✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «دلایل رفتن خورشید به پشت ابر ٢» روز شنبه، ١۴٠٠/١٠/٢۵ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما همانطور که مستحضرید در روز جمعه، از علل رفتنِ خورشید به پشت ابرِ غیبت، سخن گفته و عرض کردیم که در روایات اسلامی برای غیبت حضرت ولی‌عصر (عج)، علل متعددی بیان شده و دو مبحث در این رابطه به شرح زیر بیان نمودیم: 1️⃣ «مصلحت الهی» 2️⃣ «آزمایش مردم» امروز نیز به توفیق الهی به موارد دیگری از علل غیبت می‌پردازیم: 3️⃣ «قدرناشناسی‌ مردم» و «ترس از جان امام» یکی دیگر از علل مهم غیبت امام زمان (عج) را می توان حفظ جان آن حضرت دانست؛ بدین معنا که اگر آخرین حجت الهی غایب نمی‌شدند، مردم ایشان را نیز مانند دیگر امامان به شهادت می‌رساندند؛ چنانچه امام باقر (ع) فرمودند: «برای قائم ما (امام مهدی) قبل از آن که به پاخیزد غیبتی است!» راوی پرسید: این غیبت برای چیست؟ حضرت فرمود: «به دلیل این که ترس از کشته شدن ایشان، وجود دارد» (بحارالانوار، ج ۵٢، ص ٢٢١) لذا خداوند به وسیله غیبت، جان امام دوازدهم را از شر خلایق حفظ کرده است؛ چرا که متأسفانه مردم علاوه بر انجام گناه و معصیت، و مخالفت با دستورات ائمه، جایگاه و قدر و منزلت اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را نیز ندانستند تا جایی که پیروان و شیعیان حضرات معصومین، آنها را تنها گذاشتند و دشمنان نیز یکی پس از دیگری ائمه اطهار (ع) را به شهادت رساندند! از این رو برخی از بزرگان مانند خواجه نصیرالدین طوسی (ره) گفته‌اند: «و غیبته منا»؛ یعنی غیبت امام زمان از ناحیه ماست! و سپس نتیجه گرفته‌اند اگر خودمان را اصلاح نمائيم و نسبت به جایگاه اهل بیت (ع) معرفت پیدا کرده و ما قدر و منزلت امام زمان را بدانیم، آن حضرت ظهور خواهند کرد! (کشف المراد ص362). چنانچه در نامه‌ حضرت حجت (عج) به شیخ مفید (ره) چنین آمده: «اگر شیعیان ما با دل‌های متحد و یکپارچه بر وفای به عهد و پیمان خویش اجتماع می‌کردند؛ ملاقات ما از آن‌ها به تاخیر نمی‌افتاد! و توفیق دیدار و مشاهده با معرفت برای آن‌ها حاصل می‌شد و زودتر از این به دیدار ما نائل می‌شدند! آن چیزی که ما را از آنان دور کرده ( و باعث طولانی شدن غیبت شده ) گناهان و خطاهایی است که مرتکب می شوند و ما چنین انتظاری از آن ها نداریم!» (بحارالانوار، ج۵٣، ص١٧۶) ❓البته ممکن است سؤال شود که مگر خداوند نمی‌توانست بدون غیبت، امام زمان (عج) را حفظ کند؟! ✅ در جواب باید گفت: البته که قدرت الهی نامحدود است و آنچه اراده کند انجام می‌شود، ولیکن خداوند مقرر نموده که کارها در دنیا بر طبق اسباب و از مجرای عادی و طبیعی انجام شود! و این یکی از سنّت های الهی است که در امور فردی و زندگی دنیوی براساس اسباب دنیوی عمل می شود؛ لذا اگر قرار بود خداوند بر اساس مجرای عادی عمل ننماید، مسلماً هیچ کس نمی‌توانست به انبیاء و امامان معصوم ضرری برساند! ولی دیگر نمی‌توانستیم، دنیا را دار تکلیف واختیار و امتحان بدانیم! (دادگسترجهان، ص١۴٩) 4️⃣ «آزادی از بیعت طاغوت‌های زمان» در برخی دیگر از روایات اسلامی، علت و حکمت غیبت امام زمان را عدم بیعت با طاغوت های زمان و نداشتن تعهد و بیعت با هیچ حاکم ظالمی در دنیا، دانسته‌اند، تا حضرت بتوانند بدن ملاحظه‌ای در زمان موعود، قیام نمایند! می‌دانیم که امامان دیگر بر اساس دستور الهی «تقیه»، مجبور بودند حکومت‌های جبار را به‌ظاهر بپذیرند، ولی حضرت ولی‌عصر (عج) مأمور به «تقیه» نیستند و به همین دلیل هرگز با هیچ یک از طاغوت های زمان بیعت نمی‌کنند! چنانچه امام حسن مجتبی (ع) در این باره فرمودند: «هر کدام از ما امامان در زمان خود، بیعت حاکمان و طاغوت های زمان را از روی تقیه، بر عهده گرفته ایم، مگر مهدی که عیسی بن مریم به امامت آن حضرت نماز می گزارد! خداوند ولادت ایشان را مخفی نگه داشت و برای وی غیبتی در نظر گرفت، تا زمانی که قیام می‌کند، بیعت هیچ حاکمی بر گردنش نباشد!» (بحار الانوار، ج ۵١، ص ١٣٢) ✍️ آنچه گذشت، تنها بخشی از علل غیبت حجت الهی از نگاه روایات اسلامی است ولی تأکید بر این موضوع ضروری به نظر می‌رسد که غیبتِ امام، بدان معنا نیست که آن حضرت ما را تنها گذاشته‌اند و در برابر سرنوشت ما و جامعه، بی تفاوت بوده و نقشی در هدایت مردم ندارند! چراکه «غیبت حضرت» در مقابل «ظهور» است نه «حضور»؛ و طبق روایات اسلامی، امام زمان (عج) همیشه در میان مردم هستند، اما ما ایشان را نمی‌بینیم و یا نمی‌شناسیم! چنانچه حضرت فرموده‌اند: «ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده‌ایم، که اگر جز این بود گرفتاری‌ها به شما روی می‌آورد و دشمنان شما را ریشه کن می‌کردند.» (بحارالأنوار، ج ۵٣، ص ١٧۵)

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حضرت ام‌البنین(س)، بانوی ایثارگر تاریخ ١» روز یکشنبه، ١۴٠٠/١٠/٢۶ مناسبت روز: در تقویم رسمی کشور، ۱۳ جمادی‌الثانی، به عنوانِ «روز تکریم مادران و همسران شهدا» نام گرفته و علت این نامگذاری، آن است که «حضرت ام البنین(س)» همسر امیرالمومنین(ع) و مادر چهار شهید دشت نینوا، از جمله حضرت ابوالفضل العباس (ع)، مشهور است که در چنین روزی روی در نقاب خاک کشیده و در جوار رحمت حضرت حق آرمیدند؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت ام‌البنین (س) آغاز می‌نمائیم؛ به راستی چه روز بزرگی است، روز تکریم از دلاور مادران تاریخ که همچون بانوی ایثار، حضرت ام‌البنین (س) پسرانی شجاع و مؤمن تربیت نموده و با وجود عشق بی‌همتای مادری، فرزندان عزیزتر از جانشان را در راه اسلام و ولایت فدا کردند! و چه با عظمت است، ایثار و شهامت شیر زنان و همسران شهیدان سرافراز که بسیاری از آنان نوعروس بودند، اما با صبر و استقامت و توکل به خداوند متعال، و عشق به سالار شهیدان، همسران خود را برای حضور در جبهه‌های حق علیه باطل یاری و حمایت نمودند! بی‌شک الگوی این شیر زنان و دلاور مادران، بانوی ایثارگر تاریخ، حضرت ام‌البنین (س) است که اگر چه در دشت کربلا حضور نداشتند، اما عطر ایمان، عشق به ولایت، و شجاعت و معرفت را قطره قطره در کام فرزندانشان نشاندند، تا در دشت خونین کربلا، ولایت‌مداری، وفا و شجاعت و شهامت حضرت ابوالفضل (ع) و دیگر فرزندان ایشان، لرزه بر تن دشمنان اسلام اندازد! عالمان شیعه در طول تاریخ، همواره شجاعت، فصاحت و علاقه‌ی شدید حضرت ام البنین (س) به اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را ستوده‌اند و از ايشان به نیکی و بزرگی یاد کرده‌اند؛ چنانچه شهید ثانی (ره) می‌گوید: «ام‌البنین (س) نسبت به خاندان پیامبر خدا، محبت شدیدی داشت و خود را وقف خدمت به آنان کرده بود! و اهل‌بیت (ع) نیز برای ایشان، احترام ویژه قائل بودند و در روزهای عید، نزد ایشان می‌رفتند» [ستاره درخشان مدینه، ص۷]؛ ✍️ هرچند متأسفانه هیچ گزارش کاملی از زندگانی و شخصیت حضرت ام‌البنین (س) که تلفیقی از مستندات معتبر تاریخی، زمان شناسی و تحلیل های عبرت آموز و بازنمایی شخصیت و زندگی این بانوی بزرگ اسلام باشد، در دست نیست اما از همین روایات موجود می‌توان، ادوار زندگی پرافتخار حضرت ام‌البنین (س) را به شش دوره تقسیم کرد: 1️⃣ «زمان تولد تا ازدواج = اصالت و شجاعت خانوادگی» این مقطع از زندگانی حضرت، حدود بیست سال به طول انجامیده و بانو در خانواده‌ای با اصالت و قبیله‌ی بسیار شجاع بنی‌کلاب پرورش یافته‌اند به‌گونه‌ای که شایستگی و لیاقت همسری حضرت امیرالمؤمنین (ع) را کسب نموده‌اند؛ 2️⃣ «از ازدواج با حضرت علی (ع) تا خلافت علوی» = تربیت یافتگی» بالاترین افتخار حضرت ام‌البنین (س) را باید ازدواج با حضرت علی (ع) دانست که مسلماً دلیلی روشن بر لیاقت و شایستگی ایشان می‌باشد؛ تاریخ ازدواج حضرت در حدود سال ٢۵ قمری، یعنی در دوران مهجوریت و خانه‌نشینی حضرت علی (ع) بوده و تا آستانه خلافت امام، حداقل ده سال به طول انجامیده است؛ در این دوران سخت که حضرت علی (ع) به‌گونه‌ای در حصر اجباری در مدینه به سر می‌بردند، بیشترین فرصت را برای رشد فکری و تربیتی و اخلاقی همسر گرامیشان و فرزندانشان داشته‌اند! لذا این دوران را باید دورانی سراسر تلاش برای همراهی و همانندی با امام در ابعاد مختلف اخلاقی و علمی و عبادی برای حضرت ام‌البنین (س) دانست؛ 3️⃣ «دوران خلافت علوی = الگویی شایسته در همسری خلیفه مسلمین» دوران خلافت امیرالمؤمنین (ع)، دورانی کوتاه اما پر حادثه و همراه با فتنه‌های پیاپی بود؛ که حضرت به شهر کوفه هجرت نمودند و در این زمان به علت مقام و جایگاه امیرالمؤمنین (ع) ، زمینه‌های سیاسی و اجتماعی متعددی پیش روی حضرت ام‌البنین گشوده شد، ولی ایشان با الگوگیری از آموزه‌های قرآنی درباره‌ی «نساء‌النبی»، همچنان خدمت و همراهی با حضرت امیر در قالب همسر و یاوری مهربان، و متولد نمودن و پرورش دادن فرزندانی با ایمان و شجاع همچون حضرت اباالفضل (ع) را بر هر کار دیگری ترجیح دادند و الگویی شایسته از زن برگزیده در جامعه علوی ارائه نمودند‌؛ این دوران تا شهادت حضرت علی (ع) در حدود ۵ سال به طول انجامید؛ ✍️ این مبحث ادامه دارد... 📚 برداشتی از کتاب پژوهشی مادر پسران، نوشته محمد رضایی آدریانی

