eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.4هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️دعای امام سجاد علیه السلام در حق عجل الله فرجه دعای 47 بند 60 تا 63 اللّهُمّ إِنّكَ أَيّدْتَ دِينَكَ فِي كُلّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِكَ، خدايا! تو در هر زمان، دينت را به وجود یک ياري دادي، زماني كه او را نشانه ‏اي براي بندگانت جهت يافتن راه حق وَ مَنَاراً فِي بِلَادِكَ بَعْدَ أَنْ وَصَلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِكَ، و مشعلي فروزان در سرزمين‏ هايت برپا داشتي، پس از آن كه رشته ارتباطش را به رشته ارتباط خود پيوند دادي، وَ جَعَلْتَهُ الذّرِيعَةَ إِلَي رِضْوَانِكَ، وَ افْتَرَضْتَ طَاعَتَهُ، و او را سبب دست يابي به خشنوديت قرار دادي، و طاعتش را واجب وَ حَذّرْتَ مَعْصِيَتَهُ، وَ أَمَرْتَ بِامْتِثَالِ أَوَامِرِهِ، و از نافرمانيش بيم دادي، و مردم را به فرمان بردن از دستوراتش وَ الِانْتِهَاءِ عِنْدَ نَهْيِهِ، وَ أَلّا يَتَقَدّمَهُ مُتَقَدّمٌ، و باز ايستادن از نهيش، و پيشي نجستن بر حضرتش، وَ لَا يَتَأَخّرَ عَنْهُ مُتَأَخّرٌ فَهُوَ عِصْمَةُ اللّائِذِينَ، و پس نماندن از وجود مقدسش دستور دادي. آري، امام انتخاب شده تو، وَ كَهْفُ الْمُؤْمِنِينَ وَ عُرْوَةُ الْمُتَمَسّكِينَ، وَ بَهَاءُ الْعَالَمِينَ. پناه پناهندگان و ملجأ مؤمنان، و دستگيره چنگ زنندگان، و زيبايي جهانيان است. اللّهُمّ فَأَوْزِعْ لِوَلِيّكَ شُكْرَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيْهِ، خدايا! سپاس گزاردن نعمت‏هايي كه به وليّت عنايت كردي، به او الهام فرما وَ أَوْزِعْنَا مِثْلَهُ فِيهِ، وَ آتِهِ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَاناً نَصِيراً، و ما را نيز به سپاسگزاري نعمت وجود ولي الهام كن ، و از جانب خويش به حضرت او، قدرت و سلطنت ياري دهنده عنايت فرما، وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً، وَ أَعِنْهُ بِرُكْنِكَ الْأَعَزّ، و درِ فتح و پيروزيِ آساني را به رويش بگشا. و او را به نيرومندترين تكيه گاه خود ياري ده، وَ اشْدُدْ أَزْرَهُ، وَ قَوّ عَضُدَهُ، وَ رَاعِهِ بِعَيْنِكَ، پشتش‏ را محكم و بازويش را قوي فرما، و به نظر عنايت و لطفت او را در سايه رعايتت قرار ده، وَ احْمِهِ بِحِفْظِكَ وَ انْصُرْهُ بِمَلَائِكَتِكَ، و به حفظت او را حمايت كن، و به فرشتگانت او را ياري ده، وَ امْدُدْهُ بِجُنْدِكَ الْأَغْلَبِ. وَ أَقِمْ بِهِ كِتَابَكَ وَ حُدُودَكَ و به نيرومندترين سپاهت مددش فرما، و به وسيله او قرآنت و حدودت وَ شَرَائِعَكَ وَ سُنَنَ رَسُولِكَ، صَلَوَاتُكَ اللّهُمّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، و شرايعت، و روش‏هاي رسولت را - كه درودت بر او و آلش- به پادار. وَ أَحْيِ بِهِ مَا أَمَاتَهُ الظّالِمُونَ مِنْ مَعَالِمِ دِينِكَ، آنچه از نشانه ‏هاي دينت را ستم كاران ميرانده‏ اند، به وجود امام زنده كن، وَ اجْلُ بِهِ صَدَاءَ الْجَوْرِ عَنْ طَرِيقَتِكَ، و به وسيله او زنگار ستم را از راهت پاك كن، وَ أَبِنْ بِهِ الضّرّاءَ مِنْ سَبِيلِكَ، و ناهمواري را از جادّه ‏ات برطرف فرما، وَ أَزِلْ بِهِ النّاكِبِينَ عَنْ صِرَاطِكَ، و منحرفين از راهت را از ميان بردار، وَ امْحَقْ بِهِ بُغَاةَ قَصْدِكَ عِوَجاً و آنان كه قصد ايجاد كجي و اعوجاج در دينت را دارند هلاك كن، وَ أَلِنْ جَانِبَهُ لِأَوْلِيَائِكَ، و دلش را نسبت به دوستانت نرم، وَ ابْسُطْ يَدَهُ عَلَي أَعْدَائِكَ، وَ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ، و دست قدرتش را عليه دشمنانت گشوده ساز، و مهرباني وَ رَحْمَتَهُ وَ تَعَطّفَهُ وَ تَحَنّنَهُ، و رحمت و عطوفت و دل سوزيش را به ما ببخش، وَ اجْعَلْنَا لَهُ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ، وَ فِي رِضَاهُ سَاعِينَ، و ما را نسبت به او شنوا و فرمانبردار و در راه به دست آوردن خشنوديش كوشا، وَ إِلَي نُصْرَتِهِ وَ الْمُدَافَعَةِ عَنْهُ مُكْنِفِينَ، و در ياري و دفاع از او مددكار قرار ده، تا به وسيله اين امور، وَ إِلَيْكَ وَ إِلَي رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ اللّهُمّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِذَلِكَ مُتَقَرّبِينَ. به تو و به رسولت كه درودت بر او و آلش باد، تقرّب جوييم. بخشی از دعای 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
🌸 (عج) و در 👈 یکی از افتخارات شیعه داشتن گنجینه‌ای از نیایش‌ها و مناجات است که از امام سجاد علیه السلام، چهارمین پیشوای شیعیان، برجای مانده است. مجموعه باعظمت صحیفه سجادیه دارای سلسله مفاهیم بلند و معارف ناب دینی است که در قالب دعا و نیایش به طرز خارق‌العاده‌ای بیان شده است. این ساختار در حالی که قالب نیایش را حفظ کرده، مجموعه‌ای وسیع از مباحث اعتقادی شیعی را شامل مباحث عرفانی، اخلاقی، تربیتی، اجتماعی و سیاسی، آموزش داده، یا تقویت می‌کند. بی‌شک خلق چنین اثری جز از طریق ارتباط با مصدر لایتناهی الهی ممکن نیست و بدون تردید این خود از مصادیق حقانیت و شایستگی بی‌بدیل صاحب این سخنان حکایت دارد. در این ایام با عظمت مناسب‌تر است که با نگاهی به صحیفه سجادیه دل و جان خودمان را از این معدن پرفیض بهره‌مند کنیم : از میان پنجاه و چهار دعای این کتاب شریف، دعای 47 و 48 ( متن کامل دعاها اینجا)، اشاره‌ای به مهدویت و مباحث مرتبط به زمانه و موضوع دارد که در ذیل به آن اشاره شده است: 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
طرح هفته 63 از عبارات نورانی 👌صفحه ی ویژه اعضا در روزهای ✳️ عبارت در آخرین جمعه سال 1400 و در روز 🔹 اللّهُمَّ اجعَلني ... و أتَضَرَّعُ إلَيكَ عِندَ المَسكَنَة‌. 🔹 🔸 خدايا! چنانم گردان كه به وقت بيچارگى، به درگاه تو ، زارى و التماس نمايم‌. 🔹 و چه بیچارگی ای بالاتر از عجل الله تعالی فرجه الشریف.... https://eitaa.com/sahife2/5294 دعای 👈 نظرات، دل نوشته ها و حرفهای صمیمانه ی شما درخصوص عبارت فوق که از هم اکنون برای ما ارسال شود، در این قسمت بارگذاری میشود ◀️ انشاالله سعی کنید در این طرح به عشق امام سجاد علیه السلام و انس بیشتر با این کتاب نورانی ولو درحد یک خط!! مشارکت فرمایید 👌 ادمین 👇 @yas2463 👈 میتوانید این دعای زیبا را با 🎙 صدای مداحان مختلف گوش دهید 👈 و متن آن را « اینجا » بخوانید ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
