باران را کاش آن روز، در آن صبح قشنگ: آدینه یک نفر پاک کند، رنگ غریب ستان را🌹🍎🌹 *** مکتب شعر دینی مکتب شعر امامیه سیدعلی اصغرموسوی 1386 - قم /#saapoem/#ValAsr255 https://telegram.me/ValAsr255 ..

🌹اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى وَلِيِّ أَمْرِكَ الْقَائِمِ الْمُؤَمَّلِ وَ الْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ وَ حُفَّهُ [وَ احْفُفْهُ ] بِمَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَيِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ الدَّاعِيَ إِلَى كِتَابِكَ وَ الْقَائِمَ بِدِينِكَ اسْتَخْلِفْهُ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفْتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِ مَكِّنْ لَهُ دِينَهُ الَّذِي ارْتَضَيْتَهُ لَهُ أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْنا يَعْبُدُكَ لا يُشْرِكُ بِكَ شَيْئا. اللَّهُمَّ أَعِزَّهُ وَ أَعْزِزْ بِهِ وَ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ وَ انْصُرْهُ نَصْراً عَزِيزاً وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً وَ اجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانا نَصِيرا اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِينَكَ وَ سُنَّةَ نَبِيِّكَ حَتَّى لا يَسْتَخْفِيَ بِشَيْ ءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ إِلَى سَبِيلِكَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ .💐 https://telegram.me/ValAsr255

بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحیمِ شمارهٔ ۲۳۲ سلام اگرچه در زبان فارسی هر دو لفظ را بصورت یکسان ( دادن ) ترجمه می‌کنند امّا در واقع بین ( عَطاء ) و ( إیتاء ) تفاوت است که در این مقال فقط به یکی از این تفاوت ها إشاره دارم. ( عَطاء ) و ( إِعْطاء ): سابقاً در مقال شمارهٔ ۲۱۶ عرض کردم که در کلام وحي لفظ ( عَطاء ) أصلاً وارد نشده است مگر همراه با ( رَبّ ) یعنی پروردگار عالمیان ( عَزَّ ٱسْمُهُ وَ جَلَّ جَلالُهُ ) آنقدر رُبوبیّت دارد که به وصف نمی‌گنجد. موحد و ملحد و مؤمن و کافر را از خوان کرامت خود روزی می‌دهد: کُلّاً نُمِدُّ هٰؤُلاءِ وَ هٰؤُلاءِ مِنْ عَطاءِ رَبِّکَ وَ ما کانَ عَطاءُ رَبِّکَ مَحْظُوراً ( إِسراء ۲۰ ) امّا نکته ای که در این مقال در نظر است اینکه ( عَطاء ) معنای ( تَملیک ) دارد. مثالی بزنم. اگر کسی یک عدد هزار تومانی به کسی عَطاء کند آن شخص گیرنده مالک آن مبلغ می‌شود. با آن مبلغ هر کاری که بخواهد می‌تواند انجام دهد و هیچکس حقّ ایراد گرفتن به او را ندارد که چرا آن مبلغ را خرج کرده یا به کسی داده یا ذخیره کرده. کلمهٔ ( عَطاء ) در قرآن مجید نیز به همین معنا است. خداوند متعال ( عطاء )های خود را هرگز پس نمی‌گیرد. هٰذا عَطاؤُنا فَٱمْنُنْ أَوْ أَمْسِکْ بِغَیْرِ حِسابٍ ( ص ۳۹ ) یعنی حضرت ذُو الجَلال ( تَبارَکَ شَأْنُهُ وَ جَلَّتْ عَظَمَتُهُ ) به جناب سلیمان ( عَلَیْهِ وَ عَلیٰ نَبِیِّنا وَ آلِهِ ٱلصَّلوٰةُ وَ ٱلسَّلامُ ) فرمود این ( عَطاء ) ما است به تو که می‌توانی به دیگران بدهی و می‌توانی إمساک کنی و نگه داری. إِنّا أَعْطَیْناکَ ٱلْکَوْثَرَ ( کَوثَر ۱ ) یعنی آن خیر کثیر را که رسالت و عصمت و ولایت و شفاعت است به تو ( عَطاء ) کردیم هرگز از تو پس گرفته نخواهد شد. به گونه ای است که نور ولایت از قبل از تولد در دل محبّین حضرات معصومین ( علیهم‌السلام ) تابیده و تا قیام قیامت همراه آن‌هاست و گرفته شدنی و جدا شدنی نیست. إِلّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ ٱلْأَعْمالُ دُونَکَ ( عبارتی از دعای شریف أبوحمزهٔ ثمالي است ) خدایا. لحظه ای دست ما را از خوان پرکرامت قرآن مجید و حضرات معصومین ( علیهم‌السلام ) کوتاه نفرما. ( آمین ) ( إیتاء ): در امور بسیار مهمّ ( مثل عذاب و یا حکمت و رحمت ) کاربرد دارد: وَ لَقَدْ آتَیْنا لُقْمانَ ٱلْحِکْمَةَ ( لُقمان ۱۲ ) وَ لَقَدْ آتَیْنا إِبْراهیمَ رُشْدَهُ ( أَنبیاء ۵۱ ) وَ آتَیْنا ثَمُودَ ٱلنّاقَةَ مُبْصِرَةً ( إِسراء ۵۹ ) فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ ٱلنّارِ ( أَعراف ۳۸ ) وَ ما آتیٰکُمُ ٱلرَّسُولُ فَخُذُوهُ ( حَشر ۷ ) فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهیمَ ٱلْکِتابَ وَ ٱلْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظیماً ( نِساء ۵۴ ) تفاوت مفهومی اینجاست که در ( إیتاء ) إحتمال نَزْع و کَندن و پس گرفتنِ داده شده ها وجود دارد: تُؤتي ٱلْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ ٱلْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ ( آل عمران ۲۶ ) خداوند متعال آیات خود را به بَلْعام ٱلْباعُوراء ٱلْإِسرائیليّ داد ولی از او گرفت. وَ ٱتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ ٱلَّذي آتَیْناهُ آیاتِنا فَٱنْسَلَخَ مِنْها ( أَعراف ۱۷۵ ) کلمهٔ ( إِنْسَلَخَ ) بمعنای ( کَندن ) است که سلاخی کردن همان کندن پوست گوسفند باشد از همین ریشه است. مشتقّ دیگری هم از این لفظ وجود دارد که ضمن مباحث گستردهٔ تفسیري، در باب إستعاره، در علم بیان که از زیرمجموعه های بلاغت است، مورد بحث می‌باشد: وَ ٱللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ ٱلنَّهارَ ( یٰس ۳۷ ) خداوند متعال آیاتش را به او ( إیتاء ) نمود اما او را چنین قابلیتی نبود و شد آنچه که شد و همگان حکایات او را می‌دانند. از باب مطایبه عرض می‌کنم یک مشابهت لفظی بین ( إیتاء = دادن ) با ( ایتا = پیام رسان ) وجود دارد. إلتماس دعاء پنجم ذُو ٱلْحَجَّة ٱلْحَرام ۱۴۴۵ ألحقیر: مُحَمّد بن ٱلمرحوم عَليٍ ٱلْقَمْصَريّ