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «روز غزه، روز شکستن هیمنه صهیونیست جهانی» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١٠/٢٩ مناسبت روز: امروز در تقویم ملی به عنوان «روز غزه» نام‌گذاری شده؛ روزی كه فرصتی برای بازگویی مقاومت قهرمانانه مردم مظلوم نوار غزه در جنگ ٢٢ روزه در سال ١٣٧٨ شمسی و آگاهی‌بخشی بیشتر به افكار عمومی جهان نسبت به عمق وحشی‌گری و كودك‌كشی رژیم غاصب صهیونیستی است! «غزه» نام یکی از شهرهای فلسطین با جمعیتی بیش از چهارصد هزار نفر است که در مهمترین بخش نوار غزه قرار دارد و از نظر تراکم جمعیتی متراکم‌ترین شهر جهان است؛ «نوار غزه» با ۴۰ کیلومتر طول و ۱۰ کیلومتر عرض در کنار دریای مدیترانه واقع شده و در این منطقه مهم بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر مسلمان زندگی می‌کنند؛ این منطقه که در پایان جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ توسط مصر اشغال شده بود؛ در جنگ شش روزه سال ۱۹۶۷ به اشغال رژیم صهیونیستی درآمد و بالاخره در سپتامبر ۲۰۰۵ با عقب نشینی نیرو‌های رژیم صهیونیستی تحت کنترل مردم فلسطین قرار گرفت؛ این منطقه استراتژیک که دارای ۱۱ کیلومتر مرز مشترک با مصر، ۵۱ کیلومتر مرز مشترک با فلسطین اشغالی و ۴۰ کیلومتر ساحل مدیترانه‌ای است‌، هم‌اکنون با رأی و اراده مردم فلسطین تحت کنترل «جنبش حماس» قرار دارد؛ نوار غزه به این دلیل که خط مقدم مسلمانان در مقابله با اسرائیل و نزدیک‌ترین مکان برای ضربه زدن به پیکره رژیم غاصب صهیونیستی است برای مسلمانان و مخصوصاً جبهه‌ی مقاومت از جمله جمهوری اسلامی ایران اهمیت استراتژیکی دارد؛ از طرفی این منطقه برای رژیم صهیونیستی نیز دارای اهمیت فراوانی است، زیرا غزه به مصر که شاهراه انرژی و امنیت اسرائیل است نزدیک بوده و آنها با تصرف این منطقه می‌توانند کل فلسطین را اشغال کنند و دغدغه آسیب پذیری خود را از بین ببرند! بنابراین «غزه» به عنوان محور مقاومت و نماد مبارزه با صهیونیزم جهانی، از اهمیت راهبردی زیادی برای همه‌ی مسلمانان آزاده جهان برخوردار می‌باشد؛ ٢٩ دی ماه، سالروز عقب نشینی مفتضحانه رژیم صهیونیستی از نوار غزه است! حمله‌ی وحشیانه‌ای که با نام عملیات سرب گداخته، در ٧ دی ماه توسط رژیم غاصب، آغاز و پس ۲۲ روز جنایت و شهادت ١۴۵۵ نفر از مردم مظلوم غزه که ۴٠۴ نفر از آنها را كودكان بی‌پناه تشکیل می‌دادند با مقاومت قهرمانانه فلسطینیان، منجر به شکست مفتضحانه صهیونیست‌ها شد و افسانه شكست‌ناپذیری رژیم صهیونیستی را فرو ریخت! جمهوری اسلامی ایران در نخستین سالروز این پیروزی بزرگ با هدف بازگویی مظلومیت مردم فلسطین و تجلیل از حماسه‌آفرینی محور مقاومت، روز ٢٩ دی‌ماه را «روز ملی غزه» نام‌گذاری كرد تا از این طریق مقاومت ٢٢ روزه مجاهدان غزه در برابر وحشی‌گری رژیم صهیونیستی را ارج نهد و این مقاومت قهرمانانه را هرساله در اذهان یادآوری كند و همچون «روز قدس» صدای عدالت طلبی و دادخواهی مردم غزه را به جهانیان برساند و برابر سانسور شدید خبری و سکوت رسانه‌های غربی و متأسفانه عربی از آرمان ملت مظلوم فلسطین دفاع نماید؛ ✍️ و بالاخره سخن امروز را با بخشی از پیام رهبر فرزانه انقلاب به آقای اسماعیل هنیّه نخست وزیر دولت قانونی حماس در ۲۶دیماه ۱۳۸۷ به پایان می‌بریم: «صبر بیست روزه‌ی شما و مجاهدان دلیر و از جان گذشته و آحاد مردم غزه در برابر یکی از فجیع‌ترین جنایات جنگی جهان و تاریخ، پرچم عزت را بر سر امت اسلام به اهتزاز در آورده است؛ شما ثابت کردید که دل سرشار از ایمان به خدا و قیامت و روح منیع و عزیز مسلمانی که ذلت و تسلیم درباره‌ی ظلم و زور را بر نمی‌تابد، آنچنان قدرتی می‌آفریند که حکومت‌های جبّار و مستکبر و ارتش‌های مجهّز در برابر آن ناتوان و ذلیل‌اند! ارتشی که قدرت فداکاری و شهادت‌طلبی شما، آن را بیست روز است پای در گل در پشت دروازه‌های غزه به خفت افکنده همان است که ظرف شش روز بخش‌های عظیمی از سه کشور عربی را زیر سیطره‌ی خود در آورد؛ به ایمان و توکل خود، به حسن ظنّ خود به وعده‌ی الهی،‌ به صبر و شجاعت و فداکاری خود ببالید که امروز همه‌ی مسلمانان به آن می‌بالند؛ جهاد شما تا امروز آمریکا و رژیم صهیونیست و حامیان آنان و سازمان ملل و منافقان امت اسلامی را رسوا کرده است؛ امروز نه فقط ملت‌های مسلمان، که بسیاری از ملت‌های اروپا و آمریکا حقانیت شما را از بن دندان پذیرفته‌اند! شما همین امروز هم پیروزید و با ادامه‌ی این ایستادگی شرافتمندانه دشمن زبون و ضد بشر را باز هم بیشتر به ذلت و شکست خواهید کشاند؛ انشاءالله...» ✍️ انشاالله بزودی شاهد نابودی کامل رژیم اشغالگر قدس، و پیروزی ملت مظلوم و قهرمان فلسطین باشیم.

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اسلام و هوای پاک» روز پنجشنبه، ١۴٠٠/١٠/٣٠ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما روز گذشته در تقویم ملی به عنوان «روز هوای پاک» نام‌گذاری شده، لذا به همین مناسبت، سخن امروز را با موضوع «اسلام و هوای پاک» آغاز می‌نمائیم؛ «محيط زيست» از موضوعات بسيار مهمی است که بشر امروز و مدعیان تمدن‌های غربی تنها در چند دهه‌ی اخير، آن را مورد توجه قرار داده و نهادهای بين‌المللی برای صيانت از آن شكل داده‌اند؛ اما این موضوع در هزار و چند صد سال قبل، مورد تأکید دین مترقی اسلام بوده، چنانچه علاوه بر آيات متعدد قرآن، صدها روايت از اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) مبنی بر حفظ محيط زيست به ما رسيده است! بر این اساس رهبر معظم انقلاب فرمودند: «حفظ محیط زیست، این چیزی که امروز دنیا به آن دست یافته، از جمله‌ی چیزهائی است که جزو تعالیم اسلام بوده است...» (۱۳۸۹/۰۱/۰۹) «هوا» به عنوان مهمترین عنصر حیاتی در جهان است که از حقوق‌ مسلم همه موجودات زنده می‌باشد و آلودگی آن، خطرناک‌ترین عامل تباه بشریت است؛ البته ما در این مبحث کوتاه به دنبال علت‌یابی آلودگی هوا نیستیم، اما آنچه مسلم است بخش اعظمی از این آلودگی‌ها به عملکرد انسان‌ها، بستگی دارد، چنانچه قرآن کریم می‌فرماید: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَيْدِی النَّاسِ»: «فساد در خشکی و دریا به خاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند، آشکار شده است» (روم/۴١) همچنین در آیه ٢٠۵ سوره بقره نیز، خداوند، انسان را عامل فساد در زمین معرفی می‌کند: «وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِی الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ»: «و هرگاه (نااهلان) به قدرت و حكومت رسند براى فساد در زمين و نابودى زراعت‌ها و نسل كوشش مى‌كنند؛ همانا خداوند آلودگی و فساد را دوست ندارد» البته مفسرین از آیات دیگری نیز در زمینه‌ی نهی از آلوده كردن محیط زیست استفاده كرده‌اند که به عنوان مثال می‌توان به آیات زیر اشاره نمود: «وَ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها...»: «زمين را بعد از اصلاح، فاسد نكنيد» (اعراف/۵۶) « وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَة...»: «با دستان خود، خويشتن را به هلاكت نيافكنيد!» (بقره/۱۹۵) در وجه استناد به آيات كريمه فوق در مبحث ما، مسلماً آلوده كردن هوا یکی از مصادیق افساد در زمين است و از آنجا که هوا، مهمترین ماده حياتی است، آلوده کردن آن، باعث هلاكت انسان و دیگر موجودات زنده می‌شود! ✍️ در روايات اسلامی نيز در رابطه با اهمیت هوای پاک تأکید فراوان شده، چنانچه امام صادق (ع) فرمودند: «لا تَطیبُ السُکنی إلّا بِثَلاثٍ: الهَواءِ الطَّیِّبِ و...»: «زندگی جز با سه چیز، خوش وگوارا نمی‌شود که اولین آنها هوای پاک است...» (تحف العقول، ص۳۲۰) امام رضا (ع) نیز در روایتی اساس زندگی را آب و هوای پاک عنوان کرده‌اند؛ (الکافی ، ج٨ ، ص٢٣٠) اهمیت هوای پاک و جلوگیری از آلودگی آن تا بدان‌جاست که در اسلام از آلوده و سمی نمودن محیط زیست حتی در برابر مشرکین و دشمنان نهی شده، چنانچه رسول خدا (ص) از ريختن سم در سرزمين مشركين نهی فرموده‌اند!» (فروع كافی ج ۵ ص ۲۸) لذا بدیهی است که وقتی ريختن سم (كه اعم از سموم در آب و هواست) در سرزمين مشركين نهی شده، پس به طريق اولی، آلوده و سمی نمودن هوا در سرزمين مسلمانان، حرام است! اما متأسفانه، امروزه شاهد هستیم که به‌واسطه نادیده گرفتن دستورات دینی در سیاست‌گذاری‌ها و عملکرد فردی، کار به جایی رسیده که هوای پاک مخصوصاً برای شهروندان شهرهای بزرگ به یک آرزو تبدیل شده؛ بنابراین طبق دستور شرع مقدس و بر اساس ادلّه عقلی و نقلی، بر هر انسان مسلمان واجب است که تمامی همت خود را در رابطه با پاکیزگی هوا، و «پیشگیری» و «جلوگیری» از آلودگی آن مصروف نماید! ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب در رابطه با اهمیت فراوان محیط‌زیست، به پایان می‌بریم که فرمودند: «برای ما مسأله محیط زیست و حفظ آن، مسأله‌ای تجمّلاتی و درجه دو نیست؛ یک مسأله حیاتی است...» (۱۳۷۷/۱۲/۱۴)؛

