ضمن تقدیم سلام به اعضای جدید کانال، به شما عرض می کنم که در کانال راه رشد هر ۲ روز یک متن برگرفته از قرآن و احادیث با رویکردی جدید فرستاده خواهد شد. وقت مخاطب برای اینجانب باارزش است و سعی می کنم هرجمله ای که می نویسم دارای هدف، و موثر در انتقال مطلب باشد. از همراهی شما صمیمانه سپاسگذارم. ((چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد بطالتم بس، از امروز کار خواهم کرد هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد)) حافظ

چند سال پیش اسم فیلم پُمپِئی را از یکی از آشنایان شنیدم. فیلمی که براساس آثار باقی مانده از شهری باستانی ساخته شده. شهری که مردمش چند هزار سال پیش با خاکسترهای آتشفشانی که احاطه شان کرد تبدیل به مجسمه هایی ثابت از یک فرهنگ منحط و مردمی عذاب گرفته شدند. مجسمه هایی که مشخص می کند در لحظه نزول بلا، خیلی از مردم شهر در حال لواط و بعضی در حال خودارضائی بودند. احتمالا تاکنون دانسته اید که نوع انحراف شهر پمپئی و عذابی که گرفتار آن شدند بسیار مطابق با ماجرای قوم لوط در قرآن کریم است. قومی منحط که پیامبرشان به همراه خانواده در شب قبل از نزول بلا از آن گریختند و به ایشان دستور داده شد که هنگام فرار به پشت سر نگاه نکنند!! جز همسر لوط که به فرموده قرآن: ((كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ : از جمله غبار گرفتگان بود!!)) اعراف، 83 ((وَلَقَدْ تَرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ : و از آن [شهر سوخته] نشانه ای آشکار باقی گذاشتیم براى مردمى كه مى‏ انديشند.)) عنکبوت، 35. پمپئی در زیر 4 متر خاکستر و خاک مدفون بود تا اینکه در سال 1599 میلادی بصورت اتفاقی کشف شد. قرآن فرموده که آثار شهر قوم لوط را برای عبرت آیندگان باقی گذاشتیم. و اکنون آثار آن شهر را همه در گوشی هایشان می بینند و حتی به عنوان گردشگر از آن بازدید می کنند ولی نه با چشم بصیرت بلکه به عنوان تفریح و سرگرمی. ((آيا در زمين گردش نكرده‏ اند تا دلهايى داشته باشند كه با آن بينديشند يا گوشهايى كه با آن بشنوند؟! پس در حقيقت چشمها كور نمی شود، بلکه قلب هایی كه در سينه‏ هاست كور می شود!)) حج، 46 https://www-dailymail-co-uk.cdn.ampproject.org/c/s/www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-4391498/amp/The-two-embracing-maidens-Pompeii-MEN.html ★*******★ کانال راه رشد https://eitaa.com/joinchat/1422065876C7720d5cca4

طرف معامله ات را در این دنيا فقط خدا قرار بده. وجه معامله ات نیز فقط رضایت خدا باشد. در آن صورت با داشتن بهترین طرف معامله و بهترین وجه معامله،  قطعا بهترین معامله را خواهی داشت و در ازای زندگی فانی خود، به ارزشمندترین و دائمی ترین هدف ممکن در عالم هستی دست خواهی یافت. چطور خداوند را طرف معامله قرار دهم؟ با کمک این آیه: ((وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّه : و جزای بدی، بدی ای مثل آن است. پس هرکس بگذرد و (روابط و امور را) اصلاح نماید اجرش بر عهده خداست!)) شوری، ۴۰. باید آنجا که اصلاح امور دین مطرح است بتوانی گذشت کنی مانند پیامبر و ائمه بزرگوار. چطور رضایت خدا را وجه این معامله قرار دهم؟ با کمک این آیه: ((وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ : و از مردم کسی ست که خودش را در قبال کسب رضایت های خدا می فروشد.)) بقره، ۲۰۷. برای کسب رضایت خدا باید خودت را بفروشی! باید دُور خودت را خط بکشی! ((ای زاده ی ساقی، هله از غم بگذر ای همدم روح قدس از دَم بگذر! گفتی که ز غم گریختم شاد شدم شادی روان خود از این هم بگذر!)) از صُنع برآیم بَرِ صانع باشم حاشا که زبون هیچ مانع باشم! مولوی ★*******★ کانال راه رشد https://eitaa.com/joinchat/1422065876C7720d5cca4

