eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.6هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
قسمت 4 ⏺ دعا در و روز 2 امام صادق عليه السلام از بهترين لحظاتى كه دعا در آن پذيرفته مى‏شود را روز جمعه معرفى مى‏فرمايد: السَّاعَةُ الَّتى‏ يُسْتَجَابُ فِيهَا الدُّعاءُ يَوْمَ الْجُمُعَةِ ما بَيْنَ فَرَاغِ الْإِمامِ مِنَ الْخُطْبَةِ إِلى‏ أَنْ يَسْتَوِىَ فى‏ الصُّفُوفِ وَ ساعَةٌ أُخْرى‏ مِنْ آخِرِ النَّهارِ إِلى‏ غُرُوبِ الشَّمْسِ. روز جمعه ساعتى كه در آن دعاى انسان پذيرفته مى‏شود؛ آن زمان كه خطبه نماز توسّط امام جمعه پايان يابد و صف‏ها به نظم برپا گردد و ساعتى ديگر، از پايان روز تا غروب خورشيد است. و نيز فرمود: إِنَّ لِلْجُمُعَةِ حَقًّا وَ حُرْمَةً فَإِيَّاكَ أَنْ تُضَيِّعَ أَوْ تُقَصِّرَ فى‏ شَى‏ءٍ مِنْ عِبادَةِ اللَّهِ وَ التَّقَرُّبِ إِلَيْهِ بِالْعَمَلِ الصَّالِحِ وَ تَرْكِ الْمَحارِمِ كُلِّها فَإِنَّ اللَّهَ يُضاعِفُ فِيهِ الْحَسَناتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئاتِ وَ يَرْفَعُ فِيهِ الدَّرَجاتِ. به درستى كه روز جمعه داراى حق و احترام است، پس بپرهيز از اينكه مبادا، عبادت و نزديكى به خداوند با عمل صالح و دورى از محرّمات را، در اين روز ضايع كنى و يا كوتاهى بورزى، يقينى است كه خداوند نيكى‏ها را در اين روز چند برابر و گناهان انسان را محو و درجات آنان را بالا مى‏برد. براى روز جمعه اعمال و آداب بسيارى در سنّت نبوى و اهل بيت عليهم السلام بيان شده است؛ كه از جمله آنان: ادعيه مخصوص، فرستادن، خواندن سوره‏ هاى از قرآن، و نظافت با آداب ويژه، دادن، ، شاد نمودن خانواده، آموختن مسائل احكام دين، زيارت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام و زيارت حجة بن الحسن عليه السلام، زيارت به ويژه و ، خواندن ، و نمازهاى مستحبى و .... از دعاهاى مخصوص اين روز مبارك براى مسلمانان اين است كه: امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه اين دعا را بخواند كفّاره گناهان او از اين جمعه تا جمعه ديگر باشد: اللَّهُمَّ ما قُلْتُ فى‏ جُمُعَتى‏ هَذِهِ مِنْ قَوْلٍ أَوْ حَلَفْتُ فِيها مِنْ حَلْفٍ أَوْ نَذَرْتُ فِيها مِنْ نَذْرٍ فَمَشِيَّتُكَ بَيْنَ يَدَىْ ذَلِكَ كُلِّهِ فَما شِئْتَ مِنْهُ أَنْ يَكُونَ كانَ وَ ما لَمْ تَشَأْ مِنْهُ لَمْ يَكُنِ اللَّهُمَّ اغْفِرْلى‏ وَ تَجاوَزْ عَنِّى، اللَّهُمَّ مَنْ صَلَّيْتَ عَلَيْهِ فَصَلاتى‏ عَلَيْهِ وَ مَنْ لَعَنْتَ فَلَعْنَتى‏ عَلَيْهِ كانَ كَفارَةً مِنْ جُمُعَةٍ إِلى‏ جُمُعَةٍ. خدايا! هر سخنى كه در اين جمعه‏ام بر زبان آورم و يا هر سوگندى كه در آن ادا نمايم و يا هر نذرى كه در آن جارى كنم، خواست و اراده تو پيشاپيش همه اينهاست، پس در اين ميان هر چه را تو بخواهى كه بشود، مى‏شود و هر چه را كه نخواهى، نشود. بار خدايا! مرا بيامرز و از من درگذر. خدايا! هر كه را تو بر او درود فرستى پس درودم بر او باد و هر كه را تو لعنت كنى پس لعنتم بر او باد. (اين پوشاننده گناهان از جمعه تا جمعه ديگر باشد.) 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 12 ، ص: 27 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 4 ⏺ دعا در و روز 3 در اعمال هفته و دعاهاى روز جمعه ، دعايى از امام سجّاد عليه السلام در صحيفه كامله ايشان با عبارات ذيل آمده است: الْحَمْدُ لِلَّهِ الْاوَّلِ قَبْلَ الْانْشاءِ وَ الْاحْياءِ وَ الْآخِرِ بَعْدَ فَناءِ الْاشْياءِ، الْعَليمِ الَّذى‏ لايَنْسى‏ مَنْ ذَكَرَهُ، وَلايَنْقُصُ مَنْ شَكَرَهُ، وَ لايَخيبُ مَنْ دَعاهُ، وَ لايَقْطَعُ رَجاءَ مَنْ رَجاهُ، اللَّهُمَّ انّى اشْهِدُكَ وَ كَفى‏ بِكَ شَهيداً، وَ اشْهِدُ جَميعَ مِلائِكَتِكَ وَ سُكَّانَ سَمواتِكَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِكَ، وَ مَنْ بَعَثْتَ مِنْ انْبِيائِكَ وَ رُسُلِكَ، وَ انْشَاْتَ مِنْ اصْنافِ خَلْقِكَ، انّى اشْهَدُ انَّكَ انْتَ اللَّهُ لا الهَ الَّا انْتَ، وَحْدَكَ لاشَريكَ لَكَ وَ لاعَديلَ، وَ لاخُلْفَ لِقَوْلِكَ وَ لاتَبْديلَ، وَ انَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ، ادّى‏ ما حَمَّلْتَهُ الَى الْعِبادِ وَ جاهَدَ فِى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ حَقَّ الْجِهادِ وَ انَّهُ بَشَّرَ بِما هُوَ حَقٌّ مِنَ الثَّوابِ، وَ انْذَرَ بِما هُوَ صِدْقٌ مِنَ الْعِقابِ، اللَّهُمَّ ثَبِّتْنى عَلى‏ دِينِكَ ما احْيَيْتَنِى‏، وَ لاتُزِغْ قَلْبى‏ بَعْدَ اذْ هَدَيْتَنِى‏، وَهَبْ لى‏ مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً انَّكَ انْتَ الْوَهَّابُ، صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ عَلى‏ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اجْعَلْنى مِنْ اتْباعِهِ وَ شِيعَتِهِ وَاحْشُرنِى فِى زُمْرَتِهِ، وَ وَفِّقْنى لِاداءِ فَرْضِ الْجُمُعاتِ، وَ ما اوْجَبْتَ عَلَىَّ فيها مِنَ الطَّاعاتِ، وَ قَسَمْتَ لِاهْلِها مِنَ الْعَطاءِ فِى يَوْمِ الْجَزاءِ، انَّكَ انْتَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ. ستايش خداى را كه آغاز هستى است پيش از آفرينش و حيات بخشى، و پايان هستى است پس از نابودى هر چيز، دانايى كه از ياد مبرد آن را كه يادش كند و كم نگذارد از آنكه شكرش را به جاى آورده و نااميد نسازد آن را كه خواندش، و قطع نكند اميد آن كه به او اميد بست، بار خدايا! تو را گواه مى‏گيرم و تو براى گواهى كافى هستى و گواه مى‏گيرم همه فرشتگانت و ساكنان آسمان‏هايت و نگهبانان عرشت و رسولان و پيامبرانى كه برانگيختى، و انواع مخلوقات كه آفريدى (همه و همه را گواه مى‏گيرم) بر اينكه باور دارم كه همانا تويى خدا، شايسته پرستشى جز تو نيست. يگانه‏اى، شريكى ندارى و بى‏همتايى و تخلّف و تبديلى در گفتارت نيست و اينكه محمد كه خدا بر او و خاندان او درود فرستد بنده و فرستاده توست، رسالتى را كه بر عهده‏اش نهاده بودى به بندگانت ادا كرد و در راه خدا به حق كوشيد و به پاداشى كه حق است مژده داد و از عذابى كه راست است بيم داد، خدايا! تا زنده‏ام مرا بر دين خود ثابت بدار و دلم را پس از آنكه به نور هدايت روشن نمودى، گمراه مكن و از نزد خود رحمتى بر من ببخش چرا كه، تنها تو بخشاينده‏اى، درود فرست بر محمد و خاندان محمد و مرا از پيروان و شيعيان او قرار ده و در گروه او محشورم گردان، و بر انجام واجبات جمعه‏ها و طاعاتى كه در آن بر من لازم‏ نمودى توفيقم ده، و عطايى كه در رستاخيز براى اهل جمعه قرار داده‏اى، نصيبم گردان، چه همانا تويى قدرتمند حكيم. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 12 ، ص: 27 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
برنامه ی تقدم بر وَ قَالَ (علیه السلام): إِذَا أَضَرَّتِ النَّوَافِلُ بِالْفَرَائِضِ، فَارْفُضُوهَا. حضرت علی که درود خدا بر او باد در شناخت جايگاه واجبات و مستحبّات فرمودند : هر گاه مستحبات به واجبات زيان رساند آن را ترك كنيد. 