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «روز حیات زن» روز شنبه، ١۴٠٠/١١/٠٢ مناسبت روز: در ایام ولادت با سعادت حضرت زهرا (س) و «روز زن» قرار داریم، ولادتی که باعث فخر و جلالت زنان عالم شد‌؛ لذا با تبریک پیشاپیش این ولادت مبارک، سخن امروز را با جملاتی از بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (ره) که در ایام ولادت ایشان نیز هستیم، آغاز می‌نمائیم: «این ولادت با سعادت در زمان و محیطی واقع شد که زن به عنوان یک انسان مطرح نبود و وجود او موجب سرافکندگی خاندانش در نزد اقوام مختلف جاهلیت به شمار می‌رفت! در چنین محیط فاسد و وحشت‌زایی، پیامبر بزرگ اسلام، دست زن را گرفت و از منجلاب عادات جاهلیت، نجات بخشید! تاریخ اسلام گواه احترامات بی حد رسول خدا (ص) به این مولود شریف است، تا نشان دهد که زن، بزرگی ویژه‌ای در جامعه دارد که اگر برتر از مرد نباشد، کمتر نیست! پس این روز، «روز حیات زن» و روز پایه‌گذاری افتخار و نقش بزرگ زن در جامعه است...» (صحیفه امام، ج ١۴، ص٣١۶) آری، تا پیش از ظهور اسلام، در بیشتر ملل دنیا، «زن» موجودی ضعیف و ناچیز به شمار می‌رفت که فاقد هرگونه ارزش و شخصیت انسانی بود و این وضع تأسف‌بار، تا آنجا پیش رفته بود که خود زنان نیز، پنداری جز این، درباره‌ی خود نداشتند! اما طلوع خورشید اسلام از پس ابرهای تاریک جاهلیت که زنده به‌گور کردن دختران را افتخار می‌دانستند، به زن شخصیت و ارزش ویژه‌ای داد، چنانچه آیات الهی، به روشنی آفرينش زن و مرد را از یک گوهر و جوهر خوانده و پیامبر رحمت (ص)، به‌عنوان اول شخص جامعه اسلامی، زن را ریحانه هستی و مظهر جمال الهی معرفی کرده و طبق دستور خداوند، با زنان، یک به یک بیعت نموده و سپس با میلاد دردانه هستی، همواره بوسه بر دستان فاطمه (س) می‌زدند تا نگاه ارزشمند اسلام به زن را به تمامی بشریت بیاموزند! لذا باید اذعان کرد که اسلام، زن را از منجلاب «حقارت»، به اوج «عزت» رسانده است؛ در جهان معاصر نیز انقلاب اسلامی با بهره‌گیری از سیره و معارف اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، و دیدگاه آزادی‌خواهانه امام خمینی (ره)، بار دیگر «زن» را از بردگی و استثمار در جاهلیت مدرن نجات داد، و شخصیت و اعتبار الهی را به او بازگرداند، به گونه‌ای که امروزه بسیاری از زنان مسلمان در اوج عفت و عزت، در تمام زمینه‌ها، متناسب با وضعیت خاص خود، به ایفای رسالت تاریخی و اسلامی خویش نائل شده‌اند! چنانچه رهبر فرزانه انقلاب، وجود مجموعه‌ی عظیم بانوان نخبه در کشور را، نشان دهنده حقانیت و موفقیت نگاه اسلام و جمهوری اسلامی به «مسئله زن» دانستند و خاطرنشان کردند: «در هیچ دوره‌ای مانند امروز، زنانِ محقق، دانشمند، متفکر، ادیب، هنرمند و فعال در عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی در کشور وجود نداشته است و این واقعیت نشان می‌دهد که نگاه اسلامی به امر حجاب و عفاف، برخلاف بی بند و باری، نه تنها مانع رشد و تعالی زنان نیست، بلکه رعایت حدود اسلامی و شرعی می‌تواند زمینه ساز و شتاب دهنده شکوفایی استعدادهای زنان باشد...» حضرت امام خامنه‌ای با انتقاد از نگاه غلط غربی که تلاش می‌کند زنان را از ویژگی‌های فطری خود دور سازد و آنان را به کپی دوم مردان تبدیل کند، افزودند: «این نگاه، در واقع کسر شأن زنان است! چرا که «زنِ کامل بودن» در مواردی از «مردِ کامل بودن» هم بالاتر و پرارزش‌تر است... از دید اسلام «زن بودن»، اصالتاً نوعی ارزش است و زنان و مردان در آفرینش حکیمانه الهی، هرکدام جایگاه و طبیعت و نقش خاصی دارند... زن، بخش زیبا، لطیف و مستور آفرینش است و بزرگترین گناهی که غربی ها باید پاسخگوی آن باشند این است که زن را در حد وسیله‌ای برای «تبلیغات کالا، پول درآوردن بیشتر و ارضاء «بی نظم و قانون» در مسائل جنسی تنزل داده‌اند و از این طریق جوامع بشری را به دردهای غیرقابل علاجی مبتلا کرده‌اند...» ایشان همچنین بر اهمیت نقش بی نظیر زن در خانواده تأکید کرده و آن را به معنای اصالت و اولویت «نقش مادری و همسری» در مقابل دیگر فعالیت‌ها و نقش‌ها دانسته و فرمودند: «بقا و رشد و تعالی بشر و حفظ آرامش و سلامت جامعه در گرو تحقق این نقش زنان است...» (سخنان معظم‌له مورخ ۱۳ تير ۱۳۸۶) ✍️ و روزبرگ امروز را با سخن ارزشمند دیگری از امام راحل به پایان می‌بریم که فرمودند: «روز ولادت زهرای مرضیه... روز پیروزی زن است... زن مظهر تحقق آمال بشر است! زن پرورش دهنده زنان و مردان ارجمند است، و از دامان زن، مرد به معراج می‌رود، دامن زن محل تربیت بزرگ زنان و بزرگ مردان است؛ این روز، روز بزرگی است، (روزی که) یک زن به دنیا آمد که نمونه انسان (کامل) است...» (بیانات معظم‌له در ۵٨/٠٢/٢٧)

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «مادر هستی» روز یکشنبه، ١۴٠٠/١١/٠٣ مناسبت روز: امروز، سالروز میلاد دختر نبوت، همسر ولایت، مادر امامت، سرور بانوان جهان، عطای خداوند سبحان، کوثر قرآن و الگوی بی‌بدیل تمام جهانیان، حضرت فاطمه زهرا (س) است لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت به همه مسلمانان جهان، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته از «مقام والای زن»، از نگاه اسلام و انقلاب اسلامی سخن گفتیم و امروز انشاالله، به «مقام بلند مادر» خواهیم پرداخت‌؛ هرچند همه ادیان الهی برای مقام مادر ارزش قائلند، ولی اسلام به‌عنوان کامل‌ترین دین الهی، بیش از همه‌ی مکاتب دیگر به این مسئله توجه کرده و به «مادر» احترام و عظمت ویژه‌ای بخشیده است! خداوند متعال در قرآن کریم با عنایت به زحمات فوق‌العاده «مادر»، درباره او سفارش ویژه نموده و می‌فرماید: «وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَىٰ وَهْنٍ...»: «ما به انسان درباره والدینش سفارش کردیم، (چراکه) مادرش او را با زحمت روی زحمت حمل کرده...» (لقمان/۱۴) خداوند در این آیه، پس از سفارش به احسان به والدین، بدون اشاره به زحمات پدر، به رنج و زحمت‌هایی که مادر برای فرزند متحمل می‌شود، اشاره فرموده! گویی که «مادر» عامل اصلی در لزوم نیکی به والدین بوده و زحمات او چنان طاقت فرسا و ارزشمند است که به واسطه‌ی او، احسان به پدر نیز بر فرزند واجب شده است؛ و شاید اگر نبود صبر و پایداری مادر در برابر سختی‌های بسیار، قرآن بعد از توحید، به نیکی به والدین حکم نمی‌داد: «لا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْسانا» (بقره/۸۳) و مسئله‌ی تشکر از والدین را با شکر الهی برابر نمی‌دانست: «أَنِ اشْكُرْ لِي وَ لِوالِدَيْكَ» (لقمان/۱۴) در روایات اسلامی نیز اهمیت بسیاری به مقام مادر داده شده، و حقوقی فراتر از حقوق پدر برای او در نظر گرفته شده، به‌گونه‌ای که امام صادق (ع) فرمودند: مردی خدمت پیامبر (ص) آمد و عرض کرد: «ای رسول خدا! به چه کسی نیکی کنم؟» فرمودند: «به مادرت»، عرض کرد: «سپس به چه کسی؟» فرمودند: «باز هم به مادرت»، بار سوم عرض کرد: «بعد ازاو به چه کسی؟» باز هم فرمودند: «به مادرت»، در چهارمین بار که این سؤال را تکرار کرد! حضرت فرمودند: «به پدرت». [وسائل الشیعه، کتاب النکاح، احکام الاولاد] همچنین پیامبر (ص) در رابطه با حق مادر فرمودند: «هیهات، هیهات اگر به عدد ریگ‌های بیابان و قطره‌های باران در خدمت مادر بایستید، معادل با یک‌ روز که در شکم او بوده‌اید نخواهد بود!» [عوالی اللئالی، ص٢۶٩] و باز فرمودند: «در خدمت مادرت باش که بهشت زیر پای مادران است» [جامع السعادات، ج۲، ص۲۷۶] حضرت سجاد (ع) نیز در رابطه با حق مادر فرمودند: «حق مادر بر تو این است که بدانی او، تو را حمل کرده، آن‌گونه که هیچ کس، دیگری را حمل نمی‌کند؛ و از میوه قلبش به تو داد که هیچ کس به دیگری نمی‌دهد؛ او، تو را با جمیع اعضاء و جوارحش در آغوش گرفت و باکی نداشت از اینکه گرسنه باشد، در حالی که تو را سیر می‌کند، و یا تشنه باشد، آن هنگام که تو را سیراب می‌سازد؛ و نیز هراس نداشت که خود برهنه باشد، آن‌گاه که تو را می‌پوشاند؛ و در آفتاب باشد تا تو در سایه باشی؛ خواب را به خاطر تو ترک کرده؛ و تو را از سرما و گرما محافظت نمود؛ و تو هرگز نمی‌توانی شکرگزار خدمات او باشی، مگر به یاری و توفیق پروردگارت!» [تحف العقول ص٢۶٣] در کلام امامین انقلاب‌ نیز همواره بر اهمیت نقش و خدمت «مادر» در جامعه تأکید شده؛ چنانچه امام خمینی (ره) فرمودند: «نقش زن در جامعه بالاتر از نقش مرد است؛ برای اینکه بانوان علاوه بر اینکه خودشان یک قشر فعّال در همه ابعاد هستند، قشرهای فعّال (دیگر) را در دامن خودشان تربیت می‌کنند؛ خدمت مادر به جامعه از خدمت معلّم و از خدمت همه کس بالاتر است و این امری است که انبیاء می‌خواستند؛ (انبیاء) می‌خواستند که بانوان قشری باشند که آنها جامعه را تربیت کنند...» (صحیفه امام، ج١۴، ص١٩٧) همچنین رهبر فرزانه انقلاب فرمودند: «همه‌ی انسان‌ها تحت تأثیر مادرانشان هستند و آنان‌که بهشتی می‌شوند، پایه‌ی بهشتی شدنشان از مادر است» (۱۳۸۴/۰۵/۰۵) ✍️ بنابر آنچه که گذشت و براساس شرع مقدس، یکی از مهمترین وظایف یک انسان مسلمان، احترام، محبت و قدردانی از «مادر» و سپس از «پدر»، و اطاعت از آن‌ها و جلب رضایت والدین است، که در این راه باید از خداوند متعال، طلب توفیق، و از اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) استمداد و یاری، طلب نمود و تمامی مساعی و اهتمام خود در این زمینه مصروف کرد و چه فرصتی بهتر و زیباتر از روز ولادت حضرت زهرا (س)، برای سپاس‌گذاری و اظهار محبت به «مادر»، ولو با دادن یک شاخه‌ی گل و بوسیدن دست مادر...

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «یگانه دوران» روز دوشنبه، ١۴٠٠/١١/٠۴ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم ؛ اما دیروز سالروز تولد بزرگمرد تاریخ معاصر و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران بود، لذا روزبرگ امروز را با یاد و نام خمینی کبیر و با سلام و صلوات به روح بلند بزرگترین احیاگر اسلام و حکومت اسلامی در جهان معاصر آغاز می‌نمائیم؛ در سال ١٢٨١ شمسی، در شهرستان خمین از توابع استان مرکزی، در خانواده‌ علم و جهاد و شهادت، و در خاندانی از سلاله زهرای اطهر (س)، کودکی، به نام «روح اللّه» چشم به جهان گشود؛ او وارث سجایای آبا و اجدادی بود، که نسل در نسل در کار هدایت مردم و کسب معارف الهی پیشتاز بودند! پدر بزرگوار ایشان، آیت‌اللّه سید مصطفی موسوی (ره)، پناهگاه و امید مردم خُمین و هادیِ آنان در امور مذهبی و اجتماعی و سیاسی بود؛ که طاغوتیان و خان‌های ستمگر، ندای حق طلبی او را بر نتافتند و با شهادت وی، «روح اللّه» را در پنج ماهگی یتیم کردند! لذا امام، دوران کودکی و نوجوانی را تحت سرپرستی مادر مؤمنه خود (بانو هاجر) که او نیز از خاندان علم و تقوا، و از نوادگان حضرت آیت‌اللّه خوانساری (ره) بود و همچنین عمه‌ی مکرمه خود (صاحبه خانم) که بانویی پرهیزگار و شجاع و حق جو بود، سپری کردند؛ اما دست تقدیر بر آن بود که بار دیگر و تا قبل از پانزده سالگی، از نعمت وجود آن دو عزیز نیز محروم گردند و با سختی‌های فراوان در دوران کودکی و نوجوانی آبدیده شوند! ✍️ درست، در همین دوران، ایران نیز یکی از سخت‌ترین دوره‌های تاریخی خود را پشت سر می‌گذاشت! چنانچه نهضت مشروطه با دسیسه‌ها و مخالفت‌های مزدوران انگلیسی در دربار قاجار و همچنین اختلافات داخلی و خیانت جمعی از به اصطلاح روشنفکران غرب زده، به بیراهه رفته و روحانیون، به رغم پیشتازی در آغاز این نهضت، با انواع حیله‌ها از صحنه کنار گذاشته شدند و بار دیگر حکومت استبدادی برقرار گردیده بود و مزید بر آن، ماهیت عشیره‌ای پادشاهان قاجار و ضعف و بی‌کفایتی آن‌ها، باعث نابسامانی شدید اقتصادی و اجتماعی و سیاسی ایران شده و دست مستکبران و شَروران را در سلب امنیت ملت باز گذاشته بود! در چنین شرایط سختی، تنها پناهگاه مردم، «جامعه‌ی روحانیت» بودند، لذا حضرت امام که از طفولیت با واژه جهاد و شهادت کاملاً آشنا بودند، در عنفوان جوانی، راه پدر را در پیش گرفته و عَلَمِ مبارزه بر ضد اشرار و ستمگران را برافراشتند! مبارزات خمینی کبیر، به موازات تکامل ابعاد روحی و علمی ایشان، و همچنین اوضاع و احوال سیاسی اجتماعی ایران و دیگر جوامع اسلامی، به شیوه‌های گوناگون ادامه یافت، تا بالاخره در سال‌ ١٣۴١ و در ماجرای انجمن‌های ایالتی و ولایتی، فرصتی پدید آمد تا ملت ایران، امام و رهبر خود را بشناسند و بدین ترتیب، قیام سراسری ملت، در ١۵ خرداد سال ١٣۴٢ با شعار و انگیزه الهی، سرآغازی برای ایجاد انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) شد، که در وصف قیام و شخصیت ویژه امام، همین کافی است، که بدانیم ملتی که در مدت ٢۵٠٠ سال در خواب غفلت و تحت سیطره حکومت‌های جبار شاهنشاهی زندگی کرده بود! با دمِ مسیحایی «روح‌الله» بیدار شد و بزرگترین انقلاب تاریخ معاصر را رقم زد! ✍️ هرچند وصف مبارزات امام و شرح خصوصیات یگانه دوران، همواره شنیدنی است، اما وقتی خلف صالح ایشان، حضرت امام خامنه‌ای (که سال‌ها در جوار آن حضرت زیسته و درس آزادگی و شجاعت آموخته)، از پیر و مرادش می‌گوید، لطافت و شیرینی آن صدچندان می‌شود! شـاگـرد مـخلصی که در مکتب خمینی کبیر پرورش‌ یافته و چون از «روح خدا» سخن می‌گوید، هر شنونده‌ای را به وجد می‌آورد! چنانچه در سخنانی در ١۴خرداد ١٣٩۶ فرمود: «او، آن روح اللّه بود که با عصا و ید بیضای موسوی و بیان و فرمان مصطفوی، به نجات مظلومان کمر بست، تخت فرعون‌های زمان را لرزاند و دل مستضعفان را به نور امید روشن ساخت! او به انسان‌ها، کرامت و به مؤمنان، عزت و به مسلمانان، قوّت و شوکت، و به دنیای مادی و بی‌روح، معنویت، و به جهان اسلام، حرکت، و به مبارزان و مجاهدان فی سبیل‌اللّه، شهامت و شهادت را هدیه نمود؛ او، بت‌ها را شکست و باورهای شرک‌آلود را زدود؛ او به همه فهماند که انسانِ کامل شدن، علی‌وار زیستن و تا نزدیکی مرزهای عصمت، پیش رفتن، افسانه نیست!» ✍️ آری، امام، گنجینه‌ای از کمالات و محاسن و زیبایی‌های ظاهر و باطنْ بودند؛ چهره نیکو، فصاحت و بلاغت و جذابیت بیان، سلامت و تناسب اندام، زیبایی و شیوایی خط، شجاعت و صلابت کم نظیر، هوش و ذکاوت، اخلاق محمدی، هیبت علوی، زهد و خودساختگی در حد اعلی و از همه این‌ها بالاتر، ایمان و توکل خارق‌العاده به خدای متعال که به راستی می‌توان در وصف ایشان گفت: «آن چه خوبان همه دارند، تو یک‌جا داری!»