آیا کسی می تواند ادعای دوستی خدا را داشته باشد و همزمان با دشمنان خدا و دین او دوستی نماید؟! ((لا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ : نمی یابی گروهی را که به خدا و روز آخر ایمان داشته باشند در عین حال با کسانی که با خدا و فرستاده اش دشمنی کرده اند اظهار دوستی کنند؛ هرچند پدرشان باشد یا فرزندانشان یا خویشانشان.)) مجادله، ۲۲. مومن نه تنها نمی تواند دشمنان خدا را دوست داشته باشد حتی نمی تواند نسبت به کار آنها بی تفاوت بنشیند. ((مُفَارِقَةً لِأَخْلاَقِ أَعْدَائِكَ : خداوندا مرا ترک کننده خلق و خوی دشمنانت قرار ده.)) در زیارت امین الله از خداوند می خواهیم که اخلاقمان شبیه دشمنان خدا نشود. قرآن خودش ریشه گرایش بعضی از مسلمان های سطحی به کفار را می گوید: ((الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا : همان ها كه کفار را بجای مؤمنان دوست (و صاحب اختیار) مى‏ گيرند. آيا عزت را نزد آنها مى ‏جويند؟! در حالی که عزت همه اش برای خداست.)) نساء ۱۳۹ و پایان سخن اینکه تبری جزو یکی از ۱۰ فروع دین  ماست و ریشه در کتاب خدا دارد: ((اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد كفار را بجای مومنان به دوستى خود نگيريد. آيا مى‏ خواهيد برای خدا حجتى روشن علیه خود قرار دهيد؟!)) نساء ۱۴۴ #تبری ★*******★ کانال راه رشد https://eitaa.com/joinchat/1422065876C7720d5cca4

در ابتدای تاریخ اقتصادی، هر کس در پی رفع نیازهای اولیه اش بود. مردم معامله پایاپای می کردند تا آذوقه مورد نیاز از چند نوع تامین شود. اگر هم کسی بیشتر از نیاز اولیه اش کالایی می گرفت، به هیچ کارش نمی آمد. به همین خاطر کسی به کسب بیش از نیازش فکر نمی کرد. تا اینکه سکه ضرب شد. بصورت قراردادی میزان ارزشی را برای هر سکه قائل شدند تا بتوانند با آن خرید کنند. سکه و بعدها اسکناس، بدلیل حجم کم، امکان ذخیره سازی بالا را داشتند. این قابلیت ذخیره سازی بالا، عاملی شد برای پاسخگویی به حرص انسان. حرصی که باعث می شود اگر یک نفر هزار برابر نیازهای خود و خانواده اش را هم مالک باشد، دست از جمع مال بر ندارد. در حکومت حضرت مهدی (عج) نه تنها نیازهای مردم به طور کامل رفع می شود، که حتی حرص به مال بیشتر نیز از اجتماع رخت می بندد. تا آنجا که مطابق با یک روایت؛ امام دستور می دهند با صدای بلند اعلام کنند: هر کس نیازی مالی دارد برخیزد؛ هیچ کس اظهار نمی کند جز یک نفر. امام دستور می دهد نزد خزانه دار برود و به او بگوید: مهدی به تو فرمان می دهد که مالی در اختیار من قراردهی. پس خزانه دار مالی فراوان به او می بخشد اما آن مرد پشیمان می شود که چرا آزمند و حریص شده است و مال را بر می گرداند! اما خزانه دار هم آن مال را پس نمی گیرد! (چقدر دوران امام برای ما به افسانه شبیه است) ((چه خیالی ساکن چه ملالی در راه روز دیدار تو تنها با من خواهد این راز گشود سنگ بارد از مدخل کوه عدد افزاید حق نشناسانرا! من همه رنج به دل می بندم و همه تیر ملامت به جگر بخیالی که می آید روزی که به دیدار رخت می خندم چند سالست که گشته سپری؟ چند ماهست؟ بگو سال و مه را بحساب برده غارت از من تو بگو از چه درین مدت هر چیزی غماز شدست؟! صحنه ی این شب دیرین که در او هر تعب (خستگی) است راه سرمنزل مقصود و ره روز خلاص در کدامین سوی تاریک بیابان شب است؟)) کتاب ((افسانه)) نیما یوشیخ #بیا_که_دیده_به_دیدارت_آرزومند_ست ★*******★ کانال راه رشد https://eitaa.com/joinchat/1422065876C7720d5cca4

