#شرح_صحیفه_سجادیه ✳️دعای #مکارم_الاخلاق #دعا_بیستم_27 🔹 استاد اصغر #طاهرزاده ✔️ جلسه 84 👌آفات #علم غیرِ نافع #بیستم #مکارم_اخلاق ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

طرح #برداشت_من هفته 10 از عبارات نورانی #صحیفه_سجادیه 👌صفحه ی ویژه اعضا در روزهای #جمعه ✳️ عبارت #منتخب " 🙏 اَللّـهُمَّ وَاسْتَعْمِلْني بِما تَسْئَلُني غَداً عَنْهُ خداوندا بگمارم بدانچه فرداي قيامت مرا بدان بازخواست كني🔸 دعای #بیستم #مکارم_اخلاق #دعا_بیستم_3 👈 نظرات، دل نوشته ها و حرفهای صمیمانه ی شما درخصوص عبارت فوق که از هم اکنون برای ما ارسال شود، با اسم خودتان (البته درصورت صلاحدید خودتان) در این قسمت بارگذاری میشود ◀️ انشاالله سعی کنید در این طرح به عشق امام سجاد علیه السلام و انس بیشتر با این کتاب نورانی ولو درحد یک خط!! مشارکت فرمایید 👌 ادمین 👇 @yas2463 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#دعا_بیستم_3 با تشکر از دوستانی که در بحث ما مشارکت کردند

1) امام سجاد (ع) در این جمله‏ ى دعا معيارى را براى آن قبيل اعمالى كه آدمى مسئول آنهاست و بايد خودش انجام دهد بيان نموده و آن را به صورت دعا از پيشگاه الهى درخواست مى‏كند. و استعملنى بما تسالنى غدا عنه. بار الها! مرا عامل كارهايى قرار ده كه فرداى قيامت درباره‏ى آنها از من سوال خواهى نمود.

2)تمام احكامى كه اسلام در شئون مختلف زندگى براى مردم مقرر فرموده و بايد عملا آنها را رعايت نمايند مشمول اين معيار است. حضرت على بن الحسين عليهماالسلام در حديث مفصلى به عنوان بيان حقوق، حق خدا، حق اعضاى بدن، حق والدين، حق فرزند، حق معلم، و ديگر حقوق را در موارد مختلف توضيح داده و مسئوليت مردم را درباره‏ى آنها بيان فرموده است. به طور نمونه يكى از آن حقوق، كه مسئله‏ى تربيت فرزند است، به عرض مى‏رسم: و اما حق ولدك فان تعلم انه منك و مضاف اليك فى عاجل الدنيا بخيره و شره و انك مسوول عما وليته به من حسن الادب و الدلاله على ربه عز و جل و المعونه له على طاعته، فاعمل فى امره عمل من يعلم انه مثاب على الاحسان اليه، معاقب على الاساءه عليه. حق فرزندت به تو اين است كه بدانى او، در خير و شر دنيا، از تو و وابسته به توست، و تو در ولايتى كه بر وى دارى مسئول ادب و تربيت او هستى، مسئول هدايتش به خداوندى، و مسئولى كه او را در طاعت بارى‏تعالى كمك نمايى. بايد عملت درباره‏ى فرزندت به گونه‏اى باشد كه بدانى در نيكى نسبت به او ماجورى و در بدى نسبت به وى معاقب. تربيت صحيح فرزند از جمله امور مهمى است كه خداوند در قيامت از آن سوال مى‏كند. پدر و مادر وظيفه‏شناس بايد به اين امر توجه كامل مبذول دارند و قسمتى از عمر شريف خود را در راه آن صرف نمايند. و فرزندى شايسته بار آورند.

3)از چيزهايى كه در قيامت مورد سوال واقع مى‏شود عمر و مال است و در اين باره روایت زیر را داریم امام صادق (ع) فرمود: از جمله مواعظ لقمان به فرزندش اين است كه: در قيامت، وقتى در موقف حساب قرار گرفتى چهار چيز را از تو مى‏پرسند: جوانيت را چگونه از ميان بردى؟ عمرت را در چه راه فانى نمودى؟ مالت را از كجا به دست آوردى؟ و آن را در چه راه صرف كردى؟