‏فیلم از طرف dr salamtian m

بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحیمِ شمارهٔ ۲۳۳ سلام یا أَیُّهَا ٱلنّاسُ ٱتَّقُوا رَبَّکُمْ وَ ٱخْشَوْا یَوْماً لا یَجْزي والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَ لا مَوْلُودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَیْئاً ( لُقمان ۳۳ ) ای مردم تقوای پروردگارتان پیشه کنید و بترسید از روزی که نه پدر فرزند را نفع دهد و نه فرزند پدر را سودی داشته باشد. ( لطفاً به ترجمه إعتماد نفرمایید. ) در خصوص کلمات وارده در این آیهٔ شریفه دقّت کنیم. ۱— لا یَجْزي والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ: این یک جملهٔ فعلیه است. جملهٔ فعلیه حاوي تأکید نیست. چرا؟ چون در اینکه پدر دلسوز فرزند خود هست هیچ شکی وجود ندارد. ۲— لا یَجْزي والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ: این جمله منفی است. هرگاه در کلامی که از قبل منفی شده کلمهٔ ( لا ) تکرار شود معنای نفی را تأکید می‌کند. ۳— وَ لا مَوْلُودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَیْئاً: جملهٔ إسمیه است و جملهٔ إسمیه حاوی مفهوم تأکید است. ۴— ( مَوْلُودٌ ) مبتدای أول است ( هُوَ ) مبتدای دوم است و ( جازٍ ) خبر است برای مبتدای دوم یعنی ( هُوَ جازٍ ) یک جملهٔ إسمیه است که خبر است برای مبتدای أول یعنی در واقع دو جمله در قالب یک جمله بیان شده. به اینگونه جملات ( جملهٔ کُبریٰ ) گویند. پیداست این آیهٔ شریفه حاوی حکم مهمی است. ۵— کلمهٔ ( شَیْئاً ) در بخش أول یعنی در ( لا یَجْزي والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ ) وارد نشده ولی در بخش دوم یعنی در ( وَ لا مَوْلُودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَیْئاً ) وارد شده. بقول علماء محترمین ( نکره در سیاق نفي إفادهٔ عُموم دارد ) ۶— کلمهٔ ( وَلَد ) هم به فرزند ذکور گفته می‌شود هم به فرزند إناث. نیز هم به ( فرزند ) گفته می‌شود و هم به حَفید ( نوه ) ۷— کلمهٔ ( مَوْلُود ) فقط به ( فرزند ) گفته می‌شود نه به ( نوه ) ۸— کلمهٔ ( أَب ) که در این آیه نیامده است به ( پدر ) و ( پدر زن ) و ( جدّ ) و در بعض روایات به ( معلّم ) هم گفته شده ولی کلمهٔ ( والِد ) فقط مختصّ پدر است. با این مقدمه یک نکته عرض می‌کنم: در این آیهٔ شریفه سخن در بارهٔ ( پدر ) و ( فرزند ) است. روزی خواهد رسید که هیچ پدری برای فرزند خود نفعی نخواهد داشت. روزی خواهد رسید که هیچ فرزندی برای پدر خود هیچ نفعی نخواهد داشت. وقتی کسی از دنیا می‌رود در عالم آخرت گویند ( چه آورده؟ ) و در عالم دنیا گویند ( چه گذاشته؟ ) بودم در مراسمی که بعد از دفن میّت، مهمانها را پذیرایی می‌کردند و صحبت در خصوص رنگ نوشابه بود. واویلاه!! که یک عمر تلاش و رنج و مشقّت بدون نتیجه. مولود ( فرزند مباشر ) هیچ ( هیچ ) فایده‌ای برای پدر ندارد و به طریق أَولی نوه و نبیره و نتیجه سودی نخواهند رساند. قرآن مجید با این‌همه تأکید هشدار داده است ولی گویا چنان در زرق و برق دنیا غرق شده‌ایم که گوشمان کر و چشممان کور و قلبمان آکنده از حبّ دنیا شده است. قیامتی است قیامت که روز وانفسا به فکر نالهٔ فرزند هیچ مادر نیست در مقاله ای خواندم که گفته بود: هفتاد درصد دارائی ها و أموال بدون استفاده است و برای وارث می‌ماند. هفتاد درصد وقت مردم صرف کارهای غیر مفید می‌شود. هفتاد درصد ساختمانی که داریم خالی می‌ماند. هفتاد درصد إستعدادهای افراد إستفاده نمی‌شود. و چندین هفتاد درصد دیگر. حال از خودمان بپرسیم: معلوم نیست از چه راه و چگونه و برای چه این‌همه عمر گرانقدر را به مسائل فانی و گذرای دنیا اختصاص می‌دهیم. چرا؟ چه نیاز است ؟ در إدامه می‌فرماید: إِنَّ وَعْدَ ٱللّٰهِ حَقٌّ شک نیست که وعده‌های خداوند متعال حقیقت است. امّا راهکار: حال که می‌دانیم وعدهٔ حضرت ذُو الجَلال ( تَبارَکَ شَأْنُهُ وَ جَلَّتْ قُدْرَتُهُ ) بر حقّ است و عملاً نیز می‌بینیم که حتی سلاطین و ثروتمندان را نیز از چنگال مرگ گریز نیست، فقط یک راهکار وجود دارد. اینکه فریب نخوریم. فَلا تَغُرَّنَّکُمُ ٱلْحَیوٰةُ ٱلدُّنْیا وَ لا یَغُرَّنَّکُمْ بِٱللَّهِ ٱلْغَرُورُ فریب دنیای دَنیّهٔ فانیه نخوریم. فریب دشمن قسم خورده نخوریم که به هر حیله و مکر و وسوسه، در کمین است تا آدمی را منحرف کند. کلمهٔ ( غَرُور ) صفت مبالغه است یعنی ( بسیار گول زننده ) که یکی از ألقاب شیطان است. ( نَّ ) را در دو کلمهٔ ( فَلا تَغُرَّنَّکُمْ ) و ( وَ لا یَغُرَّنَّکُمْ ) در اصطلاح می‌گویند ( نون تأکید ثقیله ) که برای بیان أمور مهمّ کاربرد دارد. چه موضوعی مهم تر از هشدار به اینکه آدمی در معرض خطر وسوسهٔ شیطان است. إلتماس دعاء ششم ذُو ٱلْحَجَّة ٱلْحَرام ۱۴۴۵ ألحقیر: مُحَمّد بن ٱلمرحوم عَليٍ ٱلْقَمْصَريّ

