🌟
زمان و ذهن جداییناپذیرند. اگر زمان را از ذهن بگیری، ذهن متوقف میشود - مگر آنکه تو بخواهی از آن استفاده کنی.
یکیانگاری خود با ذهن، افتادن به دام زمان است: وسواس زندگی کردن در خاطرات گذشته و امیدهای آینده. این وسواس، حسرت گذشتهها و دغدغهی آینده را میآفریند و تو را نسبت به زیستن در لحظهی مغتنم حال بیرغبت میکند. این وسواس، به آن دلیل زاده میشود که گذشته به تو هویت میبخشد و آینده به تو وعدهی کامیابی و رستگاری میدهد. هر دوی اینها پندار باطلند.
#نیروی_حال
#اکهارت_توله
@safyneh
Http://t.me/safyneh