برای داشتن اخلاص باید علم انسان کامل باشد. دانست که منبع فیض یکی ست ولی واسطه های فیض در دایره ممکنات بی نهایت اند. اگر منبع فیض اراده رساندن آن را داشته باشد معطل یک واسطه خاص نمی ماند. اگر واسطه ای امتناع ورزد واسطه دیگری برای تو جایگزین خواهد کرد. این در حالی ست که اگر واسطه ای بخواهد به تو خیری برساند ولی منبع فیض اراده اش بر عطا نباشد، هیچ منبع دیگری برای جایگزینی او وجود ندارد:
((قُلْ أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ : بگو آيا توجه کرده اید به آنهایی که به جای خدا می خوانید، اگر خداوند بخواهد زیانی به من برساند آيا آنها مى توانند زیان او را برطرف كنند يا اگر بخواهد رحمتی برساند آيا آنها مى توانند رحمتش را بازدارند؟! بگو خدا برای من بس است؛ اهل توكل تنها بر او توكل مى كنند.)) زمر، ۳۸
#اخلاص
★***★
کانال راه رشد @sabilroshd
۵ دی ۱۴۰۱