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «مرگ خلیفه اول» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/١١/٠۵ مناسبت روز: امروز سالروز وفات خليفه اول است؛ او که از اولین مسلمانان صدر اسلام پس از امیرالمؤمنین (ع) و حضرت خدیجه (س)؛ و از مهاجرین و اصحاب رسول خدا بود، ولی متأسفانه پس از درگذشت پیامبر (ص)، علیرغم توصیه‌های مکرر ایشان درباره خلافت و امامت امیرالمؤمنین حضرت علی(ع)، در ماجرای سقیفه بنی ساعده، خلافت مسلمین را غصب نمود! ابوبكر به مدت دو سال و سه ماه و پنج روز خلافت، حوادث بحث‌برانگیز را در تاریخ اسلام رقم زد، که از آن جمله می‌توان به غصب فدک، حمله به خانه حضرت زهرا (س) و گرفتن بیعت با تهدید و تطمیع و... اشاره نمود! اما در روزبرگ امروز به دنبال بیان این حوادث تلخ تاریخی و قضاوت در رابطه با آن‌ها نیستیم! بلکه فقط می‌خواهیم به یکی از نکاتی که خلیفه اول قبل از مرگ خود به آن اعتراف نموده، بپردازیم و قضاوت را به شما واگذار نماییم! در کتب معتبر تاریخی اهل‌سنت آمده است كه عبدالرحمن بن عوف (يكی از صحابه كبار) در آخرين روزهای زندگی خلیفه اول، به نزد او رفت و ابوبكر به وی گفت: من از چيزی حسرت نمی‌خورم، مگر از سه کاری كه مرتكب شدم و ای كاش آن‌ها را انجام نمی‌دادم! و سپس یکی از آن موارد را اینچنین بیان نمود که «ای كاش خانه فاطمه (س) دختر رسول اكرم (ص) را مورد تفتيش و هجوم قرار نداده و افراد (بيگانه) را وارد بر آن نمی‌كردم، اگر چه در را بر رويم می‌بستند!» (تاريخ اليعقوبی، ج٢، ص١٣٧؛ تاریخ طبری، ج٣، ص٢٣۶؛ مروج الذهب، ج٢،ص٣٠١؛ المعجم الكبير، ج١، ص۶٢؛ تاريخ الإسلام، ج٣، ص١١٧؛ و... ) ❓حالا با توجه به اعتراف و ندامت خلیفه اول، برای حمله به خانه حضرت زهرا (س) و رنجیده خاطر نمودن ایشان، سؤال این است که آیا حضرت در دوران عمر شریفشان، ابوبکر را بخشیده‌اند و یا کماکان تا پایان عمر از خلیفه اول خشمگین و ناراضی بودند؟ ✅ برای پاسخگویی به این سؤال، ابتدا باید بدانیم که موضوع نارضایتی و خشم حضرت فاطمه (س) از ابوبکر از جمله مسائل غیر قابل انکار تاریخی است! چنانچه بخارى در صحیح‌ترین کتاب اهل‌سنت؛ بیهقی در السنن الکبری؛ ذهبی در کتاب تاریخ الاسلام و...، از غضب و قهر فاطمه(س) بر ابوبکر، سخن‌ها گفته‌اند! که در این مجال کوتاه به برخی از آنها اشاره می‌نمائیم: ⬅️ بخاری مى‌نویسد: «فاطمه دختر رسول خدا (ص) از ابوبکر خشمگین و از وى روى گردان شد و این ناراحتى ادامه داشت تا از دنیا رفت!» (صحیح بخاری، ج٣،‌ ص١١٢۶) ⬅️ بیهقی نیز می‌نویسد: «فاطمه (س) بر ابوبکر غضب کرد و از او اعراض نمود و با او صحبت نکرد تا اینکه وفات یافت، پس علی (ع)، ایشان را شبانه دفن کرد!» (السنن الکبری، ج۶، ص٣٠٠) علاوه بر این موارد، در کتاب اَلْاِمامَةُ وَ السّیاسَة آمده که عمر به ابوبکر گفت: بیا با هم به پیش فاطمه (س) برویم؛ زیرا ما او را غضبناک کردیم، پس از فاطمه اذن ورود خواستند، ولی ایشان اجازه نداد! لذا به نزد علی (ع) رفتند و او آنها را به داخل خانه آورد و چون نزد فاطمه نشستند، آن حضرت، صورتش را به طرف دیوار برگرداند و جواب سلام آنان را نداد... و سپس فرمود: «شما را به خدا سوگند مى‌دهم، آیا شما دو نفر از رسول خدا(ص) نشنیدید که فرمودند: خشنودى فاطمه، خشنودى من؛ و ناراحتى او، ناراحتى من است... هر کس فاطمه را خشنود نماید، مرا خشنود کرده است؛ و هر کس فاطمه را ناراحت کند مرا ناراحت کرده است!» پس ابوبکر و عمر، هر دو گفتند: «آرى ما از رسول خدا(ص) این‌گونه شنیدیم!» در این حال، حضرت فرمود: «پس من، خدا و فرشتگان را شاهد مى‌گیرم که شما دو نفر، مرا اذیت و ناراحت کرده‌اید و در ملاقات با پدرم از شما دو نفر شکایت خواهم کرد!» و سپس اضافه نمودند: «به خدا قسم پس از هر نماز بر شما نفرین می‌کنم!» (الإمامة والسیاسة، ج١،‌ ص١٧) ✍️ و این در حالی است که طبق روایات صحیح السندى که در صحیح‌ترین کتاب‌هاى اهل سنت آمده است، پیامبر (ص) درباره حضرت زهرا (س) فرمودند: «فاطمه پاره تن من است، هر کس او را بیازارد من را آزرده است»: «انما فاطمه بضعه منی یؤذینی ما آذاها» (صحیح مسلم، ج۴، ص۹۰۳)؛ «فاطمه بضعه منی، فمن أغضبها فقد أغضبنی» (صحیح بخاری، ج۴، ص۲۱۰ و ۲۱۹؛ و ج ۵، ص۳۶) 👈 و همچنین طبق آیه ۵٧ سوره احزاب، هر کس پیامبر(ص) را بیازارد در دنیا و آخرت ملعون و مستحق عذاب خوار کننده است: «إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآَخِرَهِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا» 💠 در پایان نتیجه‌گیری و قضاوت را به شما عزیزان واگذار می‌نمائیم که آیا با توجه به موارد فوق‌الذکر، باز هم می‌توان ابوبکر را به عنوان خلیفه‌ی مسلمین پذیرفت؟؟؟!!! 👈 «قضاوت با شما» 👉

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «خلافت عمر بن خطاب و چند سؤال بزرگ!» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١١/٠۶ مناسبت روز: امروز ٢٣ جمادی الثانی، اولین روز خلافت خلیفه دوم، عمر بن خطاب است که بلافاصله پس از مرگ ابوبکر، بدون رأی و اجماع بزرگان و مردم!؟ و با وصیت و انتصاب مستقیم خلیفه اول، به کرسی خلافت، تکیه زد! چنانچه در کتب اهل‌سنت چنین آمده: «در اواخر عمر خلیفه اول؛ ابوبکر، عثمان را فرا خواند تا برای او وصیت بنویسد، چون وصیت را آغاز کرد، پیش از آن‌که نامی از کسی برای جانشینی ببرد، بی‌هوش شد و عثمان، خود نام «عمر بن خطاب» را به عنوان خلیفه پس از او نوشت! چون ابوبکر به هوش آمد از عثمان پرسید: چه نوشتی؟ عثمان گفت: از حالی‌که به شما دست داد، ترسیدم و چون از خواست شما آگاه بودم، نام عمر بن خطاب را نوشتم! در این هنگام ابوبکر تکبیر گفت و تأیید کرد و سپس سؤال کرد: «ترسيدی من بميرم و مردم به اختلاف افتند؟» عثمان گفت: «آری»، پس ابوبكر گفت: «خدا تو را از جانب اسلام و مسلمين جزای خير دهد!» (کامل ابن اثیر، ج٢، ص۴٢۵؛ تاریخ مدینه دمشق، ج٣٩ ص١٨۶؛ و...) و البته در ادامه همین ماجرا در منابع دیگر اهل سنت از جمله تاریخ طبری، ج٢ ص٣۵٣ آمده است که: «اسماعیل بن قیس می‌گوید عمر بن خطاب را دیدم که نوشته‌ای در دست داشت که در آن، خليفه اول به جانشینی او وصیت کرده بود و گروهی نیز گرد او را گرفته بودند و می‌گفت: ای مردم بشنوید و از وصیت جانشین پیامبر خدا (ابوبکر) اطاعت کنید!» ❓حالا در اینجا چند سؤال بزرگ مطرح می‌گردد، که امیدواریم همه عزیزان و مخصوصاً عزیزان اهل‌سنت بدون تعصب و با نگاه عقل و منطق به این سؤالات توجه نموده و جواب آنها را از علمای بزرگ خود طلب نمایند: 1️⃣ آیا به راستی «خلیفه اول» از اختلاف میان امت اسلامی نگران بوده و همین موضوع باعث شده تا با نوشتن وصيت‌نامه و معرفی جانشین خود، از تفرقه و ایجاد فتنه میان مسلمانان جلوگیری نماید! اما (العِيَاذُ بِاللّه)، پیامبر خدا (ص) که وصل به وحی الهی بوده‌اند، از این موضوع غفلت نموده و امت اسلامی را به حال خود رها کردند و جانشینی برای خود تعيين ننمودند!!! و آیا به راستی پیامبر خدا که طبق آیات قرآن از مقام عصمت کبرای الهی برخوردارند (العِيَاذُ بِاللّه)، اشتباه کرده‌اند و خليفه اول این اشتباه را متوجه و اصلاح نموده است!!! 2️⃣ اگر طبق گفته علمای عزیز اهل‌سنت، واقعاً پیامبر خدا (ص) به دستور الهی برای خود جانشین معلوم نکرده‌اند و این موضوع را به رأی و اجماع بزرگان و مردم واگذار نموده‌اند و بر همین اساس خلافت خلیفه اول را مشروع دانسته‌اند؛ پس چگونه «خلیفه اول» برخلاف دستور الهی و سنت نبوی و با وجود مخالفت‌ بسیاری از مردم و صحابه بزرگ، برای خود جانشین تعیین نموده است! و آیا این انتصاب از نگاه عزیزان اهل‌سنت، مشروعیت دارد؟ 3️⃣ در معتبرترین کتب اهل‌سنت آمده که پیامبر اکرم (ص) در آخرین روزهای حیات خود و در حضور صحابه بزرگ فرمودند: «قلم و دواتی برای من بیاورید تا برای شما چیزی (وصیتی) بنویسم که پس از آن، هرگز گمراه نشوید!»: «ائْتُونِى بِدَواهٍ وَ کَتِفٍ لِأکْتُبَ لَکُمْ کِتَاباً لَا تَضِلّوا بَعْدَهُ أبَداً»؛ ولی متأسفانه با مخالفت و ممانعت و جسارت خليفه دوم، به محضر پیامبر معصوم الهی (که طبق شهادت قرآن کریم در آیه‌ی ٣ و ۴ سوره‌ی نجم، تمام سخنان و رفتار و کردار ایشان از وحی الهی نشأت می‌گیرد)، روبرو شدند و عمر گفت: رسول خدا (العِيَاذُ بِاللّه)، هذیان می‌گویند: «اِنَّ نَبیَّ اللهِ لَیَهجُر!!!» و کتاب خدا برای ما کافی است: «حسبنا كتاب‌الله» حال چگونه در اینجا، وصیت خلیفه اول که طبق شهادت بزرگان اهل‌سنت در حال احتضار بوده و به علت بیماری بسیار شدید او، با بیهوشی ابوبکر، وصیت ناتمام مانده و ادامه آن توسط عثمان نوشته شده، معتبر است و هذیان‌گویی نیست!!! ✍️ البته در این موضوع، سخن بسیار است که ما در این مجال کوتاه، به همین سه سؤال بسنده کرده و قضاوت را به شما واگذار می‌نمائیم! و سخن امروز را با بخشی از خطبه شقشقیه امیرالمؤمنین (ع) در نهج‌البلاغه به پایان می‌بریم: «آگاه باشيد! به خدا سوگند پسر ابی قُحافه، پيراهن خلافت را در حالی به تن كرد كه می‌دانست جايگاه من در خلافت و جانشينی رسول خدا، همانند جايگاه محور و گردونه‌ی سنگ آسيابست... پس، در حالی كه خار در چشم و استخوان در گلو داشتم... شكيبائی ورزيدم! تا آنگاه كه اولی به پايان راه رسيد...و شگفتا! که بااینکه در زمان حیاتش مى‌خواست حکومت را واگذارد، ولى براى بعد خود عقد خلافت را جهت دیگرى بست! و چه سخت هر کدام به یکى از دو پستان خلافت چسبیدند... به خدا قسم مردم در زمان او، دچار اشتباه و ناآرامى،و تلوّن مزاج و انحراف از راه خدا شدند...» ✅ قضاوت با شما

