‍روضه‌ها جمع شده‌اند در #مدینه و این دم آخری که وقت گرفتن کارنامه نوکری‌مان شده بر دل ما می‌تازند.... تکه جگرهای #حسن، خون دل #محمد، عطش اباالحسن همه و همه اما وای، غافل از تاریخی هستیم که در این روزا آتش آن جرقه خورده و دارد گُر می‌گیرد، دیری نپاید که #زهرا مهمان کوچه است و صورتش کبود نمی‌خواهم مشکی‌ام را در بیاورم چون می‌دانم #مادرم تا نودو‌پنچ روز هرروز درد می‌کشد و زار می‌زند امام غریبم، همه از هم غریبی را به ارث برده‌اید، همه #غریب_ابن_غریب.... لعنت ب کوچه و طناب و شمشیر و خلافت لعنت لعنت روضه می‌خوانم، بسوزد جگرم روی خاک حجره فرش‌ها را کنار زده بودی و مثل جد غریب روی خاک پا می‌کشیدی، #پسرت آمد سرت را به دامن گرفت تا کمی از غربتت کم شود اما #لایوم_کیومک_یااباعبدالله حتما انتظار دارید بگویم سر #حسین روی #خاک بود و کسی سرش را به دامن نداشت، آری همین بود اما #حسین هم سرش در دامن فرزندش بود که جان داد کجا؟ #رقیه سر بابا را به دامن گرفت و همراه با پدر جان داد، شاید حسین تا #خرابه جان نداده باشد چرا که از بعد رقیه دیگر سر #اباعبدالله #قرآن نخواند یابن شبیب جد ما را غریب گیر آوردند..... بشکن سبوی باده را.... مزد نوکری نمی‌خواهم سوز بده بر جگرم تا #کفن پاره کنم...... #ضامن_آهو #ثامن_الحجج #پنجره_فولاد #حرم #محرم #صفر @safiran_shohadaa