🔸 گوشی و نوردیدهها – قسمت هفتم
🔹 نقش والدین بهعنوان الگو
در قسمتهای قبلی گفتیم که باید برای استفادهی بچهها از گوشی قانون گذاشته شود، اما یک نکتهی مهم وجود دارد که اگر آن را رعایت نکنیم، قوانین "کم تاثیر" یا "بی تاثیر" خواهند بود:
👈 نکته: همهی قانونها و برنامههایی که تا الان گفتیم، وقتی جواب میدهد که والدین نیز به آنها پایبند باشند!
باید بدانیم «بچهها بیشتر از اینکه با "گوش دادن" یاد بگیرند، با "دیدن" یاد میگیرند» پس تا زمانی که خودمان به قوانین عمل نکنیم نمیتوانیم انتظار داشته باشیم فرزندانمان به قوانین عمل کنند.
👶 اگر والدین خودشان مدام گوشی دستشان باشد و به قوانین عمل نکنند
هر توضیح و نصیحتی برای فرزندان کم اثر و شاید بیاثر بشود / فرزندان ناخودآگاه یاد میگیرند که گوشی «مرکز زندگی» است / هرگونه محدودیت یا ممنوعیتی برای او بیعدالتی به نظر میرسد
👈 حالا برعکسش را تصور کنید:
وقتی پدر و مادر در حضور خانواده گوشی را کنار میگذارند و وقتشان را به گفتوگو یا بازی خانوادگی یا... اختصاص میدهند و به قوانین عمل میکنند کودک هم این رفتار را میبیند و بهمرور الگوبرداری میکند.
🔻#مهم: اولین گام در مدیریت استفادهی فرزندان از گوشی، مدیریت استفادهی والدین از گوشی است
⚠️ یادمان باشد
هیچ توصیهای قویتر و ماندگارتر از «رفتار عملی والدین» نیست. اگر ما درست عمل کنیم، فرزندمان هم درست یاد میگیرد.
#گوشی
#تلفن_همراه
مشاهده قسمت قبلی 👈 کلیک کنید
کانال #تربیت_فرزند | نور دیده👇
https://eitaa.com/nooredideh