🚩 حقگرایی و سُنت الهی
💎 حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام در حدیث شریفی به بخشی از سنتهای الهی پرداخته میفرماید:
🔸 ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
🔹هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
🔸و لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
🔹و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 1. حقمداری، عزت آفرین است
ممکن نیست کسی، حقگرا باشد و ذلیل شود و ممکن نیست کسی، حق را ترک کند و عزیز شود.
همان حقیقتی که حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام فرمود: ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
وَ لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 2. عزتمندی، حقآفرین است
آدمهای عزتمند به اعمال پسندیده روی میآورند و از اعمال ناپسند گریزانند و هرگز تن به ذلت نمیدهند.
حضرت امام علی عَلَیهِالسَّلام در حکمت 441 نهج البلاغه میفرماید:
مَنْ كَرُمَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ هانَتْ عَلَیهِ شَهَواتُهُ؛
آن که کرامت نفس دارد، هرگز هرزگی نمیکند. در حکمت 297 نهج البلاغه، حضرت امام علی میفرماید: مَا زَنَى غَیورٌ قَطُّ؛ آدم غیرتمند هرگز بیناموسی نمیکند.
حضرت امام علی در حکمت 396 نهج البلاغه میفرماید: الْمَنِيَّةُ وَ لَا الدَّنِيَّةُ، وَ التَّقَلُّلُ وَ لَا التَّوَسُّلُ؛
مرگ آری، پستی هرگز مرگ، و به اندك ساختن آری و دست به سوى دیگران دراز كردن هرگز.
حضرت امام علی به قصابی که گفت گوشت ببر و فردا پولش را بده فرمود: چرا به تو بگویم صبر كن، به شكمم میگویم صبر كند. و یا حضرت امام حسین عَلَیهِالسَّلام میفرماید: مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍّ،
مرگ با عزّت بهتر از زندگی با ذلت است. آدم عزتمند مردن با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح میدهد.
📖 3. ذلت پَلَشتی آور است
خاری و ذلت پَلَشتی میآورد و به همین دلیل آدمهای خار و ذلیل به هر عمل ناپسند تن میدهند و در مقابل از انجام اعمال پسندیده عاجزند.
امام هادی عَلَیهِالسَّلام در این باره میفرماید: مَنْ هانَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ فَلا تَأمَنْ شَرَّهُ؛
از شر آدم بی مقدار در امان مباش. و حضرت امام علی در حکمت 461 میفرماید: الْغِیبَةُ جُهْدُ الْعَاجزِ؛
غیبت تلاش افراد ناتوان است. آدم خار و ذلیل غیبت میکند. و حضرت امام حسین دروغ را نشانه خاری و زبونی میداند و میفرماید: اَلصِّدقُ عِزُّ و الکِذبُ عَجزٌ؛
راستی عزت است و دروغگویی از ناتوانی است. حضرت امام علی در حکمت 2 میفرماید: أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه؛
آن كه طمع را شعار خود گرداند، خود را خوار کرده است ، و آن كس که از پريشانحالى خويش پرده برداشت، به خاری و ذلت تن داده است و آن كه زبانش بر او فرمانروا شد، خود را حقیر ساخته است.
ادامه مطلب در آدرس زیر👇
🌐 https://dla.ir/14000822-2/
#امام_حسن_عسکری #حدیث
📙 ✏️📘 📝 📕
🆔 @safarzadeh_tehrani
🚩 حقگرایی و سُنت الهی
💎 حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام در حدیث شریفی به بخشی از سنتهای الهی پرداخته میفرماید:
🔸 ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
🔹هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
🔸و لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
🔹و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 1. حقمداری، عزت آفرین است
ممکن نیست کسی، حقگرا باشد و ذلیل شود و ممکن نیست کسی، حق را ترک کند و عزیز شود.
همان حقیقتی که حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام فرمود: ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
وَ لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 2. عزتمندی، حقآفرین است
آدمهای عزتمند به اعمال پسندیده روی میآورند و از اعمال ناپسند گریزانند و هرگز تن به ذلت نمیدهند.