✅ #روزبرگ_شیعه 🎧 پادکست مناسبت: اولین روز خلافت خلیفه دوم، عمر بن خطاب موضوع امروز: «خلافت عمر بن خطاب و چند سؤال بزرگ!» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١١/٠۶

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «فقیه پارسا و مجاهد» روز پنجشنبه، ١۴٠٠/١١/٠٧ مناسبت روز: امروز ٢۴ جمادی الثانی، سالروز رحلت فقیه پارسا و مجاهد حضرت آیت‌الله العظمی سید محمدرضا موسوی گلپایگانی (ره) از مراجع بزرگ شیعه در جهان معاصر است که علاوه بر فعالیت‌های بی‌بدیل در عرصه‌ علوم و فرهنگ اسلامی و تربیت عالمان بزرگ، خدمات ارزشمندی در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی نموده و با همراهی امام امت، نقش به سزایی در روشنگری جامعه و پیروزی انقلاب اسلامی داشته‌اند، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح مقدس این عالم ربانی آغاز می‌نمائیم؛ سید محمدرضا گلپایگانی در هشتم ماه ذی‌القعده ۱۳۱۶ قمری در گلپایگان، پا به عرصه وجود نهاد؛ پدرش آقا سید محمدباقر، عالمی معروف به زهد و تقوا، و کوشا در امر به معروف و نهی از منکر بود که هم اینک مرقد ایشان مورد احترام و زیارت مردم است؛ سید محمدرضا در سه سالگی، مادر، و در نه سالگی پدر گرامیش را از دست داد و دوران کودکی را با یتیمی و مشکلات و سختی‌های فراوان سپری کرد‌؛ او تحصیلات ابتدایی را در مکتب‌خانه گذراند‌ و در نوجوانی به شوق تحصیل علوم اسلامی، زانوی ادب نزد اساتیدی همچون آیت الله محمدتقی گوگدی (ره) و آیت الله سید محمدحسن خوانساری (ره) زد‌؛ وی با سعی و تلاش و هوش سرشار، در نوزده سالگی، شایستگی حضور در درس خارج فقه و اصول حضرت آیت‌الله العظمی شیخ عبدالکریم حائری یزدی (ره) در اراک را پیدا کرد و سپس با تأسیس حوزه علمیه قم همراه با آیت‌الله مؤسس به شهر مقدس قم هجرت نموده و از محضر بزرگانی همچون حضرات آیات عظام میرزای نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی، آیت‌الله بروجردی، آقا ضیاء عراقی بهره‌ها برد و موفق به اجازه اجتهاد از حضرت آیت الله العظمی حائری یزدی و اجازه نقل روایت از مرحوم شیخ عباس قمی و آقا شیخ محمدرضا اصفهانی شد؛ آیت‌الله العظمی گلپایگانی در طول بیش از هفتاد سال تعلیم و تعلم دانش اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، و تألیف و تصنیف ده‌ها اثر ارزشمند، نسبت به تربیت صدها تن از ستارگان درخشان آسمان علم و اندیشه همت گمارد که از مشهور‎ترین آن‌ها می‌توان به بزرگانی چون حضرات آیات مرتضی مطهری، سید محمدعلی قاضی طباطبایی، سید اسدالله مدنی، محمد مفتح، سید محمد بهشتی، ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، لطف الله صافی گلپایگانی، حسن حسن زاده آملی، رضا استادی، احمد جنتی و مرتضی حائری یزدی اشاره نمود؛ این فقیه مجاهد از بدو حرکت شجاعانه روحانیت به رهبری امام خمینی (ره)، به مبارزات پیگیر و بی‎‌امان با استبداد پرداخت و نخستین اعلامیه اعتراض به لایحه ننگین «انجمن‎های ایالتی و ولایتی» در مهرماه ۱۳۴۱ شمسی از سوی ایشان صادر شد و به دنبال آن، همواره پشتیبان و یار امام راحل و یاور مردم مظلوم ایران تا سقوط رژیم منحوس پهلوی بود؛ چنانچه امام امت فرموده بودند: «آقای گلپایگانی عِزّ اسلام است و نقش بسیار زیادی در پیشبرد مبارزات ملت مسلمان دارند!» پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ایشان در جهت تأیید کامل مواضع حضرت امام و تقویت موقعیت ایشان به عنوان ولی فقیه و رهبر نظام اسلامی نقش به‌سزایی داشته و تمامی مساعی خویش را برای تقویت نظام اسلامی و پیشبرد اهداف انقلاب به کار برد؛ این مرجع بزرگ جهان تشیع با وجود اشتغالات علمی فراوان، همواره در کنار مردم و یاور مستضعفان بود و نسبت به بنیان نهادن ده‌ها مؤسسه عام‌المنفعه همچون مسجد، مدرسه، کتابخانه، بیمارستان و مؤسسات خیریه در کشور و جهان همت گمارد؛ زهد و بی ‎اعتنایی به جلوه‌های دنیا، تواضع، بهره‌وری از فرصت‌ها، تجلیل از مقام فقها و مراجع معاصر، تشویق عالمان و نویسندگان، اهتمام بسیار به حفظ و قرائت قرآن، و عشق به ساحت مقدس ائمه اطهار (ع)، بخشی از ویژگی‌های اخلاقی این فقیه پارسا است‌؛ که بالاخره پس از ۹۶ سال عمر بابرکت در ۲۴ جمادی الثانی ۱۴۱۴ قمری، دار فانی را وداع گفت و پس از تشییع باشکوه در تهران و قم، در مسجد بالا سر در مرقد مطهر حضرت معصومه (س)، آرام گرفت؛ رهبر فرزانه انقلاب پس از رحلت این عالم عامل، در پیامی ایشان را «عالم بزرگ، فقیه نام‌آور، مرجع تقلید عظیم‌الشأن، عبدصالح و تقى نقى زکى» نامیده و فرمودند: «این شخصیت والاى علمى کهن‌سال در میان مراجع عظام تقلید، یکى از موفق‌ترین و سعادتمندترین‌ها بودند... اولین مدرسه علوم دینى به سبک جدید را ایشان در قم تأسیس کردند؛ اولین مؤسّسه بزرگ قرآنى را ایشان در قم بنیان نهادند؛ اولین فهرست بزرگ فقهى و حدیثى با استفاده از دانش و اختراعات جدید بشرى را ایشان پدید آوردند؛ صدها مدرسه، مسجد و مؤسّسه تبلیغ دین را در سراسر کشور و در کشورهاى دیگر بنیان کردند...» ✍️ روحش شاد، یادش گرامی نامش جاودان و راهش همواره پررهرو باد.

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «طوبای محبت» روز شنبه، ١۴٠٠/١١/٠٩ مناسبت روز: امروز نهم بهمن ماه، سالروز رحلت عارف و استاد اخلاق، حاج اسماعیل دولابی (ره) است که در حرم مطهر حضرت معصومه (س) مدفون می‌باشد؛ او با کلام متفاوت و شیرین و تکیه بر مفاهیم «محبت و زیبایی»، باعث جذب قشر جوان و تحصیل‌کرده به سمت خدا و اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) شد؛ بیشترین اهتمام آن عارف گرانمایه در پرورش و رشد اخلاقی جوانان و ایجاد تحول در نگرش آنها به هستی و زندگی بود، به گونه‌ای که با ایجاد حسن ظن و اعتماد به خدا و اولیای الهی و حاکم ساختن روحیه تسلیم و رضا، آنها را از همه‌ی ظواهر فریبنده دنیا فارغ می‌نمود! در محضر آن بزرگوار، چنان روح رجاء و امیدواری به فضل الهی موج می‌زد که هر نومید و مأیوس از نجات و فلاح را، شور و نیرو می‌بخشید و به وادی کمال رهنمون و در طریق وصال رهسپار می‌ساخت! لذا سخن امروز را به این عارف باللّه اختصاص می‌دهیم؛ ✍️ محمد اسماعیل دولابی در روستای دولاب از توابع تهران زاده شد، و تا اوایل جوانی همراه پدر به کشاورزی مشغول بود، اما با یک اتفاق مبارک در سفر به نجف اشرف و با معامله‌ای شیرین با امام حسین (ع) و گذشت از خواسته و مراد خویش برای احترام و خدمت به پدر! به یک‌باره زندگی او دگرگون می‌شود! که بی‌شک شنیدن این حکایت و سیر عرفانی او، از زبان این عارف ربانی شنیدنی و درس‌آموز است: «در ایام جوانی همراه پدرم به نجف اشرف مشرف شدم، و در آن زمان به شدت تشنه علوم و معارف دینی گردیده و با تمام وجود، تصمیم گرفتم که در نجف بمانم و در حوزه علمیه تحصیل کنم؛ ولی پدرم که مسن بود و جز من پسر دیگری نداشت که بتواند در کارها به او کمک کند، با ماندنم در نجف مخالف بود! به یاد دارم که در حرم امیرالمؤمنین (ع) به حضرت التماس می‌کردم و آن قدر سینه‌ام را با فشار به ضریح حضرت مالیدم که تمام سینه‌ام زخم شده بود؛ کم‌کم حالم به گونه‌ای شد که به خودم می‌گفتم، یا در نجف می‌مانم و مشغول تحصیل دین می‌شوم و یا اگر مجبور به بازگشت شوم، جان می‌دهم و می‌میرم! بعد از چند روز، با همان حال ملتهب، همراه پدرم به کربلا مشرف شدیم؛ اما در حرم حضرت اباعبدالله (ع) در بالاسر ضریح، ناگهان همه چیز برای من حل شد و گویی هرچه را می‌خواستم به من عنایت کردند، تصمیمم را گرفتم و خدمت به پدر را بر هرکار دیگر ترجیح دادم و بدون هرگونه ناراحتی و با خاطری آرام به ایران بازگشتم! در ایران که آمدم، اتفاق عجیبی افتاد و ناگهان جلوی در اتاق پذیرایی خانه‌ی پدر، پرده ها کنار رفت و حالت مکاشفه‌ای به من دست داد و حدود بیست دقیقه در جای خود ثابت ماندم! در آن حالت دیدم که بالای سر ضریح امام حسین (ع) هستم و به من فرمودند که به خاطر احترام به پدر، آنچه را می‌خواستی از حالا به بعد تحویل بگیر! همه‌چیز از همان جا آغاز شد! از آن پس آن اتاق، بالای سر ضریح حضرت شد و تا سی سال عزاخانه اباعبدالله(ع) بود و تمامی اشخاصی که به آنجا می‌آمدند بی‌آنکه لازم باشد کسی ذکر مصیبت بخواند، منقلب شده و می‌گریستند! در اثر عنایات حضرت ابا عبدالله (ع) بعد از آن مکاشفه به ترتیب به چهار استاد بزرگ برخوردم که مرا دست به دست به یکدیگر تحویل دادند! اولین فرد، آیت الله سید محمد شریف شیرازی (ره) بود؛ همراه او بودم تا اینکه مرحوم شد؛ وقتی جنازه او را به حضرت عبدالعظیم (ع) بردیم، آیت الله شیخ محمد تقی بافقی (ره) آمد و بر او نماز خواند و من جذب او شدم، به گونه‌ای که از آن پس شیخ محمد تقی بافقی را رها نکردم، تا اینکه مرا تحویل آیت الله شیخ غلامعلی قمی (ره) داد؛ در همین ایام با آیت الله شاه آبادی (ره) هم آشنا شدم و با ایشان ارتباط مستمر پیدا کردم؛ تا اینکه بالاخره به استاد چهارم، آیت‌الله شیخ محمد جواد انصاری همدانی (ره) رسیدم؛ او با سایرین متفاوت بود! او از پوسته بشری خارج شده و آزادانه هر ساعتی در جایی از عالم سیر می‌کرد! او یک استوانه نور بود که از عرش تا طبقات زمین امتداد داشت و نور همه اهل بیت (ع) در وجود نورانی او قابل وصول بود! به او دل دادم و از وادی توحید سر در آوردم! خداوند لطف فرمود و در هر یک از این کلاس‌ها، افراد برجسته و ممتاز آن کلاس را به من نشان داد! و کاری کرد که هیچ جا متوقف نشدم، تا اینکه به وادی توحید رسیدم! عزیزان، همه‌ی عنایاتی که به من شد از برکات امام حسین (ع) بود! البته از راه سایر ائمه هم می‌توان به مقصد رسید، ولی راه امام حسین (ع) خیلی سریع، انسان را به نتیجه می‌رساند! چون کشتی نجات حسین(ع) در آسمان‌های غیب، خیلی سریع راه می‌رود، و هر کس در سیر معنوی خود حرکتش را از آن حضرت آغاز کند، خیلی زود به مقصد می‌رسد!» ✍️ این مبحث ادامه دارد... 📚 برگرفته از کتاب «طوبای محبت»