4) جوانى نعمتى است بسيار بزرگ و گرانقدر على عليه‏السلام : دو چيز است كه آدمى قدر آن را نمى‏داند مگر آنكه آن دو نعمت را از دست داده باشد: يكى نعمت جوانى است و آن ديگر نعمت سلامت و عافيت. چنين گفت روزى به پيرى جوانى كه چونست با پيريت زندگانى بگفتش در اين نامه هر چيز مبهم كه معنيش جز وقت پيرى ندانى تو به كز توانايى خويش گويى چه مى‏پرسى از دوره‏ى ناتوانى جوانى نگهدار كاين مرغ زيبا نماند در اين خانه‏ى استخوانى متاعى كه من رايگان دادم از كف تو گر مى‏توانى مده رايگانى هر آن سرگرانى كه من كردم اول جهان بيشتر كرد از آن سرگرانى چه سرمايه‏ام رفت بى‏مايه ماندم كه بازيست بى‏مايه بازارگانى از آن برد گنج مرا دزد گيتى كه در خواب بودم گه پاسبانى از رسول اكرم است كه به ابى‏ذر غفارى فرموده: پنج چيز را پيش از پنج چيز، غنيمت بشمار، جوانيت را قبل از پيرى، سلامتت را قبل از بيمارى، تمكنت را قبل از تهيدستى، فراغتت را قبل از گرفتارى، و زندگانيت را قبل از مرگ.

5)جوانى، دوران قوت و قدرت است، جوانى ايام نيرومندى و توانايى است، خداوند در قيامت از مردم سوال مى‏كند كه جوانى خود را چگونه صرف كرده و در چه راه به اين نعمت بزرگ پايان بخشيده‏اند. يكى از وظايف جوانان مسلمان در ايام شباب و توانايى، فرا گرفتن وظايف دينى و شناخت حلال و حرام است. اينان بايد در ايام نيرومندى مسائل دين را بياموزند و در تمام ايام عمر، دانسته‏هاى خود را به كار بندند و رعايت وظايف خويشتن را بنمايند.

6)یکی از سوالى كه در قيامت مى‏شود و در حديث امام صادق (ع) آمده راجع به «مال» است. از او مى‏پرسند: مالى را كه به دست آوردى از چه مجرا بوده و آن را از چه طريق كسب كرده‏اى؟ چهارم مى‏پرسند: مال به دست آورده را چگونه صرف نموده و با آن چه عملى انجام داده‏اى؟ اين دو مطلب هم، به نوبه‏ى خود، بسيار مهم است و افراد متدين بايد كاملا درباره‏ى آن دقيق باشند. فردى كه براى اداره‏ى زندگى و حفظ آبروى خود و تامين مصارف زن و فرزند دنبال تهيه‏ى مال مى‏رود عملش مقدس است و اسلام به آن اهميت داده و حتى در بعضى از روايات آمده كه: انسانى كه براى زن و فرزندش زحمت مى‏كشد همانند مجاهدى است كه در راه خدا شمشير مى‏زند، اما اگر فردى لاابالى و گناهكار از پى تحصيل مال مى‏رود و باك ندارد كه مال حلال باشد، حرام باشد، براى خودنمايى برود يا براى سوزاندن دل مردم، اين انسانى كه در امر مال، بى‏باك است رسول اكرم درباره‏ى او به ابوذر غفارى فرموده است: يا اباذر! من لم يبال من اين اكتسب المال لم يبال الله عز و جل من اين ادخله النار. اى اباذر! كسى كه باك ندارد كه از چه راه كسب مال كند و مقيد به حلال و حرام آن نيست، خدا هم باك ندارد كه او را از چه درى وارد جهنم نمايد.

7)صرف مال نيز مانند كسب مال، در قيامت، از مواد مورد پرسش خداوند است. مال به دست مى‏آورد اما گاهى آن را در راه قمار صرف مى‏كند، در راه مشروب خرج مى‏نمايد، گاه‏گاهى به صورت ميهمانى صرف تبذير نعمتهاى خدا مى‏كند، اسراف مى‏نمايد، در محيطى كه افراد گرسنه بسيار است اين مقدار غذاى زايد را در زباله و خاكروبه‏ها مى‏ريزد و اين عمل موجب تحريك دشمنى و عداوت مى‏شود و بر اثر دشمنى، ماده‏ى فساد اجتماعى تحقق مى‏يابد و گاهى حوادثى مرگبار دامنگير جامعه مى‏گردد.

