eitaa logo
سفرنامه
336 دنبال‌کننده
613 عکس
1.2هزار ویدیو
15 فایل
🍂بسم الله الرحمن الرحیم 🍂 🌿اینجا حرف های یک مسافر است 🍃مسافر این دنیا که روزی باید برود 🌿سفر خاتمه می یابد 🍃اما سفرنامه ادامه دارد .... 🔰این کانال با مدیریت خانم دکترهای علوم قرآنی راه اندازی و اداره میشه، امیدواریم مفید و موثر باشیم✔️
مشاهده در ایتا
دانلود
🌷نکته تفسیری صفحه ۲۲۰🌷 فرصت بازگشت: حدود 800 سال پیش از میلاد مسیح، در سرزمین عراق و در كنار رود دجله، شهری به نام «نینوا» وجود داشت. مردم آن شهر، به بت پرستی و گناهان بزرگی آلوده بودند. خداوند برای نجات و هدایت آنان، انسان پاك و شریفی به نام «یونس» را نزدشان فرستاد؛ ولی او هر چه تلاش كرد، نتوانست آنان را از گمراهی نجات دهد؛ زیرا آنان خودشان نمی خواستند از خواب غفلت بیدار شوند. به هر حال، پس از سال ها تلاش و دعوت مردم به خداپرستی، یونس آنان را نفرین كرد و از خدا خواست كه به زودی گرفتار عذاب شوند، و آنگاه از میانشان بیرون رفت. قوم یونس كه می دانستند پیامبرشان دروغ نمی گوید، پیش از آنكه مهلتشان به پایان برسد، توبه كردند و به خدا ایمان آوردند. خدا نیز توبه‏ ی آنان را پذیرفت و عذابی را كه برایشان مقرّر كرده بود، برطرف کرد و به آنان تا مدّت طبیعی عمرشان، زندگی بخشید . از آیات قرآن كریم فهمیده می شود كه فرصت ایمانِ به خدا و توبه‏ به درگاه او، تا قبل از فرا رسیدن مرگ و نزول عذاب الهی است؛ ولی هنگامی كه اجل انسان فرا رسد، یا خدای ناكرده عذاب خدا بر او نازل شود، ایمان دیگر سودی به حالش نخواهد داشت. خداوند در آیات 17 و 18 سوره‏ی نساء می فرماید: «پذیرش توبه از سوی خدا، تنها برای كسانی است كه از روی نادانی كار بدی را انجام می دهند؛ سپس زود توبه می كنند... نه برای كسانی كه پیوسته كارهای بد انجام می دهند و هنگامی كه مرگشان فرا می رسد، می گویند: الآن توبه كردم.» همچنین در آیات 84 و 85 سوره‏ی غافر می خوانیم: «هنگامی كه [كافران انكارگر] عذاب ما را دیدند، گفتند: هم‌اكنون به خدای یگانه ایمان آوردیم و معبودهایی را كه همتای او می شمردیم، انكار كردیم؛ ولی هنگامی كه عذاب ما را مشاهده كردند، ایمانشان دیگر سودی به حالشان نداشت.» البتّه ایمان آوردن به خدا، نتیجه‏ ی بیداری و تسلیم در برابر حق و حقیقت است، و در صورتی كه انسان در پذیرش حق لجاجت ورزد، بی شک تا آخر عمر به ایمان و توبه موفّق نخواهد شد. در آیات 96 و 97 سوره‏ی یونس می خوانیم: «كسانی كه [به سبب گناه و لجاجت با حق] مجازات خدا بر آنان قطعی شده، ایمان نمی آورند؛ هرچند تمام نشانه های خدا سراغشان بیاید؛ تا اینكه عذاب دردناك خدا را با چشمان خود ببینند.» در روایتی از امیر مؤمنان علی می خوانیم: «از عمر باقی مانده ات برای آباد کردن آخرتت بهره ببر و نگو که فردا و پس فردا به آخرتم توجّه می کنم؛ چه اینكه افرادی كه پیش از تو بودند، فقط برای آرزوپردازی و امروز و فردا كردن هلاك شدند.» 🕊👇 خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313
امام علی علیه السلام: قُرِنَتِ الْهَيْبَةُ بِالْخَيْبَةِ، وَ الْحَيَاءُ بِالْحِرْمَانِ؛ وَ الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ، فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَيْ ترس(نابجا) با نااميدى مقرون است و کم رويى موجب محروميت است، فرصت ها همچون ابر در گذرند؛ ازاين رو، فرصت هاى نيک را غنيمت بشماريد حکمت 21 نهج البلاغه
🔸 آیة الله العظمی سید احمد خوانساری(ره): 🔹ما در دوران تحصیل، در شداید مادی و غیره به این دعا مداومت می کردیم: «یا مُدَبِّرَ الاُمُور، یا بَاعِثَ مَن فِی القُبُور، یامُجرِیَ البُحُور، یا مُلَیِّنَ الحَدِیدِ لِدَاود، صَلّ عَلی محمّد وآل محمد وافعل بی...» (ذکر حاجت). خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
6.95M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آیا میدانید چه جوری میشه از حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام حاجت بگیری ؟👆👆👆 🌺🌺🌺❤️❤️❤️🌺🌺🌺 ✍ صبح یعنی: یک سلام آبی که بوی زندگی بده صبح یعنی: امید برای یک شروعی زیبا صبح یعنی: یک معجزه یعنی: یک ایمان دوباره به قدرت خداوند روزتون بخیروشادی لحظات سرشاراز مهروشادی عاشقانه‌ترین ثانیه ها زیباترین لبخندها آرام ترین لحظات را براتون آرزو میکنم🙏🌺🌹 ســــلام صبحتون بخیر و نیکی دوستان گلم🌹🌹🌹 خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313
