eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.5هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ از منظر 2 ✅ یکی از آفتها در ، است. ما که حالا بسیجی هستیم ، به دیگران به چشم تحقیر نگاه کنیم؛ این آفت است؛ این آفت است. هرچه بزرگ تر میشوید، هرچه بالاتر میروید، تواضعتان بیشتر بشود؛ خشوعتان پیش خدای متعال بیشتر بشود. شما نگاه کنید، من و شما هم میکنیم و گاهی میگوییم: استغفرالله ربّی و اتوب الیه؛ استغفار ما را نگاه کنید، استغفار امام سجّاد را [هم] نگاه کنید. ما هم دعا میخوانیم؛ تضرّع ما در دعاهایمان را نگاه کنید چهجوری است، تضرّع امیرالمؤمنین در آن یا تضرّع امام حسین علیه السلام در یا تضرّع امام سجّاد علیه السلام در صحیفه ی سجّادیه را نگاه کنید؛ او کجا، ما کجا؛ امّا او هزار برابرِ ما در تضرّع جدّی تر است؛ در استغفار جدّی تر است. امیرالمؤمنین با آن عظمت، با آن مقام، با آن عبودیّت، با آن تقوا، در ترس از عذاب خدا را مطرح میکند! هرچه بالاتر میروید، خودتان را در مقابل خدا و در مقابل خلق خدا [کوچکتر ببینید]؛ در دعای به ما یاد دادهاند که هرچه خودمان در چشم مردم بالاتر میرویم، در اِلّا حَطَطتَنی عِندَ نَفسی مثِلَها؛( ) هرچه مقاممان پیش مردم بالاتر میرود، در نفْس خودمان به همان مقدار پایینتر برویم. توجّه کنیم به مسئولیّتمان، توجّه کنیم به کوتاهیهایمان، توجّه کنیم به ضعفهایمان، به نقصهایمان؛ ماها کم که نقص نداریم، من خودم را میگویم. خب، شما جوانها بهتر از ما هستید لکن همه نقص داریم؛ به نقصهای خودمان بیشتر باید [توجّه کنیم]. پس غرور یکی از آفتها است. مواظب باشید، بهخاطر اینکه من بسیجیام، من فدائیام، من حاضرم جانم را بدهم، غرور شما را نگیرد. 👈 ادامه دارد ... 🆔 @sahife2
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لَا تَرْفَعْنِي فِي النَّاسِ دَرَجَةً إِلَّا حَطَطْتَنِي عِنْدَ نَفْسِي مِثْلَهَا وَ لَا تُحْدِثْ لِي عِزّاً ظَاهِراً إِلَّا أَحْدَثْتَ لِي ذِلَّةً بَاطِنَةً عِنْدَ نَفْسِي بِقَدَرِهَا خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و مرا درجه و مرتبه‏اى نزد مردم بلند مكن، مگر آن كه به همان اندازه نزد خودم پست گردانى، و عزّت آشكارى برايم ايجاد مكن، مگر آن كه به همان اندازه، خوارى باطنى برايم ايجاد كنى. ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 1 ✳️ انسان هيچ گاه نبايد در راه مقامات معنوى در مرتبه ويژه ‏اى بايستد، چرا كه ماندن به معناى پويا نبودن و ايستادن از حركت است. و اين براى پوينده راه حق سودمند و كارگشا نيست. او بسان آب رودخانه‏ اى است كه براى وصول به درياى حقيقت، پيوسته بايد در تلاش باشد و اگر از حركت باز بماند، دچار فساد و آلودگى مى‏شود و به لجنزارى پر از شهوات تبديل مى‏گردد. آدمى به طور فطرى مقامات و كمالات معنوى و مادى خويش را به اندازه مطلق و بى‏ نهايت مى‏خواهد و اگر او در سير معنوى به سوى كمال مطلق سستى و كندى كند و در جهت خلاف فطرت