#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_18 #دعای_هجدهم_صحیفه_سجادیه #بلا_عافیت 1 #بلا_و_ابتلا 1 #حقيقت_بلا و ابتلا ✳️ گاهى انسان به دست خود بر اثر جهالت، يا طغيان شهوات، يا مستى غرور، بر سر خود بلا مى‏آورد، و خود را درگير امراض و رنج‏ها مى‏نمايد كه بايد گفت از ابتداى اين برنامه تا انتهايش نه اين كه ثواب و بهره ‏اى ندارد، بلكه ايجاد مقدماتش حرام و معصيت است. گاهى ابتلائات و #بلا ها به خاطر پرورش زمينه رشد و كمال، و ترفيع درجه، و آمرزش گناهان از جانب حضرت حق است كه در حقيقت اين ابتلائات عين رحمت و لطف است و به تعبير حضرت سجّاد عليه السلام حسن قضاء است. بلادهنده و بلاگردان حضرت محبوب است كه مؤمن بيدار اين گونه بلا را با جان و دل مى‏خرد و بر حسن قضايش سپاس مى‏گويد، و بر بلا گردانيش و ارائه عافيت از جانب حضرتش شكرگزارى مى‏كند و به درگاهش عرضه مى‏دارد: ✅" اين عافيتى كه به اين سرعت به من دادى، باعث كم شدن عافيتم در آخرت نباشد كه در اين صورت بدبخت مى‏شوم. اى محبوب من، اى معشوق من، اين بنده ‏ات به اين خوش است كه اگر بلائى در آينده دارد، آن را به امروز انداز، و اگر عافيت امروز به جاى سلامت فرداست، اين عافيت و سلامت امروز را به فردا انداز؛ زيرا خوشى‏هاى امروز كه پايان‏ پذير است هر چند زياد و فراوان باشد اندك، و چيزى كه پايان ندارد هر چند كم باشد بسيار زياد است. " ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 8 ، ص: 95 #هجدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_18 #دعای_هجدهم_صحیفه_سجادیه #بلا_عافیت 1 #بلا_و_ابتلا 2 #عافيت_از_بلا 1 ✳️ صفات درونى انسان به تنهايى نمى‏تواند، ملاكى براى پاداش يا كيفر باشد؛ بلكه آن زمانى كه در لابلاى اعمال انسان خودنمايى مى‏كند، خداوند با ابزار مادى و معنوى به سراغ بندگان مى‏رود و آنچه در درون دارند در عمل آشكار كنند، استعدادها را از قوّه و خامى به فعليت و كمال برسانند و پس از آزمايش در نعمت و بلا، انسان‏ها شناخته مى‏شوند. اگر #امتحان در آسايش و مشكلات نباشد؛ شكوفايى در استعداد و توانايى‏ها رخ نمى‏دهد؛ پس كارايى و شخصيت افراد در عرصه‏هاى زندگى معلوم نمى‏گردد. اميرمؤمنان على عليه السلام، بيان شگفت‏انگيز در زمينه فلسفه امتحانات الهى دارد؛ كه مى‏فرمايد: وَ انْ كانَ سُبْحانَهُ اعْلَمَ بِهِمْ مِنْ انْفُسِهِمْ وَلكِنْ لِتَظْهَرَ الْافْعالُ الَّتى‏ بِها يُسْتَحَقُّ الثَّوابُ وَ الْعِقابُ .... « #نهج_البلاغه_حكمت_93 » اگرچه خداوند سبحان از خود آنها به آنها آگاهتر است، ولى آزمايش براى اين است كه كارهايى كه سزاوار ثواب و اعمالى كه موجب كيفر است آشكار گردد. مردم در برابر #آزمايش‏ هاى سخت خداوند به دو گروه تقسيم مى‏شوند: عدّه‏اى از عهده آزمايش ‏ها برآمده و سرافراز و پيروز مى‏گردند. عدّه‏اى از صحنه‏ هاى آزمايش برآشفته و سرافكنده و مردود مى‏شوند. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 8 ، ص: 96 #هجدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_18 #دعای_هجدهم_صحیفه_سجادیه #بلا_عافیت 1 #بلا_و_ابتلا 2 #عافيت_از_بلا 2 ✳️ به عنوان نمونه مسأله #ترس كه پيش مى‏آيد گروهى خود را مى‏بازند و به خاطر اين كه كوچكترين ضررى به آنها نرسد شانه از زير بار مسؤوليت خالى مى‏كنند، در جنگ‏ها فرار مى‏كرده، يا راه سازشكارى پيش مى‏گيرند و با عذر تراشى از اين كه ما ترس ضرر داريم عقب نشينى مى‏كنند، اين شيوه افراد بيمار دل و خودباخته است كه براى توجيه ارتباطهاى نامشروع با بيگانگان، انتخاب مى‏كنند. قرآن مجيد در اين باره مى‏فرمايد: فَتَرَى الَّذِينَ فِى قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يُسرِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَى‏ أَن تُصِيبَنَا دائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ أَن يَأْتِىَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مّنْ عِندِهِ فَيُصْبِحُواْ عَلَى‏ مَآ أَسَرُّواْ فِى أَنفُسِهِمْ ندِمِينَ» « #مائده_52 » كسانى كه در دل‏هايشان بيمارى [دورويى‏] است، مى‏بينى كه در دوستى با يهود و نصارى شتاب مى‏ورزند و [بر پايه خيال باطلشان كه مبادا اسلام و مسلمانان تكيه‏گاه استوارى نباشند] مى‏گويند: مى‏ترسيم آسيب و گزند ناگوارى به ما برسد [به اين سبب بايد براى دوستى به سوى يهود و نصارى بشتابيم‏]. اميد است خدا از سوى خود پيروزى يا واقعيّت ديگرى [به نفع مسلمانان‏] پيش آرد تا اين بيماردلان بر آنچه در دل هايشان پنهان مى‏داشتند، پشيمان شوند. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 8 ، ص: 96 #هجدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_18 #دعای_هجدهم_صحیفه_سجادیه #بلا_عافیت 1 #بلا_و_ابتلا 2 #عافيت_از_بلا 3 ✳️ با بيان حقيقت در آيه، دو راه در پيش روى انسانِ مبارز است: *نخست روشى كه برگرفته از افكار و قلب ‏هاى بيمار منافقانه است و كسانى كه ايمانشان متزلزل و نسبت به خدا بدگمانى دارند. اين روش در پايان راه به پشيمانى و فرار مى‏انجامد. *راه ديگر شيوه‏اى كه در اثر #استقامت و ايمان و پايمردى آشكار و تحمل فشارهاى درونى با خوشبينى به راه حق انتخاب مى ‏گردد و به فضل و نعمت الهى و سربلندى ختم مى‏شود. كه قرآن كريم در اين زمينه مى ‏فرمايد: الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُواْ لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمنًا وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ* فَانقَلَبُواْ بِنِعْمَةٍ مّنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَّمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُواْ رِضْوَ نَ اللَّهِ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ» « #آل_عمران_173 » همان كسانى كه مردمِ [منافق و عوامل نفوذى دشمن‏] به آنان گفتند: لشكرى‏ انبوه از مردم [مكه‏] براى جنگ با شما گرد آمده‏اند، از آنان بترسيد. ولى [اين تهديد] بر ايمانشان افزود، و گفتند: خدا ما را بس است، و او نيكو وكيل و [نيكو كارگزارى‏] است.* پس با نعمت و بخششى از سوى خدا [از ميدان جنگ‏] بازگشتند، در حالى كه هيچ گزند و آسيبى به آنان نرسيده بود، و از خشنودى خدا پيروى كردند؛ و خدا داراى فضلى بزرگ است. اگر چه شأن نزول آيات فوق در مورد دو نفر يعنى «عبادة بن صامت» و «عبداللّه بن أبى» آمده است، ولى بدون ترديد اين دو نماينده دو ديدگاه فكرى و اجتماعى هستند. يك مكتب مى‏گويد: از بيگانه بايد بريد و به كمك‏ هاى او نبايد اعتماد كرد. ديگرى مى‏گويد: در اين دنياى پرهياهو هر ملتى تكيه گاهى مى‏خواهد و گاهى #مصلحت سبب مى‏شود كه تكيه گاه از ميان بيگانگان انتخاب شود و رابطه با آنان روزى