👈 برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_4 #اخلاقی ◀️ ارزش #صبر و #زهد و #ورع و #رضا - و قال عليه السلام: الْعَجْزُ آفَةٌ، وَالصَّبْرُ شَجَاعَةٌ، وَالزُّهْدُ ثَرْوَةٌ وَالْوَرَعُ جُنَّةٌ، وَنِعْمَ الْقَرِینُ الرِّضَى. - امير مؤمنان على (عليه السلام) فرمود: ناتوانى،آفت و شكيبايى،شجاعت و زُهد،ثروت و پرهيزكارى، سپرِ نگه دارنده است و چه همنشين خوبى است راضى بودن و خرسندی. 📜 1da.ir/kyGlHj4 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

«#ورع»درلغت به معنای خودداری از آنچه سزاوار نیست.«#اجمال» در اینجا یعنی اعتدال. «ورع»مرحله بالاتر از تقوی است،انسان به مرحله ای می رسد که از مکروه هم خوداری می کند،هیچگاه سمت گناه نمی رود و اینکه قید «اجمال»آمده یعنی «ورع»به تفریط نرسد والا دچار «وسواس»می شود. امیرالمومنین علیه السلام در نامه ۴۵ نهج البلاغه می فرماید:« اَلا وَ اِنَّکُم لا تَقدِرونَ عَلی ذلِک وَ لکِن اَعینونی بِوَرَعٍ وَ اجتِهادٍ وَ عِفَّةٍ وَ سُدادٍ » شما نمیتوانید مثل من رفتار کنید؛ امّا میتوانید به من کمک کنید؛ با چه چیزی؟ «بِوَرَعٍ»، با ورع خودتان، با پرهیز خودتان از گناه، با اجتهاد و کوشش و تلاش خودتان https://eitaa.com/sahife2/2944 حضرت از پیروانش می خواهد که اورا با «ورع»یاری کنند. واکنون آیا این درخواست امام عصر علیه السلام از دوستدارانش نیست؟ درس مهمی که پیش نیاز ظهور است.

#ورع در لغت به معناى كف نفس از #محرمات و #گناهان است و درباره‏ ى مقايسه‏ ى آن با «#تقوى» احتمالاتى داده شده است: بعضى گفته‏اند معناى «ورع» و «تقو ى» يكى است، و بعضى از نظر ترك شبهات، بين «ورع» و «تقو ى» تفاوت قائل‏اند : ورع الرجل جانب الاثم و كف عن المعاصى و الشبهات. الورع محركه التقو ى. گرايش مرد به «ورع»، عبارت از اجتناب از گناه و خوددارى از معاصى و شبهات است و «ورع» محرکی است برای وصول به تقوا

#ورع افراد باايمان در پيشگاه بار ى تعالى ارزشى بسيار بزرگ دارد و به موجب حديثى كه آمده، خداوند آنان را در بهشت اختصاصى جاى می‏دهد. امام صادق (علیه السلام) فرمود: از جمله‏ ى #مناجات هاى خداوند با حضرت #موسى بن عمران اين بود كه فرمود: يا موسى: ما تقرب الى المتقربون بمثل الورع عن محارمی فانى ابيحهم جنات عدن لا اشرك معهم احدا. اى موسى! هيچ عامل قربى همانند #ورع از گناه، بندگانم را به من نزديك نمی‏كند، من در مقابل ورع بهشت عدن را پاداش آنان قرار می‏دهم، بهشتى كه مختص اين گروه است و دگران در اين پاداش شريك آنان نيستند.

گناهان و اعمال غيرمشروع، مطبوع طبع هوى و شهوات است. كسى كه می‏خواهد دارا ى #ورع و تقو ى باشد و از گناه و ناپاكى مصون بماند، لازم است با هواى نفس بجنگد، شهوت را مهار نمايد و تمنيات غيرمشروعش را سركوب كند. خلاصه، به فرموده‏ ى رسول اكرم (ص)، خويشتن را مهياى #جهاد_اكبر نمايد و اين كارى است بس مشكل و عبادتى است بسيار سنگين. امام باقر (علیه السلام) فرمود: ان اشد العباده الورع. سخت ‏ترين عبادات، #ورع و خوددار ى از گناه است.