حضرت امام علی عَلَیهِالسَّلام در حکمت 441 نهج البلاغه میفرماید:
مَنْ كَرُمَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ هانَتْ عَلَیهِ شَهَواتُهُ؛
آن که کرامت نفس دارد، هرگز هرزگی نمیکند. در حکمت 297 نهج البلاغه، حضرت امام علی میفرماید: مَا زَنَى غَیورٌ قَطُّ؛ آدم غیرتمند هرگز بیناموسی نمیکند.
حضرت امام علی در حکمت 396 نهج البلاغه میفرماید: الْمَنِيَّةُ وَ لَا الدَّنِيَّةُ، وَ التَّقَلُّلُ وَ لَا التَّوَسُّلُ؛
مرگ آری، پستی هرگز مرگ، و به اندك ساختن آری و دست به سوى دیگران دراز كردن هرگز.
حضرت امام علی به قصابی که گفت گوشت ببر و فردا پولش را بده فرمود: چرا به تو بگویم صبر كن، به شكمم میگویم صبر كند. و یا حضرت امام حسین عَلَیهِالسَّلام میفرماید: مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍّ،
مرگ با عزّت بهتر از زندگی با ذلت است. آدم عزتمند مردن با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح میدهد.
📖 3. ذلت پَلَشتی آور است
خاری و ذلت پَلَشتی میآورد و به همین دلیل آدمهای خار و ذلیل به هر عمل ناپسند تن میدهند و در مقابل از انجام اعمال پسندیده عاجزند.
امام هادی عَلَیهِالسَّلام در این باره میفرماید: مَنْ هانَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ فَلا تَأمَنْ شَرَّهُ؛
از شر آدم بی مقدار در امان مباش. و حضرت امام علی در حکمت 461 میفرماید: الْغِیبَةُ جُهْدُ الْعَاجزِ؛
غیبت تلاش افراد ناتوان است. آدم خار و ذلیل غیبت میکند. و حضرت امام حسین دروغ را نشانه خاری و زبونی میداند و میفرماید: اَلصِّدقُ عِزُّ و الکِذبُ عَجزٌ؛
راستی عزت است و دروغگویی از ناتوانی است. حضرت امام علی در حکمت 2 میفرماید: أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه؛
آن كه طمع را شعار خود گرداند، خود را خوار کرده است ، و آن كس که از پريشانحالى خويش پرده برداشت، به خاری و ذلت تن داده است و آن كه زبانش بر او فرمانروا شد، خود را حقیر ساخته است.
ادامه مطلب در آدرس زیر👇
🌐 https://dla.ir/14000822-2/
#امام_حسن_عسکری #حدیث
📙 ✏️📘 📝 📕
🆔 @safarzadeh_tehrani
🚩 حقگرایی و سُنت الهی
💎 حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام در حدیث شریفی به بخشی از سنتهای الهی پرداخته میفرماید:
🔸 ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
🔹هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
🔸و لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
🔹و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 1. حقمداری، عزت آفرین است
ممکن نیست کسی، حقگرا باشد و ذلیل شود و ممکن نیست کسی، حق را ترک کند و عزیز شود.
همان حقیقتی که حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام فرمود: ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
وَ لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 2. عزتمندی، حقآفرین است
آدمهای عزتمند به اعمال پسندیده روی میآورند و از اعمال ناپسند گریزانند و هرگز تن به ذلت نمیدهند.
حضرت امام علی عَلَیهِالسَّلام در حکمت 441 نهج البلاغه میفرماید:
مَنْ كَرُمَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ هانَتْ عَلَیهِ شَهَواتُهُ؛
آن که کرامت نفس دارد، هرگز هرزگی نمیکند. در حکمت 297 نهج البلاغه، حضرت امام علی میفرماید: مَا زَنَى غَیورٌ قَطُّ؛ آدم غیرتمند هرگز بیناموسی نمیکند.