‏فیلم از طرف dr salamtian m

بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحیمِ شمارهٔ ۲۳۴ سلام غریب مدینه. چرا؟ چون همه برای انجام مناسک بطرف مکّهٔ مکرّمه رفته اند. بقیع در زمانهای عادی هم غریب است. در چنین شبی که بسیار خلوت و تاریک. شهادت مظلومانهٔ حضرت مولانا جناب إمام باقر ٱلعلوم، محمّد بن عَليٍّ ٱلْباقِر ( عَلَیْهِمَا ٱلصَّلوٰةُ وَ ٱلسَّلامُ ) به حضور شما سروران ارجمند تسلیت و تعزیت. لَوِ ٱطَّلَعْتَ عَلَیْهِمْ لَوَلَّیْتَ مِنْهُمْ فِراراً وَ لَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْباً ( کَهْف ۱۸ ) اگر از آنها ( أصحاب کهف ) مطلع می‌شدی فرار کنان از آنها رویگردان می‌شدی و وجودت از ترس پر می‌شد. سؤال اینجاست که قاعدتاً باید اول ترس بر وجود آدمی بیافتد و بعد فرار از صحنهٔ ترس، صورت گیرد. ولی در این آیهٔ شریفه ابتداء سخن از فرار و بعد سخن از ترس آمده. چرا؟ از دو جهت می‌توان به جواب رسید. ألف— از جنبهٔ قواعد دستوری: حرف ( وَ ) که آن را حرف عَطف گویند فقط برای جمع بین دو موضوع در یک حکم کاربرد دارد. مثال را قبلاً هم گفتم: ( علی و أحمد آمدند. ) از این جمله نمیتوان دانست کدام زودتر و کدام دیرتر و یا هر دو با هم آمده باشند. نمونه‌های قرآنی هم فراوان است. کفّار و دهریُون گفتند: إِنْ هيَ إِلّا حَیاتُنَا ٱلدُّنْیا نَمُوتُ وَ نَحْیا ابتداء سخن از ( مرگ ) و بعد سخن از ( زندگی ) آوردند. در حالیکه آنها به حیات پس از مرگ معتقد نیستند: وَ ما نَحْنُ بِمَبْعُوثینَ ( مؤمنون ۳۷ ) حال چرا این نمونه را عرض کردم؟ خواستم بگویم که از ( وَ ) هرگز ( ترتیب ) حاصل نمی‌شود. تقدیم و تأخیر کلماتِ قبل و بعد از ( وَ ) أسرار دیگری دارد. ب— از جنبهٔ تفسیری: چرا آن بندگان خدا به غار رفتند؟ برای حفظ دین و در أمان بودن از فتنه ها که غار را إیمن تر دانستند. پس موضوع مهم این بود که کسی از آنها إطلاع نداشته باشد. پس مهم این است که مردم از آنها رویگردان باشند. این عدم شناسایی را خداوند ایجاد کرد. چگونه؟ با هیبتی که خداوند در آنها قرار داد تا آنها را از هرگونه بلایا حفظ و حمایت کند. مهم این بود که کسی جرأت نکند به چهرهٔ آنها نگاه کند. فرض کنیم اگر کسی به غار وارد می‌شد و آنها را در حالتی می‌دید که خواب هستند ولی چشمان‌شان باز است با صحنهٔ رُعب آور مواجه می‌شد. در تفسیر ألمُحَرَّر ٱلوَجیز في تفسیر ٱلْکِتابِ ٱلْعَزیز، إبن إسحاق أَنْدُلُسيّ می‌گوید علت اینکه اینها در حال خواب، چشمشان باز بود این است که اگر چشمشان بسته می‌بود نابینا می‌شدند وَ تَحْسَبُهُمْ أَیْقاظاً وَ هُمْ رُقُودٌ ( کَهف ۱۸ ) تو می‌پنداری که آنها بیدار هستند در حالیکه خفته اند البته این امکان هم هست که شخصی که به غار نزدیک بشود با دیدن صحنهٔ خوف ناک، ابتداء فرار کند و بعد وقتی که یادآور آن موقعیت می‌شود، ترس وجود او را بگیرد. گاهی می‌بینیم افراد حکایتی را بیان می‌کنند و می‌گویند بعد از سالها هنوز کابوس آن حکایت باعث می‌شود مو به تنم سیخ شود. یاد کردیم از سورهٔ مبارکهٔ کَهف. شب جمعه است. شب زیارتی أربابمان، شفیع محشر، حضرت مولانا جناب إمام سیّد ٱلشُّهَداء ( عَلَیْهِ ٱلصَّلوٰةُ وَ ٱلسَّلامُ ) است. آیهٔ دیگری از همین سورهٔ مبارکه را یاد کنیم که پایان بخش این مقال است. أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ ٱلْکَهْفَ وَ ٱلرَّقیمَ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً ( کَهف ۹ ) این همان آیه است که سرِ مبارک أرباب بی کفن، در مجلس یزید، تلاوت فرمود. اما کجا دیده شده که کسی بر لب و دندان قاری قرآن مجید، بی حرمتی کند. نانجیب دستور داد با چوب خیزران.... أَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا أَبا عَبْدِ ٱللّٰهِ خدایا. به مقام جناب أبیعبد الله ٱلحُسین ( علیه السلام ) قسم. توفیق عبادت و بندگی و دوری از معاصی به همه ما عنایت بفرما. أمواتمان غریق رحمت واسعه قرار بده. بیماران شفا عنایت بفرما. آبرویمان در دو دنیا حفظ بفرما. مطالعه کنندگان این وجیزهٔ مختصره و راقم این سطور حاجت روا بفرما. وجود مقدّس حضرت مولانا جناب إمام زمان ( عَلَیْهِ آلافُ ٱلتَّحیَّةِ وَ ٱلثَّناء ) از جمیع بلایای أرضیّه و سماویّه مصون و محفوظ بدار. موانع ظهور آن بزرگوار برطرف بفرما. در فَرَج آن عالیجناب تعجیل بفرما. آمین إلتماس دعاء هفتم ذُو ٱلْحَجَّة ٱلْحَرام ۱۴۴۵ ألحقیر: مُحَمّد بن ٱلمرحوم عَليٍ ٱلْقَمْصَريّ