على (علیه السلام) در يكى از خطبه ‏ها (#نهج_البلاغه_خطبه_176 ) ، حديثى از رسول اكرم (ص) نقل نموده، سپس ذيل حديث نبو ى، خود بياناتى ايراد فرموده كه سختى عبادت #ورع را تبيين می‏نمايد : فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) كَانَ يَقُولُ إِنَّ الْجَنَّةَ حُفَّتْ بِالْمَكَارِهِ وَ إِنَّ النَّارَ حُفَّتْ بِالشَّهَوَاتِ. وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ مَا مِنْ طَاعَةِ اللَّهِ شَيْءٌ إِلَّا يَأْتِي فِي كُرْهٍ، وَ مَا مِنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ شَيْءٌ إِلَّا يَأْتِي فِي شَهْوَةٍ، فَرَحِمَ اللَّهُ امْرَأً نَزَعَ عَنْ شَهْوَتِهِ وَ قَمَعَ هَوَى نَفْسِهِ، فَإِنَّ هَذِهِ النَّفْسَ أَبْعَدُ شَيْءٍ مَنْزِعاً، وَ إِنَّهَا لَا تَزَالُ تَنْزِعُ إِلَى مَعْصِيَةٍ فِي هَوًى. همانا رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم همواره مى فرمود: «گرداگرد بهشت را دشوارى ها (مكاره) و گرداگرد آتش جهنّم را هوس ها و شهوات گرفته است». آنگاه على (علیه السلام) مردم را مخاطب ساخت و فرمود: بدانيد هيچ طاعتى نيست مگر آنكه از رو ى كراهت و بى ‏ميلى انجام می‏گردد و هيچ معصيتى نيست مگر آنكه از رو ى شهوت و لذت واقع می‏شود، پس خداوند آن بنده را مشمول رحمت خود قرار دهد كه از شهوات ناروا دل برگيرد و آن را واپس زند، هواى نفس را از كرسى حاكميت به زير آورد و از اطاعتش سرپيچى نمايد. https://eitaa.com/sahife2/56157

افرادى كه علاقه ‏مند به كف نفس و خويشتندارى هستند و می‏خواهند به مقام رفيع #ورع و تقوى نايل شوند، بايد خود را بسازند و با تمرينهاى مفيد، اين ملكه‏ ى گرانقدر را در نفس خويش به وجود آورند و #روزه گرفتن يكى از عوامل بسيار موثر برا ى نيل به اين هدف عالى است. خداوند روزه را نه فقط بر مسلمين واجب نموده، بلكه در قرآن شريف خاطرنشان گرديده كه پيروان انبياء گذشته نيز به اداى اين فريضه موظف بوده‏اند. يا ايها الذين آمنوا كتب عليكم الصيام كما كتب عل ى الذين من قبلكم لعلكم تتقون. اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! روزه گرفتن به قضا ى الهى بر عهده‏ ى شما نوشته شده، همانطور كه اين فريضه‏ ى دينى برا ى امم پيش از شما نوشته شده بود.

#روزه و تقوى چيزى جز كف نفس و امساك از محرمات الهى نيست. روزه‏ دار در ايام ماه #رمضان با اراده و اختيار خود به منظور اطاعت امر الهى از خوردن و نوشيدن و عمل جنسى و ديگر مفطرات كه خواسته‏ ى هواى نفس و شهوات است، امساك می‏نمايد و روزه را با گرسنگى و تشنگى به پايان می‏برد. ماه رمضان ايام كف نفس و اوقات ورع و تقوى است. رسول اكرم (ص) در يكى از خطبه ‏ها آمدن ماه رمضان را بشارت داد و درباره‏ ى وظايف مردم در آن ماه، مبسوطا سخن گفت. على (علیه السلام) میفرمایند: بين سخنان آن حضرت به پا خاستم و گفتم: يا رسول‏الله! ما افضل الاعمال فى هذا الشهر؟ اى رسول معظم! در اين ماه چه عملى برتر از تمام اعمال است؟ فرمود: يا اباالحسن! افضل الاعمال فى هذا الشهر الورع عن محارم الله عز و جل. افضل اعمال در اين ماه، #ورع از محرمات و گناهان است.

