eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.2هزار عکس
2.2هزار ویدیو
1.4هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِيكُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّى وَمَنْ لَمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّى إِلَّا مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلَّا قَلِيلاً مِنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لَا طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُّلَقُواْ اللَّهَ كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ واللَّهُ مَعَ الصَّبِرِينَ‏ پس هنگامى كه طالوت، سپاهیان را با خود بیرون برد، به آنها گفت: خداوند شمارا به یك نهر آب آزمایش مى‌كند، پس هر كه از آن بنوشد از من نیست و هركس از آن نخورد از من هست، مگر آنكه با دست، مشتى برگیرد (و بیاشامد.) پس (همین كه به نهر آب رسیدند،) جز اندكى همه از آن نوشیدند، سپس هنگامى كه او و یاوران با ایمان او از آن نهر گذشتند، (و دشمن را دیدند) گفتند: امروز ما توانایى مقابله با جالوت و سپاهیان او را نداریم. امّا آنها كه اعتقاد داشتند خدا را ملاقات خواهند كرد (و به روز قیامت ایمان داشتند) گفتند: چه بسا گروهى اندك كه با اذن خدا بر گروهى بسیار پیروز شدند و خداوند با صابران (و استقامت كنندگان) است. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌹 یک غزل زیبا از مرحوم فیض کاشانی : 👈 گفتم چه چاره سازم با عشق چاره سوزت گفتا که چاره آورد این کارها بروزت گفتم که سوخت جانم در آتش فراقت گفتا که کار خامست باید جفا هنوزت گفتم زسوز هجران آمد مرا بلب جان گفتا که سازی آخر سربرکند زسوزت گفتم تموز هجران در من فکند آتش گفتا بهار وصلی آید پس از تموزت گفتم که با سگانت دیریست آشنایم گفتا بلی ولی من نشناختم هنوزت گفتم که نیست جایز از عاشقان بریدن گفتا که ما معافیم از جان لایجوزت سربسته حیرت افزود آیا چها کند باز با اهل دانش ای فیض گرحل شود رموزت ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در و : «15» اللَّهُمَّ يَسِّرْ عَلَى الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ مَؤُونَتَنَا وَ امْلَأْ لَنَا مِنْ حَسَنَاتِنَا صَحَائِفَنَا وَ لَا تُخْزِنَا عِنْدَهُمْ بِسُوءِ أَعْمَالِنَا خدايا! سختى و دشوارى ما را به بركت تقوا و اعمال شايسته، بر كرام كاتبين كه نويسنده اعمالند ، آسان ساز، و صفحات پرونده ما را از خوبى‏ها پر كن، و ما را نزد فرشتگان نويسنده اعمال، به كردارهاى زشتمان رسوا مساز. 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 1 🔴 در جملات پايانى اين بخش از دعا، حضرت زين‏العابدين عليه السلام عرضه مى‏دارد: «الهى زحمت و رنج ما را بر نويسندگان گرامى آسان گردان و نامه‏هاى ما را از حسنات و نيكى‏هاى ما پُرساز و ما را نزد آنان به بدى كردارمان مفتضح و رسوا مساز.» مسأله كتاب يا پرونده يا نامه اعمال كه امروز بسته و در فرداى قيامت باز است، مسأله‏اى عظيم و وحشت‏آور و حقيقتى است كه در قرآن مجيد به طور مكرّر به آن اشاره شده است و كتاب خدا در اين زمينه به انسان هشدار داده كه مواظب و مراقب باشد كه پرونده‏اش با خطوط گناه و معصيت سياه نشود. قرآن مجيد، كِرام كاتبين و رقيب و عتيد، دست و پا و پوست و زمين را حافظ اعمال انسان و تكميل كنندگان پرونده آدمى مى‏داند. قرآن كريم، خداوند و پيامبر و ائمه معصومين را شاهدان اعمال انسان معرفى فرموده و راه هر عذرى را به روى انسان بسته است. وَ إنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظينَ* كِراماً كاتِبينَ* يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ* إنَّ الأْبْرارَ لَفى نَعيمٍ* وَ إنَّ الْفُجّارَ لَفى جَحيمٍ و بى‏ترديد بر شما نگهبانانى گماشته‏اند* بزرگوارانى نويسنده* كه آنچه را [از خير و شر] انجام مى‏دهيد، مى‏دانند [و ضبط مى‏كنند.]