‏فیلم از طرف dr salamtian m

سلام علیکم و رحمة اللّه جمیعا جمعه شب دوستان عزیز و اساتید گرامی بخیر و عافیت ان شاء اللّه به درستی نمی دانم که اتاق فکر انتخاب گزینه های نامزدی کرسی ریاست جمهوری اسلامی ایران، چگونه به این نتیجه رسیدند که در این روزهای کاملا حساس کشوری و بین المللی و مصائب جانکاه اقتصادی و شکنجه روزمرگی مردم در "فراوانی امکانات غیر قابل خرید"!!! عده ای افراد ناکارآمد سیاسی را برای "رأی" ملت رنج کشیده ایران انتخاب کنند! ملتی که با تلاش های رئیس جمهور فقید، شهید خدمت، مرحوم دکتر رئیسی (ره) امیدوارانه به سمت آینده ای بهتر گام بر می داشت و حداقل افق‌های عملی قوهٔ مجریه را پیشرو می دید! دو نماینده مجلس از دو جناج متخاصم! دو فرد اداری ناکارآمد که یکی از آنها حتی در طول سه سال نتوانسته برای سازمان و اداره و بنیاد خود حتی یک مصوبه امیدوارکننده به تصویب برسانند! یک فرد مجزای سیاست فقهی که تاکنون حتی در یک وزارتخانه مردم نهاد و اقتصادمحور کار نکرده است! و تنها گزینه ای که حداقل در بحث سیاست خارجی و امنیت ملی، چندسالی کارکرده و مهمتر از همه دست و زبان و دلش نسبت به مردم (نه مردم دولتی، مردم کف خیابان و کوچه و بازار) پاک است و حداقل مصداق این مثل معروف "آزموده را آزمودن خطا ست" نیست، جناب دکتر سعید جلیلی (حفظه الله) است. آقايان قالی باف و پزشکیان که در طول نمایندگی برای مردم سودی نداشته اند و انتخاب آنها هم که بابت برخورداری از "رأی احزاب" اقلیت و اکثریت مجلس بوده و تا توانسته اند برای قشر ضعیف و ناتوان جامعه، بدبختی و فقر آفریده اند!!! انصافا، لله، چه خدمتی مجلس گذشته به مردم ناتوان کف خیابان کرد؟! سرمایه دار و قشر مرفه، مرفه تر و فقیر و مستضعف، مستمند تر شد!!! وظیفه اهل قلم جامعه، شفافیت موضوع انتخاب است، نه حزبی رفتار کردن و آخرت به دنیا فروختن!!! مجلسی که همه دلبستگان به اسلام و انقلاب به آن دلبسته بودند به شکلی رفتار کرد که بدترین اتفاق سیاسی برای مردم اتفاق افتادو کمترین تعداد مردم در انتخابات مجلس شورای اسلامی گذشته، شرکت کردند!!! موضوع انتخاب رئیس جمهور، بسیار حساس تر و مهم تر از قضيه انتخابات مجلس است، چون نمی تواند بدون یک دولت کارآمد،کشتی مملکت را در تلاطم توفان های ناخواسته سیاسی-اجتماعی روزگار، به سمت سلامت و امنیت هدایت کند!! بیایید به عنوان نخبگان فرهنگی کشور، خوب بیاندیشیم و آنچه صلاح دین و مملکت است به قلم بیاوریم که خداوند شاهد اعمال و رفتار ماست! اللهم أجعل عواقب امورنا خیرا، آمین یارب العالمین 💐🖋️📚

هوالحی الذی لایموت🌷 رفتی و رفتن تو آتش نهاد بردل با نهایت تأسف، خطه خرقان و روستای چهارحد امروز شاهد ارتحال مردی ارجمند و زحمتکش بود که باحسن خلق و گفتارخاضعانه اش از جوانی، قدم  در راه خدمت به مردم روستاهای محرومی گذاشت که از لحاظ تردد و وسیله نقلیه در مضیقه بودند. . بزرگترین افتخارش بعد از خدمت به مردم، ارادتمندی به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین و حضرت قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس (علیه السلام ) بود. "دایی "ارجمندم ، فقید سعید «جناب آقای یعقوب اسلامی "رحمة اللّه علیه" (فرزند "بزرگمردخاندان اسلامی چهارحدی" جناب آقای حسینعلی بیک اسلامی، رحمت اللّه و رضوانه علیه) بودند. مصیبت ارتحال ایشان را خدمت خاندان اسلامی و خانواده معزز ایشان، بستگان و اهالی محترم خرقان و چهارحد، تسلیت وتعزیت عرض می کنم. امیدوارم  روح متعالی ایشان متنعّم از درجات قرب و رحمت  واسعهٔ الهی گردد، ان شاء الله. سیدعلی اصغرموسوی قم - ٢٧ خرداد١۴٠٣