شايد در نظر بعضى، بهترين عمل در ماه رمضان خواندن قرآن، افطار دادن به مسلمانان روزه‏دار، صله‏ ى‏ رحم نمودن، و از اين قبيل باشد، ولى رسول اكرم (ص) فرمود: بهترين عمل، #ورع و اجتناب از گناه است، يعنى در ماه رمضان بهترين عمل آن است كه تمام اعضاى بدن از چشم و گوش و زبان و دست و پا از گناه اجتناب داشته باشند.

اگر ورزشكار ى برا ى تقويت جسم، يك ماه متوالى تمرين نمايد، قطعا پس از گذشت يك ماه، بر نيروى اعصاب و عضلاتش افزوده می‏شود و بالنسبه قوى می‏گردد. كسى كه به امر الهى يك ماه متوالى روزه می‏گيرد و با اراده و عمد، هواى نفس و شهوات خويش را واپس می‏زند و از مفطرات امساك می‏نمايد، قطعا اراده‏ اش در كف نفس تقويت می‏شود و اگر خواسته باشد می‏تواند در تمام ايام سال از نيرويى كه در ماه رمضان به دست آورده استفاده كند، به تمنيات غيرمشروع خويش پاسخ منفى دهد، و در راه #ورع و تقو ى پيشرو ى نمايد.

متاسفانه بيشتر مردم از تملك نفسى كه بر اثر روزه‏ ى ماه رمضان به دست می‏آورند، برا ى تقواى يازده ماه ديگر استفاده نمی‏كنند و عملا آن را نقض می‏نمايند. از اين رو، قرآن شريف در آيه‏ ى مذكور پس از اعلام وجوب روزه فرموده است: لعلكم تتقون. روزه بگيريد، شايد با اين عمل مقدس به تقو ى نايل شويد، يعنى اگر تصميم ترك گناه را ادامه دهيد، متقى و با #ورع خواهيد بود و اگر تصميم خويش را نقض نموديد، از ورع و تقوا ى جامع بهره و نصيبى نخواهيد داشت.

اوليا ى گرامی اسلام درباره‏ ى اهميت ورع، سخن بسيار گفته و پيروان خويش را به اهميت آن متوجه نموده‏اند. امام صادق (علیه السلام) : اتقو الله و صونوا دينكم بالورع. راه تقو ى در پيش گيريد و دين خود را با #ورع و پرهيز از گناه محافظت نماييد. امام (علیه السلام) در اين روايت اعلام خطر نموده و می‏خواهد بفرمايد اگر در گناه لاابالى و بيباك شديد، نه تنها به پليدى و پستى می‏گراييد، بلكه دينتان نيز در معرض زوال قرار می‏گيرد و اين مطلب در قرآن شريف نيز خاطرنشان گرديده است . ثم كان عاقبه الذين اساءوا السوءآى ان كذبوا بايات الله و كانوا بها يستهزءون. عاقبت كار بد عملان و اهل معصيت اين است كه آيات الهى را تكذيب می‏كنند و آنها را مورد تمسخر و استهزاء قرار می‏دهند.

«#ورع» همانند «تقو ى» مراتب و درجاتى دارد. تحقق ورع به اين است كه آدمی از گناهان اجتناب نمايد و دامن خويشتن را از معصيت منزه دارد.

حفص بن غياث می‏گويد: از امام صادق (علیه السلام) سئوال كردم: چه كسى بين مردم داراى #ورع است؟ فرمود: الذ ى يتورع عن محارم الله عز و جل. شخصى كه از گناهان و محرمات اجتناب می‏نمايد.

#ورع بى ‏مانند و بلندپايه را كسى واجد است كه نه تنها از محرمات قطعى و گناهان واضح پرهيز می‏كند، بلكه از امور مشتبه نيز اجتناب می‏نمايد كه مبادا به گناه آلوده شود مولى ‏الموحدين على عليه‏السلام می‏فرمايد:لا ورع كالوقوف عند الشبهه. هيچ ورعى از نظر رفعت مانند توقف در امور مشتبه نيست.