👈 ملاحظه شود 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ مزاحم را ترك گوييد: 📜 امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه خود اشاره به نكته اى مى كند كه بسيارى از آن غافلند، مى فرمايد: «هنگامى كه مستحبات به واجبات زيان رساند آنها را ترك گوييد»؛ (إِذَا أَضَرَّتِ النَّوَافِلُ بِالْفَرَائِضِ فَارْفُضُوهَا). بسيارند كسانى كه به پاره اى از مستحبات آنچنان اهميت مى دهند كه واجبات را فداى آن مى كنند و اين برخلاف دستور شرع اسلام است. نكته اصلى اين است كه توان و استعداد و وقت انسان هرچه باشد محدود است؛ اگر بخواهد آنها را براى انجام مستحبات به شكل گسترده به كار گيرد چه بسا از واجبات باز مى ماند. در اينگونه موارد بايد هشيار بود و كارى نكرد كه لطمه به واجبات بخورد. گاه در سفرهاى زيارتى يا عزادارى ها، بعضى چنان افراط مى كنند كه نمازهاى واجب آنها لطمه مى خورد. بعضى افراد را مى بينيم كه سخاوتمندند و در راه كمك به ايتام و مؤسسات خيريه پيشگام مى شوند؛ ولى در پرداختن وجوهات واجب شرعى خود تعلل مى ورزند و چه بسا آن بذل و بخشش مستحب، آنها را از انجام اين فريضه الهى باز دارد. انسان آگاه و بيدار كسى است كه اجازه ندهد واجباتش قربانى مستحباتش شود. اين درواقع همان چيزى است كه در علم اصول و فقه به عنوان تعارض اهمّ و مهم عنوان مى شود كه اگر دو عمل، يكى مستحب و ديگرى واجب و يا دو عمل واجب كه يكى از ديگرى مهمتر است با هم تعارض كنند، حكم عقل وشرع هر دو بر اين است كه اهم را مقدم دارند و مهم را رها كنند. اين نكته قابل توجه است كه دليل رها كردن واجبات و پرداختن به مستحبات مى تواند علاقه خاص انسان به آن مستحب باشد؛ خواه به سبب آنكه عامه مردم آن را بيشتر مى پسندند؛ مانند شركت در ساختن مؤسسات خيريه نسبت به پرداختن وجوهات شرعيه، يا به سبب اينكه انجام آن مستحب نشاط آور است ولى انجام آن واجب چندان نشاطى ندارد؛ مانند سفرهاى زيارتى مخصوصاً با كاروان هاى مرفه كه انسان را به نشاط مى آورد؛ ولى هرگاه بخواهد نمازهاى قضاى واجب را به جا بياورد ملالت پيدا مى كند و شايد بعضى از عوام نيز چنين پندارند كه واجبات ثوابى ندارد، چون وظيفه انسان است؛ ولى مستحبات ثواب فراوانى دارد غافل از اينكه ثواب واجبات بسيار بيشتر است؛ و امثال اين موارد. در كتب فقه راجع به اينكه آيا مى شود در وقت فريضه، نماز مستحب به جا آورد يا نه (منظور مستحبات ابتدايى است نه نوافل يوميه) فقها بحث مشروحى دارند و در بعضى از احاديث نيز اشاره به اين مطلب شده است. امام صادق عليه السلام در حديثى مى فرمايد: «إِذَا حَضَرَتِ الْمَكْتُوبَةُ فَابْدَأْ بِهَا فَلا يَضُرُّکَ أَنْ تَتْرُکُ مَا قَبْلَهَا مِنَ النَّافِلَةِ؛ هنگامى كه وقت نماز واجب فرا رسد به آن بپرداز و اگر نافله هاى پيش از آن را ترك كنى به تو زيانى نمى رساند». شرح بيشتر اين مطلب را مى توانيد در كتاب جواهر الكلام، ج 7، ص 250 مطالعه كنيد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمْ كُفَّارٌ أُوْلَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلَئِكَةِ وَالْنَّاسِ أَجْمَعِينَ‏خَلِدينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ‏ وَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَ حِدٌ لَا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الرَّحْمنُ الْرَّحِيمُإِنَّ فِى خَلْقِ الْسَّمَوَ تِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَفِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَ الْفُلْكِ الّتِى تَجْرِى فِى الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ الْنَّاسَ وَمَآ أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْسَّمآءِ مِنْ مَّآءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَآبَّةٍ وَتَصْرِيفِ الْرِّيَحِ وَالْسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ الْسَّمَآءِ وَ الْأَرْضِ لَأَيَتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ‏ و معبود شما خدایى یگانه است، جز او معبودى نیست، بخشنده‌ى مهربان است. همانا در آفرینش آسمان‌ها و زمین و در پى یكدیگر آمدن شب و روز