#صحیفه_سجادیه #دعا_چهل_هفت_83 دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹أنَا الْمُرْتَهَنُ بِبَلِيَّتِهِ🔹 🔸و در گرو بلای خود مانده ام🔸 #چهل_هفت #عرفه 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه #دعا_چهل_هفت_82 #دعا_چهل_هفت_83 #دعا_چهل_هفت_84 #دعا_چهل_هفت_85 🍀گناه کار آماج اولین تیرهای گناه 📋 امام سجاد علیه السلام در فراز های 82 تا 85 دعای چهل و هفتم صحیفه سجادیه می فرماید: «أَنَا الْجَانِي‏ عَلَى نَفْسِي [نَفْسِهِ‏] أَنَا الْمُرْتَهِنُ بِبَائِقَتِهِ [بِبَلِيَّتِهِ‏] أَنَا الْقَلِيلُ الْحَيَاءِ أَنَا الطَّوِيلُ الْعَنَاء» من به خود گناه روا داشتم و پیوسته در گرو این بلا که ساخته و پرداخته خودم بود هستم و شرم و حیایم اندک و گرفتاری ها و رنج هایم بسیار است. 📋 حضرت سجاد علیه السلام گذشته از اقرار به گناه این نکته را گوشزد می کند که استغفار و آمرزش خواهی از درگاه خداوند جل جلاله لازم و ضروری می باشد و رابطه بین بنده و خالق را بیشتر می کند و افزون بر آن انتساب بازتاب گناه به خود به نکته بسیار دقیقی اشاره نموده است. در آیات متعدد و قرآن کریم نیز این نکته مهم آمده که تبه کاری تبه کاران پیش از آنکه نصیب دیگران گردد متوجه خود او است از جمله خداوند متعال می فرماید: «ِّ يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّما بَغْيُكُمْ عَلى‏ أَنْفُسِكُمْ»[1]؛ «ای مردم ستم شما فقط به زیان خود شما است.» نیز می فرماید: «لَها ما كَسَبَتْ وَ عَلَيْها مَا اكْتَسَبَ»[2]؛ «سود و زیان رفتار شما به خود شما متوجه می شود.» واز همه مهم تر آیه ای که با عبارت دعای مورد بحث ارتباط کامل دارد که می فرماید: «كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهينَ»[3]؛ «انسان در گرو کردارهای زشت خود است.» آری انسان در گرو کردارهای ناهنجار خود و در اسارت کارهای ناشایست خود قرار دارد تا آن گاه که بتواند در اثر اعمال شایسته و توبه متناسب از این تنگنا که برای خود ساخته رهایی یابد بنابراین کسی که دست به گناه می زند و به عیش متوهم و غلط خود مشغول است گمان نکند به ایده های خود دست یازیده است بلکه گرفتار رنجی شده که خود نمی داند مریضی است که از بیماری خود آگاه نیست و خطرناک ترین بیماری ها آن است که نشانه بیماری ندارد زیرا انسان درباره علاج آن نمی اندیشد و هیچ هشداری دریافت نمی کند و سرانجام بیماری چنان پیش می رود که ناگاه انسان طعمه مرگ می گردد بدون آنکه کم ترین پیش بینی یا پیشگیری در این جهت داشته باشد از این رو امام علیه السلام به درگاه حضرت حق عرض می کند: «انا الطویل العناء؛ من به رنج و آفت بسیار گرفتارم» این تعبیر دلخراشی که قرار از کف انسان می رباید. در هر حال این واقعیت بسیار جانگداز است که انسان پیش از همه و هر چیز از خود صدمه می خورد و علی رغم آن که حب ذات شدید به خود دارد و گمان می کند همیشه به سود خود گام بر می دارد چون خود را نشناخته و نفع خود را نمی داند در زیان رساندن و نابودی خود تلاش می کند بنابراین اگر این رابطه بسیار مهم را بدانیم که اصرار در ناهنجاری تلاش در نابودی خود است و انسان با ارتکاب گناه ریشه خود را می خشکاند هرگز بی احتیاط قدم بر نمی داریم. ✅ پی نوشت: [1].یونس، 23 [2].بقره، 286 [3].مدثر، 38 #چهل_هفت #عرفه 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_چهل_هفت_83 دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹أنَا الْمُرْتَهَنُ بِبَلِيَّتِهِ🔹 🔸و در گرو بلای خود مانده ام🔸 #چهل_هفت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح مختصر #دعا_چهل_هفت_83 بلا أَنَا الْمُرْتَهَنُ بِبَلِيَّتِهِ. منم در گروى گرفتارى خويش. «الْمُرْتَهَن»: اسم مفعول است به معنى «مرهون» و «در رهن گذارده شده» و رهن عبارت است از وثيقه‏اى كه براى دريافت وام و يا جنس، نزد صاحب مال قرار داده مى‏شود و چون آن وثيقه نزد صاحب مال محبوس مى‏گردد، از مرتهن به محتبس (در حبس و زندان قرار داده شده) نيز تعبير مى‏شود. «بَلِيَّتِه»: از ماده «بلاء» به معناى محبت، دوستى و تفضّل دنيايى است. لذا در تكبيرهاى قبل از نماز عيد قربان مى‏گوييم «وَ الْحَمْدُلِلّهِ عَلى ما أَبْلانا»: «سپاس خداى را كه بر ما محبّت‏هاى دنيايى فرستاد». گاهى اين محبّت‏هاىِ دنيوى، هديه‏اى نيكو براى انسان است و گاهى مكروه و موجبات كراهت انسان را فراهم مى‏آورد و در هر دو صورت، تفضّلات دنيايى موجبات گرفتارى انسان را فراهم كرده (چون در حلالش حساب است و در حرامش عقاب) (برداشت از كلام حضرت على عليه السلام.) و انسان مورد آزمايش خداوند قرار مى‏دهد و هر آزمايشى نيز به همراه گرفتارى است. لذا «بليّة» به معنى آزمايش و گرفتارى ترجمه شده است. «اللَّهُمَ اغْفِر لِى الذُنُوبَ الَتِى تُنْزِلُ الْبَلاء»: «خداوندا ببخش گناهانى را كه گرفتارى فرومى‏فرستد». (دعاى كميل.). #چهل_هفت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2