8)این عبارت ،کلام نورانی صدیقه طاهره سلام الله علیها را دریادها زنده میکند؛فرمودند:الهی استعملنی لما خلقتنی له. امام علیه السلام یادمان می دهند چگونه با خدا حرف بزنیم. خداوندا لطف کن قوای مرا در اموری بکار بگیر که در قیامت از آن سوال می‌کنی و روزگارم را در جهتی قرار ده که مرا به خاطر آن آفریدی. امروز در این دنیا جوابهایی را پیدا کنم که فردا از آن سوال می‌کنی..... فرمودند:ازجمله چیزهایی که سوال میشود؛عمر ، مال و جوانی است. تمام کمال انسان این است طوری زندگی کند که از مقصد اصلی باز نماند. می فکن برصف رندان نظری بهترازاین بردرمیکده می کن نظری بهتر ازاین آن که فکرش گره از کار جهان بگشاید گو در این کار بفرما نظری بهتر ازاین

9( شاید منظور از بازخواست از نعمتها باشد و برترین نعمت هم اهل بیت است خدا می‌فرمایید لتسئلن عن النعیم پس باید حواسمان به ولی نعمت مان باشد که الان صاحب الامر عج است و خدمتگزار ایشان باشیم تلاش برای ظهور حضرت داشته باشیم

با تشکر از همه دوستان مشارکت کننده در بحث ما (برداشت من)( نویسنده - خواننده و نشر دهنده این کلام نورانی ) اجرتان با صاحب این کتاب با عظمت امام سجاد علیه السلام