* به يقين نيكان در نعمت فراوانى قرار دارند* و مسلّماً گناهكاران در دوزخ‏اند. «اين حافظان، فرشتگان و قدرت‏هاى مافوق و محيط بر انسانند كه اعمال و آثار را حفظ و ثبت مى‏كنند و به صورت ثابت نگه مى‏دارند. آن چنانكه صفات و خواصِّ ثبت و متراكم شده در صفحه‏هاى ذرّات هسته ياخته‏هاى نسلى و نطفه و در سراسر ساختمان انسان، از نظرهاى نافذ و علمى نهان است و جز از طريق وحى، اوصاف آنها را نمى‏توان دريافت. اين آيات، اين گونه فرشتگان و مبادى ناپيدا را به چهار صفت توصيف نموده است كه سه صفت آن به صورت اسمى آمده و دلالت بر ثبات دارد. آخرين صفت، يا جمله فعليّه‏اى است كه مبيّن استمرار است و «ما» در ميان دو فعل دلالت بر تعميم دارد: اين نگهبانان گرامى و نويسندگانند، آنها مى‏دانند هر چه را كه انجام‏ مى‏دهيد. بيان اين اوصاف خاص: حافظين، كرام، كاتبين، يعلمون ... در آن حدّ و براى آن است كه انسان دچار غرور و غفلت نشود و مراقب انديشه‏ها و اعمال خود باشد. وصف كرام در بين اين اوصاف، انسان گناهكار را اميدوار مى‏نمايد؛ زيرا اين فرشتگان حافظ و كاتب چون كرام و نماينده ربّ كريم‏اند از ثبت و ابقاى گناه تا مى‏توانند چشم مى‏پوشند و اعمال و نيّات خير و مؤثّر در كمال را اگرچه اندك باشد ثبت و نگهدارى مى‏كنند و آن را مى‏افزايند و از اين طريق انسان را در مسير كرامت و تكامل كه قانون اصيل عالم است پيش مى‏برند. آنچه در روايات معصومين در اوصاف اين فرشتگان آمده مطابق همين حقيقت است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 85 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
2 🔴 كلام شيخ صدوق درباره فرشتگان‏ خلاصه اين روايات را شيخ صدوق رحمه الله چنين بيان كرده است: «هيچ بنده‏اى نيست مگر آن كه بر او دو فرشته گماشته شده است كه همه اعمال او را مى‏نويسند. كسى كه قصد كار نيكى نمايد و آن را انجام ندهد، برايش يك حسنه مى‏نويسند و اگر انجام دهد ده حسنه مى‏نويسند. او اگر قصد سيّئه نمايد آن را نمى‏نويسند تا آن كه انجام دهد و چون انجام داد تا هفت ساعت از نوشتن آن خوددارى مى‏كنند، تا اگر توبه كرد نمى‏نويسند و اگر توبه نكرد يك سيّئه مى‏نويسند. اين فرشته‏ها هر عمل كوچك و بزرگ تا دميدن در خاكستر را مى‏نويسند؛ تا مرد مسلمان ساكت است «محسن» نوشته مى‏شود و چون سخن گفت «محسن» يا «مُسى‏ء» شمرده مى‏شود. حفظ و ثبت اعمال به وسيله اين گونه حافظان به صورت محيط سرسبز و نعمت‏هاى پايدارى درمى‏آيد كه ابرار در آن با خوشى و رفاه به سر مى‏برند و به صورت دوزخ درمى‏آيد كه فجّار در آن مى‏سوزند. شيخ صدوق رحمه الله از ائمه معصومين عليهم السلام نقل مى‏كند كه: جاى اين دو فرشته از وجود فرزند آدم، در تَرقُوتين مى‏باشد. آن كه سمت راست است نيكى‏ها را مى‏نويسد و آن كه سمت چپ است بدى‏ها را؛ اعمال بنده را دو فرشته در روز و دو فرشته در شب مى‏نويسند. اين بيان كه جاى اين نوع فرشتگان را از وجود آدمى در ترقوتين نشان داده است، مثل و تشبيهى است مانند: وَ نَحْنُ أقْرَبُ إلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ و ما به او از رگ گردن نزديك‏تريم. و شايد محلّ واقعى يا جاى عمل اين گونه فرشتگان از اين جهت در ترقوتين مى‏باشد كه مركز اعصاب و معبر شريان‏ها و وريدهاى بزرگ و مفصل ميان سر و بدن است؛ از همين مركز، اراده و فرمان منجّز به سوى اعضا و عمل و حركت مى‏گذرد و احساسات و انفعال‏ها كه در سراسر بدن و خون و قلب حادث مى‏شود به دستگاه مغز مى‏رسد و پيوسته محلّ بروز عمل و عكس‏العمل مى‏باشد. ديگر دستگاه‏هاى بدن و نسوج مختلف، متأثر از انعكاسات پى در پى و مختلفى مى‏گردند كه به وسيله اعصاب و جريان خون از اين مفصل در آنها منعكس و ثبت مى‏شود و همه سلول‏هاى بدن صفحاتى براى ثبت اين انعكاسات مى‏باشند و سپس از آنها در نسل و صفحات نفوس و اعضاى انسان و اجزا و طبيعت و زمان ثبت‏ مى‏شوند. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 85 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 3 🔴 مراقبان انسان در كلام امام على عليه السلام‏ اميرالمؤمنين عليه السلام منشأ و محلّ و رستنگاه اين مراقبان و نگهبانان را، در نفس و همه جوارح انسان نشان داده است: «بدانيد بندگان خدا كه بر شما مراقبانى (رَصَداً) از نفوس شما و جاسوسانى (عُيُوناً) از جوارح شما و نگهبانان راستينى (حُفّاظَ صِدْقٍ) هست كه پيوسته اعمال شما و شماره نفس‏هاى شما را نگه مى‏دارند. نه تاريكى شب ديجور شما را از چشم آنان پوشيده مى‏دارد و نه درهاى سخت و بسته از نفوذ آنها شما را دربرمى‏گيرد. از اين بيان اميرالمؤمنين عليه السلام معلوم مى‏شود كه اين نگهبانان از اعماق نفس و جوارح انسان كه مراكز انديشه و عمل‏اند رسته‏اند، بنابراين صفحات ثبت و ضبط آنها بايد نخست، نفس انسان و جوارح باشد. وَ كُلَّ إنْسانٍ الْزَمْناهُ طائِرَهُ فى عُنُقِهِ وَ نُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ كِتاباً يَلْقيهُ مَنْشوراً* اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسيباً و عمل هر انسانى را براى هميشه ملازم او نموده‏ايم، و روز قيامت نوشته‏اى را [كه كتاب عمل اوست‏] براى او بيرون مى‏آوريم كه آن را پيش رويش گشوده مى‏بيند. [به او مى‏گويند:] كتاب خود را بخوان، كافى است كه امروز خودت بر خود حسابگر باشى. از اين آيه نيز معلوم مى‏شودكه نامه اعمال و نويسندگان آن در وجود و با خود انسان هستند؛ نامه هر كس پيچيده و فشرده است و در روز قيامت گشوده و باز مى‏شود. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 85 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 4 🔴 تفسيرى بر سجين و كتاب مرقوم‏ «كَلّا إنَّ كِتابَ الْفُجّارِ لَفى سِجّينٍ* وَ مَآ أَدْرَيكَ مَا سِجّينٌ* كِتابٌ مَرْقُومٌ اينچنين نيست كه مى‏پندارند [در آن روز] يقيناً پرونده بدكاران در سجّين است.* و تو چه مى‏دانى كه سجّين چيست؟* قضا و سرنوشتى حتمى [براى خائنان‏] است. سجّين به قرينه وزن مبالغه و تقابل با علّيّين، به معناى زندان بس سخت مى‏باشد كه گويا سختى و تنگى آن افزوده مى‏شود: گمان و ناباورى مطفّفين هيچ درست نيست؛ چه، در حقيقت نوشته يا نوشتن تبهكاران درباره و در شأن، يا در محيط يا در جهت سجّين است؛ بنابراين معنى سجّين زندان و محيط عذاب و رنج است كه انديشه و عمل تبهكاران در جهت آن پيش مى‏رود و ثبات مى‏يابد. اين معنا موافق است با آنچه مفسران گفته يا نقل كرده‏اند: «روح تبهكاران از آسمان‏ها به سوى زمين و از زمين به سوى سجّين رانده مى‏شود كه محلّ سپاهيان ابليس است.» سجّين از چاههاى جهنّم است، سجّين نام كتاب جامع ديوان شرّ است كه در آن اعمال آنها ثبت مى‏شود. زندان ابدى تبهكاران را كه هميشه و با انواع عذاب در آن گرفتارند با تمثيل و تشبيه و مقايسه با سخت‏ترين زندان‏هاى دنيا نمى‏توان شناخت. آن زندان را به صورت ثبت شده اعمال تبهكاران و ستمكاران مى‏سازد و با اصرار به تبهكارى و گناه، ديوارهاى آن هر چه ضخيم‏تر و بلندتر و اعماق آن بيشتر مى‏گردد و از در و ديوار و محيط آن دود و آتشى برمى‏خيزد كه آتشگيره و افروزنده‏اش انسان گناه‏پيشه و اعمال او مى‏باشد و در آن نسيم رحمتى نمى‏وزد. آن زندان را جز از طريق وحى و انديشه برتر نمى‏توان شناخت: وَ ما أدْريكَ ما سِجّينٌ». دو كلمه: كتابٌ مَرْقومٌ تعريف و توصيف كوتاهى است براى اهل نظر و انديشمندان، تا رابطه عمل و ثبات آن را با نهايت بروز آن دريابند و از دريچه اين آيه و از دور به چگونگى سجّين نظر كنند. سجّين كتاب