شب اول

بند اول سرداده ی عشقیم دلداده ی عشقیم ما در ره ارباب آزاده ی عشقیم ای وای محرم بازم غم ارباب ای وای محرم بازم دل بی تاب بازم غم ارباب افتاده به جونم ای وای محرم شده و روضه میخونم روضه نمیخواد کسی آب بیاره خودش روضه میشه آسمون که بباره خودش روضه میشه طفل کوچیک ببینی دلت میلرزه روی گوش گوشواره خودش روضه میشه .... بند دوم با حال پریشون با نگاه گریون باز مشکی میپوشیم باز شام غریبون ای وای محرم ای وای علم افتاد ای وای محرم آتیش تو حرم افتاد با قصه گهواره دیگه رفته امونم ای وای محرم شده و روضه میخونم روضه نمیخواد علم رو ببینی خودش روضه میشه خار و از خاک بچینی خودش روضه میشه بچه ای بت عمو گفت دلت میلرزه پیش بابا بشینی خودش روضه میشه ..... بند سوم باز درد اسارت،آتیش و جسارت باز مادر بی تاب،معجر میشه غارت ای وای محرم جون رسیده بر لب ای وای محرم وای از دل زینب با غصه ارباب آخر میره جونم ای وای محرم شده و روضه میخونم روضه نمیخواد بگیره زبونت خودش روضه میشه مادر قد کمونت خودش روضه میشه تا خرابه ببینی دلت میلرزه دختر نوجوونت خودش روضه میشه

بند اول ماندم غریب و یکه و تنها نیا حسین با زینبت به مذبح اینجا نیا حسین گفتن بیا ولی همشان بی وفا شدن اینجا شود برای تو غوغا نیا حسین ....... بند دوم دور مرا گرفتن و هی ضربه میزدند من یک نفر ولی پی من لشکر آمدند من را کشان کشان بین هر کوچه میبرند مولای من نیا که همه فکر کشتنند ....... بند سوم این پیکر بدون سره من فدای تو من میروم ولی‌ نگرانم برای تو تو میرسی ولی چه بلاها که سهم توست تو میرسی ولی چه شود کربلای تو ........ بند چهارم میمانی و به دور یک‌ لشکر آمده با چکمه اش به سینه و با خنجر آمده ماندی غریب و هلهله میزد کنار تو وقتی که شمر غرق به خون با سر آمده

بند اول من سرگردونم با قلب خونم پره این دلم از وعده های دروغ دیگه تنها میمونم حرفم پر آهه کوفه سیاهه با این غم میمیرم که یه قافله به سمت کوفه تو راهه نامه نوشتم که بیایی میدونم پیش تو نمیمونم داره میمیره مسلم نامه نوشتم آقا تنها میمونی میبینم بی امونی خیلی دلگیره مسلم ای وای از غربت ....... بند دوم چشمام میباره دلتنگ یاره من میدم یه سلام به تو از رو همین بام دارالاماره میبینم آقا میمونی تنها دور تو میگیرن یه عده بی حیا میشه دور تو غوغا آقا میبینم چه تن پر خونی مونده روتو نشونی رد نعلای مرکب آقا میبینم تن تو رو زمینه یکی داره میشینه جلو چشمای زینب ای وای از غربت

بند اول دوباره حال دلم شده غوغا میشینم یک گوشه تنهای تنها میزارم دست ادب روی سینه میخونم آروم زیارت عاشورا سلام میدم به اربابم وقتی که اسمش رو روی لب دارم انگار تو کربلا هستم که آروم آروم یه گوشه میبارم یا ثارلله ...‌ میگم وقتی دلم از داغ دل حسین خونه جری فی ظلمه یعنی غریب و تنها آقام تو میدونه سلام الله علی المظلوم سلام الله علی العطشان حسین جانم‌ حسین جانم ...... بند دوم انی سلم‌ یعنی من بدهکارم هرکی که دوسش داره دوسش دارم انی حرب رو میگم بدونن که از هرکی‌ که دشمنش شه بیزارم وجیها بالحسین گفتم سر وجه الله و روی نی دیدم و اولاد الحسین گفتم وقتی که از خاک خاری رو میچیدم سلام میدم به تو ارباب با دردی که کم نشد هزار ساله که تا میگم حسین جانم میبینم آقام میون گوداله سلام الله علی المذبوح سلام الله علی العریان سلام الله علی المظلوم سلام الله علی العطشان حسین جانم حسین جانم ........ بند سوم میزارم دستو آروم روی سینه دم مردن وقتی سینه سنگینه سلام میدم موقعی که جون میدم میدونم ارباب نوکرو میبینه اللهم لک الحمدو که رزق نوکر نگاه اربابه میون قبر دل نوکر به شوق روی حسین چه بیتابه انقد میگم حسین جانم شفاعت وقت ورودو میگیرم قیامت هم بشه بازم شبای جمعش یه روضه میگیرم سلام الله علی الشاهد سلام الله علی السلطان سلام الله علی المظلوم سلام الله علی العطشان حسین جانم حسین جانم