مراقبه یا درون پویی (شبیه مدیتیشن و ذن در دیگر مکاتب) در اخلاق و عرفان اسلامی بخش مهمی از سیر و سلوک است که پس از توبه و مشارطه و پیش از محاسبه است. مراقبه یعنی پیوسته خود را در محضر پروردگار دیدن و کشیک جسم و ذهن را کشیدن که مبادا عملی خلاف را انجام دهد و افکار پراکنده و مزاحم را از ذهن زدودن و حتی لحظه ای از عمر را در غفلت از مقصود سپری نکردن. مراقبه یا مدیتیشن در آیین های هندوئیسم و بودیسم بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند. گزارش هایی در علم تجربی وجود دارد که می گوید وقتی افکار پراکنده حذف شده و تمام قدرت امواج فکر روی یک موضوع واحد (مثلا جابجایی قطعه سنگ بزرگی که روی یک کوهنورد افتاده) متمرکز می شود، حتی قدرت فیزیکی نیز به طرز معجزه آسایی افزایش می یابد و می تواند آن قطعه سنگ را جابجا کند؛ وقتی تمرکز بر روی قدرت فیزیکی اینقدر موثر است، تاثیر آن بر قدرت معنوی و اتصال با معبود که جای خود دارد. ما هر روز 5 بار فرصتی مناسب داریم برای تقویت مراقبه و زدودن هرچیزی غیر خداوند از دل: ((از هرچه بگذریم سخن دوست خوشتر است * پیغام آشنا نفس روح پرور است ... جز یاد دوست هرچه کنی عمر ضایع است * جز سر عشق هرچه بگویی بطالت است سعدی بشوی لوح دل از نقش غیر او * علمی که ره به حق ننماید جهالت است)) #مراقبه ★*******★ کانال راه رشد https://eitaa.com/joinchat/1422065876C7720d5cca4

علم تجربی در هزاره های پیشین مانند کودکی بود که هرچه به سمت نوجوانی (انقلاب صنعتی) نزدیک تر میشد بیشتر نسبت به گزاره های ماورائی دچار غرور خام می شد. نزدیک به یک یا دو قرن نعره سرمستی دور شدن از خدا و خود خدا انگاری میزد. رفته رفته که به سمت پختگی آمد با یافته هایی مواجه شد که باعث می شد تلنگری بخورد و کم کم به سمت ماورا و خدا رو کند. شاید بتوان گفت که آغاز دوران پختگی علم تجربی اکنون با ورود آن به مبحثی به نام ((ماده تاریک)) یا بهتر است بگوییم ((وجود غیبی)) در حال شکل گیری ست. علم تجربی در حال ورود به عالم غیب است. علمی که مانند یک جنین که رحم اطراف خود را همه دنیا می دانست، بعد از چند هزار سال تکاپو تازه دارد مانند یک نوزاد در دنیایی بسیار بزرگتر و ناشناخته تر متولد می شود و اقرار می کند که: ((وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا: جز اندکی از علم به شما داده نشده است.)) اسراء، 85. در سال های اخیر دانشمندان همیشه تاکید کرده اند که هنوز نتوانسته اند پی ببرند که ماده تاریک واقعا چیست و روزی که ماهیت این معما کشف بشود احتمالا انقلاب بزرگی در علم رخ می دهد. اولین سرنخ های ماده تاریک در سال 1930 پیدا شد. فریتس تسوئیکی دانشمندی بود که روی تعادل کهکشان ها کار می کرد. او می خواست بداند چه عاملی باعث تعادل کهکشان هایی که کنار هم قرار گرفته اند شده است. جرمی که او براساس سرعت و چگونگی حرکت کهکشان ها محاسبه کرد، 400 برابرِ جرم مجموع ستارگان و سیارات قابل دید هر کهکشان بود! یعنی ماده ی قابل دید و مرئی، تنها 1 قسمت از 400 قسمت جرم کهکشان هاست و در اصل عامل پایداری کهکشان ها همان جرم های نامرئی هستند. این علم تجربی ست که می گوید کهکشان ها و فضای بین کهکشانی را موجودات غیبی پایدار نگه می دارند همانگونه که قرآن می گوید: ((بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان. وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا ﴿۱﴾ سوگند به فرشتگانى كه [از كافران] به سختى جان ستانند (۱). وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا ﴿۲﴾ و به فرشتگانى كه جان [مؤمنان] را با نشاط می گيرند (۲). وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا ﴿۳﴾ و به فرشتگانى كه [در عالم ملکوت] شناكنان اند (۳). فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا ﴿۴﴾ و در پيشى گرفتن [در اجرای حکم خدا از یکدیگر] سبقت ‏گيرنده‏ گانند (۴). فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا ﴿۵﴾ پس (با اجرای احکام) كار [دنیا] را منظم مى كنند (۵).)) سوره نازعات. نه تنها ریزش قطرات باران و حرکت زمین و ستارگان، بلکه حتی عرش خدا را فرشتگان حمل می کنند: ((وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ: و فرشتگان در اطراف [آسمان]اند و عرش پروردگارت را آن روز هشت [فرشته ] بر دوش خود بر مى دارند.)) حاقّه، 17. به نظر می آید درحالی که دنیای مدرن در حال بازگشت به خداست غربگراهای جهان سوم می خواهند همان بن بست دور شدن از خدا و معنویات و تابوشکنی را با پای خود بپیمایند و مطمئن شوند که چیزی در انتهای مسیر نیست و سپس برگردند! ((و زمانی که پیامبرانشان دلایل آشکاری برایشان آوردند، به آن علم (مختصری) که نزد خود داشتند مشعوف و راضی شدند و سرانجام آنچه را که مسخره می کردند دورشان را احاطه کرد.)) غافر، 83. #ماده_تاریک ★*******★ کانال راه رشد https://eitaa.com/joinchat/1422065876C7720d5cca4