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «فجر نور ١» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/١١/١٢ مناسبت روز: امروز دوازده بهمن، روز ورود امام راحل به ایران اسلامی و بیعت میلیونی همه اقشار مردم با رهبر کبیر انقلاب، حضرت امام خمینی (ره) است، لذا ضمن گرامیداشت این روز به‌یادماندنی و آغاز ایام اللَّهِ دهه فجر انقلاب اسلامی، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ ساعت ٣/٣٠ صبح به وقت تهران، در فرودگاه شارل دوگل فرانسه، مردی سوار بر هواپیما می‌شود که هیچ‌کس فکر نمی‌کند به‌سلامت از این هواپیما پیاده شود، چراکه دولت بختیار و ارتش ایران، فرودگاه‌ها را بسته و تهدید کرده بودند که هر هواپیمایی را که به حریم هوایی ایران وارد شود با موشک خواهند زد! هواپیمای امام خمینی (ه) غرش‌کنان به سوی آسمان پرواز کرد؛ اما همه مسافرین سراسر اضطراب و تشویش بودند! در این میان، تنها کسی که با آرامش تمام، نماز شب خود را به جای آورده و در کف هواپیما با راحتی و آسودگی می‌خوابد حضرت امام (ره) است! مهماندار هواپیما که از آرامش ایشان، به وجد آمده بود، نقل‌ می‌کند: در حالی که آیت‌الله بر روی‌ دو پتو خوابیدند، خبرنگاران‌ با همراهان‌ ایشان مصاحبه‌ می‌کردند، هر کس‌ سخنی می‌گفت‌، و برخي از آن‌ها احتمال‌ برگرداندن‌ و برخی دیگر احتمال سرنگون‌کردن‌ هواپیما را می‌دادند! ولی همگی‌ در یک‌ چیز همانند هم بودند و آن‌، نگرانی‌ شدید و اضطراب بی‌وصف بود! ساعت نزدیک هشت صبح به وقت ایران بود که مهماندار پشت بلندگو اعلام کرد، هم اکنون به آسمان ایران وارد شدیم‌، همه‌ی مسافرین از شدت استرس، حال خود را نمی‌فهمیدند، اما امام‌ (ره) با شنیدن این جمله‌، لبخندی بر لبانشان نقش بست، گویی این مرد الهی، آرامشی جاودانه دارد! بالاخره هواپیما برخلاف تصور همه، به سلامت به زمین نشست و امام امت، دست در دست مهماندار هواپیما با همان آرامش و صلابت، پای در خاک ایران گذاشتند! ❓اما به‌راستی، این آرامش وصف ناشدنی از کجا نشأت گرفته است؟! ✅ خداوند در آیه ٢٨ سوره رعد، وعده داده که با ياد او دل‌ها آرام مى‌گيرد: «أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» به راستی، انسان در پرتو ایمان و اعتماد به خداوند متعال، آرامش روحی و اطمینان خاطر پیدا می‌کند، چرا که اعتقاد به قدرت لایتناهی الهی، آدمی را به قدرتی مافوق همه قدرت‌های بشری متکی می‌نماید! در آن وقت سکینه‌ی الهی نیز نازل می‌شود؛ چنانچه قرآن می‌فرماید: «هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ»؛ (فتح/۴) و بالاخره، نتیجه‌ی این سکینه‌ی الهی و آرامش روحی، می‌شود: «لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَعَ إِيمَانِهِمْ»؛ (همان) یعنی بذر ایمان در دل آن‌ها عمیق‌تر می‌شود، چنانچه اصل واژه «ایمان» از کلمه «اَمن» گرفته شده و به معنای آرامش، اطمینان قلب و نبود هیچ‌گونه ترس و وحشت در برابر غیر خداست! ✍️ در این زمینه، خداوند در قرآن به برخی از شخصیت‌های ویژه نیز اشاره نموده است که در این مجال کوتاه، تنها به دو نمونه از آن‌ها اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ یکی از شاخص‌ترین انسان‌های مؤمن که خداوند در آیه ۸۱ سوره انعام، به ایشان اشاره می‌نماید، حضرت ابراهیم (ع) است که با ایمان و توکل و اعتماد به حضرت حق، یک تنه در برابر نمرود و تمام بت‌پرستان می‌ایستد و خطاب به آنان می‌گوید: «وَكَيْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَكْتُمْ...»، چگونه ممکن است من از بت‌های شما بترسم و در برابر تهدیدهای شما وحشتی به خود راه بدهم. 2️⃣ همچنین خداوند در آیه ۴۷ سوره طه، به حضرت موسی (ع) اشاره می‌نماید که با لباس ساده و عصای چوپانی، در برابر فرعون با آن جاه و جبروت و خدم و حَشَم، که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند و هر دلی را می‌لرزاند! با کمال آرامش و طمأنینه می‌ایستد و به دستور الهی از فرعون می‌خواهند که از اذیت و آزار بنی‌اسرائیل دست بردارد و آن‌ها را با ایشان همراه کند: «فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ» ✍️ بی‌شک امام خمینی (ره) نیز یکی از مصادیق بارز این آرامش و سکینه الهی بوده‌اند که با ایمان و اعتماد به وعده‌های الهی: «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ» (محمد/٧)، «وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ» (حج/۴٠)؛ در برابر حکومت ٢۵٠٠ ساله ستم‌شاهی ایستاده و مکتبی را بنا نمودند که تربیت‌شدگان این مکتب نیز با پیروی از امام و مقتدای خود، با آرامش و صلابت در تمامی دوران‌های سخت، از دوران انقلاب گرفته تا دفاع مقدس، و دفاع از حرم اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و... در برابر دشمنان تا دندان مسلح ایستاده و هرگز ترسی به دل راه ندادند! افراد شجاعی هم‌چون شهید محسن حججی (ره) که حتی در هنگامی که تکفیری‌ها او را ذبح می‌کردند، کوچکترین آثاری از خوف و ترس در چهره‌ی آرام او، دیده نمی‌شد!

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «أیْنَ‌الرجبیّون» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١١/١٣ مناسبت روز: امشب اولین شب از ماه بزرگ رجب است که پیامبر اکرم (ص) درباره آن فرمودند: «آگاه باشید که رجب، ماه خداست و آن ماه بسیار عظیمی است... و هیچ ماهی در فضیلت و حرمت در نزد خدا با این ماه برابری نمی‌کند!» (بحارالانوار، ج٩٧، ص٢۶)، لذا ضمن گرامیداشت ایام دهه فجر انقلاب اسلامی، سخن امروز را به این ماه پربرکت، اختصاص می‌دهیم؛ ✍️ انسان گاهی نسبت به فرصتی ارزشمند و یا موقعیتی بی‌نظیر، بی‌توجهی و غفلت می‌نماید؛ بدان جهت که شناختی از آن نداشته و در نتیجه، فرصتی استثنایی و بهره‌ای وافر را از دست می‌دهد که هرگز در تمام عمر قابل جبران نیست! بی‌شک «ماه رجب» یکی از مصادیق بارز این موقعیت بسیار مهم و پرفضیلت است! که برای بهره‌گیری لازم از این فرصت طلایی، ابتدا باید معرفت خود را نسبت به این ماه عظیم افزایش دهیم، و در این مسیر، قطعاً کلام نورانی اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) راهگشاست: ✅ ابن عباس (ره) نقل می‌کند که هرگاه ماه رجب می‌آمد، رسول خدا (ص) می‌فرمودند: «ای مسلمانان، ماه بسیار بزرگ و بابرکتی بر شما سایه انداخته است و آن ماه رجب است، که در آن، رحمت خدا بر کسی که خدا را عبادت کند، فرو می‌ریزد... آگاه باشید که در ماه رجب، شبی است که هر که خواب را در آن، بر خود حرام کند و به عبادت خدا بپردازد، خدا بدنش را بر آتش حرام می‌کند و هفتاد هزار ملک، با او مصافحه می‌کنند و برایش تا ماه رجبِ سال آینده، طلب مغفرت می‌نمایند!» (بحارالانوار، ج٩٧، ص۴٧) علماء در رابطه با شب مذکور، چهار احتمال را داده‌اند: ١. شب اول ماه رجب؛ ٢. شب جمعه اول ماه رجب،«لیلةالرغائب» ٣. شب نیمه ماه رجب؛ ۴. شب بیست و هفتم ماه رجب. ✅ در روایت دیگر آمده که: «روزی با رسول خدا (ص) از قبرستان می‌گذشتیم که ناگهان حضرت ایستادند و گریه شدیدی نمودند، به‌گونه‌ای که ما هم به گریه افتادیم! آن‌گاه فرمودند: «صدای ناله اهل عذاب را شنیدم و بر آنها رحم کرده و دعا کردم و خداوند عذاب آنها را تخفیف داد!» سپس فرمودند: «اگر کسانی که‌ در این قبرستان، در عذابند، یک روز از ماه رجب را روزه گرفته بودند و یک شب را تا صبح قیام کرده و به عبادت می‌پرداختند، (امروز) در قبرشان معذّب نمی‌شدند!» (بحارالانوار، ج٩٧، ص٣٣) ✅ همچنین امام صادق (ع) فرمودند: «در روز قیامت، منادی از درون عرش الهی، ندا مى‌‏دهد که کجایند آنهایی که ماه رجب را گرامی داشته‌اند؟ و سپس (ملائکه به آن‌ها) مى‏‌گویند: اى بندگان خدا، کرامت خدا بر شما گوارا باد!» ✅ امیرالمؤمنین (ع) نیز درباره ثواب اعمال در این ماه فرمودند: «هر کس در ماه رجب صدقه بدهد، خداوند روز قیامت در بهشت، او را به ثوابی گرامی می‌دارد که هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و به خاطر بشری خطور نکرده است!» (بحارالانوار، ج٩٧، ص٣٣) ✅ همچنین امام رضا(ع) فرمودند: «هر که روز اول ماه رجب را روزه بدارد، خدای عزوجل، بهشت را بر او واجب گرداند؛ و هر که روز وسط ماه رجب را روزه بدارد، می‌تواند دو قبیله‌ (پرجمعیت) را (در قیامت) شفاعت کند، و هر که روز آخر ماه را روزه بدارد، خدای عزوجل او را از پادشاهان بهشت قرار می‌دهد و شفاعتش را درباره‌ی پدر، مادر و همه‌ی بستگان و آشنایان و همسایگانش می‌پذیرد، گرچه در میان آنها مستحق دوزخ باشد!» (امالی شیخ صدوق، ص١٠) ✍️ آنچه گذشت، تنها بخشی از فضایل این ماه بزرگ و ثواب عظیم اعمال در آن است؛ اما شاید پرسشی در ذهن برخی از عزیزان ایجاد شده باشد که چگونه ممکن است، در برابر اعمال ناچیز و اندک ما در این ماه، این همه ثواب و پاداش داده شود؟ ✅ در پاسخ این سؤال، باید بدانیم که: 1️⃣ اولاً، این پاداش عظیم، متناسب با مقام کبریایی حضرت حق، و جود و بخشش بی‌کران و بی‌انتهای اوست که در برابر اندکی عمل خیر، پاداشی فراوان و دائمی، عطاء می‌فرماید! 2️⃣ ثانياً، این گونه نیست که به صرف انجام دادن عملی پرفضیلت، همه‌ی گناهان ما بخشیده شود و ما وارد بهشت شویم، زیرا همان‌گونه که در روایات آمده، در «حق‌الناس» باید حقوق دیگران را جبران و پرداخت کرده! و در «حق‌اللّه» نیز می‌بایست اعمال فوت شده مانند قضای نماز و روزه را به‌جا آورده و حقوق الهی، مانند خمس و زکات را پرداخت نمائيم! 3️⃣ ثالثاً درست است که برخی از اعمال ما ثواب بسیار عظیم دارد، اما نباید فراموش کنیم که طبق روایات، برخی از گناهان نیز مانند آتش عمل کرده و چه بسا تمامی کارهای خیر و ثواب ما را در طرفةالعینی نابود سازند! ✍️ لذا بدون شک، بهره کامل از ثواب این ایام، از آنِ کسانی است که با اِجتناب از گناه، و با توبه به درگاه الهی و جبران حق‌الناس و حق‌اللّه، فرصت‌ بی‌بدیل ماه بزرگ رجب را غنیمت می‌شمارند!