برود، در واقع به نداى فطرت، پاسخ مناسب نداده و از همه استعداد و تواناييش به ره‏گيرى نكرده است و دچار يأس و نااميدى مى‏شود و به اندك راضى مى‏گردد و اين چيزى جز درماندگى و ستم به نفس نيست. امام على عليه السلام درباره اخلاق حكومت دارى حاكمان مى‏فرمايد: ذُوالشَّرَفِ لاتُبْطِرُهُ مَنْزِلَةٌ نالَهَا وَ إِنْ عَظُمَتْ كَالْجَبَلِ الَّذى‏ لاتُزَعْزِعُهُ الرِّياحُ وَ الدَّنِىُّ تُبْطِرُهُ مَنْزَلَةٌ كَالكَلاءِ الَّذِى يُحَرِّكُهُ مَرُّ النَّسِيم. (غرر الحكم: 342) آدم بزرگ‏منش به هر مقامى، هر چند بزرگ برسد سرمست نمى‏شود؛ مانند كوهى كه هيچ بادى آن را به لرزه در نمى‏آورد، اما آدم فرومايه با دست يافتن به كمترين ارزشى افسار گسيخته مى‏شود، همانند بوته علفى كه وزش نسيمى آن را مى‏جنباند. يعنى هر كه حكمت آموخته؛ خود را بزرگ ساخته است و چنگ زدن به گنجينه فضيلت، به كمال بزرگى مى‏افزايد و به يقين و باور مى‏رساند؛ بنابراين هجمه مشكلات و هزينه‏هاى گران بزرگوارى بر روح بزرگ سنگينى نمى‏كند. بر اين پايه در حديث معراج آمده است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به محضر ربّ، عرض كرد: پروردگارا! فايده و ميراث چيست؟ خداوند فرمود: روزه؛ حكمت را به ارث گذارد و حكمت؛ معرفت را و معرفت يقين مى‏آورد و هر گاه بنده به يقين رسد؛ ديگر برايش اهميتى ندارد كه چگونه شب و روز خود را به سختى يا آسانى بگذراند. از جمله تقسيم ‏هاى مقامى بين بندگان كه برتر از ايمان و تقوا باشد، همين يقين است. البته شمار كمى از اهل ايمان به مقام يقين مى‏رسند؛ زيرا مجاهده نفس بسيار مى‏خواهد و بايد قدم‏هاى بلندى برداشته شود تا به درجه ‏هاى بالاتر رسيد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 288 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 ✳️ انسان بايد براى مرتبه‏هاى اسلام تلاش كند تا به مرتبه‏هاى كمال ايمان و تقوا برسد، سپس براى مراتب تقوا كوشش كند و اگر از متّقين است بايد بكوشد تا به علم اليقين كه مرتبه اوّل معرفت شهودى است، برسد. بعد با يارى خداوند به عين اليقين و مرتبه بالاتر حق اليقين كه برترين يقين نزد خداوند است، توفيق يابد كه خداوند در اين زمينه مى‏فرمايد: وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى‏ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ» «حجر 99» و پروردگارت را تا هنگامى كه تو را مرگ بيايد، بندگى كن. نهايت اين مرتبه‏ها پايان راه نيست، بلكه آغاز سير آسمانى است. تا به درجات بالاتر از حد يقين برسد؛ هميشه مورد خطاب آيه شريفه است به گونه‏اى كه همواره براى او تازگى و شادابى ويژه‏اى دارد. حارثة بن مالك و همّام به اين مرتبه‏ها رسيده بودند به طورى كه حق اليقين حال ظاهرشان را پژمرده و بى‏حس نموده بود. اين مقامات تنها با داشتن دانش روز و كوشش طبيعى پيدا نمى‏شود، بلكه با مبارزه شديد با نفس امّاره و رياضت‏هاى شرعى به دست مى‏آيد. كسى كه پس از هشتاد سال زندگى با كمترين رنجش نمى‏تواند خود