است، چون صورت ثبت شده اعمالى است كه در جهت محدود و اقشار طبيعت و هبوطگاه غرايز حيوانى و در خلاف جهت تعالى انسان مى‏باشد؛ مرقوم است؛ زيرا تا اعمال، سخت و بارز و محكم نشود و از هر سو انسان را فرانگيرد، با تحوّل و توبه راه گريز از آن باز است، همين كه اعمال به صورت عادات سپس مَلكات و خويهاى بارز و ثابت درآمد و بندها و ديوارهاى آن محكم شد راه گريز از آن دشوار يا محال مى‏شود و از هر سو و هر جهت ديدگاه بينش را مى‏پوشاند و روح آزاد و بلندپرواز آدمى را در بند مى‏گيرد و منافذ ادراك را جز در مسير سجّين و به سوى جهنّم مى‏بندد. تبهكاران سركش و ستم پيشه كه با طوفان شهوات و خودخواهيشان بندهاى اخلاقى و وجدانى و قانونى را پاره مى‏كنند و مى‏كوشند تا از هر قيد و بندى آزاد شوند چنان در همين جهان رفتار و خوهايشان مكتوب و مرقوم مى‏گردد و به بندهاى عادات و در ميان ديوارهاى گناه و سركشى سجّين خود گرفتار و زندانى مى‏شوند كه ديگر هيچ گونه خير و صلاح خود و ديگران را نمى‏بينند و در آن نمى‏انديشند و چنان گرفتار انعكاس اعمال و تضاد و كشمكش درونى و وحشت‏زدگى ناشى از آنها مى‏گردند كه از سايه خود مى‏هراسند و از لذّات عقلى و بهره‏مندى از جمال هستى يكسره محروم مى‏شوند و تنها راه آسايش و خوشى را در تخدير احساس و اغفال عقل خود مى‏يابند و چنان از قلوب و عواطف خلق و رحمت خالق رانده مى‏گردند كه با همه به دشمنى برمى‏خيزند و با نظر بد و كينه‏توزى مى‏نگرند؛ اينها در ميان دوستان و محافظان خود محروم و زندانى مى‏شوند و اين زندان پيوسته تنگتر و دشوارتر مى‏گردد تا سراسر جهان و هستى براى چنين زندانى، بندى به صورت زندانى وحشت‏زا و پر از شكنجه مى‏نمايد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 85 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
5 🔴 حضرت سجّاد عليه السلام به پيشگاه حضرت ربّ‏العزّه عرضه مى‏دارد: «الهى! زحمت و رنج ما را بر نويسندگان گرامى آسان گردان و نامه‏هاى ما را از حسنات و نيكى‏هاى ما پُر ساز و ما را نزد آنان به بدى كردارهاى خود رسوا مكن.» اگر كسى بخواهد پرونده و كتابى پاك و نورانى و ملكوتى و مورد رضايت حق داشته باشد و در قيامت در صف سر بلندان و عاشقان و مخلصان قرار گيرد، بايد در وادى معرفت قدم زند و دل از نور حقيقت با كمك نبوّت و امامت روشن سازد و تمام حركات و اعمال خود را هماهنگ با واقعيت‏هاى الهّيه نمايد و پروانه‏سان در عشق محبوب بسوزد تا از او هويّتى جز هويّت حق نماند و پروانه‏سان در عشق محبوب بسوزد تا از او هويّتى جز هويّت حق نماند كه ادعا و سهل‏انگارى و سستى و عافيت‏طلبى نه اين كه نفعى ندارد، بلكه محرك‏هايى است كه انسان را از آسمان به زمين رانده و به چاه سجّين در مى‏اندازد. در هر صورت ساعات پرقيمت روز را با توجّه به حضرت حق و ياد قيامت و اين كه فرشتگان مأمور حفظ عمل، تمام حركات انسان را به دستور خداوند مى‏نويسند و ثبت و ضبط مى‏كنند و با عمل صالح و اداى واجبات و كسب حلال و رفع حاجت حاجتمندان و نياز نيازداران، قدردانى كنيد تا به سعادت ابدى نايل‏ گشته و از حسرت و پشيمانى غير قابل جبران در امان مانده، به لطف و عنايت و رحمت واسعه حضرت محبوب به بهشت عنبر سرشت و رضوان اللَّه اكبر و همنشينى با انبيا و شهدا و صدّيقين و صالحين برسيد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 85 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
👌 دعای ( ) ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
👍🏾 سلام بر شب اول محرم، سینه زنت آرزوشه، بادستای یه پیرغلامت ، بپوشه ، تو کوچه ها با پرچمت امید به زندگی میاد، دوباره بوی نذری از روضه های خونگی میاد... https://www.aparat.com/v/mlYQI/ ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