حضرت امام علی در حکمت 396 نهج البلاغه میفرماید: الْمَنِيَّةُ وَ لَا الدَّنِيَّةُ، وَ التَّقَلُّلُ وَ لَا التَّوَسُّلُ؛
مرگ آری، پستی هرگز مرگ، و به اندك ساختن آری و دست به سوى دیگران دراز كردن هرگز.
حضرت امام علی به قصابی که گفت گوشت ببر و فردا پولش را بده فرمود: چرا به تو بگویم صبر كن، به شكمم میگویم صبر كند. و یا حضرت امام حسین عَلَیهِالسَّلام میفرماید: مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍّ،
مرگ با عزّت بهتر از زندگی با ذلت است. آدم عزتمند مردن با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح میدهد.
📖 3. ذلت پَلَشتی آور است
خاری و ذلت پَلَشتی میآورد و به همین دلیل آدمهای خار و ذلیل به هر عمل ناپسند تن میدهند و در مقابل از انجام اعمال پسندیده عاجزند.
امام هادی عَلَیهِالسَّلام در این باره میفرماید: مَنْ هانَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ فَلا تَأمَنْ شَرَّهُ؛
از شر آدم بی مقدار در امان مباش. و حضرت امام علی در حکمت 461 میفرماید: الْغِیبَةُ جُهْدُ الْعَاجزِ؛
غیبت تلاش افراد ناتوان است. آدم خار و ذلیل غیبت میکند. و حضرت امام حسین دروغ را نشانه خاری و زبونی میداند و میفرماید: اَلصِّدقُ عِزُّ و الکِذبُ عَجزٌ؛
راستی عزت است و دروغگویی از ناتوانی است. حضرت امام علی در حکمت 2 میفرماید: أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه؛
آن كه طمع را شعار خود گرداند، خود را خوار کرده است ، و آن كس که از پريشانحالى خويش پرده برداشت، به خاری و ذلت تن داده است و آن كه زبانش بر او فرمانروا شد، خود را حقیر ساخته است.
ادامه مطلب در آدرس زیر👇
🌐 https://dla.ir/14000822-2/
#امام_حسن_عسکری #حدیث
📙 ✏️📘 📝 📕
🆔 @safarzadeh_tehrani
هدایت شده از حسن صفرزاده تهرانی
🚩 حقگرایی و سُنت الهی
💎 حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام در حدیث شریفی به بخشی از سنتهای الهی پرداخته میفرماید:
🔸 ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
🔹هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
🔸و لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
🔹و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 1. حقمداری، عزت آفرین است
ممکن نیست کسی، حقگرا باشد و ذلیل شود و ممکن نیست کسی، حق را ترک کند و عزیز شود.
همان حقیقتی که حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام فرمود: ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
وَ لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 2. عزتمندی، حقآفرین است
آدمهای عزتمند به اعمال پسندیده روی میآورند و از اعمال ناپسند گریزانند و هرگز تن به ذلت نمیدهند.
حضرت امام علی عَلَیهِالسَّلام در حکمت 441 نهج البلاغه میفرماید:
مَنْ كَرُمَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ هانَتْ عَلَیهِ شَهَواتُهُ؛
آن که کرامت نفس دارد، هرگز هرزگی نمیکند. در حکمت 297 نهج البلاغه، حضرت امام علی میفرماید: مَا زَنَى غَیورٌ قَطُّ؛ آدم غیرتمند هرگز بیناموسی نمیکند.
حضرت امام علی در حکمت 396 نهج البلاغه میفرماید: الْمَنِيَّةُ وَ لَا الدَّنِيَّةُ، وَ التَّقَلُّلُ وَ لَا التَّوَسُّلُ؛
مرگ آری، پستی هرگز مرگ، و به اندك ساختن آری و دست به سوى دیگران دراز كردن هرگز.
حضرت امام علی به قصابی که گفت گوشت ببر و فردا پولش را بده فرمود: چرا به تو بگویم صبر كن، به شكمم میگویم صبر كند. و یا حضرت امام حسین عَلَیهِالسَّلام میفرماید: مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍّ،
مرگ با عزّت بهتر از زندگی با ذلت است. آدم عزتمند مردن با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح میدهد.