4_6019570577159751020.mp3
2.02M
🔸ترتیل صفحه 221 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام نهاوند - رست 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه 🕊👇 خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313
🌷نکته تفسیری صفحه ۲۲۱🌷 ارمغان دین برای دنیا و آخرت: دنیا و آخرت، دو مرحله از مراحل زندگی هستند كه هر انسانی باید از آنها عبور كند. برخی از افراد ساده اندیش خیال می كنند كه زندگی انسان در دنیا با زندگی او در آخرت هیچ ارتباطی ندارد و سعادت و خوشبختی در هر یك از این دو زندگی، اصول و مقررّات كاملاً جداگانه ای دارد؛ بنابراین برای راحت دنیا باید بر اساس تفكّر دنیاپرستان زندگی كرد، و برای آسایش آخرت، بر اساس راه و رسم دینداران! همچنین از لذّت ها و خوشی های دنیا باید به هر نحو ممكن بهره برد، و در كنار آن، گاهی هم با خدا راز و نیاز و نیایش کرد. آنان غافل اند از اینكه دنیا و آخرت، كاملاً به هم مرتبط اند، و درست زیستن در دنیا، مایه‏ ی زندگی خوب آخرت می شود، و سعی و تلاش برای به دست آوردن پاداش های اُخروی نیز باعث به وجود آمدن زندگی مناسب در همین دنیا خواهد شد. این حقیقتی است كه قرآن كریم بارها به آن اشاره كرده و بیان فرموده كه ایمان و انجام كارهای شایسته، موجب آبادانی دنیا می شود، و كفر و گناه، بدبختی و فلاكت در پی می آورد. بر اساس این آیات، پرستش خدای یكتا، پذیرش نبوّت پیامبر و وعده‏ ی او در مورد بهشت و دوزخ، خواستن آمرزش و بخشش از خدای مهربان، و بازگشت از اشتباهات و گناهان گذشته، و توبه‏ به درگاه او، علاوه بر نجات و سعادت انسان در آخرت، باعث سعادت و آبادانی دنیای انسان می شود و دو لطف بزرگ را در همین جهان برای او ارمغان می آورد: نخست، زندگی شیرین و دلچسب همراه با آرامش روحی است(یُمَتِّعكُم مَتاعاً حَسَنًا). آرامشی كه یاد خدای یكتا در زندگی فردی انسان ایجاد می كند، او را از انواع و اقسام ترس ها و وحشت مهربانی های بی اساس رها کرده، به لطف و یاری منبع علم و قدرت هستی امیدوار می کند؛ همچنین به جامعه‏ ی انسان ها آرامش می¬بخشد و آن را از پلیدی ظلم و ناامنی پاك می كند و عدالت و امنیت را برای مردم ارمغان می آورد و نعمت های خدا را از آسمان و زمین برای دوستان خدا سرازیر می کند. دوّمین لطف دین، برقراری عدالت در جامعه است؛ نعمتی كه بشر در هر دوره و زمانی، از نبود آن رنج برده و با تمام وجود، تشنه‏ ی آن است. دین، حقِ هر حقداری را به او می رساند و به هر كس به اندازه‏ ی شایستگی و ارزش او بها می دهد (وَ یُ‍ؤتِ كُلَّ ذی فَضلٍ فَضلَه)؛ بر خلاف جامعه های بی ایمان كه بر اساس امور بیهوده، بین طبقات جامعه فاصله ایجاد می كنند، و گروه اندكی بناحق از بیشترین امكانات جامعه بهره مند می شود. البتّه به یاد داشته باشیم كه این نعمت-ها، با دینداری حقیقی به دست می آید؛ نه ادّعای دینداری، و اگر ما در بسیاری از كشورهای اسلامی، اثری از ارمغان های دین نمی یابیم، باید در دین داری مردم شك كنیم، نه در حقّانیت دینشان. 🕊👇 خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313
امام حسن مجتبى عليه السلام در توصيف و شرح حال قرآن مجيد فرمود: «در اين قرآن است چراغهاى درخشنده هدايت و شفاى دلها و قلب ها، پس بايد دلها را با فروغ تابناكش روشن ساخت و با گوش فرادادن به فرامينش، قلب را كه مركز فرماندهى بدن است، در اختيارش گذاشت؛ زيرا به وسيله انديشيدن، قلب، زندگىِ روشن خود را مى يابد، همان طورى كه رهروان در پرتو نور از تاريكيها گذر مى كنند و مى رهند.» 📓كشف الغمه، ابو الفتح اربلى، ج2، ص199؛ بحارالانوار، ج75، ص112، ح6؛ اصول كافى، شيخ كلينى، ج2، ص600، ح5، باب فضل القرآن: روايت فوق را مرحوم كلينى با اختلاف مختصرى از امام صادق ـ ع ـ نقل كرده است. خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313