برنامه ی ترک مجادله برای حفظ وَ قَالَ (علیه السلام) : إمَنْ ضَنَّ بِعِرْضِهِ، فَلْيَدَعِ الْمِرَاء. حضرت علی که درود خدا بر او باد فرمودند هر كس كه از آبروى خود بيمناك است از بپرهيزد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ براى حفظ آبرو: قسمت 1 ⏺ امام(عليه السلام) در اين كلام حكيمانه خود به يك نكته روانشناسى در زندگى اجتماعى اشاره كرده، مى فرمايد: «كسى كه به آبروى خود علاقه مند است بايد بحث هاى لجاجت آميز را با ديگران ترك گويد»; (مَنْ ضَنَّ بِعِرْضِهِ فَلْيَدَعِ الْمِرَاءَ). «ضنّ» از ماده «ضِنّة» (بر وزن منّة) در اصل به معناى بخل درباره اشياء نفيس و گران بهاست و سپس به هرگونه بخل و يا حتى خويشتن دارى در برابر انجام كارى اطلاق شده است. جامع ترين چيزى كه درباره مفهوم «عِرض» در كتب لغت آمده است چيزى است كه نويسنده فرهنگ ابجدى در كتاب خود آورده، مى گويد: عِرض به معناى آن چيزى از اصالت و بزرگى است كه انسان بدان مى بالد و افتخار مى كند، مانند آبرو، حيثيت، نفس، جسد، شرف و بزرگى پدران و نياكان يا در پيروان و فرزندان، بوى اندام و اخلاق پسنديده. واژه «مِراء» به معناى گفتگوهاى لجاجت آميز و توأم با خصومت به منظور پيروزى بر حريف است هر چند حق نباشد، و سرچشمه آن تعصب و لجاجت و برترى جويى است كه مانع از پذيرش سخن حق مى شود. بنابراين، مفهوم كلام امام(عليه السلام) اين مى شود: هر كس مى خواهد آبرو، شخصيت، اصالت و قداست نفس خويش و آنچه مربوط به اوست را حفظ كند بايد مِراء را كنار بگذارد. زيرا به هنگام مراء، افراد بر سر لجاجت مى افتند و گاه انواع توهين ها را به طرف مقابل روا مى دارند و عيوب پنهانى او را برمى شمارند و هتك حرمت مى كنند، گاه درباره خودش و گاه درباره كسانى كه مورد علاقه او هستند. بنابراين افرادى كه علاقه مند به آبرو و شخصيت خود مى باشند بايد همين كه بحث آن ها با طرف مقابل به مرحله مراء رسيد كلام را قطع كنند و او را رها سازند. 👈 ادامه دارد ..... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ براى حفظ آبرو: قسمت 2 ⏺ در حكمت اميرمؤمنان على(عليه السلام) حقيقت ايمان را بر اساس چهار پايه تشريح مى كند و در مقابل آن براى شك نيز چهار ستون قائل است. ستون اوّل، مراء و جدال مى باشد و در بيان آن مى فرمايد: «فَمَنْ جَعَلَ الْمِرَاءَ دَيدَناً لَمْ يصْبِحْ لَيلُه; آنكس كه مِراء را عادت خويش قرار دهد هرگز از تاريكى شك به روشنايى يقين گام نمى نهد» و به يقين چنين است زيرا افرادى كه اهل مِراء و جدال هستند دائماً در اين فكرند كه بر حريف خود غلبه يابند خواه حق باشد يا باطل و به همين دليل ضعيف ترين ادله را براى خود حجت مى شمارند و محكم ترين دليل رقيب را ناديده مى انگارند و به اين ترتيب دائماً در بيراهه و تاريكى سير مى كنند و صبحگاهان روشنِ يقين در زندگى آن ها هرگز ظاهر نمى شود. به همين دليل امام اميرمؤمنان(عليه السلام) در كلام ديگرى كه مرحوم كلينى در كافى از آن حضرت نقل كرده مى فرمايد: «إِياكُمْ وَالْمِرَاءَ وَالْخُصُومَةَ فَإِنَّهُمَا يمْرِضَانِ الْقُلُوبَ عَلَى الاِْخْوَانِ وَينْبُتُ عَلَيهِمَا النِّفَاقُ; از مِراء و خصومت بپرهيزيد كه دل را در برابر برادران دينى بيمار مى سازد و نفاق از آن مى رويد». امام عسكرى(عليه السلام) در روايتى كه ابن شعبه حرانى آن را در تحف العقول نقل كرده مى فرمايد: «لاَ تُمَارِ فَيذْهَبَ بَهَاؤُكَ وَلاَ تُمَازِحْ فَيجْتَرَأَ عَلَيكَ; مراء نكن كه شخصيت تو را از بين مى برد و (زياد) مزاح مكن كه افراد را در برابر تو جسور مى سازد (و رعايت احترام تو را نخواهند كرد)». در غررالحكم در حديث پرمعنايى از اميرمؤمنان(عليه السلام) مى خوانيم: «سِتَّةٌ لا يُمارون: الفقيهُ والرئيسُ والدّنِيُّ والبَذِىّ والمرأةُ والصبِىّ; با شش گروه