📖 3. ذلت پَلَشتی آور است
خاری و ذلت پَلَشتی میآورد و به همین دلیل آدمهای خار و ذلیل به هر عمل ناپسند تن میدهند و در مقابل از انجام اعمال پسندیده عاجزند.
امام هادی عَلَیهِالسَّلام در این باره میفرماید: مَنْ هانَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ فَلا تَأمَنْ شَرَّهُ؛
از شر آدم بی مقدار در امان مباش. و حضرت امام علی در حکمت 461 میفرماید: الْغِیبَةُ جُهْدُ الْعَاجزِ؛
غیبت تلاش افراد ناتوان است. آدم خار و ذلیل غیبت میکند. و حضرت امام حسین دروغ را نشانه خاری و زبونی میداند و میفرماید: اَلصِّدقُ عِزُّ و الکِذبُ عَجزٌ؛
راستی عزت است و دروغگویی از ناتوانی است. حضرت امام علی در حکمت 2 میفرماید: أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه؛
آن كه طمع را شعار خود گرداند، خود را خوار کرده است ، و آن كس که از پريشانحالى خويش پرده برداشت، به خاری و ذلت تن داده است و آن كه زبانش بر او فرمانروا شد، خود را حقیر ساخته است.
ادامه مطلب در آدرس زیر👇
🌐 https://dla.ir/14000822-2/
#امام_حسن_عسکری #حدیث
📙 ✏️📘 📝 📕
🆔 @safarzadeh_tehrani
🚩 حقگرایی و سُنت الهی
💎 حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام در حدیث شریفی به بخشی از سنتهای الهی پرداخته میفرماید:
🔸 ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
🔹هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
🔸و لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
🔹و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 1. حقمداری، عزت آفرین است
ممکن نیست کسی، حقگرا باشد و ذلیل شود و ممکن نیست کسی، حق را ترک کند و عزیز شود.
همان حقیقتی که حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام فرمود: ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
وَ لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 2. عزتمندی، حقآفرین است
آدمهای عزتمند به اعمال پسندیده روی میآورند و از اعمال ناپسند گریزانند و هرگز تن به ذلت نمیدهند.
حضرت امام علی عَلَیهِالسَّلام در حکمت 441 نهج البلاغه میفرماید:
مَنْ كَرُمَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ هانَتْ عَلَیهِ شَهَواتُهُ؛
آن که کرامت نفس دارد، هرگز هرزگی نمیکند. در حکمت 297 نهج البلاغه، حضرت امام علی میفرماید: مَا زَنَى غَیورٌ قَطُّ؛ آدم غیرتمند هرگز بیناموسی نمیکند.
حضرت امام علی در حکمت 396 نهج البلاغه میفرماید: الْمَنِيَّةُ وَ لَا الدَّنِيَّةُ، وَ التَّقَلُّلُ وَ لَا التَّوَسُّلُ؛
مرگ آری، پستی هرگز مرگ، و به اندك ساختن آری و دست به سوى دیگران دراز كردن هرگز.
حضرت امام علی به قصابی که گفت گوشت ببر و فردا پولش را بده فرمود: چرا به تو بگویم صبر كن، به شكمم میگویم صبر كند. و یا حضرت امام حسین عَلَیهِالسَّلام میفرماید: مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍّ،
مرگ با عزّت بهتر از زندگی با ذلت است. آدم عزتمند مردن با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح میدهد.
📖 3. ذلت پَلَشتی آور است
خاری و ذلت پَلَشتی میآورد و به همین دلیل آدمهای خار و ذلیل به هر عمل ناپسند تن میدهند و در مقابل از انجام اعمال پسندیده عاجزند.