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_191 ◀️ بیوفایی و ناپایداری دنیا 🔴 و قَالَ (علیه السلام): إِنَّمَا الْمَرْءُ فِي الدُّنْيَا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فِيهِ الْمَنَايَا وَ نَهْبٌ تُبَادِرُهُ الْمَصَائِبُ، وَ مَعَ كُلِّ جُرْعَةٍ شَرَقٌ وَ فِي كُلِّ أَكْلَةٍ غَصَصٌ؛ وَ لَا يَنَالُ الْعَبْدُ نِعْمَةً إِلَّا بِفِرَاقِ أُخْرَى، وَ لَا يَسْتَقْبِلُ يَوْماً مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا بِفِرَاقِ آخَرَ مِنْ أَجَلِهِ؛ فَنَحْنُ أَعْوَانُ الْمَنُونِ وَ أَنْفُسُنَا نَصْبُ الْحُتُوفِ، فَمِنْ أَيْنَ نَرْجُو الْبَقَاءَ؛ وَ هَذَا اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ لَمْ يَرْفَعَا مِنْ شَيْءٍ شَرَفاً إِلَّا أَسْرَعَا الْكَرَّةَ فِي هَدْمِ مَا بَنَيَا وَ تَفْرِيقِ مَا جَمَعَا. همانا انسان در دنيا تخته نشان تيرهاى مرگ، و ثروتى است دستخوش تاراج مصيبت ها: با هر جرعه نوشيدنى، گلو رفتنى، و در هر لقمه اى، گلوگير شدنى است، و بنده نعمتى به دست نياورد جز آن كه نعمتى از دست بدهد، و روزى به عمرش افزوده نمى گردد جز با كم شدن روزى ديگر. پس ما ياران مرگيم، و جان هاى ما هدف نابودى ها، پس چگونه به ماندن جاودانه اميدوار باشيم. در حالى كه گذشت شب و روز بنايى را بالا نبرده جز آن كه آن را ويران كرده، و به اطراف پراكند. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ چهره واقعى دنيا و سرانجام دنياپرستان: قسمت اول 📜 امام(عليه السلام) در اين گفتار نورانى چهره واقعى دنيا را به همگان نشان داده و از بى وفايى و ناپايدارى و مشكلات گوناگون آن سخن مى گويد; سخنى كه از جان مولا برخاسته و بر جان مى نشيند. حضرت در آن به شش نكته مهم اشاره كرده است: نخست مى فرمايد: «انسان در اين دنيا هدفى است كه تيرهاى مرگ همواره به سوى او نشانه گيرى مى كند و ثروتى است كه مصائب، در غارت آن شتاب دارند و بر يكديگر سبقت مى گيرند»; (إِنَّمَا الْمَرْءُ فِي الدُّنْيَا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فِيهِ الْمَنَايَا، وَنَهْبٌ تُبَادِرُهُ الْمَصَائِبُ). «غرض» به معناى هدفى است كه به آن تير مى اندازند و «تَنْتَضِلُ» از ريشه «نضل» (بر وزن عزل) به معناى غلبه در مبارزه و «منايا» جمع «منية» به معناى مرگ است. جالب اينكه در اين عبارت انسان به دو چيز تشبيه شده; يكى هدفى كه تيراندازان آن را نشانه مى گيرند و ديگر سرمايه اى كه غارتگران آن را چپاول مى كنند. انسان آن هدف است و عوامل مرگ زا تيرهايى كه به سوى او پرتاب مى شوند. وجود انسان و استعدادهاى فراوان او همان سرمايه عظيمى است كه مصائب مختلف به غارت آن مى پردازند و به همين دليل آرامش واقعى هرگز در اين زندگى ديده نمى شود. چگونه انسانى مى تواند آرامش داشته باشد در حالى كه دشمنانى از اطراف، او را نشانه گرفته اند و غارتگرانى اطراف خانه او جمع شده اند. در دومين نكته كه در واقع تكميل كننده نكته پيشين است مى فرمايد: «همراه هر جرعه اى گلوگير شدنى و همراه هر لقمه اى (نيز) گلوگرفتنى است»; (وَمَعَ كُلِّ جُرْعَة شَرَقٌ. وَفِي كُلِّ أَكْلَة غَصَصٌ). «شَرَق» مایه اى است که گلوى انسان را مى گیرد و «غَصَص» غذایى که گلوگیر مى شود. اشاره به این که در کنار هر لذتى از لذات دنیا خطرات و ناراحتى هایى وجود دارد; در کنار هر نوشى نیشى است و در کنار هر خوشبختى بدبختى. زندگى آمیخته با انواع مشکلات و مصائبِ از دست رفتن نیرو و توان جسمانى و بستگان و دوستان و ثروت ها و سرمایه ها. با این حال کدام عاقل مى تواند آن را به عنوان هدف اصلى خود برگزیند؟ زندگى خالى از هر گونه ناراحتى زندگى جاویدان آخرت در بهشت برین است. «(وَإِنَّ الدَّارَ الاْخِرَةَ لَهِىَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ); و فقط سراى آخرت، سراى زندگى (واقعى) است، اگر مى دانستند». در سوره «فاطر» آیات 34 و 35 مى خوانیم: «(وَقَالُوا الْحَمْدُ للهِِ الَّذِى أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَکُورٌ * الَّذِى أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لاَ یَمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَلاَ یَمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ); آنها مى گویند حمد (و ستایش) براى خداوندى است که اندوه را از ما برطرف ساخت پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است همان کسى که با فضل خود ما را در این سراى اقامت (جاویدان) جاى داد نه در آن رنجى به ما مى رسد و نه سستى و واماندگى». 