بحث توأم با جدل و مراء نكنيد: شخص دانشمند، رئيس جمعيت، شخص پست، فرد بد زبان، زن (نادان) و كودك (زيرا در برابر فقيه و رئيس ناتوان خواهيد شد و در برابر چهار گروه ديگر آبروى شما مى رود)». در نكوهش مراء روايات بسيار فراوانى از پيشوايان اسلام نقل شده است كه علاقه مندان مى توانند در بحارالانوار، وسايل الشيعه، كنز العمال و ميزان الحكمة در بحث مراء، آن را مطالعه كنند. اين سخن را با حديث ديگرى از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) پايان مى دهيم: «لا يسْتَكْمِلُ عَبْدٌ حَقِيقَةَ الاِْيمَانِ حتَّى يدَعَ الْمِرَاءَ وَإِنْ كَانَ مُحِقّاً;هيچ كس حقيقت ايمان را به کمال نمى رساند مگر زمانى كه مراء و جدال را ترك گويد هرچند حق با او باشد» 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره وَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْراً وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَفِرِينَ‏ و هنگامى كه در برابر جالوت و سپاهیان او قرار گرفتند، گفتند: پروردگارا صبر و شكیبایى بر ما فرو ریز و قدمهاى ما را ثابت و استوار بدار و مارا بر گروه كافران پیروز فرما. 1- همیشه و به خصوص در جبهه‌ها، دعا همراه با حركت لازم است، نه دعا به جاى حركت. «برزوا لجالوت... ربّنا افرغ...» 2- صبر و پیروزى، ملازم یكدیگرند. در اثر صبر، ظفر آید. «صبراً... وانصرنا» 3- دعاهاى خود را با «ربّنا» آغاز كنیم. «ربّنا افرغ...» 4- در شداید، انسان به صبرِ بسیار محتاج است. «افرغ» به معناى نزول فراوان است. كلمه «صبراً» نیز در قالب نكره آمده است كه نشانه‌ى صبر بزرگ است. 5 - پشت سر گذاشتن امتحانات و موفقیّت در آنها شما را مغرور نكند، باز هم از خداوند استمداد نمائید. «ثبت اقدامنا» 6- وظیفه انسان، حركت و تلاش است، امّا پیروزى بدست خداست. «وانصرنا» 7- پیروزى در جنگ، زمانى با ارزش است كه هدف رزمندگان برترى حقّ بر باطل باشد، نه برترى یكى بر دیگرى. «وانصرنا على القوم الكافرین» 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
دعای دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در و : «15» اللَّهُمَّ يَسِّرْ عَلَى الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ مَؤُونَتَنَا وَ امْلَأْ لَنَا مِنْ حَسَنَاتِنَا صَحَائِفَنَا وَ لَا تُخْزِنَا عِنْدَهُمْ بِسُوءِ أَعْمَالِنَا خدايا! سختى و دشوارى ما را به بركت تقوا و اعمال شايسته، بر كرام كاتبين كه نويسنده اعمالند ، آسان ساز، و صفحات پرونده ما را از خوبى‏ها پر كن، و ما را نزد فرشتگان نويسنده اعمال، به كردارهاى زشتمان رسوا مساز. 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
6 🔴 محاسبه اعمال در روايات‏ پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: حاسِبُوا أنْفُسَكُمْ قَبْلَ أنْ تُحاسَبُوا، وَ زِنُوها قَبْلَ أنْ تُوزَنُوا، وَ تَجَهَّزوا لِلْعَرْضِ الأْكْبَرِ. خودتان به حساب خود برسيد قبل از اين كه در دادگاههاى قيامت به حسابتان برسند. و خويش را وزن كنيد تا معلوم شود چه اندازه بار معنوى داريد، قبل از اين كه شما را با ميزان‏هاى قيامت وزن نمايند. و براى برخورد به عرض اكبر و قيامت كبرى خود را آماه كنيد. حضرت امام كاظم عليه السلام فرمود: لَيْسَ مِنّا مَنْ لَمْ يُحاسَبْ نَفْسَهُ فى كُلِّ يَوْمٍ، فَإنْ عَمِلَ حَسَناً ازْدادَ اللَّهَ شُكْراً، وَ انْ عَمِلَ سَيِّئاً اسْتَغْفَرَاللَّهَ وَ تابَ إلَيْهِ. از ما نيست آن كه در هر روز به محاسبه خود برنخيزد؛ اگر نيكى انجام داده به شكر حق بيفزايد و اگر بدى انجام داده استغفار كند و از عمل زشتش بازگردد. امام حسن مجتبى عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‏فرمايد: لايَكُونُ الْعَبْدُ مُؤمِناً حَتّى يُحاسِبَ نَفْسَهُ أشَدَّ مِنْ مُحاسَبَةِ الشَّريكِ‏ شَريكَهُ، وَ السَّيِّدِ عَبْدَهُ. بنده، مؤمن نيست مگر آن كه از خودش حساب بكشد سخت‏تر از شريك از شريكش و مولا از عبدش. امام صادق عليه السلام از پدر بزرگوارش حضرت باقر عليه السلام نقل مى‏كند: ما مِنْ يَومٍ يَأْتى عَلَى ابْنِ آدَمَ إلّا قالَ ذلِكَ الْيَوْمُ: يَابْنَ آدَمَ، أنَا يَوْمٌ جَديدٌ وَ أنَا عَلَيْكَ شَهيدٌ، فَافْعَلْ بى خَيْراً، وَاعْمَلْ فِىَّ خَيْراً أسْهُلْ لَكَ فى يَوْمِ الْقيامَةِ، فَانَّكَ لَنْ تَرانى بَعْدَها ابَداً. هيچ روزى بر فرزند آدم نمى‏رسد مگر آن كه آن روز به انسان مى‏گويد: اى آدميزاده، من روز جديدى هستم و از جانب خدا بر تمام برنامه‏هاى تو شاهدم، با من به نيكى برخورد كن و ساعات مرا به عمل خير بگذران، تا در محاسبات قيامت بر تو آسان باشم. به حقيقت بدان كه پس از اين مرا نخواهى ديد. حضرت علىّ بن الحسين عليهما السلام فرمود: إنَّ الْمَلَكَ الْمُوَكَّلَ بِالْعَبْدِ يَكْتُبُ فى صَحيفَةِ اعْمالِهِ، فَاعْمَلُوا بِأوَّلِها وَ آخِرِها خَيْراً يُغْفَرْلَكُمْ ما بَيْنَ ذلِكَ. فرشته مأمور به انسان، اعمال را در پرونده مى‏نويسد، اول و آخر صفحه عمل را به خير و نيكى بنويسيد، ما بين آندو بر شما بخشيده شود. امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‏كند: طُوبى لِمَنْ وُجِدَ فى صَحيفَةِ عَمَلِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ تَحْتَ كُلِّ ذَنْبٍ أسْتَغْفِرُاللَّهَ. خوشا به حال كسى كه در پرونده عملش در قيامت كنار هر گناهى توبه يافت شود. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 85 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
7 🔴 دنيا در كلام اميرالمؤمنين عليه السلام‏ اميرالمؤمنين عليه السلام وارد بازار بصره شد، مشاهده نمود مردم عجيب سرگرم تجارت و داد و ستد هستند، گريه سختى كرد و فرمود: يا عَبيدَ الدُّنيا وَ عُمّالَ أهْلِها، إذا كُنْتُمْ بِالنَّهارِ تَحْلِفُونَ، وَ بِاللَّيْلِ فى فُرُشِكُمْ تَنامُونَ، وَ فى خِلالِ ذلِكَ عَنِ الآْخِرَةِ تَغْفُلُونَ، فَمَتى‏ تَحْرُزُونَ الزّادَ وَ تُفَكِّرُونَ فِى الْمَعادِ. اى بندگان دنيا و كارگران مادّيگران، شما كه روزها سرگرم سوگند خوردنيد و به شب در رختخواب به خواب اندريد و در بين روز و شب از آخرت غافليد، پس چه وقت زاد و توشه براى آينده تهيه مى‏كنيد و چه زمان به فكر قيامت مى‏افتيد؟ سعى كنيم دنياى ما دنياى مبغوض حق نشود كه چنين دنيايى انسان را به هلاكت ابدى وشقاوت دائمى و سرمدى دچار مى‏كند. ما مى‏توانيم از دنياى خود بر اساس دستورهاى حضرت حق مزرعه آخرت را بسازيم. اگر برنامه‏هاى باطنى و ظاهرى ما هماهنگ با حقايق ملكوتيّه و واقعيت‏هاى الهيّه باشد، دنياى ما مزرعه آخرت، ورنه دنياى ما مسيرى به سوى سجّين و جهنّم است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 85 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 8 🔴 دنيا در كلام امام سجّاد عليه السلام‏ محمد بن مسلم بن شهاب مى‏گويد: «از حضرت علىّ بن الحسين عليهما السلام سؤال شد: چه عملى نزد خداوند افضل است؟ فرمود: بعد از معرفت خدا و رسول، برنامه‏اى بالاتر از بغض دنياى مذموم و زندگى غلط نيست كه براى اين بغض جهات كثيره‏اى از صفات حسنه و اعمال صالحه هست. براى معاصى شعبه‏هاى زيادى هست. اول چيزى كه به آن معصيت خدا شد كبر از پذيرش حق بود و آن معصيتى بود كه ابليس دچار آن شد، از قبول حق ابا كرد و استكبار به خرج داد و از كافران شد. و حرص بود كه آدم و حوّا دچارش شدند، چنانكه در قرآن مجيد فرموده: فَكُلا مِنْ حَيْثُ شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونا مِنَ الظّالِمينَ و از هر جا [و هر نوع ميوه‏اى‏] كه خواستيد بخوريد، و به اين درخت نزديك مشويد كه ازستمكاران [بر خود] خواهيد شد. چيزى كه به آن نياز نداشتند در حالى كه از آن نهى شده بودند به طرفش رفتند و اين صفت به فرزندانشان منتقل شد به نحوى كه اكثر چيزى كه مردم به دنبال آن مى‏روند به آن حاجت ندارند. سپس حسد بود و آن گناهى بود كه فرزند آدم دچارش شد و به سبب آن برادرش را به قتل رساند. از اينهاست كه عشق شديد به زن و دنيا و رياست و راحت و عافيت و اضافه سخن گفتن و برترى جويى و ثروت پديد مى‏آيد. تمام اين خصال ناپسند در عشق غلط به دنيا جمع است. انبيا و علما بعد از شناختى كه از اين واقعيت‏هاى داشتند فرمودند: حُبُّ الدُّنْيا رَأْسُ كُلِّ خَطيئَةٍ. وَ الدُّنْيا دُنْياءان: دُنْيا بَلاغٍ وَ دُنْيا مَلْعُونَةٌ. عشق زياد به دنيا رأس هر گناهى است. و دنيا دو دنياست: دنيايى كه انسان را به كمال و رشد و حقيقت مى‏رساند و دنيايى كه آدمى را از تمام واقعيت‏ها محروم مى‏نمايد. حضرت باقر عليه السلام از امام سجّاد حضرت زين‏العابدين عليه السلام درباره برخورد صحيح اولياى الهى به دنيا روايت مى‏كند: «بدانيد كه دنيابه شما پشت كرده و آخرت به شما روى آورده؛ براى هر يك از اين دو فرزندانى است، پس شما از فرزندان آخرت باشيد و از اين كه فرزند دنيا قرار گيريد بپرهيزيد. بياييد نسبت به دنيايى كه حجاب بين شما و خداست بى رغبت گرديد و به آخرت ميل پيدا كنيد. بى رغبتان، زمين را بساط زندگى قرار داده و خاك را فرش خود نموده و آب را غذاى پاكيزه خود انتخاب كرده‏اند. آن چنان از دنيا بريده‏اند كه گويى در آن نيستند. آگاه باشيد، مشتاق به بهشت خالى از شهوات است و بيمناك از جهنّم بريده از محرّمات. آن كه زاهد است سختى‏ها بر او آسان است. خدا را بندگانى است داراى بصيرتى بالا؛ همچون آنانند كه اهل بهشت را در بهشت جاودانه مى‏بينند و همچون كه اهل جهنم را در عذاب هميشگى مشاهده مى‏كنند. همه مردم از شرّ آنان در امانند و ايشان را قلبى محزون و نفسى عفيف و حاجاتى خفيف است. ايّام دنيا را كه ايّام كمى است در برابر عبادت و مصيبت و معصيت صبر مى‏كنند و از اين راه به راحت جاويد كه در آخرت ميسّر است مى‏رسند. به هنگام شب براى عبادت بر پا مى‏ايستند در حالى كه اشك ديدگانشان بر صورت جارى است، براى آزادى از عذاب فردا به درگاه حضرت ربّ الارباب به تضرّع و زارى‏اند. به هنگام روز در بردبارى، در بصيرت، در نيكوكارى و در پرهيزكارى به سر مى‏برند. از خوفى كه در عبادت از عظمت محبوب و عذاب قيامت دارند بدنشان فوق‏العاده نحيف و لاغر است، هر كس به آنان بنگرد، گويد مريض است، در حالى كه مريض نيستند، يا گويد مجنون است، در حالى كه جنون ندارد، اينان را از ياد جهنّم و آنچه در اوست امرى عظيم به جان رسيده است 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 85 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
👌 دعای ( ) ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🌹 یک غزل زیبا از مرحوم فیض کاشانی در : 👈 اگر ساغر دهد ساقی ازین دست بیک پیمانه از خود میتوان رست حریفانرا چه حاجت با شرابست اشارتهای ساقی میکند مست چه لازم روی از مادر کشیدن بمژگان هم دل ما می توان خست به بستن من خوشم تو با شکستن بنو هر لحظه عهدی میتوان بست خوشا آن دل که از اغیار ببرید خوشا آن جان که از جز یار بگسست خوشا آن دل که با دلدار آمیخت خوشا آن جان که با جانانه پیوست خوش آن کو از سر کونین برخواست بخلوت خانة توحید بنشست بامید تو افکندند بسیار نیامد جز مرا این صید در شست بلندی می تواند کرد بر چرخ کسی کاو نزد تو چون شد پست ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
💠 ▪️ در محرم سیاه پوش ها را به نام اربابشان و مولایشان می شناسند... در خانه، محل کار، خیابان و در میان اجتماع بیشتر مراقب رفتارهایمان با شیم ... ✳️ کانال انس با 🆔 @sahife2