امام هادی عَلَیهِالسَّلام در این باره میفرماید: مَنْ هانَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ فَلا تَأمَنْ شَرَّهُ؛
از شر آدم بی مقدار در امان مباش. و حضرت امام علی در حکمت 461 میفرماید: الْغِیبَةُ جُهْدُ الْعَاجزِ؛
غیبت تلاش افراد ناتوان است. آدم خار و ذلیل غیبت میکند. و حضرت امام حسین دروغ را نشانه خاری و زبونی میداند و میفرماید: اَلصِّدقُ عِزُّ و الکِذبُ عَجزٌ؛
راستی عزت است و دروغگویی از ناتوانی است. حضرت امام علی در حکمت 2 میفرماید: أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه؛
آن كه طمع را شعار خود گرداند، خود را خوار کرده است ، و آن كس که از پريشانحالى خويش پرده برداشت، به خاری و ذلت تن داده است و آن كه زبانش بر او فرمانروا شد، خود را حقیر ساخته است.
ادامه مطلب در آدرس زیر👇
🌐 https://dla.ir/14000822-2/
#امام_حسن_عسکری #حدیث
📙 ✏️📘 📝 📕
🆔 @safarzadeh_tehrani
🚩 حقگرایی و سُنت الهی
💎 حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام در حدیث شریفی به بخشی از سنتهای الهی پرداخته میفرماید:
🔸 ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
🔹هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
🔸و لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
🔹و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 1. حقمداری، عزت آفرین است
ممکن نیست کسی، حقگرا باشد و ذلیل شود و ممکن نیست کسی، حق را ترک کند و عزیز شود.
همان حقیقتی که حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام فرمود: ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
وَ لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 2. عزتمندی، حقآفرین است
آدمهای عزتمند به اعمال پسندیده روی میآورند و از اعمال ناپسند گریزانند و هرگز تن به ذلت نمیدهند.
حضرت امام علی عَلَیهِالسَّلام در حکمت 441 نهج البلاغه میفرماید:
مَنْ كَرُمَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ هانَتْ عَلَیهِ شَهَواتُهُ؛
آن که کرامت نفس دارد، هرگز هرزگی نمیکند. در حکمت 297 نهج البلاغه، حضرت امام علی میفرماید: مَا زَنَى غَیورٌ قَطُّ؛ آدم غیرتمند هرگز بیناموسی نمیکند.
حضرت امام علی در حکمت 396 نهج البلاغه میفرماید: الْمَنِيَّةُ وَ لَا الدَّنِيَّةُ، وَ التَّقَلُّلُ وَ لَا التَّوَسُّلُ؛
مرگ آری، پستی هرگز مرگ، و به اندك ساختن آری و دست به سوى دیگران دراز كردن هرگز.
حضرت امام علی به قصابی که گفت گوشت ببر و فردا پولش را بده فرمود: چرا به تو بگویم صبر كن، به شكمم میگویم صبر كند. و یا حضرت امام حسین عَلَیهِالسَّلام میفرماید: مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍّ،
مرگ با عزّت بهتر از زندگی با ذلت است. آدم عزتمند مردن با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح میدهد.
📖 3. ذلت پَلَشتی آور است
خاری و ذلت پَلَشتی میآورد و به همین دلیل آدمهای خار و ذلیل به هر عمل ناپسند تن میدهند و در مقابل از انجام اعمال پسندیده عاجزند.
امام هادی عَلَیهِالسَّلام در این باره میفرماید: مَنْ هانَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ فَلا تَأمَنْ شَرَّهُ؛
از شر آدم بی مقدار در امان مباش. و حضرت امام علی در حکمت 461 میفرماید: الْغِیبَةُ جُهْدُ الْعَاجزِ؛
غیبت تلاش افراد ناتوان است. آدم خار و ذلیل غیبت میکند. و حضرت امام حسین دروغ را نشانه خاری و زبونی میداند و میفرماید: اَلصِّدقُ عِزُّ و الکِذبُ عَجزٌ؛
راستی عزت است و دروغگویی از ناتوانی است. حضرت امام علی در حکمت 2 میفرماید: أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه؛
آن كه طمع را شعار خود گرداند، خود را خوار کرده است ، و آن كس که از پريشانحالى خويش پرده برداشت، به خاری و ذلت تن داده است و آن كه زبانش بر او فرمانروا شد، خود را حقیر ساخته است.
