💥بررسی مفهوم شهید و شهادت از منظر حضرت آیت الله #مکارم_شیرازی شهادت در فرهنگ اسلام دو معنى متفاوت دارد: معنى «خاص» و ديگرى معنى گسترده و «عام». معنی خاص شهادت همان كشته شدن در معركه جنگ در راه خدا است كه احكام خاصى در فقه اسلامى دارد، از جمله عدم نياز شهيد به غسل و كفن، بلكه با همان لباس خونين دفن مى‏شود! لیکن اگر در بيرون معركه باشد بعضى از آن احكام را ندارد، ولو شهيد است... 🔻گستره معنایی شهید شهيد در فرهنگ اسلامى منحصر به كسانى نيست كه در ميدان جهاد كشته مى‏شوند، هر چند آنها از روشن ترين مصداق آنند، بلكه در اسلام معناى شهادت گسترش داده شده است. معنى‏ وسيع شهادت آن است كه انسان در مسير انجام وظيفه الهى كشته شود، يا بميرد، هر كس در حين انجام چنين وظيفه ‏اى به هر صورت از دنيا برود «شهيد» است. و طبق روايات اسلامى، در زمره شهداست. لذا در روايات اسلامى آمده است كه چند گروه شهيد از دنيا مى‏روند: 1- از پيامبر گرامى اسلام نقل شده‏ «إِذَا جَاءَ اَلْمَوْتُ طَالِبَ اَلْعِلْمِ وَ هُوَ عَلَى هَذِهِ اَلْحَالِ مَاتَ شَهِيداً؛ كسى كه در طريق تحصيل علم از دنيا برود شهيد مرده است»! 2- امير مؤمنان على علیه السلام مى‏فرمايد: « مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ عَلَى فِرَاشِهِ وَ هُوَ عَلَى‏ مَعْرِفَةِ حقٍّ مِنْ رَبِّهِ وَ حَقِّ رَسُولِهِ وَ أهْلِ بَيْتِهِ مَاتَ شَهِيداً؛ هر كسى از شما در راه دفاع از ناموس خود كشته شود، در حالى كه حقّ پروردگار، رسول خدا و اهل بيت عليهم السلام را بشناسد، شهيد از دنيا رفته است». 3- در حديث ديگرى از امام صادق علیه السلام مى‏خوانيم: «مَنْ قُتِلَ دُونَ مَالِهِ فَهُوَ شَهِيدٌ؛ كسى كه براى دفاع از مال خود در برابر مهاجمين ايستادگى كند و كشته شود شهيد است». 4- از روايات مختلف استفاده مى‏شود كسى كه خشم خود را فرو برد، ثواب شهدا را دارد و در قيامت همنشین انبياء و قلب او از نور ايمان پر مى‏شود. 5- در روایت دیگری می خوانیم: «مَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله مَاتَ شَهِيداً؛ كسى كه بر دوستى آل‏پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا برود شهيد است». چون در راه وظيفه يعنى حبّ توأم با عمل مرده است... 💎 ادامه 👉 ♻️ این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید💯 ▪️ @kashkolenab ▪️

💥پاسخی به منکرین لیلة الرغائب 🎤 آیت الله العظمی #مکارم_شیرازی : 🔹گفتنی است از اعمال ماه رجب، اعمال اولین شب جمعه ی این ماه به نام «لیلة الرغائب» است. در این زمینه مرحوم #سید_بن_طاووس آن را به بعضی از کتب اصحاب استناد می دهد. مرحوم علامه ی #مجلسی نیز آن را در بحار الانوار نقل می کند. مرحوم علامه ی #حلی حتی به استحباب آن فتوا می دهد. 🔸لیکن اخیرا عده ای در مورد این عمل به بیراهه رفته اند و گفته اند که روایت آن در کتب اهل سنت وجود دارد و ابن جوزی آن را مجعول می داند. ابن تیمیه نیز آن را بدعت می داند. 🔹این شائبه در حالی است که سه نفر از بزرگان شیعه آن را نقل می کنند. و حتی امروزه بعضی از اهل سنت نیز این نماز را به جا می آورند. 🔸در پاسخ به این شبهه باید گفت در اینجا یک قاعده ی کلی برای دعاها و نمازهای مستحب ذکر می کنیم و آن اینکه برای مشروعیت این اعمال سه راه وجود دارد غالب این دعا و نمازها و زیارات مسند نیست بلکه مرسله می باشد. مثلا سید بن طاووس و دیگران در کتب خود ذکر کرده اند و سند متصل صحیح برای آن ذکر نکرده اند. لذا یک راه این است که کسی قائل به این باشد که تسامح در ادله ی سنن معتبر است یعنی روایات مرسل و غیر صحیح در این گونه موارد حجت است و می توان به استحباب آن فتوا داد. حتی اگر این روایات در کتب اهل سنت باشد همچنان می توان به دلیل روایات «من بلغ» به آنها عمل کرد. البته مادامی که یقین به بطلان آن روایات مستحبه نداشته باشیم. 🔹راه دوم این است که احادیث «من بلغ» را برای اثبات استحباب حجت ندانیم ولی در روایت است که اگر کسی آنها را «رجاءا» و یا «التماسا ذلک الثواب» انجام دهد، آن ثواب به آنها داده می شود. ما نیز قبول داریم که می توان رجاءا آنها را به جا آورد. 🔸سوم این است که به سراغ اطلاقات ادله ی نماز و دعا رویم. عموماتی وجود دارد که نماز مستحب است و هر کس می خواهد زیاد و هر کس که می خواهد کمتر بخواند و یا اینکه نماز بهترین موضوع است. بنا بر این به قصد قربت مطلقه که همان قصد عمومات است این اعمال را به جا آورد. 🗓بیانات درس خارج فقه؛ مسجد اعظم ؛19/1/1396 📚ذکر اعمال این شب در کتاب "كليات مفاتيح نوين" ؛ ص831 #علوم_حدیث 🔸کشکول ناب حوزوی🔻 ☑️ @kashkolenab