و كشتى‌هایى كه براى سودرسانى به مردم در دریا در حركتند و آبى كه خداوند از آسمان نازل كرده و با آن زمین مرده را زنده نموده و انواع جنبندگان را در آن گسترده و (همچنین) در تغییر مسیر بادها و ابرهایى كه میان آسمان و زمین معلّقند، براى مردمى كه مى‌اندیشند، نشانه‌هایى گویاست. ⏺ شناخت طبیعت، یكى از راههاى خداشناسى است كه شناخت او، قدرت، حكمت و یكتایى او را در بر دارد. «الهكم اله واحد... فى خلق السموات... لایات» ⏺ خداوند، نظیر و شبیه ندارد و مركب از اجزا نیست. «اله واحد» ⏺ هم طبیعت و هم صنعتِ دست ساختِ انسان، از اوست. «خلق السموات و الارض... والفلك» هر موجودى در جهان هستى، آیه‌اى از آیات كتاب خداوند در طبیعت است. «لایات» برگ درختانِ سبز، در نظر هوشیار هر ورقش دفترى است، معرفت كردگار تنها خردمندان از نگاه در هستى، درس خداشناسى مى‌گیرند. «ان فى خلق السموات... لایات لقوم یعقلون» 🔗 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
🌺 اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مُحِبّاً لِأَوْلِيَائِكَ، وَ مُعَادِيا لِأَعْدَائِكَ، مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خَاتَمِ أَنْبِيَائِكَ، يَا عَاصِمَ قُلُوبِ النَّبِيِّينَ. خدایا مرا در این ماه دلبسته اولیاءات، و دشمن دشمنانت قرار ده، و آراسته به راه و روش خاتم پیامبرانت گردان، ای نگهدارنده دل های پیامبران. 👈 شرح صوتی دعا در لینک زیر http://alumni.miu.ac.ir/index.aspx?siteid=2&pageid=30651 http://www.aviny.com/Voice/ramazan/sharh_doa_ruzane/mojtahedi.aspx 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
👈 قرآن بصورت (تندخوانی) https://qurantv.ir/qariinfo/6827 👈 از صفحه 314 تا صفحه 326 http://moshaf.org/files/other/document/Sahifeh%20Sajjadiyeh.pdf 👈 مقید باشیم به توفیق الهی و با استمداد از آقا امام سجاد علیه السلام روزانه برنامه ی تعیین شده را با هم قرائت کنیم 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
Sahifeh Sajjadiyeh-bonyana.com.pdf
2.95M
🌙 لطفا کتاب صحیفه سجادیه -از صفحه 314 تا صفحه 326 مطالعه شود
بند 16 تا 19 «16» رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاكَ وَ حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِيئِينَ وَ سُنَّتُكَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِينَ حَتَّى لَقَدْ غَرَّتْهُمْ أَنَاتُكَ عَنِ الرُّجُوعِ وَ صَدَّهُمْ إِمْهَالُكَ عَنِ النُّزُوعِ «17» وَ إِنَّمَا تَأَنَّيْتَ بِهِمْ لِيَفِيئُوا إِلَى أَمْرِكَ وَ أَمْهَلْتَهُمْ ثِقَةً بِدَوَامِ مُلْكِكَ‏ فَمَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ خَتَمْتَ لَهُ بِهَا وَ مَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ الشَّقَاوَةِ خَذَلْتَهُ لَهَا سفره روزيت براى گنهكاران پهن است، و بردباريت به جانب كسى كه با تو دشمنى ورزيد، روى آورنده است. عادتت احسان به بدكاران، و راه و روشت مهلت به متجاوزان است، تا جايى كه مدارايت، اينان را از بازگشت و توبه به درگاهت فريب داده و غافل ساخته، و مهلت دادنت، ايشان را از خوددارى از گناه باز داشته. جز اين نيست كه آنان را فرصت دادى، به خاطر اين كه به فرمانت باز گردند، و محض اطمينان به دوام فرمانرواييت مهلتشان دادى. پس آن كه اهل سعادت بود، فرجام كارش را به سعادت ختم كردى، و آن كه اهل بدبختى بود، به بدبختى‏اش و اگذاشتى. «18» كُلُّهُمْ صَائِرُونَ إِلَى حُكْمِكَ وَ أَمُورُهُمْ آئِلَةٌ إِلَى أَمْرِكَ لَمْ يَهِنْ عَلَى طُولِ مُدَّتِهِمْ سُلْطَانُكَ وَ لَمْ يَدْحَضْ لِتَرْكِ مُعَاجَلَتِهِمْ بُرْهَانُكَ «19» حُجَّتُكَ قَائِمَةٌ لَا