هوالحی الذی لایموت🌷 رفتی و رفتن تو آتش نهاد بردل بزرگترین افتخارش بعد از خدمت به مردم، ارادتمندی به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین و حضرت قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس (علیه السلام ) بود. "دایی "ارجمندم ، فقید سعید «جناب آقای یعقوب اسلامی "رحمة اللّه علیه" (فرزند "بزرگمردخاندان اسلامی چهارحدی" جناب آقای حسینعلی بیک اسلامی، رحمت اللّه و رضوانه علیه) بودند. امیدوارم  روح متعالی ایشان متنعّم از درجات قرب و رحمت  واسعهٔ الهی گردد، ان شاء الله. لطفا برای شادی روح ایشان و تمامی اموات و اولیا و انبیای الهی، فاتحه نثار کنید، اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

هوالباقی جناب آقای استاد سعا از صمیم قلب مصیبت درگذشت دایی بزرگوارتان را تسلیت و تعزیت عرض می‌کنیم و امیدواریم روحش با ارواح پاک اهلبیت علیهم السلام محشور باشد. و خداوند مهربان به خانواده‌های محترم معزا خصوصا شما استاد بزرگوار صبر جمیل و اجر جزیل عنایت کند. انشاالله جامعه ادبی نیّر (مجمع الشعرای ترک زبان قم)

سلام علیکم و رحمة اللّه ضمن تقدیر از پیام های تسلیت دوستان و اساتید ارجمند، استدعا دارم برای جناب آقای یعقوب اسلامی فرزند حسینعلی امشب "نماز لیلة الدفن" بخوانید: نام متوفا :یعقوب نام پدر : حسینعلی اجرکم عند اللّه کثیرا ان شاء اللّه 🌷

هو الرّحمان والرّحیم سلام علیکم و رحمة اللّه جمیعا فرهیختگان ارجمند، اساتید معزز و دوستان گرامی، از بذل محبت شما با ارسال پیام تسلیت و تعزیت که حاوی کلمات تسلی بخش در سوگ دایی گرانقدرم "جناب آقای یعقوب اسلامی "رحمت اللّه و رضوانه علیه بود و موجب تسلی خاطر حزين ما شد، ممنون و متشکرم، جزاکم اللّه خیرا جمیعا برقراری وجود ارزشمندتان و بهروزی و برکت زندگی خود و بستگانتان آرزوی دیرین ماست، درپناه حضرت حق باشید ،ان شاء اللّه سیدعلی اصغرموسوی قم - ٢٩ خرداد ١۴٠٣

بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحیمِ شمارهٔ ۲۳۸ سلام ألف— وَ حُورٌ عینٌ کَأَمْثالِ ٱللُّؤْلُؤِ ٱلْمَکْنُونِ ب— إِذا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤاً مَنْثُوراً سؤال اینجاست که در هر دو آیهٔ شریفه سخن از ( لُؤْلُؤ ) است امّا یکی ( مَکْنُون ) و دیگری ( مَنْثُور ) تفاوت چیست؟ ترجمه و توضیح مختصرِ کلمات. ۱— مَکْنُون: ریشهٔ ( کَ نَ نَ ) بمعنای ( مخفی بودن ) است و لذا خانه را ( کِنّ ) گفتند چون کسی که در خانه باشد مخفی است. صاحب مقامات، أبوالقاسم حریری در خاتمهٔ مقامهٔ کَرَجیّه دو بیت از إبْن وَأْواي دمشقي آورده که در صدرِ یک مصراعِ آن کلمهٔ ( کِنّ ) آمده: کِنٌّ وَ کیسٌ وَ کانُونٌ وَ کَأْسُ طُلا ( کافات شتاء است که به کلام بنده ربطی ندارد فقط شاهد مثال آوردم که عرض کنم کلمهٔ کِنّ بمعنای خانه نزد صاحبان لغت شناخته شده هست. ) ۲— مَنْثُور: ریشهٔ ( نَ ثَ رَ ) بمعنای ( پاشیدن و ریختن ) است. کلمهٔ ( نَثْر ) هم همین است یعنی ( به هم پاشیده ) یعنی کلامی که وزن و قافیه ندارد که اگر موزون و قافیه دار باشد ( نَظْم ) است. کلمهٔ ( نِثار ) هم بمعنای ( ریختن ) است. ( جان نثار ) یعنی همهٔ ما اگر قابل باشیم ( جان نثارانِ ) حضرت مولانا جناب إمام زمان ( عَلَیْهِ آلافُ ٱلتَّحیَّةِ وَ ٱلثَّناء ) هستیم یعنی جان خود را به پای قدوم مبارک آن عالیجناب می‌ریزیم. بعد از ترجمهٔ دو کلمهٔ ( مَکْنُون ) و ( مَنْثُور ) ترجمهٔ دو آیهٔ شریفه معلوم می‌شود: ألف— گویا که حُور ٱلعین همانند مرواریدهای مخفی باشند یعنی نه دست کسی به آنها رسیده و نه کسی آنها را دیده است. نیز حُور ٱلعین به تخم مرغ مَکْنُون هم تشبیه شده است: کَأَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَکْنُونٌ ( صافّات ۴۹ ) گفتند چون تخم مرغ مادام که زیر مرغ گذاشته شده کسی آن را نمی‌بیند و از هرگونه دسترسی به دور است. و یا تا زمانی که شکسته نشده درون آن قابل دیدن و پیدا نیست. نه تنها شباهت حُور ٱلعین به لُؤْلُؤ مکنون اختصاصی باشد بلکه ( غِلْمانٌ لَهُمْ ) نیز به همین خصوصیت معرفی شده است: وَ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ غِلْمانٌ لَهُمْ کَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَکْنُونٌ ( طُور ۲۴ ) قرآن مجید نیز ( مَکْنُون ) است: إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَریمٌ في کِتابٍ مَکْنُونٍ لا یَمَسُّهُ إِلَّا ٱلْمُطَهَّرُونَ ( واقِعة ۷۷ و ۷۸ و ۷۹ ) چون کلام ٱلله مجید از هرگونه دست خوردگی و تحریف به دور است. ( البته تفسیر دقیقتر و فنّی تری هم هست که بماند برای مقال دیگر ) ب— وقتی آنها را ( وِلْدانٌ مُخَلَّدُون ) را ببینی، آنها را مرواریدهای ریخته شده می‌پنداری. وقتی مروارید در صدف است و هنوز دهانِ صدف باز نشده، مروارید در درون صدف مخفی است ولی وقتی که صدف دهان باز کند، مروارید، قابل دسترسی و قابل رؤیت است. تفاوت مفهومی این دو عبارت شریفهٔ قرآنی از این قرار است که آیهٔ ( ألف ) حُور ٱلعین را به مرواریدهای رؤیت نشده تشبیه فرموده که آنها ( قاصِراتُ ٱلطَّرْفِ = صافّات ۴۸ ) و ( مَقْصُورات = أَلرَّحْمٰن ۷۲ ) هستند یعنی هم ( قاصر ) هستند و هم ( مَقصور ) هستند یعنی آنها نگاهشان از دیگران قاصر است هم دیگران نگاهشان از آنها قاصر است. البته تفسیر دیگری هم دارد. ولی آیهٔ ( ب ) چون سخن از ( رؤیت= دیدن ) است که می‌فرماید ( رَأَیْتَهُمْ ) آنها را به مروارید قابل رؤیت و از صدف خارج شده تشبیه فرموده است: وَ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُون إِذا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤاً مَنْثُوراً ( إنسان ۱۹ ) إلتماس دعاء یازدهم ذُو ٱلْحَجَّة ٱلْحَرام ۱۴۴۵ ألحقیر: محمّد بن ٱلمرحوم عَليٍ ٱلْقَمْصَريّ

‏فیلم از طرف dr salamtian m