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «لَیلَةُ الرَّغائِب، شب دلدادگان» روز پنجشنبه، ١۴٠٠/١١/١۴ مناسبت روز: امروز اولین روز از ماه بزرگ رجب و برابر با سالروز میلاد باسعادت پنجمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت، حضرت باقرالعلوم (ع) است، امام همامی که دريای دانش را شكافته و اسرار علوم الهی را برای بشریت آشكار ساخته است! همچنین، امشب اولین شب جمعه در ماه رجب است که شب بسیار عظیمی است و آن را «لَیلَةُ الرَّغائِب» نامیده‌اند؛ لذا با تبریک و تهنیت ایام، سخن امروز را به این شب پربرکت‌ اختصاص داده و انشاالله در روزبرگ فردا پیرامون ولادت حضرت باقرالعلوم (ع) سخن خواهیم گفت! ماه رَجَب یا رَجَب‌ُالمُرَجَّب، هفتمین ماه از ماه‌های قمری، و اولین ماه از ماه‌های حرام است؛ در روایت آمده که «رجب» نام نهری است در بهشت که از عسل شیرین‌تر و از شیر سفیدتر است و هر کس در این ماه پربرکت‌ روزه بگیرد، از آن نهر، در بهشت می‌نوشد! (من‌لا‌يحضر‌ه‌الفقیه، ج٢، ص٩٢) همچنین رسول خدا (ص) در فضیلت این ماه فرمودند: «رجب، ماه خداست؛ که در آن، رحمت خود را بربندگان فرو مى ریزد!» (عیون أخبارالرضا، ج‏٢، ص٧١) در این ماه بزرگ، شاهد طلوع سه ستاره درخشان در آسمان ولایت و امامت، ولادت «امیرالمؤمنین و امام جواد و امام باقر (علیهم‌السلام)» و بزرگ‌ترین حادثه تاریخ بشری، و سرآغاز آخرین دین الهی یعنی بعثت پیام‌آور مهر و رحمت، حضرت محمد مصطفی (ص) هستیم که این ايام مبارک بر حرمت این ماه بزرگ افزوده است! همچنین طبق روایات، اولین شب جمعه این ماه دارای شرافت ویژه‌ای است که آن را «لَیلَةُ الرَّغائِب»، شب اشتیاق و موعدِ دلدادگی و بندگی پروردگار متعال دانسته‌اند! «رغائب» در لغت عرب به دو معنا آمده، یکی به معنای چیزی است که «مورد رغبت و اشتیاق» قرار می‌گیرد؛ و دیگر به معنای «عطاء و بخشش فراوان» است؛ بنابراین «لَیلَةُ الرَّغائِب» شبی است که میل و اشتیاق مؤمنین و دلدادگان به آن بسیار، و عطاء و بخشش الهی در آن سرازیر است! [مفاتیح نوین، ص۶۱۸] چنانچه پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «از اولین شب جمعه در ماه رجب غافل نشوید؛ زیرا شبی است که فرشتگان آن را "لیلة الرغائب" می‌نامند!» سپس فرمودند: «اولین پنج‌شنبه ماه رجب را روزه بگیرید و در شب جمعه‌ی اول، فی‌مابین نماز مغرب و عشاء، دوازده رکعت نماز بخوانید» (که کیفیت آن در مفاتیح‌الجنان آمده است)؛ «خداوند متعال در شب اول قبر، ثواب این نماز را با زیباترین صورت و با روی گشاده و درخشان و با زبان فصیح به سوی شما می‌فرستد! پس او به خواننده نماز می‌گوید: ای حبیب من، بشارت بر تو باد که از هر شدت و سختی نجات یافتی! پس میّت می پرسد تو کیستی؟ به خدا سوگند که من صورتی زیباتر از تو ندیده‌ام و کلامی شیرین‌تر از کلام تو نشنیده‌ام و بویی، بهتر از بوی تو به مشامم نرسیده است! و آن زیباروی پاسخ می‌دهد: من ثواب آن نمازی هستم که (در لَیلَةُ الرَّغائِب) به جا آوردی! امشب به نزد تو آمده‌ام تا حق تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود و قیامت بر پا شود، من سایه بر سر تو خواهم افکند!» [الإقبال بالأعمال الحسنه، ج۳، ص۱۸۵] رهبر معظم انقلاب هم در رابطه با بهره‌گیری از این ماه بزرگ به جوان‌ها سفارش کرده و فرمودند: «من به شما جوان‌ها عرض می‌کنم از ماه رجب استفاده کنید، بهره ببرید برای تقویت این بُعد معنویّت‌گرا؛ بعد از ماه رجب هم ماه شعبان است، بعد ماه رمضان است، رجب بهار معنویّت است! شماها هم مظهر بهار انسانیّت هستید؛ چون در بهار عمر خود قرار دارید؛ از این بهار معنویّت هرچه می‌توانید استفاده کنید...» (۱۳۹۵/۰۲/۰۱) ✍️ و سخن امروز را با دعای حضرت سجاد(ع) که در اوّلین روز ماه رجب قرائت فرموده‌اند به پایان می‌بریم: «بسم الله الرّحمن الرّحیم یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ؛ لِکُلِّ مَسْأَلَهٍ مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ؛ اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُکَ الصَّادِقَهُ وَ أَیَادِیکَ الْفَاضِلَهُ وَ رَحْمَتُکَ الْوَاسِعَهُ؛ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ؛ وَ أَنْ تَقْضِیَ حَوَائِجِی لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ» «اى خدایى که مالک حاجت‌هاى فقیران و دانا به اسرار خاموشانی، هر درخواستی را همان لحظه می‌شنوى و پاسخش را مهیا نموده‌ای؛ اى خدایی که وعده‌هاى تو همه صادق و نعمتت فراوان و رحمتت وسیع است؛ پس از تو درخواست می‏‌کنم که بر محمد و آل محمد درود فرستى؛ و حاجات مرا در دنیا و آخرت برآورده سازی که البته تو بر هر چیز توانایى!» 📚 مفاتیح‌الجنان، اعمال ماه رجب.

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «انقلاب اسلامی از نگاه آیات و روایات ٢» روز دوشنبه، ١۴٠٠/١١/١٨ مناسبت روز: در ایام دهه مبارکه فجر انقلاب اسلامی قرار داریم و از روز گذشته مبحثی را در رابطه با «انقلاب اسلامی از دیدگاه آیات و روایات» آغاز نمودیم و عرض کردیم که در روایات اسلامی و هم‌چنین درذیل بعضی از آیات نورانی قرآن مجید، تعابیر بسیار زیبایی در رابطه با ایرانیان ونقش آنها دراسلام وارد شده؛ و سپس به دوآیه زیر و تفسیر آن در رابطه با ایرانیان در کتب شیعه و اهل‌سنت اشاره نمودیم: 1️⃣ «آیه ٣٨ سوره محمد»؛ 2️⃣ «آیه ۵۴ سوره مائده»؛ ✍️ و انشاالله امروز نیز ادامه این مبحث را تقدیم می‌نمائیم: 3️⃣ آیه ٣ سوره جمعه: «وَ آخَرِینَ مِنْهُمْ لَمَّا یَلْحَقُوا بِهِمْ وَهُوَ الْعَزِیزُالْحَکِیمُ»: «و (خداوند) قوم دیگری از مردم را که هنوز به عرب (در اسلام) ملحق نشده‌اند، هدایت فرماید، که او خدای مقتدر و همه کارهایش بر اساس حکمت و مصلحت است» ✍️ مفسرین آورده‌اند که چون اين آيه را پیامبر اكرم (ص) تلاوت فرمودند، دست خود را بر شانه‌ی سلمان گذاشته و فرمودند: «اگر ايمان در ثريا باشد، مردانى از اين قوم (ايرانيان) به آن دست مى‏يابند» (مجمع البیان، تفسیر کشاف، تفسیر القرطبى، ذیل آیه فوق) 4️⃣ آیه ١٣٣ سوره نساء: «إِن یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ أَیُّهَا النَّاسُ وَیَأْتِ بِآخَرِینَ وَکَانَ اللّهُ عَلَی ذَلِکَ قَدِیراً»: «ای مردم! اگر خدا بخواهد، شما را از بین می‌برد و افراد دیگری را به جای شما می‌آورد و خداوند بر این کار تواناست» ✍️ شیخ طوسی، طبرسی، زمخشری و برخی دیگر از مفسرین شیعه و سنی، آورده‌اند که وقتی این آیه نازل شد، رسول خدا، دست خود را به پشت جناب سلمان (ره) زد و فرمود: آن جمعیت، قوم این مرد (یعنی مردم عجم و فارس) هستند! (مجمع البیان، تفسیر کشاف، و التبیان فی تفسیرالقرآن، ذیل آیه فوق) 5️⃣ آیه ٨٩ سوره انعام: «فَإِن یَکْفُرْ بِهَا هَـؤُلاء فَقَدْ وَکَّلْنَا بِهَا قَوْماً لَّیْسُواْ بِهَا بِکَافِرِینَ»: «اگر مشرکان مکّه کفر بورزند، کسان دیگری را نگهبان آن می‌سازیم که (مانند آنها) کافر نیستند» ✍️ برخی مفسرین ذیل این آیه آورده‌اند که مصداق «قَوْماً» در این آیه، ایرانیان هستند! (تفسیر کشاف، ج٢، ص۴٣؛ و کشف الاسرار و عدة الابرار، ج٣، ص۴١٨) چنانچه در حدیثی از امام باقر (ع) آمده، که یکی از صحابه، از رسول خدا، سؤال کرد که منظور از گروه «نگهبان دین» در این آیه کیست؟ پیامبر اکرم (ص) در پاسخ فرمودند: «هُوَ وَاللّهِ سَلمانٌ وَ رَهْطُهُ»: «سوگندبه خدا! این گروه نگهبان، سلمان و قوم او هستند» و سپس فرمودند: «ای گروه قریش! شما مردم فارس (ایرانیان) را با شمشیر (در فتح ایران) می زنید تا به سوی اسلام بیایند! اما سوگند به خدا! روزی خواهد آمد که آن‌ها شما را برای کشاندن به سوی اسلام (ناب)، با شمشیر می‌زنند! (پس بدانید که) اگر اسلام در لابه‌لای زمین گم شود، مردم فارس (ایرانیان) آن را می‌یابند و اگر اسلام در آسمان قرار گیرد، جز مردم فارس، کسی به آن دست نخواهد یافت!» (نفس‌الرحمان فی فضائل سلمان، ص ۴٨) 6️⃣ آیات ١٩٨ و ١٩٩ سوره شعراء: «وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَی بَعْضِ الْأَعْجَمِینَ فَقَرَأَهُ عَلَیْهِم مَّا کَانُوا بِهِ مُؤْمِنِینَ»: «اگر ما این قرآن را بر بعضی از مردم عجم (غیرعرب) نازل می‌کردیم و پیامبر (ص) آن را برای ایشان مى‌خواند، عرب‌ها به آن ايمان نمى‌آوردند!» ✍️ مفسرین، حدیثی در ذیل این آیه آورده‌اند که امام صادق (ع) فرمودند: «اگر قرآن بر عجم نازل شده بود، عرب به آن ایمان نمی آورد! ولی قرآن بر عرب نازل شد، و عجم به آن ایمان آورد و این برای عجم، ارزش و فضیلت است!» (نورالثقلین، تفسیر قمى، تفسیر لاهیجى، تفسير كنزالدقائق، ذیل آیه فوق) 7️⃣ آیه ٣٩ سوره توبه: «إِلاَّ تَنفِرُواْ یُعَذِّبْکُمْ عَذَاباً أَلِیماً وَ یَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ وَلاَ تَضُرُّوهُ شَیْئاً وَاللّهُ عَلَی کُلِّ شَیْ قَدِیرٌ»: «اگر به سوی میدان جهاد نشتابید، خدا شما را مجازات دردناکی می‌کند و گروه دیگری غیر از شما را به جایتان قرار می‌دهد و (بدانید) هیچ زیانی به او نمی‌رسانید و خداوند بر همه چیز تواناست» ✍️ بسیاری از مفسّران یکی از احتمالات در تعیین مصداق این قوم را ایرانیان دانسته‌اند؛ (جامع البیان، ج٩، ص٩٣؛ و روح‌المعانى،ج١٠، ص٨۵ و...) 8️⃣ علاوه بر آیات مذکور، مفسرین در ذیل آیه ١۶ سوره فتح آورده‌اند که در این آیه به ایرانیان به عنوان قومی رزمنده و جنگجو اشاره شده است: «...سَتُدْعَوْنَ إِلَی قَوْم أُوْلِی بَأْس شَدِید...»: «به زودی از شما دعوت می‌شود که به سوی قومی رزمنده و جنگجو بروید...» (مجمع البیان، ج٩، ص١٩٢) ✍️ این مبحث ادامه دارد...