تُدْحَضُ وَ سُلْطَانُكَ ثَابِتٌ لَا يَزُولُ فَالْوَيْلُ الدَّائِمُ لِمَنْ جَنَحَ عَنْكَ وَ الْخَيْبَةُ الْخَاذِلَةُ لِمَنْ خَابَ مِنْكَ وَ الشَّقَاءُ الْأَشْقَى لِمَنِ اغْتَرَّ بِكَ‏ همه اينان چه سعادتمندان و چه شقاوتمندان به حكم و حكومت تو باز مى‏گردند، و كارشان منتهى به فرمان تو مى‏شود. طولانى شدن زمان زندگى گنهكاران، قدرت پادشاهيت را سست نمى‏كند، و شتاب نورزيدن در عقوبت و بازپرسى آنان، برهان و دليلت را باطل نمى‏سازد. حجّتت استوار و پابرجاست و باطل نگردد، و پادشاهيت ثابت و هميشگى است و از بين نمى‏رود. پس عذاب دائم بر كسى كه از تو روى تافت، و نوميدى ذلّت بار براى كسى كه از تو نوميد شد، و بدترين تيره بختى براى كسى كه به رحمت و كرم تو مغرور گشت.. دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
1 ⏺ اعتقاد به اين كه و يك امر ذاتى است كه همراه انسان متولّد مى‏شود پندارى بيش نيست، چرا كه برخلاف دعوت همه انبيا و تلاش‏هاى همه راهنمايان بشر است، بلكه اين پندار واهى براى فرار از زير بار مسئوليت و توجيه اعمال خلاف و تبهكارى‏ها درست شده است و يا براى تفسير موارد ناآگاهى‏ها مى‏باشد. براى شناخت بهتر، بايد انديشه كنيم كه ساختار شخصيّتى هر كسى چگونه شكل مى‏گيرد: سه عامل اساسى در تشكيل شخصيت هر انسانى نقش اساسى و فراوانى دارد، و هر كسى بخواهد خودش را بشناسد يا نسبت به ديگرى شناخت پيدا كند، بايد به اين سه عامل توجّه عميق و دقيقى بنمايد: عامل اوّل، وراثت: بايد ببيند پدر و مادر و اجدادش چه كسانى بوده‏اند، پدر و مادر نقش مهمى در انعقاد نطفه سالم يا غيرسالم دارند، اگر پدر و مادر متديّن و با خدا باشند و روح و جان آنها آميخته به عبادت الهى باشد، فرزندى هم كه با اين نطفه پاك بسته شده در مسير الهى قدم برمى‏دارد يا حداقلّ گرايش و سمت و سويش به سوى كارهاى خدايى و اعمال عبادى، بيشتر است. و اگر پدر و مادر انسان‏هاى ناپاك و لاابالى باشند و با اين روحيّه نطفه منعقد شود فرزندى هم كه متولّد شود، گرايش به مسير انحراف و تباهى دارد، پس پدر و مادر مى‏توانند باعث خوشبختى يا بدبختى فرزند شوند. عامل دوّم، تربيت: گاهى از نظر وراثت مشكلى نيست، ولى بر اثر تربيت ناصحيح و عدم توجّه به تربيت اسلامى فرزند، او را در مسير شقاوت و بدبختى قرار مى‏دهيم هم چنان كه عكس آن نيز متصوّر است، ممكن است افرادى از نظر وراثت و نسب پدر و مادر خوبى نداشته ولى بر اثر تربيت صحيح و قرار گرفتن در دامان اسلام و ديانت، به سوى كمال و خوشبختى قدم برداشته و به سعادت رسيده‏اند كه نمونه‏هاى آن در تاريخ فراوان است. پسر نوح با بدان بنشست خاندان نبوّتش گم شد سگ اصحاب كهف روزى چند پى نيكان گرفت و مردم شد ( شيرازى) 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 12 ، ص: 35 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
2 ⏺ عامل سوّم، محيط: گاهى از نظر وراثت و تربيت مشكل نداشته است ولى بر اثر محيط ناسالم و خراب، فرزند به تباهى كشيده شده است. به خاطر همين جهت آيات و روايات فراوانى داريم كه در اين گونه موارد مى‏گويند: بايد از محيط گناه و فساد، هجرت كرده و دورى جست و اگر كسى در محيط فاسد بماند و هجرت نكند و دچار انحراف شود، در مقابل خداوند عذرى ندارد. خداوند متعال در قرآن كريم مى‏فرمايد: إِنَّ الَّذِينَ تَوَفهُمُ الْمَلئِكَةُ ظَالِمِى أَنفُسِهِمْ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمْ قَالُواْ كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِى الْأَرْضِ قَالُواْ أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَ سِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِيهَا فَأُوْلئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَسَآءَتْ مَصِيرًا قطعاً كسانى كه [با ترك هجرت از ديار كفر، و ماندن زير سلطه كافران و مشركان‏] بر خويش ستم كردند [هنگامى كه‏] فرشتگانْ آنان را قبض روح مى‏كنند، به آنان مى‏گويند: [از نظر دين‏دارى و زندگى‏] در چه حالى بوديد؟ مى‏گويند: ما در زمين، مستضعف بوديم. فرشتگان مى‏گويند: آيا زمين خدا وسيع و پهناور نبود تا در آن [از محيط شرك به ديار ايمان‏] مهاجرت كنيد؟! پس جايگاهشان دوزخ است و آن بد بازگشت گاهى است. و نيز مى‏فرمايد: يعِبَادِىَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِنَّ أَرْضِى وَ سِعَةٌ فَإِيىَ فَاعْبُدُونِ اى بندگان من كه ايمان آورده‏ايد! يقيناً زمين من وسيع و پهناور است؛ پس [با انتخاب سرزمينى مناسب و شايسته كه ارزش‏ها در آن حفظ شود] فقط مرا بپرستيد. هم چنين در روايات مى‏خوانيم، رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: مَنْ فَرَّ بِدِينِهِ مِنْ ارْضٍ الى‏ ارْضٍ وِ انْ كانَ شِبْراً مِنَ الْارْضِ، اسْتُوْجِبَ الْجَنَّةُ وَ كانَ رَفيقَ ابْراهيمَ وَ مُحَمَّدٍ عليهما السلام. هر كس دين خود را از سرزمينى به سرزمين ديگر ولو به اندازه يك وجب زمين باشد برهاند (هجرت كند) بهشت بر او واجب آيد و همدم ابراهيم و محمد عليهما السلام باشد. امام صادق عليه السلام در پاسخ شخصى كه از تفسير آيه 56 سوره عنكبوت سؤال كرد، فرمود: اذا عُصِىَ اللَّهُ فى ارْضٍ وَ انْتَ فيها فَاخْرُجْ مِنْها الى‏ غَيْرِها. هر گاه در سرزمينى كه تو در آن به سر مى‏برى نافرمانى خدا شد از آن جا به جاى ديگر هجرت كن. آرى، محيط در سرنوشت انسان تأثير فراوان دارد، بنابراين بايد از محيط فاسد و ناسالم هجرت كرد، پيامبر صلى الله عليه و آله هم يكى از عوامل هجرت‏هايشان همين بود. هجرت از محيط شرك، كفر و گناه براى حفظ دين و ايمان، يا براى برگشت از نافرمانى خداوند، بر هر فردى لازم و ضرورى است. پس روشن شد كه سه عامل در سرنوشت انسان بسيار مؤثّر است كه عدم توجّه به هر كدام از اين سه عامل، انسان را دچار تزلزل و گمراهى خواهد كرد. اين جاست كه بايد سعادت و شقاوت را با توجّه به آن سه عامل دوباره تفسير كنيم: سعيد يا سعادت، به معنى فراهم بودن اسباب نعمت و شقى يا شقاوت به معنى فراهم بودن اسباب گرفتارى و مجازات و بلاست و به تعبير بهتر، اين شقاوت و سعادت چيزى جز نتيجه اعمال و كردار و رفتار و نيّات خود انسان در دنيا نيست. خداوند متعال در قرآن مجيد مى‏فرمايد: قَالُواْ رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَ كُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ مى‏گويند: پروردگارا! تيره‏بختى و شقاوت ما بر ما چيره شد، و ما گروهى گمراه بوديم. و گناهكاران و دوزخيان به طور صريح اعتراف مى‏كنند كه از ناحيه خداوند اتمام حجت شده بوديم و مى‏توانستيم با راهنمايى پيامبران و امامان معصوم عليهم السلام و ديگر معلّمان بشر، سرنوشت خود را تغيير بدهيم و اين كار را نكرديم و با دست خود وسايل بدبختى‏مان را فراهم ساختيم و معترفيم كه قوم گمراه بوديم. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 12 ، ص: 35 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