ریشه یابی اولین گناه شیطان و اولین گناه آدم دارای نکاتی بسیار آموزنده است که در قرآن و احادیث به آن پرداخته شده است. ریشه اولین گناه شیطان (سجده نکردن بر آدم) دو چیز بود: تکبر و حسادت؛ رذائلی که خیلی از انسان ها را نیز از بالا به زیر می کشد. حدیث گهرباری را از امیرالمومنین در این باره بخوانیم: ((از آن معامله ای که خداوند با ابلیس کرد عبرت بگیرید. آن همه اعمال نیکو و آن همه جهد و تلاش او را بی ثمر گردانید. ابلیس شش هزار سال خداوند را عبادت کرد ولی ساعتی تکبر ورزید. بعد از ابلیس چه کسی ممکن است که با اینگونه نافرمانی ها علیه پروردگار در امان بماند؟ حاشا، هرگز خداوندِ پاک و منزه انسانی را برای عملی وارد بهشت نمی کند که بخاطر همان عمل فرشته ای را از آنجا رانده است!)) نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲. و اما اولین گناه آدم و حوا یعنی خوردن از میوه ممنوعه ۲ بار در قرآن آورده شده است که آیات ابتدایی سوره اعراف یکی از آنهاست. نخست باید دید شیطان آن دو را با چه نکته ای اغوا کرد؟ گفت: ((مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ إِلَّا أَنْ تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِينَ : پروردگارتان شما را از این درخت نهی کرده تا مبادا دو فرشته شوید و یا جزو جاودانگان باشید.)) اعراف، ۲۰. دو نیاز مهم بشر یعنی میل به تعالی و میل به جاودانگی او را به ارتکاب گناه واداشت. اما اگر بپرسیم که اصلا چه عاملی باعث شد که آدم و حوا این دروغ شیطان را باور کنند؟ آیا جواب چیزی جز سوء ظن و عدم اعتماد به فرمان خداست؟ یعنی گمان می کردند که ممکن است خداوند خیر آنها را نخواهد و علت نهی اش از آن درخت (نعوذ بالله) خساست بوده و می خواسته مانع رسیدن خیر و رفع نیاز آنها شود! یا اینگونه بوده یا حداقل بعد از فریب شیطان به چنین باوری رسیدند. آدم علم الاسماء داشت ولی گویا در آن حد خداشناس نبوده که بداند دستورات خدا عین خیرخواهی برای آفريده هایش است. خساست و ظلم از نقص و احتیاج می آید و برای کمال مطلق هیچکدام از این ها قابل تصور نیست. اگر امری می کند برای خودمان است و اگر نهیی می کند برای خودمان است. شاید ریشه گناه فرزندان آدم نیز همان ریشه گناه آدم و حوا باشد. یعنی بی اعتمادی به دستور خدا و سوء ظن نسبت به نهی او. (( اِعلَمْ أَنّ الجُبنَ وَ البُخلَ وَ الحِرصَ غریزةٌ یَجمَعُها سُؤُالظَّنِّ : بدان که ترس، بخل و طمع، غریزه‌هایی هستند که منشأ همة آن‌ها سوء ظن و بدبینی است.)) امام رضا(ع). مواعظ صدوق، ص ۱۰۹ #سوء_ظن ★*******★ کانال راه رشد https://eitaa.com/joinchat/1422065876C7720d5cca4

