رهبری یه جمله‌ای دارند که به آقای زائری میفرمایند: من یک سری اندیشه‌ها و ناگفته‌هایی دارم که اگه بگم، من رو متهم به #روشنفکری و #ضد‌انقلابی و #ضد‌اسلامی میکنن! همین اطرافیانم😊
اما امام خمینی (ره):
نظرات فقهی امام خمینی قبل از پیروزی انقلاب ناظر بر حرمت مطلق موسیقی بوده است.
امام‌خمینی در این مقطع زمانی غنا را #حرام می دانست و به طور کلی کارکرد و نتایج #مثبت برای موسیقی قائل نبوده اند. شاید این امر به این دلیل بود که ایشان بر این باور بودند که در جامعۀ عصر #پهلوی، موسیقی از رسالت #انسانی و هدف اصلی خود منحرف شده‌است. امام‌خمینی این نوع موسیقی را وسیله ای برای وقت‌کشی و سرگرم‌کردن جوانان به امور بیهوده می دانست.
این عقیده امام حتی تا مدتی بعد از انقلاب هم ادامه داشته:
اگر شما به اسلام و به کشور علاقه دارید... این دستگاه را اصلاحش کنید؛ یعنی #غربی نباشید... که حتماً باید بین این خبر و این خبر #موسیقی باشد. این غرب زدگی است. یک طرح دیگری درست کنید. اخبار را زیادترش کنید. یک کارهایی کنید تا موسیقی را #ترکش کنید. شما خیال نکنید موسیقی یک چیزی است برای یک مملکت مترقی. موسیقی #خراب می کند دماغ بچه های ما را. مغز بچه‌های ما را فاسد میکند. دائماً تو گوش یک جوان موسیقی باشد این دیگر به #کار نمیرسد. این دیگر نمی تواند #فکر جدی کند.»
امام خمینی ۵۸/۴/۲۸
آیت‌الله خامنه ای نیز درباب محتوای موسیقی در دوران پهلوی چنین میگویند: « #موسیقی قبل از انقلاب از لحاظ ارزشی سه عیب عمده داشت: یکی این که در بخشی از موسیقی ها، در انتخاب مضمون و قالب، گرایش #تند و میل شدیدی به #ابتذال بود؛ عیب دوم این‌که گرایش شدیدی به موسیقی #غربی بود و عیب سوم این‌که موسیقی سالم و سنتی و فنی کلاسیک ایرانی در خدمت #محتوای_بد و #فاسدکننده قرار می گرفت. از همه بدتر آن اولی است و از همه کم‌ضررتر آن دومی است. ای بسا یک موسیقی غربی باشد که در آن هیچ‌گونه ابتذال و فساد و زن بارگی و پستی و دنائت بشری نیست، یک چیز بسیار عالی و عرفانی و سطح بالاست.»
امام‌خمینی نیز با توجه به #سابق_منفی موسیقی فضای فرهنگی دوران حکومت #پهلوی، بعد از انقلاب همچنان ضرورت #حذف موسیقی را احساس می نمود؛ لذا به مسئولان صدا و سیما پیشنهاد می کرد که برنامه های علمی و آموزنده را جایگزین موسیقی کنید. در ارتباط با نگرانی هایی که درباب حذف موسیقی از صدا و سیما وجود داشت، ایشان اظهار داشتند:
«این‌که می گویند چنان‌چه #موسیقی در رادیو نباشد مردم می روند موسیقی را از جای دیگر می گیرند، بگذار از جای دیگر بگیرند. شما عجالتاً #آلوده نباشید. آن‌ها هم کم‌کم به این‌جا برمی گردند. حال اگر از جای دیگر موسیقی بگیرند، ما باید به آن‌ها موسیقی بدهیم؟ ما باید خیانت کنیم؟ این موسیقی را #به‌کلی حذفش کنید. عوض این یک چیزی بگذارید که آموزنده باشد. کم‌کم مردم را و جوانهای مردم را عادت به آموزندگی بدهید. از آن عادت #خبیثی که داشتند، برگردانید.»
کم کم امام نظرشان #تغییر میکند و می‌بینند که موسیقی میتواند در راه اهداف انسانی و #متعالی به کار گرفته شود:
صادق طباطبایی یکی از افراد تأثیرگذار در سالهای بعد از انقلاب اسلامی، دراین‌باره می گوید که نظر امام درباب حذف موسیقی درواقع حذف موسیقی های ح#رام بوده‌است؛ نه این‌که هر موسیقی حذف شود.
وی دراین باب خاطرهای نقل کرده که در همان سالهای نخست انقلاب یکی از کارهای بدون کلام #مرتضی_حنانه را به امام داده بود، امام آن را #گوش داد و اظهار داشت که #اشکال شرعی ندارد!
امام‌خمینی به‌تدریج سرودهایی را که محتوای انقلابی داشت، #تأیید و پخش آن‌ها را از صدا و سیما #بلا‌اشکال دانست. یکی از این سرودها سرودی بود که به مناسبت شهادت #مطهری اجرا شد. نام این سرود «ای شهید مجاهد مطهر» بود.
مهرداد کاظمی یکی از موسیقیدانان اوایل انقلاب میگوید: این سرود باعث واکنش امام‌خمینی دربارۀ موسیقی شد. وی تأیید امام از این موسیقی را عامل #باز‌شدن_راه موسیقی بعد از انقلاب می داند. به گفتۀ وی با اجرای این سرود به یک‌باره نگاه‌ها به موسیقی تغییر کرد.
مهرداد کاظمی، موسیقدان:
حاج سید احمد خمینی خودش به بنده گفت که وقتی #امام این کار را گوش کردند، بسیار #لذت بردند و گفتند باید در این #فرم موسیقی‌های #خوبی ساخته شود.
در همین گفتگوها در دو جا دیدم که امام حمایت بسیار زیادی از موسیقی کردند. یکی در زمان انتشار دو #آهنگ «مطهری» و «الله اکبر، خمینی رهبر» بود و دیگری به بعدها مربوط می‌شود که من آهنگ «ای ساربان» را خواندم. وقتی آهنگ «ای ساربان» را خواندم خود سیداحمد خمینی عین این جمله را به من گفت که بابا روزی دوبار با این آهنگ شما #اشک می‌ریزد و #گریه میکند. امام بعد از این قطعه بود که #فتوا دادند و گفتند موسیقی در این فرم #حلال است.»
...خود سیداحمد خمینی عین این جمله را به من گفت که بابا روزی دوبار با این آهنگ شما #اشک می‌ریزد و #گریه میکند. امام بعد از این قطعه بود که #فتوا دادند و گفتند موسیقی در این فرم #حلال است.»
نقل:مهرداد کاظمی | هنرمند مرتبط با بیت امام
🌱 @sadriion_ir
در این مقطع با مراجعه به استفتائات امام #خمینی، فتوای ایشان درباب موسیقی این‌گونه تعدیل شد:
«موسیقی #مطرب حرام است و صداهای مشکوک مانع ندارد.»
امام‌خمینی با توجه به این فتوای #راه‌گشا باعث #تغییر مبنا درباب #موسیقی شد.
ایشان موسیقی هایی را که مکلف شک دارد مطرب است یا خیر، #مباح اعلام کرد و در واقع اصل را بر این گذاشت که موسیقی #حلال است، مگر این‌که خلافش ثابت شود.
این دقیقاً برخلاف نظر فقهی #پیشین امام در دورۀ پیش از انقلاب بود؛
لذا علاوه‌بر #نوگرایی امام‌خمینی در نگاه به فقه، مسئلۀ دیگر که در تغییر رویکرد امام‌خمینی مؤثر بود، نوع نظام سیاسی و حکومت بود.
به این معنا که بسته به این‌که متولی ارائۀ موسیقی چه دستگاه و نهادی است و با چه منظور و با چه هدف و نگاهی آن را اجرا میکند، فتوای مربوط به آن تغییر میکند.
در این‌جا به نقل خاطرهای از #سیداحمد خمینی میپردازیم که نشان‌دهندۀ اعتقاد امام به نقش نظام سیاسی حاکم و اهداف آن در ارائۀ فتواهای فقهی بوده‌است:
«آقا [امام] اصلاً #موسیقی قبل و بعد از انقلاب را دو چیز می‌دانند. یک روزی مقام معظم رهبری، آقای هاشمی، آقای موسوی اردبیلی و آقای موسوی (نخست‌وزیر) و من جلسه داشتیم که امام وارد شدند. تلویزیون یکی از آهنگ‌های #شجریان را گذاشته بود. امام آمدند و نشستند. آقای هاشمی به امام گفتند: آقا، شما که قبلاً موسیقی را #حرام می‌دانستید، چرا الآن حرام نمی‌دانید؟
امام گفتند: من الآن هم همین #موسیقی را اگر از رادیوی عربستان پخش شود، حرام می‌دانم. من خبر رادیوی شاه را هم حرام می‌دانستم موسیقی‌اش که جای خود دارد.»