3 ⏺ سعادت و شقاوت در روايات‏ امام على عليه السلام مى‏فرمايد: إِنَّ حَقيقَةَ السَّعادَةِ انْ يُخْتَمَ لِلْمَرْءِ عَمَلُهُ بِالسَّعادَةِ وَ انَّ حَقيقَةَ الشَّقاءِ انْ‏ يُخْتَمَ لِلْمَرءِ عَمَلُهُ بِالشَّقاءِ. خوشبختى حقيقى اين است كه كار انسان به خوشبختى برسد و بدبختى حقيقى اين است كه كار آدمى به بدبختى ختم شود. امام كاظم عليه السلام درباره حديث نبوى صلى الله عليه و آله كه فرموده‏اند: الشَّقِىُّ مَنْ شَقِىَ فِى بَطْنِ امِّهِ، وَ السَّعيدُ مَنْ سَعِدَ فِى بَطْنِ امِّهِ. به ابن ابى عمير فرمودند: الشَّقِىُّ مَنْ عَلِمَ اللَّهُ وَ هُوَ فِى بَطْنِ امِّهِ انَّهُ يَسْتَعْمِلُ اعْمالَ الْاشْقِياءِ، وَ السَّعيدُ مَنْ عَلِمَ اللَّهُ وَ هُوَ فِى بَطْنِ امِّهِ انَّهُ يَسْتَعْمِلُ اعْمالَ السُّعَداءِ. كسى كه بدبخت است، زمانى كه در شكم مادرش قرار دارد خداوند مى‏داند او در آينده كارها و اعمال شقاوتمندان را خواهد كرد و كسى كه خوشبخت باشد در شكم مادرش، خداوند مى‏داند كه او در آينده اعمال و رفتار سعادتمندان را انجام خواهد داد. به عبارتى روان‏تر: خداوند نتيجه اعمال كردار انسان را مى‏داند و اين انسان، در اعمال و كردار خود مختار محض است كه مى‏تواند خود را در زمره سعادتمندان و يا شقاوتمندان سوق دهد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 12 ، ص: 35 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
4 ⏺ نشانه‏هاى سعادت و شقاوت در روايات‏ درباره علائم سعادت و شقاوت و تفسير آن نيز روايات زيادى داريم كه به چند نمونه اشاره مى‏شود. رسول اكرم صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: مِنْ عَلاماتِ الشَّقاءِ: جُمُودُ العَينِ وَ قَسْوَةُ الْقَلْبِ وَ شِدَّةُ الْحِرْصِ فى‏ طَلَبِ الرِّزقِ، وَ الْإِصْرارُ عَلَى الذَّنْبِ. از نشانه‏هاى بدبختى و شقاوت: چشم بى اشك و سختى دل و حرص زدن زياد در طلب روزى و پايدارى و اصرار بر گناه است. امام على عليه السلام در پاسخ به اين كه بدبخت‏ترين و شقى‏ترين مردم چه كسى است، فرمود: مَنْ باعَ دِينَهُ بِدُنْيا غَيْرِه. كسى كه دين خود را به دنياى ديگرى بفروشد. و نيز فرمود: سَبَبُ الشَّقاءِ حُبُّ الدُّنْيا. علت بدبختى و شقاوت، دنياپرستى است. و در جاى ديگر مى‏فرمايد: مَنْ اجْهَدَ نَفْسَهُ فى اصْلاحِها سَعِدَ. هر كس نفس خود را در راه اصلاح آن، به رنج افكند خوشبخت شود. و نيز فرمود: مَنْ اهْمَلَ نَفْسَهُ فى‏ لَذَّاتِها شَقِىَ وَ بَعُدَ. و هر كه نفس را با لذّت‏هايش واگذارد، بدبخت و از درگاه حق تعالى دور گردد. و نيز فرمود: إِنَّ أَسْعَدَ النَّاسِ فِى الدُّنْيا مَنْ عَدَلَ عَمَّا يَعْرِفُ ضَرَّهُ وَ إِنَّ أَشْقاهُمْ مَنِ اتَّبَعَ هَواهُ. خوشبخت‏ترين مردم در دنيا كسى است كه از آن چه مى‏داند برايش زيان آور است، دورى كند و بدبخت‏ترين مردم كسى است كه از هواى نفس خود پيروى كند. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 12 ، ص: 35 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🙏 خدایا ما را اهل و قرار ده نه اهل نه !! 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
برنامه ی آماده شدن برای آخرت وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ تَذَكَّرَ بُعْدَ السَّفَرِ، إسْتَعَدَّ. حضرت علی که درود خدا بر او باد در ياد قيامت و آمادگى فرمودند : كسى كه به ياد سفر طولانى آخرت باشد خود را آماده مى سازد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ آمادگى براى سفر آخرت: قسمت 1 📜 امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه و فشرده و كوتاه، مردم را براى آماده شدن سفر آخرت اندرز مى دهد و مى فرمايد: «كسى كه دورى سفر آخرت را به ياد داشته باشد خود را مهيا مى سازد»؛ (مَنْ تَذَكَّرَ بُعْدَ السَّفَرِ اسْتَعَدَّ). در اين حديث شريف و احاديث فراوان ديگر، مردمِ دنيا به مسافرانى تشبيه شده اند كه به سوى منزلگاه دوردست اما بسيار مرفه و پربركت در حركتند و بايد براى رسيدن به سرمنزل مقصود مركبى راهوار و زاد و توشه اى فراوان آماده سازند وگرنه در وسط راه مى مانند و به مقصد نخواهند رسيد. همين معنا به صورت ديگرى در حكمت 77 آمده بود آنجا كه فرمود: «آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَطُولِ الطَّرِيقِ وَبُعْدِ السَّفَرِ؛ آه از كمى زاد و توشه و طولانى بودن راه و دورى سفر». ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه خود و متقى هندى در كنزالعمّال حديث جالبى ذكر مى كنند كه بى ارتباط به مقصود ما نيست و مضمون آن چنين است: پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله رو به يارانش كرد و فرمود: مَثَل من و شما و دنيا همچون جمعيتى است كه از يك بيابان خشك و خالى عبور مى كردند و به جايى رسيدند كه نمى دانستند آنچه را پيمودند بيشتر است يا آنچه تا مقصد باقى مانده است؟ در حالى كه زاد و توشه آنها تمام شد و مركب آنها از راه ماند و در ميان اين بيابان خشك و خالى، سرگردان ماندند؛ نه زادى داشتند و نه مركبى، ازاينرو به هلاكت يقين پيدا كردند. در اين هنگام مردى نمايان شد كه لباس خوبى بر تن داشت وقطرات آب از سر و رويش مى چكيد. گفتند: به يقين اين شخص از سرزمين آباد و پرآبى مى آيد و احوال او نشان مى دهد كه راه به آنجا نزديك است. هنگامى كه آن مرد به آنها رسيد و حال ايشان را مشاهده كرد به آنها گفت: اگر شما را به محلى پرآب و باغ هاى سرسبز راهنمايى كنم چه مى كنيد؟ گفتند: هرگز با تو مخالفت نخواهيم كرد. گفت: با خدا عهد و پيمان ببنديد كه چنين خواهد بود. آنها عهد و پيمان بستند و آن مرد آنها را به محلى پرآب و باغهايى سرسبز هدايت كرد. هنگامى كه به آنجا رسيدند مقدار كمى در آنجا ماندند سپس آن مرد به آنها گفت: برخيزيد و آماده شويد به سوى باغ هايى كه از اين باغ ها پربارتر وآبى كه از اين آب گواراتر است برويم. بسيارى از آنها گفتند: ما باور نمى كنيم به چنان سرزمينى برسيم؛ ولى گروه اندكى از آنها گفتند: مگر شما با اين مرد عهد و پيمان نبستيد كه مخالفت نكنيد؟ آنچه در آغاز گفته بود به حقيقت پيوست و بقيه گفتار او مانند آن است كه در آغاز گفته. اين گروه اندك، همراه آن مرد حركت كردند و او آنها را به باغ هايى سرسبزتر و آبهايى گواراتر رساند؛ ولى آن گروه اول كه مخالفت كرده بودند در همان شب دشمنانى به آنها حمله كرده و صبحگاهان عده اى كشته و عده اى اسير شده بودند. قرآن مجيد نيز مى گويد: «(وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى)؛ زاد و توشه (براى سفر آخرت) برگيريد كه برترين زاد و توشه همان تقوا و پرهيزكارى است». 👈ادامه دارد ... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ آمادگى براى سفر آخرت: قسمت 2 📜 جالب اينكه در حديثى مى خوانيم كه زُهرى، يكى از سرشناسان اهل سنت از تابعين، امام على بن حسين عليه السلام را در شبى سرد و بارانى ديدار كرد در حالى كه بر پشت آن حضرت مقدارى آرد بود و حضرت به سويى حركت مى كرد. زهرى عرض كرد: اى پسر رسول خدا! اين چيست؟ حضرت فرمود: قصد سفرى دارم و مشغول تهيه زاد و توشه آن و گذاشتن در محل مطمئنى هستم. زهرى گفت: غلام من اينجاست به شما كمك مى كند. حضرت قبول نكرد. زهرى عرض كرد: خودم آن را برمى دارم و براى شما مى آورم. امام سجادعليه السلام فرمود: من ميل ندارم چيزى كه موجب نجات من و سبب حسن ورودم به مقصد است خودم حمل نكنم، تو را به خدا سوگند مى دهم كه سراغ كار خود بروى و من را رها سازى. زهرى از آن حضرت جدا شد و رفت. بعد از چند روز امام عليه السلام را ديد عرض كرد: اى پسر رسول خدا! اثرى از آن سفرى كه فرمودى نمى بينم. امام عليه السلام فرمود: آرى اى زهرى. آن گمانى كه كردى (كه منظورم سفر دنياست) درست نبوده است منظورم سفر آخرت و آماده شدن براى آن است. آرى. آماده شدن براى مرگ وسفر آخرت به وسيله پرهيز از حرام و بذل و بخشش در راه خير حاصل مى شود. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2