را كنترل كند و اندوه و كمبود ناله او را درمى‏آورد و قلبش را فرا مى‏گيرد؛ چگونه مى‏خواهد به يقين و مقام رضا و فناى حق برسد و چگونه مى‏خواهد به فرمايش امام سجّاد عليه السلام عمل نمايد كه فرمود: الرِّضَا بِمَكْرُوهِ الْقَضاءِ أَرْفَعُ دَرَجاتِ الْيَقِينِ. كسى كه به تقديرهاى ناخوشايند الهى رضايت دارد، به بالاترين درجه باور و يقين رسيده است. پس تا مهلت داده‏اند بايد كارى كرد و خود را از دل مردگى و افسردگى نجات داد و غم‏هاى وارد را با صبر و اراده محكم و باور خوب از خويشتن دور ساخت. از بيانات نورانى امام اوّل على عليه السلام به فرزندش حسن عليه السلام است كه مى‏فرمايد: احْىِ قَلْبَكَ بِالْمَوْعِظَةِ وَ امِتْهُ بِالزَّهادَةِ وَ قَوِّهِ بِالْيَقِينِ وَ نَوِّرْهُ بِالْحِكْمَةِ. دلت را با اندرز زنده كن و با بى‏رغبتى به دنيا بميران و با نيروى يقين قوى كن و با حكمت نورانى نما. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 288 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 3 ✳️ در اين فراز امام سجّاد عليه السلام از زاويه ديگر به گرفتارى‏هاى درونى و موانع باطنى نهفته در وجود انسان اشاره مى‏فرمايد كه يكى پس از ديگرى با برطرف شدن‏صفات ديگرى در ضمير انسان ظاهر مى‏شود. پس بايد با بينش اعتدالى در پرده‏بردارى از آنها كوشيد. پيامبر عزيز اسلام صلى الله عليه و آله در سفارش‏هاى سازنده خويش به ابوذر مى‏فرمايد: يا أَباذَرٍ! طُوبى‏ لِمَنْ تَواضَعَ لِلَّهِ تَعالى‏ فى‏ غَيْرِ مَنْقَصَةٍ وَ اذَلَّ نَفْسَهُ فِى غَيْرِ مَسْكَنَةٍ. اى ابوذر! خوشا به حال كسى كه براى خداى بلند مرتبه، بدون نقصان فروتنى كند و نفس خود را بدون سختى خوار كند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: افْضَلُ النّاسِ مَنْ تَواضَعَ عَنْ رِفْعَةٍ. برترين مردم كسى است كه از موضع بزرگى و سربلندى نسبت به همگان تواضع و فروتنى كند. توازن و تعادل ظاهرى و باطنى كه حضرت سجّاد عليه السلام از حضرت حق مى‏طلبد، عامل سعادت و كشاننده خير دنيا و آخرت، و موجب رسيدن فيض الهى به انسان است. با اين توازن، انسان نسبت به حق پايدار و ثابت مى‏ماند، و نسبت به خلق عاشقانه در مقام خدمت و يارى برمى‏آيد. با اين توازن است كه كرامت و شخصيّت انسان همچون گل در گلستان شكوفا مى‏شود، و هر گونه خيرى از دست او براى نجات مردم از مشكلات بروز مى‏نمايد. امام سجّاد عليه السلام به دنبال درخواستش از حضرت ربّ العزّه عرضه مى‏دارد: «سربلندى و عزت آشكار برايم به وجود مياور، مگر آن كه به همان اندازه در باطنم براى من خوارى و ذلّت پديد آورى، تا دست و پاى خودرا در فضاى آن عزت گم نكنم، و از حضرت تو غافل نشوم، و خود را از ديگران برتر ندانم كه اگر اين عنايت را از من دريغ فرمائى از مقام انسانيت دور افتم، و از كرامت و شرافت نفس و واقعيت وجود خود فاصله گيرم. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 288 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2