می توانستیم فرشته باشیم؛ فارغ از بلا، نفس و شیطان. میشد که فرشته باشیم، خدا ما را انسان آفرید تا فرصت بالاتر رفتن از فرشته را داشته باشیم. تا جایی که آنها به ما سجده کنند. ((برگذری درنِگری، جز دل خوبان نبری سر مکش ای دل که از او، هر چه کنی جان نبری تا نشوی خاک درش، در نگشاید به رضا تا سوی دریا نروی، گوهر و مرجان نبری سر ننهد چرخ تو را، تا که تو بی‌سر نشوی کس نخرد نقد تو را، تا سوی میزان نبری تا نشوی مست خدا، غم نشود از تو جدا تا تو ز دیوی نرهی، مُلک سلیمان نبری نعمت تن خام کند، محنت تن رام کند محنت دین تا نکشی، دولت ایمان نبری)) مولوی ((وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِي وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلًا : و [ياد كن] هنگامى را كه به فرشتگان گفتيم آدم را سجده كنيد. پس [همه] سجده كردند جز ابلیس كه از [گروه] جن بود و از فرمان پروردگارش سرپيچيد. آيا [با اين حال] او و نسلش را به جاى من دوستان خود مى‏ گيريد و حال آنكه آنها دشمن شمايند (و به جایگاه شما نزد من حسادت دارند). چه بد جایگزین هایی برای ستمگران اند (ستمگران شیاطین را جایگزین خدا در دوستی کرده اند).)) کهف، ۵۰ ★*******★ کانال راه رشد https://eitaa.com/joinchat/1422065876C7720d5cca4

مومنی که با وجود ترس از آسیب ها، در راه خدا جهاد می کند ثواب زیادی می برد ولی برای کسی که در مراحل بالای ایمان قرار دارد، کوچکترین احساس ترس در مقابل دشمن، گناه است و باید از آن استغفار کند. از یک مرحله به بعد، کمترین ((احساس ترس)) با وجود در کنار خداوند جلیل بودن، گناه محسوب می شود! ((حسنات الابرار سیئات المقربین : خوبی های نیکان، بدی های مقربین است!)) مومنی که سختی بلایا را تحمل کند بسیار نیکوست و مورد تحسین قرار می گیرد ولی برای کسی که در مراحل نهایی ایمان است، اگر از سختی ها احساس ناراحتی کند گناه محسوب شده و به استغفار می افتد. از یک مرحله به بعد، کمترین ((احساس ناراحتی)) با وجود خدا مهربان، گناه محسوب می شود! وقتی لفظ گناه در قرآن برای پیامبران برده می شود و یا استغفار از گناه در دعاهای ائمه بزرگ ما شنیده می شود باید از این زاویه به آن‌ نگاه کرد. و این است تفسیر آیه: ((أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ : آگاه باشید که دوستان خدا نه ترسی بر آنهاست و نه غمگین می شوند.)) یونس، ۶۲. معنی آیه فوق این نیست که اولیای خدا بلا مشکلات و سختی ها را نمی بینند؛ اتفاقا سخت ترین آزمایش ها برای مقربان خدا بوده ولی آنها در مقابل مشکلات نه کوچکترین ترسی وارد دلشان می شود و نه غم و اندوهی. در گودال قتلگاه هم مدح خدا می گویند: ((الهي رِضاً بِقَضائِكَ و تَسْليماً لِامْرِكَ. لا مَعْبودَ سِواكَ : پروردگارا راضی ام به قضای تو و تسلیمم در برابر امر تو. معبودی جز تو نیست)). به همین خاطر مرحله ((رضا)) را نهایت سلوک دانسته اند که معادل همان مرحله ((فناء فی الله)) است. ((به جهان خرّم از آنم که جهان خرّم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقی‌ست به ارادت ببرم درد که درمان هم از اوست غم و شادی برِ عارف چه تفاوت دارد ساقیا باده بده شادیِ آن کاین غم از اوست پادشاهی و گدایی برِ ما یکسان است که بر این در همه را پشت عبادت خم از اوست «سعدیا» گر بکَند سیل فنا خانۀ عمر دل قوی دار که بنیاد بقا محکم از اوست)) #رضا ★*******★ کانال راه رشد https://eitaa.com/joinchat/1422065876C7720d5cca4