ثمربخش باشد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 8 ، ص: 96 #هجدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_18 #دعای_هجدهم_صحیفه_سجادیه #بلا_عافیت 1 #بلا_و_ابتلا 2 #عافيت_از_بلا 4 ✳️ قرآن اين انديشه خودباختگى را محكوم مى‏كند؛ زيرا تاريخ نشان مى‏دهد كه بسيارى از شكست‏ها و بدبختى‏هاى مسلمين از همين نقطه ضعف‏ها آغاز مى‏گردد. *فتح #اندلس، نمونه تابلوى روشنى از اين سست فكرى‏ هاست. مسلمانان به نيروى الهى و توان فكرى و جسمى خود، درخشان‏ترين تمدّن‏ها را در اندلس ديروز و اسپانياى كنونى پديد آوردند. امّا به جهت باورهاى غلط و نقشه‏هاى دشمنان و تكيه كردن بر بيگانه، اين نيرو را سهل و آسان به باطل فروختند. *شاهد ديگر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله به قدرى تيزبين در اين موضوع بود كه در #جنگ_احد هنگامى كه سيصد نفر از يهوديان براى همكارى با مسلمانان در برابر مشركان آماده شدند، حضرت همه آنها را از نيمه راه بازگرداند و كمك آنها را نپذيرفت، در حالى كه اين عدد در جنگ #احد مى‏توانست نقش كارسازى ايفا كند؛ ولى احتمال زياد داشت كه آنها در زمان حساسِ نبرد با دشمن همكارى كرده و باقيمانده لشكر اسلام را نابود سازند. هر چند در همان جنگ؛ لشكر مسلمانان به دست خودى‏هاى فريب خورده مال و غنيمت دنيا، به خاطر رهاكردن تنگه‏اى كه راه نفوذ دشمن را مى‏بست؛ شكست خوردند و قهرمانى چون سيدالشهداء، حمزه عموى پيامبر به شهادت رسيدند. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 8 ، ص: 96 #هجدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_18 #دعای_هجدهم_صحیفه_سجادیه #بلا_عافیت 1 #بلا_و_ابتلا 2 #عافيت_از_بلا 5 ✳️ اين برنامه، نتيجه فروختن دين به دنياست كه انسان‏هاى پاكى در اين راه قربانى مى‏شوند. امام حسين عليه السلام در مسير پر از درد به #كربلا؛ رو به اصحابش فرمود: النَّاسُ عَبِيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لِعَقٌ عَلى‏ أَلْسِنَتِهِمْ يَحُوطُونَهُ مادَرَّتْ مَعايِشُهُمْ فَإذا مُحِّصُوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيَّانُونَ. به راستى كه مردمان بنده دنيايند و دين بر سر زبان‏هاست تا زمانى كه زندگى آنها را مى‏چرخاند و چون به بوته آزمايش‏هاى سخت و بلا گذاشته شوند آن گاه دينداران كمياب مى‏شوند. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: إِنَّ أَهْلَ الحَقِّ لَمْ يَزالُوا مُنْذُ كانُوا فِى شِدَّةٍ، أَمَا إِنَّ ذلِكَ إِلَى مُدَّةٍ قَلِيلَةٍ وَ عافِيَةٍ طَوِيلَةٍ. حق پرستان هميشه در سختى بوده‏اند؛ ولى بدانيد كه دوره اين سختى‏ها كوتاه است و سرانجامش آسايشى بسيار مى‏باشد. امام كاظم عليه السلام مى‏فرمايد: لَنْ تَكُونُوا مُؤمِنِينَ حَتَّى تَعُدُّوا الْبَلاءَ نِعْمَةً وَ الرَّخاءَ مُصِيبَةً وَ ذلِكَ أَنَّ الصَّبْرَ عِنْدَ البَلاءِ أَعْظَمُ مِنَ الغَفْلَةِ عِنْدَ الرَّخاءِ. شما هرگز مؤمن نباشيد مگر آن كه بلا را نعمت شماريد و آسايش و رفاه را مصيبت؛ زيرا صبر بر بلا و گرفتارى، ارزشمندتر از غفلت در هنگام آسايش و خوشى است. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 8 ، ص: 96 #هجدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_18 #دعای_هجدهم_صحیفه_سجادیه #بلا_عافیت 1 #بلا_و_ابتلا 2 #عافيت_از_بلا 6 ✳️ #مصيبت ‏ها، هدايا و بخشش‏هايى گران ‏بها از سوى خداوند و فقر و تنگدستى در خزانه خداوند نگهدارى مى‏شود و به بندگان خاص مى‏رسد همچنان كه مرد خانه با آوردن خوراك يا هديه از سفر؛ خانواده خود را مى‏نوازد، خداوند نيز مؤمن را به #بلا و سختى نوازش مى‏دهد و با آنها تغذيه مى‏كند، همچنان كه مادر نوزاد خود را شير مى‏دهد؛ زيرا بلاياى خداوند آكنده از كرامت‏هاى جاودانه اوست و رنج و تلخى‏هايش، گرچه پس از مدتى، خشنودى و تقرب او را در پى دارد و بنده‏ اى نزد خداوند گرامى مى‏شود كه بلا و گرفتارى، او را افزون‏ تر يابد. حضرت على عليه السلام در خطبه #قاصعه به #امتحان و آزمون بزرگ الهى اشاره مى‏فرمايد: وَ كُلَّما كانَتِ الْبَلْوى‏ وَ الْاخْتِبارُ أَعْظَمَ كانَتِ الْمَثُوبَةُ وَ الْجَزاءُ أَجْزَلَ أَلا تَرَوْنَ أَنَّ اللَّهَ سُبْحانَهُ اخْتَبَرَ الْاوَّلينَ مِنْ لَدُنْ آدَمَ- صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ- إِلى‏ الآخِرينَ مِنْ هذَا الْعَالَمِ، بِأَحْجارٍ لاتَضُرُّ وَ لاتَنْفَعُ وَ لاتُبْصِرُ وَ لاتَسْمَعُ فَجَعَلها بَيْتَهُ الْحَرَامَ الَّذى‏ جَعَلَهُ لِلنَّاسِ قِياماً .... هر چه آزمايش و امتحان بزرگتر، پاداش و جزايش فراوان‏تر است. آيا نمى‏بينيد خداوند پاك گذشتگان را از زمان #آدم- درود خدا بر او باد- تا آخرين انسان اين جهان به سنگهايى آزمايش نموده كه نه زيان مى‏رساند و نه سود مى‏دهد، نه مى‏بيند، و نه مى‏شنود؟! آن جا را خانه حرمت خود و جايگاه قيام مردم به عبادت قرار داد. وَلكِنَّ اللَّهَ يَخْتَبِرُ عِبادَهُ بِأَنْواعِ الشَّدائِدِ وَ يَتَعَبَّدُهُمْ بِأَنْواعِ الْمَجَاهِدِ، وَ يَبْتَلِيهِمْ بِضُرُوبِ الْمَكارِهِ، إِخْراجاً لِلتَّكَبُّرِ مِنْ قُلُوبِهِمْ، وَ إِسْكاناً لِلتَّذَلُّلِ فى‏ نُفُوسِهِمْ، وَ لِيَجْعَلْ ذلِكَ أَبْواباً فُتُحاً إِلى‏ فَضْلِهِ وَ أَسْبابًا ذُلُلًا لِعَفْوِهِ .... ولى خداوند بندگانش را به انواع سختى‏ها امتحان مى‏كند، و با كوشش‏هاى گوناگون به عبادت وامى‏دارد، و به امور ناخوشايند مى‏آزمايد، تا #كبر را از دلهايشان بيرون كند، و خوارى و #تواضع را در جانشان بنشاند، تا با اين گونه آزمايش‏ها ابواب فضل و #رحمت اش را به رويشان بگشايد، و اسباب #عفو خود را به راحتى به آنان عنايت فرمايد. چه باك از آزمايش با #بيمارى يا ثروتمندى يا فقيرى و يا هزاران بلا و عافيت، آنگاه كه بدانيم؛ خداوند فرموده است: «من با مؤمن كارى نمى‏كنم مگر كه آن كار برايش بهتر و سودمندتر است.» امام صادق عليه السلام درباره سودمندىِ دچار شدن به گرفتارى‏ ها مى‏فرمايد: از وحى ‏هاى خدا به #موسى عليه السلام اين كه: « آفريده ‏اى نيافريده ‏ام كه نزد من محبوب‏تر از بنده مؤمنم باشد، او را مبتلا مى‏سازم چون برايش بهتر است؛ به او عافيت مى‏بخشم چون برايش بهتر است، از او مى‏گيرم و محرومش مى‏سازم چون برايش بهتر است. من بهتر مى‏دانم كه چه چيز بنده مرا اصلاح مى‏كند؛ پس بايد كه بر بلاى من صبور باشد و از نعمت‏هايم سپاسگزارى نمايد و از تقدير و قضاى من خشنود باشد؛ تا او را در شمار بندگان صدّيق خود بنويسم؛ هر گاه عمل او به رضايت من باشد و فرمانبرى فرمانم كند.» ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 8 ، ص: 96 #هجدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2