صاحب قلم| ملکمحمدی
بسم الله الرحمن الرحیم
💠فضای مجازی، آسیبهای حقیقی؛
انگار دلمان میخواهد همدیگر را له کنیم. معلم، دانش آموز، خانواده؛ معلمی که آرزو می کند کاش تکنولوژی آنقدر پیشرفت کند که حسابی خدمت بچه ها برسد. دانشآموزانی که شاید آرزوی قلبی شان را در قالب یک ویدیو طنز منتشر می کنند و مادرهایی که تازگیها میگویند کاش معلم ها و دانش آموزان قرنطینه می شدند و ما بچه های مان را آنلاین میدیدیم. من عمیقاً این فیلمها را باور می کنم. زمانی که پسرهای خودم دل به درس نمی دهند و علیرغم همه تلاشی که معلم هایشان میکنند لذتی از آموختن نمیبرند، نه خواندن دوست دارند و نه نوشتن. زمانی که خودم از کار با موبایل یا لپ تاپ کلافه می شوم. هر بار که کلاس را شروع میکنم از ذهنم می گذرد که چطور میشود این فضا را جذابتر کرد. با خودم فکر میکنم چطور میتوان نسبت به ساعت های طولانی که بچهها از این مانیتورها استفاده میکنند بیتفاوت بود؟ چطور میتوان بیخیال آسیب های بینایی و استخوانی شد که در آیندهای نه چندان دور، درصد زیادی از این جامعه را درگیر خواهد کرد؟ معتقدم این حرفها اغراق نیست، فقط مثل خیلی وقتها دستگاه سیاست گذار و اجرایی، آینده را نمی بیند و به فکر رفتارهای پیشگیرانه نیست.
این وسط هر از گاهی وقتی گروههای کاری معلمان را نگاه میکنم، پر است از انواع اقسام آیین نامه ها و شیوه نامه هایی که ابلاغ می شود. پر قدرت مثل سالهای قبل!!! بیخیال فشاری که روی خانوادههاست؛ بیخیال فشاری که روی دانشآموز است؛ بیخیال فشاری که روی معلمان است؛
مهم این است که پایان سال وزارت آموزش و پرورش درفش پیروزی را در هوا بچرخاند و اعلام کند: یا اهل العالم! دیدید که نظام آموزشی ما با کرونا چه کرد؟ دیدید با همهی مشکلات، ما همه مسابقات، جلسات و... را بدون کوچکترین مشکلی برگزار کردیم؟ دیدید ما چقدر توانمند بودیم؟ بدون آنکه بدانند یا برایشان مهم باشد، زیر پوست این آموزش مجازی لامصب!!! (بخوانید لامذهب!) چه میگذرد، بدون آنکه بدانند چه چیزهایی و چه افرادی هزینه میشوند. با خودم فکر میکنم چکار باید کرد؟ اما من همچنان که نظم و انضباط برایم مهم است، امسال نسبت به سال گذشته فشار درسی روی بچهها را کمتر کردهام، کمی آرامتر تا اگر خدا بخواهد تمام شود. سلامتی باید برای همهی ما اولویت باشد، اما یادتان باشد اینها زیاد در بخشنامهها منعکس نمی شود؛
استفادهی ابزاری از این شرایط ممنوع!
#سهیلا_ملک_محمدی #فیزیک_بانو
#مدرسه #کلاس #دانش_آموز #تدریس_مجازی #درس #سلامتی #بهداشت_روان #فضای_مجازی
#عجب_تیتری_زدم_خودم_کفم_برید!!!
@s_malekmohamadi
____________
بسم الله الرحمن الرحیم
💠موزهی تقویم!
نمیدانم؛ شاید من زیادی حساس شدهام. نگران دختران چهارده پانزده سالهای که هنوز اتاقهایشان پر از عروسک و اسباببازیهای ریز و درشت است؛ و البته تماسهای تصویری موقع امتحان فرصت سفر ما معلمها را به اتاقهای دانش آموزان فراهم کرده. من فکر میکنم کم کم که بچههای ما بزرگ میشوند و ما پدر و مادرها رخت و لباس و کفش و رژیم غذاییشان را عوض میکنیم، باید به فکر رشد محتوای ذهنی بچهها هم باشیم.
حواسمان باشد که نوجوان باید به قد یک نوجوان بیندیشد، دغدغه داشته باشد، آرزو کند، خیالپردازی کند، کتاب بخواند، مشارکت اجتماعی داشته باشد. عالم عروسک و عروسک بازی باید آرام آرام محدود شود، اینطور بگویم، من فکر می کنم تغییر، زائیده رشد است. اگر بچههایمان میلی به تغییر دنیایشان ندارند، باید نمودار رشدشان را تحلیل کنیم. چیزی شبیه نمودارهای قد و وزن و دور سر!!!
یادتان میآید هر اختلالی در نمودار رشد یک زنگ خطر بود؟ من معتقدم تربیت دنیای عجیب و پیچیده و دقیقی دارد، و مهمترین ابزار آن صبر و حوصله و نظارت است، و مهمترین آدم این دنیا مادر است: سپری در برابر قضاوتها و بیحوصلگی های دیگران. و اما مدرسه، مدرسه و معلم هایش. شنیدم که میگفتند در آخرین جلسات اداری، گویا همه تسلیم ماجرای تقلبهای دانش آموزی شدهاند، و این بی صداقتی و بی اخلاقی آموزشی را پذیرفتهاند؛ باشد تسلیم بشوید. اما من میگویم کرونا یک سال است که ما را درگیر کرده ولی برای یک دانش آموز کلاس هفتمی در مدرسه و خانه شش سال آموزشی فرصت تربیت داشتهایم. هر والدی و هر معلمی از خودش بپرسد در این سالها ما در خانه و مدرسه چه میکردیم؟
چرا موفق نبودیم؟ به مناسبتهایی فکر میکنم که در گورستان تقویم در حال دفن شدن هستند، و مناسبتهایی که تا عمق زندگیها یمان نفوذ کردهاند، پایشان به بازارها باز شده و به دغدغهمان تبدیل شدهاند و دیری نیست از آداب و رسوممان شود، مثل همین ولنتاین که گذشت.
به قول #احسان_محمدی باز هر جور راحتید؛
✍سهیلا ملک محمدی
#فیزیک_بانو #روز_امور_تربیتی_و_تربیت_اسلامی #پرورش #معلم #دانش_آموز #مدرسه
#ولنتاین #نوجوان #کنکور #تربیت #دختر #تقلب #امتحان #تدریس_مجازی
🆔 @s_malekmohamadi