#صحیفه_سجادیه #دعا_چهل_شش_23 دعای سیدالساجدین(ع) بعد از نماز عید فطر و جمعه: 🔹حجَّتُكَ أَجَلُّ مِنْ أَنْ تُوصَفَ بِكُلِّهَا، وَ مَجْدُكَ أَرْفَعُ مِنْ أَنْ يُحَدَّ بِكُنْهِهِ، وَ نِعْمَتُكَ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ تُحْصَى بِأَسْرِهَا، وَ إِحْسَانُكَ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ تُشْكَرَ عَلَى أَقَلِّهِ🔹 🔸حجت تو برتر از آن است که جملگی به وصف در آید و بزرگواری تو بالاتر از آن است که دست اندیشه به بلندایش رسد و نعمت تو بیش از آن که بر کمترین آن سپاست گویند🔸 #چهل_شش #عید_فطر #جمعه 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه #دعا_چهل_شش_23 #دعا_چهل_شش_24 دعای سیدالساجدین(ع) بعد از نماز عید فطر و جمعه: 📋 شرح و ترجمه ی حجه‌الاسلام‌والمسلمین محمد جواد #حاج_علی_اکبری حفظه الله بر بند های ( 23 و 24 ) دعای صحیفه سجادیه - متن و صوت👇 🍀 yon.ir/kDzH3 #چهل_شش #عید_فطر #جمعه 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه #دعا_چهل_شش_23 🔹 « «وَ إِحْسَانُكَ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ تُشْكَرَ عَلَى أَقَلِّهِ»؛ احسان تو خیلی فراتر و بیشتر از آن است که کسی بخواهد اندکی از آن را شکر کند. این باب شکر است و قبلی باب احصاء بود. حضرت اینجا مسئله را تلطیف می‌کند و با کلمه‌ی احسان بیان می‌کند. نعمت چه به ما برسد و چه نرسد، نعمت است؛ زیرا خدای متعال آن را برای ما فرستاده است. اما وقتی نعمت به جنابعالی رسید، احسان نامیده می‌شود. احسان، لطایف و ابعادی دارد که در مقام توضیح آن نیستم. 🔹 حضرت اینجا بیان می‌فرماید که نعمت تو بیشتر از آن است که بتوان شمارش کرد و احسان تو خیلی گسترده‌تر از آن است که بتوان شکرش را به جای آورد. حضرت سیدالساجدین که قطب العارفین بعد از پیامبر و امیرالمؤمنین (علیهما السلام)است، در مقام شرح، خیال شما را راحت می‌کند و می‌فرماید حتی اگر روی یک نفس تمرکز کنید و بخواهید شکر آن را به جا آورید، نخواهید توانست. برای هر نفس باید بگویی «الحمدلله». چنانچه بگویی، باز هم شکر نعمت را به‌جا نیاوردی؛ زیرا گفتن «الحمدلله» هم یک نعمت است که جای شکر دارد. بنابراین اگر تمام دهر را مشغول حمد باشید، باز هم نمی‌توانید شکر خدا را به‌جا آورید. این تعبیر وام‌گرفته از مناجات عرفه‌ی حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) است که می‌فرمایند اگر همه‌ی دهر (از وقتی زمان خلق شده تا وقتی که هست) زنده باشم و همه‌ی آن را در مقام شکر باشم و همه‌ی این شکر هم برای یک نعمت باشد، زمان تمام می‌شود، اما من نتوانسته‌ام شکر همان یک نعمت را به‌جا آورم. وقتی حضرت این‌گونه می‌فرمایند، ما چه بگوییم؟! 🔹 کمترین احسان حضرت حق نسبت به خودت را محاسبه کن؛ مثلاً لبخند مادر به تو یا یک بوسه‌ی پدر و مادر به فرزند؛ حتی همین را نمی‌توان شکر کرد. لذا باید احساس عجز و شرم در پیشگاه حضرت حق داشت و همین احساس است که تو را به مقام بندگی شایسته در پیشگاه حضرت حق می‌رساند. یک نفر بر قله‌ی معرفت، اذان عجز را گفت و همه‌ی عوالم هستی در برابر این تجلی، احساس عجز کرد و آن هم نبی اعظم (صلی الله علیه و آله) بود که فرمود: «مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ وَ مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ؛ ما تو را آن‌گونه که سزاوار معرفت تو است، نشناختیم و آن‌گونه که سزاوار عبادت تو است، عبادت نکردیم». دیگر همه‌ی خردمندان و کمّلین تکلیف خود را می‌دانند و ادعایی ندارند. 🔹 ما دو شرمساری داریم که انسان با این دو می‌تواند در آفاق بندگی پرواز کند. این دو شرمساری ناشی از دو عجز و دو قصور است. یکی شرمساری ناشی از ناتوانی در شکر به همان بیان که گذشت، می‌باشد. دوم هم شرمساری ناشی از عجز و ناتوانی در مقام استغفار حتی از یک گناه است. 🔹 امام سجاد (علیه السلام) که پسر همان پدر است، می‌گوید اگر من در همه‌ی دهر در مقام استغفار از یک گناه باشم، زمان تمام می‌شود، اما من نتوانسته‌ام استغفار کنم. تعبیر حضرت خیلی شکننده است. ایشان می‌فرماید حتی اگر در تمام این مدت آن‌قدر گریه کنم که چشمم از حدقه درآید و آن‌قدر در سجده باشم که تمام استخوان‌های پشتم متلاشی شود و در همه‌ی این مدت خاک بخورم، نمی‌توانم حتی فقط از یک گناه استغفار و عذرخواهی کنم. 🔹 این دو بال، از عجز و فقر و ناتوانی ساخته شده است؛ یک بال عجز از شکر و دیگری عجز از استغفار. اگر این احساس در انسان شکل بگیرد، می‌تواند پرواز کند. » 📋 حجه‌الاسلام‌والمسلمین محمد جواد #حاج_علی_اکبری حفظه الله #چهل_شش #عید_فطر #جمعه 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2