حدود پنجاه سال قبل در اورشلیم (قدس اشغالی) بذرهایی پیدا شد که متعلق به دو هزار سال پیش بود! و عجیب آنکه بعد از کاشت و آبیاری آن دانه ها، درخت نخل یهودی رویید! یعنی این دانه ها دو هزار سال روح دوباره زنده شدن را در خود بصورت بالقوه حفظ کرده بودند. از وقتی این ماجرا را دانستم درکی که از این تشبیه قرآنی داشتم عمیق تر شده است: ((وَمِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ إِنَّ الَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ : و از نشانه‏ هاى او اين است كه تو زمين را فسرده و مرده مى ‏بينى ولی هنگامی که باران بر آن نازل می کنیم به جنبش در می آيد و (گیاهان از آن) بر می دمد. همان كسى كه آن را زنده کرد زنده‏ كننده مردگان است. همانا او به هر کاری تواناست.)) فصلت، 39 وجه تشابه دوم بین رویش مجدد گیاهان و معاد این است که وقتی گیاهی می رویند به صورت یک موجود کاملا گسترش یافته از آن دانه اولیه ظاهر می شوند. در اصل گیاهان ظرفیت های مخفی و فشرده موجود در آن دانه ها را به ظهور می آورند; همانگونه که انسان ها وقتی در روز قیامت از دل زمین بیرون می آیند بصورت توسعه یافته و دارای ابعاد جدید ظاهر می شوند. مکارم اخلاقی یا رذائل مخفی هرکس در دنیا، در قیامت تجسم می یابد. ((وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَمَا يَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ : و آن مثالهایی ست که را براى مردم مى‏ زنيم. و جز عالمان در آنها اندیشه نمی کنند.)) عنکبوت، 43 #نوروز_و_رستاخیز_گیاهان_مبارک ★*******★ کانال راه رشد https://eitaa.com/joinchat/1422065876C7720d5cca4

تعجب می کنم از مردمی که از جن می ترسند ولی از خدا نه! ((وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ : و همانا اجنه دانسته اند که (برای حساب پس دادن، نزد ما) احضار خواهند شد!)) صافات، ۱۵۸ تعجب می کنم از مردمی که برای ارتباط تلفنی با مقامات بلند پایه سر و دست می شکنند ولی برای ارتباط رودررو با خدا بی رغبتی می کنند! ((وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أُنَادِيهِ كُلَّمَا شِئْتُ لِحَاجَتِي وَ أَخْلُو بِهِ حَيْثُ شِئْتُ لِسِرِّي : و سپاس خداي را كه هرگاه بخواهم براي حاجتم صدايش می كنم، و هرجا كه بخواهم براي راز و نياز با او خلوت كنم.)) دعای ابوحمزه ثمالی تعجب می کنم از مردمی که محبت مادرانه را که شمه ای از محبت خالق است می شناسند ولی محبت خود خالق را به مخلوقات نمی شناسند! ((یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ : ای آنکه دو دستت را به مهربانی گشوده ای)) دعای جوشن کبیر، بند ۲۲. (( یَا أَرْحَمَ مِنْ كُلِّ رَحِیمٍ : ای مهربان تر از هر مهربانی)) بند ۳۳ خداوند بلند پایه ترین، مهربان ترین و البته ترسناک ترین است. شاید بعضی ها با آخرین صفتی که نام بردم مخالفت کنند ولی من با بعضی ساده انگاری های جاافتاده مخالفم. اگر خداوند ترسناک نبود مقدس ترین انبیا و اولیائش در دعاهایشان از ترس او تضرع و گریه نمی کردند: ((وَ أَفْئِدَهَ الْعَارِفِينَ مِنْكَ فَازِعَهٌ : و دلهاي عرفا از تو هراسان است.)) بند ۶ اگر فقط از خدا بترسیم دیگر ترس دشمنان خدا در دلمان باقی نمی مانَد. اگر فقط از خدا می ترسیدیم، هزینه های اطاعت از فرمان خدا در چشممان کوچک و حتی قابل اغماض می شد. ((عَظُمَ الْخالِقُ فى اَنْفُسِهِمْ، فَصَغُرَ ما دُونَهُ فى اَعْيُنِهِمْ : خداوند در نزدشان بزرگ است، پس هرچه جز اوست در چشمشان کوچک است.)) خطبه المتقین از امیر المومنین (ع) ★*******★ کانال راه رشد https://eitaa.com/joinchat/1422065876C7720d5cca4