کم کم امام نظرشان #تغییر میکند و می‌بینند که موسیقی میتواند در راه اهداف انسانی و #متعالی به کار گرفته شود:
صادق طباطبایی یکی از افراد تأثیرگذار در سالهای بعد از انقلاب اسلامی، دراین‌باره می گوید که نظر امام درباب حذف موسیقی درواقع حذف موسیقی های ح#رام بوده‌است؛ نه این‌که هر موسیقی حذف شود.
وی دراین باب خاطرهای نقل کرده که در همان سالهای نخست انقلاب یکی از کارهای بدون کلام #مرتضی_حنانه را به امام داده بود، امام آن را #گوش داد و اظهار داشت که #اشکال شرعی ندارد!
در این مقطع با مراجعه به استفتائات امام #خمینی، فتوای ایشان درباب موسیقی این‌گونه تعدیل شد:
«موسیقی #مطرب حرام است و صداهای مشکوک مانع ندارد.»
امام‌خمینی با توجه به این فتوای #راه‌گشا باعث #تغییر مبنا درباب #موسیقی شد.
ایشان موسیقی هایی را که مکلف شک دارد مطرب است یا خیر، #مباح اعلام کرد و در واقع اصل را بر این گذاشت که موسیقی #حلال است، مگر این‌که خلافش ثابت شود.
این دقیقاً برخلاف نظر فقهی #پیشین امام در دورۀ پیش از انقلاب بود؛
لذا علاوه‌بر #نوگرایی امام‌خمینی در نگاه به فقه، مسئلۀ دیگر که در تغییر رویکرد امام‌خمینی مؤثر بود، نوع نظام سیاسی و حکومت بود.
به این معنا که بسته به این‌که متولی ارائۀ موسیقی چه دستگاه و نهادی است و با چه منظور و با چه هدف و نگاهی آن را اجرا میکند، فتوای مربوط به آن تغییر میکند.