👈ادامه دارد ... #نهج_البلاغه_حكمت_191 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ چهره واقعى دنيا و سرانجام دنياپرستان: قسمت 2 📜 سپس در ادامه معرفى حقیقت دنیا به سومین نکته پرداخته مى فرماید: «(یکى از مشکلات مهم دنیا این است که) انسان به نعمتى از آن نمى رسد جز با فراق نعمت دیگرى»; (وَ لاَ یَنَالُ الْعَبْدُ نِعْمَةً إِلاَّ بِفِرَاقِ أُخْرَى). این نکته واقعیتى ملموس و شایان دقت و عبرت است; فى المثل کسى که فرزند ندارد واقعاً در زحمت است; اما هنگامى که خدا این نعمت را به او ارزانى مى دارد مشکلات زیادى براى نگهدارى و اداره و تربیت فرزند به سراغ او مى آید، هنگامى که مرکبى ندارد در زحمت است و وقتى صاحب مرکبى شد آسودگى هاى دیگرى را از دست مى دهد و هنگامى که نام و نشان و شهرتى پیدا مى کند به نعمتى رسیده اما نعمت هاى دیگرى را به سبب این شهرت از دست مى دهد. در واقع تمام نعمت هاى دنیا این گونه است که نعمت ها با هم جمع نمى شوند، بلکه یکى مى آید و دیگرى از دست مى رود. در چهارمین نکته که بى شباهت به نکته قبل نیست مى فرماید: «انسان به استقبال هیچ روز از عمرش نمى رود جز این که از روز دیگرى از عمرش جدا مى شود»; (وَ لاَ یَسْتَقْبِلُ یَوْماً مِنْ عُمُرِهِ إِلاَّ بِفِرَاقِ آخَرَ مِنْ أَجَلِهِ). گرچه هر روزى از عمر نعمتى از نعمت هاى گرانبهاى الهى است ولى این نعمت از سرمایه عمر انسان برداشته مى شود و او را یک گام به مرگ نزدیک تر مى کند. این شبیه همان چیزى است که در یکى دیگر از گفتارهاى حکیمانه امام(علیه السلام) (در حکمت 74 گذشت) که مى فرماید: «نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ; نفس هاى انسان گام هاى او به سوى پایان عمر است» بسیارند کسانى که از این نکته غافلند; گویى عمر خود را در این دنیا جاویدان مى دانند به همین سبب به سادگى روزها و ماه ها و سال هایى را به هدر مى دهند بى آنکه چیزى در برابر این سرمایه عظیم دریافت دارند. این حقیقت را قرآن مجید به صورت دیگرى بیان کرده، مى فرماید: «(وَالْعَصْرِ * إِنَّ الاِْنسَانَ لَفِى خُسْر); سوگند به عصر که انسان در زیان کارى است». چه زیانى از این بالاتر که هر روز که مى گذرد بخشى از سرمایه گرانبهاى عمر او کاسته مى شود. آن گاه در پنجمین نکته که باز در ارتباط با نکات پیشین است مى فرماید: «بنابراین ما اعوان و یاران مرگیم و جانمان هدف (عوامل) مرگبار و با این حال چگونه مى توانیم امید بقا داشته باشیم»; (فَنَحْنُ أَعْوَانُ الْمَنُونِ وَأَنْفُسُنَا نَصْبُ الْحُتُوفِ فَمِنْ أَیْنَ نَرْجُو الْبَقَاءَ). «منون» از ریشه «منّ» به معناى قطع و نقصان گرفته شده و از آنجا که مرگ عمر انسان را قطع مى کند و مایه نقصان عدد انسان ها مى گردد به آن «منون» گفته شده است. تعبیر به «أعْوانُ الْمَنُون» (یاران و کمک کاران مرگ) از این نظر است که انسان با گذراندن عمر خود گویى به مرگ خویش کمک مى کند و تعبیر به «نَصْبُ الْحُتُوف» (حتُوف جمع «حَتف» به معناى مرگ) اشاره به این است که عوامل نابودى، بیمارى ها، سیل ها، زلزله ها، جنگ ها و حادثه هاى ناگوار هر کدام جان انسان را نشانه گرفته اند و سرانجام یکى از آنها تیر خود را به هدف مى زند و به زندگى انسان پایان مى دهد و به این دلیل امام(علیه السلام) مى فرماید: با وجود این عوامل مرگبار ما چگونه امید بقا داریم؟ هیچ کس از یک روز بعد از این و یا حتى یک ساعت بعد آگاه نیست که چه سرنوشتى دارد. آیا در زمره زندگان است، یا در کنار مردگان آرمیده; خواه پیر باشد یا جوان، سالم باشد یا بیمار. 