ادامه مطلب در آدرس زیر👇
🌐 https://dla.ir/14000822-2/
#امام_حسن_عسکری #حدیث
📙 ✏️📘 📝 📕
🆔 @safarzadeh_tehrani
🚩 حقگرایی و سُنت الهی
💎 حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام در حدیث شریفی به بخشی از سنتهای الهی پرداخته میفرماید:
🔸 ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
🔹هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
🔸و لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
🔹و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 1. حقمداری، عزت آفرین است
ممکن نیست کسی، حقگرا باشد و ذلیل شود و ممکن نیست کسی، حق را ترک کند و عزیز شود.
همان حقیقتی که حضرت امام حسن عسکری عَلَیهِالسَّلام فرمود: ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ؛
هیچ عزّتمندى، حقّ را فرو نگذاشت و رها نکرد، مگر این كه به ذلّت افتاد.
وَ لا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ؛
و هیچ ذلیلى، حق را نگرفت و به حق عمل نکرد، مگر این كه عزیز شد.
📖 2. عزتمندی، حقآفرین است
آدمهای عزتمند به اعمال پسندیده روی میآورند و از اعمال ناپسند گریزانند و هرگز تن به ذلت نمیدهند.
حضرت امام علی عَلَیهِالسَّلام در حکمت 441 نهج البلاغه میفرماید:
مَنْ كَرُمَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ هانَتْ عَلَیهِ شَهَواتُهُ؛
آن که کرامت نفس دارد، هرگز هرزگی نمیکند. در حکمت 297 نهج البلاغه، حضرت امام علی میفرماید: مَا زَنَى غَیورٌ قَطُّ؛ آدم غیرتمند هرگز بیناموسی نمیکند.
حضرت امام علی در حکمت 396 نهج البلاغه میفرماید: الْمَنِيَّةُ وَ لَا الدَّنِيَّةُ، وَ التَّقَلُّلُ وَ لَا التَّوَسُّلُ؛
مرگ آری، پستی هرگز مرگ، و به اندك ساختن آری و دست به سوى دیگران دراز كردن هرگز.
حضرت امام علی به قصابی که گفت گوشت ببر و فردا پولش را بده فرمود: چرا به تو بگویم صبر كن، به شكمم میگویم صبر كند. و یا حضرت امام حسین عَلَیهِالسَّلام میفرماید: مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍّ،
مرگ با عزّت بهتر از زندگی با ذلت است. آدم عزتمند مردن با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح میدهد.
📖 3. ذلت پَلَشتی آور است
خاری و ذلت پَلَشتی میآورد و به همین دلیل آدمهای خار و ذلیل به هر عمل ناپسند تن میدهند و در مقابل از انجام اعمال پسندیده عاجزند.
امام هادی عَلَیهِالسَّلام در این باره میفرماید: مَنْ هانَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ فَلا تَأمَنْ شَرَّهُ؛
از شر آدم بی مقدار در امان مباش. و حضرت امام علی در حکمت 461 میفرماید: الْغِیبَةُ جُهْدُ الْعَاجزِ؛
غیبت تلاش افراد ناتوان است. آدم خار و ذلیل غیبت میکند. و حضرت امام حسین دروغ را نشانه خاری و زبونی میداند و میفرماید: اَلصِّدقُ عِزُّ و الکِذبُ عَجزٌ؛
راستی عزت است و دروغگویی از ناتوانی است. حضرت امام علی در حکمت 2 میفرماید: أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه؛
آن كه طمع را شعار خود گرداند، خود را خوار کرده است ، و آن كس که از پريشانحالى خويش پرده برداشت، به خاری و ذلت تن داده است و آن كه زبانش بر او فرمانروا شد، خود را حقیر ساخته است.
ادامه مطلب در آدرس زیر👇
🌐 https://dla.ir/14000822-2/
#امام_حسن_عسکری #حدیث
📙 ✏️📘 📝 📕
🆔 @safarzadeh_tehrani