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «منشور روحانیت» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١٢/٠۴ مناسبت روز: در ایام صدور پیام تاریخی امام خمینی (ره) به حوزه‌های علمیه و روحانیون سراسر کشور با عنوان «منشور روحانیت» در سال ۱۳۶۷ شمسی می‌باشیم؛ پیامی که پیر جماران در آخرین ماه‌ها و روزهای زندگی خود، هم‌چون وصیتنامه‌ای اختصاصی، صادر نمود؛ و در آن از نگرانی‌های خود در رابطه با خطرات پیش‌ روی حوزه‌ و روحانیت، سخن گفت! حضرت امام (ره) در این منشور هادی، که می‌توان آن را آخرین و مهم‌ترین پیام آن عالم ربانی درباره‌ی رسالت و مسئولیت وارثان انبیاء و اوصیاء الهی دانست، سخن خود را با نثار «صلوات و سلام خدا و رسول خدا بر ارواح طیبه شهدای عزیز حوزه‌ و روحانیت» آغاز کرده، و آن‌ها را «حماسه سازان همیشه جاوید» خواندند «که رساله‌ی علمیه و عملیه‌ی خود را به دم شهادت و مرکب خون نوشته‌اند...»؛ امام راحل در ادامه، خدمات علمی حوزه‌ها و علمای راستین را افتخارآمیز و حافظ حقیقت اسلام و علوم الهی دانسته و اذعان نمودند که: «اگر فقهای عزیز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومی به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بیت (علیهم‌السلام) به خورد توده‌ها(ی مردم) داده می‌شد»؛ ایشان سپس به «جمع‌آوری و نگهداری علوم قرآن و اسلام و آثار و احادیث پیامبر بزرگوار و سنت و سیره معصومین» توسط علماء «در شرایطی که امکانات بسیار کم (و سخت) بوده است» اشاره و فرمودند: «بحمدالله امروز نتیجه آن زحمات را در آثار و کتب با برکتی همچون کتب اربعه و کتاب‌های دیگر متقدمین و متأخرین از فقه و فلسفه، ریاضیات و نجوم و اصول و کلام و حدیث و رجال، تفسیر و ادب و عرفان و لغت و تمامی رشته های متنوع علوم مشاهده می‌کنیم!» امام (ره) از این زحمات و مرارت‌ها با عنوان «جهاد فی سبیل‌الله» یاد کرده و سپس به برگ دیگری که از کارنامه روحانیت در باب «مجاهدات اجتماعی و سیاسی» اشاره نموده و می‌فرمایند: «روحانیون در هر عصری از اعصار، برای دفاع از مقدسات دینی و میهنی خود، مرارت‌ها و تلخی‌های (فراوانی) متحمل شده‌اند و همراه با تحمل اسارت‌ها و تبعیدها، زندان‌ها و اذیت و آزارها و زخم زبان‌ها، شهدای گرانقدری را به پیشگاه مقدس حق تقدیم نموده‌اند» لذا «در هر نهضت و انقلاب الهی و مردمی، علمای اسلام، اولین کسانی بوده‌اند که بر تارک جبینشان، خون و شهادت نقش بسته است!» ✍️ حضرت امام در ادامه منشورِ روحانیت، در کنار برشمردن افتخارات راستین روحانیت اصیل، هشدار می‌دهند که: «استکبار وقتی که از نابودی مطلق روحانیت و حوزه‌ها مأیوس شد، دو راه برای ضربه زدن انتخاب نمود، یکی راه ارعاب و زور، و دیگری راه خدعه و نفوذ در قرن معاصر» بود! ایشان راه ارعاب و زور را شکست خورده دانستند، ولی راه خدعه و نفوذ دشمنان را هم‌چنان باز دانسته و به خطر «مقدس‌نمای واپسگرا» و «متحجرین» اشاره می‌نمایند؛ ✍️ «اجتهاد پاسخ‌گو و انقلابی» محور مهم دیگری است که امام راحل به مثابه افقی وسیع و گسترده، جلوی فقه و فقها گشوده‌اند! ایشان شرطی برای اجتهاد و استنباط احکام شرعی بیان می‌نمایند که اگر به درستی شناخته شود، بی‌اغراق، به تعبیر فرزند عزیزشان مرحوم حاج سید احمد خمینی(ره) «انقلاب فقهی» رخ می‌دهد و در کنار اصالت فقهِ مکتب اهل بیت، پویایی و پاسخگویی و روز آمد شدن مستمر آن نیز تضمین می‌شود! امام در این موضوع می‌فرمایند: «اینجانب، معتقد به فقه سنتی و اجتهاد جواهری هستم و تخلف از آن را جایز نمی‌دانم؛ اجتهاد به همان سبک، صحیح است، ولی این بدان معنا نیست که فقه اسلام، پویا نیست، زمان و مکان دو عنصر تعیین کننده در اجتهادند!» ایشان در ادامه این پیام «فقه را تئوری واقعی و کامل اداره انسان از گهواره تا گور» دانسته و می‌فرمایند: «هدف اساسی این است که ما می‌خواهیم اصول محکم فقه را در عمل فرد و جامعه پیاده کنیم و بتوانیم برای معضلات (در اجتماع) جواب داشته باشیم!» ✍️ در پایان باید اعتراف کنیم که این "منشور هادی" می‌تواند هم‌چنان گره‌گشای حوزه‌های فقاهت و اجتهاد، و نهادهای مرتبط با فقه در نظام جمهوری اسلامی باشد و به‌همین سبب رهبر حکیم انقلاب، همواره رویکرد امام راحل در «منشور روحانیت» را به دقت تعقیب کرده‌ و در دیدارهای مختلف خود با روحانیون، از آن سخن گفته‌اند؛ چنانچه در سال ١٣٩٨ خطاب به اعضای شورای عالی حوزه‌های علمیه فرمودند: «صیانت از شور انقلابی و طلاب جوان، چنانچه امام راحل در اواخر حیات مبارکشان بیان فرمودند (منشور روحانیت) یک ضرورت است...»؛ انشاالله که بتوانیم با بهره‌گیری از "منشور روحانیت" و کلام امامین انقلاب، آینده درخشان‌تری را برای حوزه‌ها و جامعه روحانیت، و همچنین مردم عزیز و نظام مقدس جمهوری اسلامی رقم بزنیم!

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آیات المهدی ٨»         روز دوشنبه، ١۴٠١/٠١/٢٢ ✍️ مناسبت روز: در نهمین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و امروز نیز به یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقينَ»: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! تقوا داشته و از گناهان بپرهیزید و با صادقان و راستگویان همراه باشید.» (توبه/١١٩) در این آیه، خداوند به مؤمنین تأکید می‌فرماید که باید دو اصل را رعایت کنند؛ اولاً تقوا داشته باشند، و ثانیاً با «صادقین» همراه باشند! واژه «صادقین» جمعِ «صادق» از ماده «صدق» است و صدق در لغت به معنای مطابقت قول و عمل با واقع و حقیقت است؛ لذا گفتاری را که با واقعیت خارجی، مطابقت دارد را گفتار صادقانه می‌گویند؛ اما در این آیه، مراد از صدق تنها صدق در گفتار نیست! بلکه صداقت همه جانبه است؛ لذا «صادقین»، بصورت مطلق به‌کار رفته، یعنی کسی که در همه جهات صادق است و این نوع صداقت تنها شامل کسانی می‌شود که درای «مقام عصمت» باشند، زیرا باید از هرگونه دروغ و بی صداقتی در کلام و عمل، مصون و مُبرّی باشند! ✍️ لذا مفسرین، این آیه را از «آیات‌المهدی» به‌شمار آورده و مصداق این آیه در زمان حاضر را تنها نمونه‌ی انسان کامل و امام معصوم در روی زمین، حضرت مهدی (عج) دانسته و دستور خداوند برای همراهی با «صادقین» را، دستور همراهی با حضرات معصومین و امام زمان (عج) دانسته‌اند! و در این زمینه به احادیث متعددی از «کتب شیعه و سنی» در ذیل این آیه اشاره نموده‌اند که «مراد از صادقین، رسول اکرم (ص) و اهل بیت ایشان هستند» [شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۶۲]؛ و در روایات دیگری نیز «امیرالمؤمنین (ع) و اهل بیت ایشان» را «صادقین» نامیده‌اند؛ [الدرّ المنثور، ج۴، ص۲۸۷؛ و الغدیر، ج۲، ص۳۰۶]؛ چنانچه در روایت آمده: «‌وقتی آیه صادقین نازل شد، فردی از پیامبر اکرم (ص) پرسید: آیا صادقین، عام است یا خاص؟ پیامبر(ص) پاسخ دادند: کسانی که مأمور به همراهی با صادقین شده‌اند، عام هستند و همه‌ی مؤمنان را شامل می‌شود؛ ولی صادقین، خاص است و به برادرم علی(ع) و دیگر جانشینان من تا روز قیامت اختصاص دارد!» [بحارالأنوار، ج۳۳، ص۱۴۹؛ و ینابیع‌الموده، ص۱۱۵] و در بسیاری از روایات اسلامی نیز، «صادقین» را به صورت مطلق به «اهل بیت عصمت و طهارت (ع)» تفسیر کرده‌اند؛ چنانچه امام باقر (ع) در جواب به اینکه «صادقین» در این آیه چه کسانی هستند‌‌، فرمودند: «منظور از صادقین، ما اهل‌بیت هستیم» (تفسیر اهل بیت/نور الثقلین/ البرهان/ الکافی، ج۱، ص۲۰۸) امام رضا (ع) نیز در جواب همین سؤال، فرمودند: «صادقین در این آیه، ائمه اطهار (ع) هستند...» (همان) ✍️ اما چند نکته پیرامون آیه ١١٩ توبه: 1️⃣ صداقت از ملاک‌های مهم ایمان و یکی از صفات مشترک همه انبیاء و اولیای الهی است! 2️⃣ از آنجا که خداوند در این آیه، مؤمنین را به همراهی با صادقین در همه زمان‌ها و دوره‌ها، فرمان داده، لذا روشن می‌شود که وجود «انسان معصوم و حجت الهی» در هر زمانی لازم و قطعی است! 3️⃣ آیه صادقین بر افضلیت امام معصوم دلالت دارد؛ زیرا بر تقدیم شخص افضل بر شخص مفضول تصریح کرده؛ و چون براساس این آیه، همراهی با صادقین بر تمام مؤمنین واجب شده، لذا همراهی با غیرصادقین برای مؤمنین، جایز نمی‌باشد! 4️⃣ بر اساس این آیه، تكامل جوامع اسلامی در سايه‌ى ايمان، تقوا و اطاعت از امام معصوم به دست می‌آید: «آمنوا... اتقوا... مع الصادقين» 5️⃣ و آخرین نکته این‌که باید بدانیم که هر چه ما در گفتار و کردار و زندگی به صدق و راستی، نزدیکتر شویم، سنخیت بیشتری با امام معصوم پیدا می‌کنیم و به امام زمان (عج) نزدیکتر می‌شویم! @nahadnamazjomehvarzane