👈ادامه دارد ... #نهج_البلاغه_حكمت_191 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ چهره واقعى دنيا و سرانجام دنياپرستان: قسمت 3 📜 حضرت در ششمین و آخرین نکته در تکمیل بحث هاى گذشته مى فرماید: «این شب و روز هرگز ارزش چیزى را بالا نبرده جز این که به سرعت باز مى گردند و آنچه را بنا کرده ویران مى سازند و هرچه را جمع کرده پراکنده مى کنند»; (وَهَذَا اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ لَمْ یَرْفَعَا مِنْ شَیْء شَرَفاً إِلاَّ أَسْرَعَا الْکَرَّةَ فِی هَدْمِ مَا بَنَیَا وَتَفْرِیقِ مَا جَمَعَا). شب و روز در واقع واحدهاى زندگى انسان را تشکیل مى دهند که عمر انسان با گذشت آنها سپرى مى شود و نسبت حوادث به شب و روز (با آنکه آنها ظرف زمانند نه عامل حوادث) نوعى مجاز در نسبت است. شبیه آنچه در خطبه اى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) آمده که مى فرماید: «وَقَدْ رَأیْتُمُ اللَّیْلَ وَالنَّهارَ کَیْفَ یُبْلِیانِ کُلَّ جَدید وَیُقَرِّبانِ کُلَّ بَعید; شما مردم شب و روز را دیده اید که چگونه هرچیز نو و جدیدى را کهنه و هر دورى را نزدیک مى سازند». امیرمؤمنان(علیه السلام) با تعبیر دیگرى در خطبه 90 که در جلد سوم گذشت آن را بیان فرموده و به جاى شب و روز خورشید و ماه را عامل کهنه شدن نوها و دور شدن نزدیک ها مى شمرد. (وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دائِبانِ فی مَرْضاتِهِ یُبْلِیانِ کُلَّ جَدید وَیُقَرِّبانِ کُلَّ بَعید). در یک جمع بندى از مجموع این گفتار حکیمانه مى توان چنین گفت: از آنجا که «حُبُّ الدُّنْیا رَأْسُ کُلِّ خَطیئَة»(4) و علاقه به مادیات سرچشمه همه یا اغلب گناهان است، امام(علیه السلام) براى کاستن حب دنیا به ناپایدارى آن از تعبیرات بسیار پرمعنا در این کلام نورانى استفاده کرده است. نخست هدف بودن انسان را در برابر تیرهاى مرگ که سرانجام هر کسى است مطرح مى کند و سپس به خطراتى که در هر لحظه حیات انسان را تهدید مى کند ـ مانند گلوگیر شدن جرعه آب یا لقمه غذا ـ اشاره مى فرماید سپس به این نکته مهم توجه مى دهد که همیشه مواهب دنیا با محرومیت هایى همراه است و هرگز انسان نمى تواند تمام آنها را یکجا در اختیار بگیرد. آن گاه هشدار مى دهد که روزهاى عمر پى در پى در گذرند و هر روز، انسان گام تازه اى به سوى مرگ بر مى دارد و مهم اینجاست که از دست دادن سرمایه عمر در اختیار ما نیست; چه بخواهیم و چه نخواهیم پى در پى از ما گرفته مى شود. مجموع این سخن درس عبرتى است براى همگان تا زهد در دنیا را پیشه کنند و از حرص و آز و طمع و غرق شدن در لذات بپرهیزند و از این دنیا براى سعادت جاویدان خود در سراى آخرت بیندوزند. #نهج_البلاغه_حكمت_191 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره #بقره #بقره_63 وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمْ الطُّورَ خُذُواْ مَآ ءَاتَيْنَكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ‏ و (یاد كن) زمانى كه از شما پیمان گرفتیم و كوه طور را بر فراز شما بالا بردیم (و گفتیم:) آنچه را (از آیات و دستورات خداوند) به شما داده‌ایم، با قدرت بگیرید و آنچه را در آن هست، به خاطر داشته باشید (و به آن عمل كنید) تا پرهیزگار شوید. 🔴 میثاق گرفتن، یكى از عوامل و انگیزه‌هاى عمل است. «اخذنا میثاقكم» 🔴 حفظ دستاوردهاى انقلاب (نجات از سلطه‌ى فرعون وآزاد شدن از اسارت ‌و...)، باید با قدرت و قوّت دنبال شود. «رفعنا فوقكم الطور» 👤استاد #قرائتی ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

سوره #بقره #بقره_63 #شرح_صوتی_قرائتی 👤استاد #قرائتی ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ اعمال روزها و شب های #هفته 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #شنبه 👉🏻 1da.ir/TXfZ6s2I 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔴گفته می شود علامه #طباطبایی (رحمت الله علیه) در بین غزلیات حافظ علاقه خاصی به این غزل داشته و بسیار آن را زمزمه میکرده است. 👈شرح استاد ابراهیمی #دینانی 👇 http://ebrahimi-dinani.blogfa.com/post/100 ✳️ منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریقت ما کافریست رنجیدن به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات بخواست جام می و گفت #عیب پوشیدن مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن به می پرستی از آن نقش خود زدم بر آب که تا خراب کنم نقش خود پرستیدن به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس که وعظ بی عملان واجب است نشنیدن ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب که گرد عارض خوبان خوش است گردیدن مبوس جز لب ساقی و جام می #حافظ که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_393 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2