وقفه‏ ى افراد متقى و با ورع در مورد شبهه، حاكى از اين است كه آنان به منهيات حضرت بارى تعالى توجه بسيار دارند و در مقام بندگى و اطاعت نه تنها پيرامون حرام هاى بين و گناهان واضح نمی‏گردند، بلكه از شبهات نيز اجتناب می‏كنند كه مبادا دچار حرام شوند. ولى اين انسانهاى بزرگوار و منزه بايد همواره مراقب باشند كه در پرهيز از شبهات دچار #افراط نشوند و از حد اعتدال تجاوز ننمايند، زیرا که زياده ‏رو ى در اين كار ممكن است آنان را به بيمارى وسواس مبتلا كند و در زندگى خود و كسانى كه با آنان معاشرند ايجاد بى‏ نظمی و اختلال نمايد و اسلام هرگز اين زياده‏ رو ى غيرعقلانى را اجازه نمی‏دهد. لذاست که امام سجاد (علیه السلام) به پيشگاه خداوند عرض می‏كند: و ورعا فى اجمال. بار الها! مرا از #ورع و كف نفسى معتدل و دور از زياده‏ رو ى و افراط برخوردار فرما.

اميرالمومنين على (علیه السلام) ) فرموده: : لاتسترشد الى الحزم بغير دليل العقل. فتخطئى منهاج الراى، فان افضل العقل معرفه الحق بنفسه. از غير دليل عقلى براى حزم و احتياط راهنمايى نخواهيد، چه آنكه اگر از غير دليل عقلى هدايت طلب نموديد، سرانجام برا ى تشخيص راى صحيح و صائب به خطا خواهيد رفت. بى‏گمان عقل افضل و برتر آن است كه خود بنفسه حق را بشناسد و آن را از باطل تميز دهد، پس بهترين و مطمئنترين راه برا ى شناخت #ورع كامل و احتياط صحيح استفاده از دليل عقلى است.

«#ورع»درلغت به معنای خودداری از آنچه سزاوار نیست.«#اجمال» در اینجا یعنی اعتدال. «ورع»مرحله بالاتر از تقوی است،انسان به مرحله ای می رسد که از مکروه هم خوداری می کند،هیچگاه سمت گناه نمی رود و اینکه قید «اجمال»آمده یعنی «ورع»به تفریط نرسد والا دچار «وسواس»می شود. 👈امیرالمومنین علیه السلام در نامه ۴۵ نهج البلاغه می فرماید:« اَلا وَ اِنَّکُم لا تَقدِرونَ عَلی ذلِک وَ لکِن اَعینونی بِوَرَعٍ وَ اجتِهادٍ وَ عِفَّةٍ وَ سُدادٍ » شما نمیتوانید مثل من رفتار کنید؛ امّا میتوانید به من کمک کنید؛ با چه چیزی؟ «بِوَرَعٍ»، با ورع خودتان، با پرهیز خودتان از گناه، با اجتهاد و کوشش و تلاش خودتان( مقام معظم رهبری) https://eitaa.com/sahife2/2944 حضرت از پیروانش می خواهد که اورا با «ورع»یاری کنند. لذاست که امام سجاد (علیه السلام) به پيشگاه خداوند عرض می‏كند: و ورعا فى اجمال. بار الها! مرا از #ورع و كف نفسى معتدل و دور از زياده‏ رو ى و افراط برخوردار فرما. واکنون آیا این درخواست امام عصر علیه السلام از دوستدارانش نیست؟ درس مهمی که پیش نیاز ظهور است. 🆔 @sahife2

كسى كه از صميم قلب به خدا ايمان می‏آورد و با ادا ى فرايض و نوافل، توحيد را در دل تقويت می‏كند و به موازات اطاعت اوامر الهى از منهياتش نيز اجتناب می‏نمايد، چنين انسانى يك مسلمان واقعى است و حق دارد به رحمت الهى و بهشت جاودان اميدوار باشد و اين رجاء صادق است. اما كسى كه در دل بذر توحيد افشانده و به خداوند ايمان آورده، ولى ايمانى ضعيف و مستودع و بر اثر ضعف ايمان آلودگى بسيار دارد، فرايض و منهيات الهى را با ديده‏ ى تحقير می‏نگرد، اغلب فرايض را ترك می‏گويد و در ارتكاب گناهان بى‏ باك است، اگر چنين انسانى در اميد و آرزو ى بهشت باشد، می‏توان گفت رجاء كاذب در سر می‏پرورد و توقعش نابجا و بى‏ مورد است. امام صادق (علیه السلام) فرمود: عليكم بالورع فانه لا ينال ما عند الله الا بالورع. بر شما باد به #ورع و كف نفس از معاص ى، زيرا آنچه از نعمت و رحمت نزد بار ى تعال ى است، جز با ورع و تقو ى به دست نمی‏آيد.