👈 دعای 👤 با صدای زیبای مداح جوان بحرینی 👇 https://www.aparat.com/v/MGhF7/ 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
📚 «، و تکالیف منتظران» - در میان عموم مباحث مرتبط با فرهنگ ، موضوعی به جلالت و اهمیت «انتظار» و معنی و مفهوم آن نمی‌توان یافت. همان که متاسفانه مغفول مانده و از میدان نظر و عمل مسلمانان و عموم مستضعفان دورافتاده‌است. به حقیقت در این فرهنگ، انتظار به مثابه عملی آگاهانه است، همراه با آمادگی همه جانبه «فکری، فرهنگی و عملی» که منتظران مستضعف را درساختن صورت و سیرت حیات، مطابق طرح و نقشه الهی و آسمانی یاری می‌دهد. این مجموعه از احادیث و روایات مهدوی، در زمره جواهرات ارزشمند صندوقچه زبان و بیان حضرات معصومین(ع) درباره انتظار، منتظر و تکالیف منتظران است. 👌شما میتوانید آنرا قانونی از دریافت کنید https://taaghche.com/book/25571 علیه السلام ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
👆این رمان را بخوانید
👆 با تشکر از همه دوستانی که در این بحث ما مشارکت داشتند
بسم الله الرحمن الرحيم اللهم اجعلنى …، و اتضرع اليك عند المسكنه.
حضرت على بن الحسين عليهماالسلام در این عبارت دعای شریف «مكارم‏الاخلاق» عرض مى‏كند: و اتضرع اليك عند المسكنه، بار الها! چنان باشم كه در مواقع ذلت و تهيدستى به پيشگاه تو زارى كنم تا مشكلم را حل نمايى.
خداوندا چنان کن به وقت بیچارگی،فقط به درگاه تو التماس کنم... وچه بیچارگی ای بالاتر از غیبت امام زمان علیه السلام... چه حسن تقارنی!!!نیمه شعبان#صحیفه مکارم و مسکینی ما... مسکنت،بالاتر از فقر است،فقر که شدید باشد،مسکنت است،بیچارگی است. غیبت طولانی،مارا به بیچارگی مبتلا کرده،به التماس افتادیم...«یامن یلتمس منه المخرج الی روح الفرج»اسباب فرج بفرست وقضای خود را جاری کن که این امر،فقط به مشیت تو محقق می شود؛مگر پناهگاه بندگان نیستی؟! حال مارا ببین!؛سینه مان تنگ شده،جو سنگین ندیدن امام،مارا درهم شکسته....،نه این نفس، رام می شود و نه گشایشی... تنها قدرت توست که کار را سامان می دهد. پس ای خدای رحمن،بر ذلت ما رحم آور،اگرچه شایسته ظهور منجی نیستیم. ...
سدیر صیرفی گوید: با برخی از اصحاب بر امام صادق(ع) وارد شدیم، او را نشسته بر خاک دیدیم در حالی که عبایی خشن پوشیده و همچون مادر فرزند از دست داده می گریست، رنگ چهره اش تغییر کرده و اندوه از گونه مبارکش پیدا بود. اشک هایش لباسش را خیس کرده بود و ناله می کرد: «مولای من! غیبت تو خواب را از چشمانم ربوده و زمین را بر من تنگ نموده و آسایش دلم را از من گرفته است! مولای من! غیبت تو بلا و مصیبت مرا به فاجعه های ابدی پیوند داده و از دست دادن یاران، یکی از پس دیگری، اجتماع و شماره ما را از بین برده، هنوز سوزش اشکی که از چشمم می ریزد و ناله ای که از دلم برمی خیزد با یاد بلاها و سختی های دوران غیبت تو، پایان نیافته که درد و رنج شدیدتر و دردناک تری در برابر دیدگانم شکل می گیرد!» سدیر گوید: شگفت زده پرسیدیم: این ماتم و گریه برای چیست؟ امام صادق(ع) آهی عمیق و سوزناک کشید و فرمود: «ای وای! صبح امروز در کتاب جفر نظر کردم و درباره ولادت و غیبت طولانی و طول عمر قائم(عج) ما و بلای مومنین، در آن زمان و ایجاد شک و تردید در اثر طول غیبت و ارتداد اکثریت مردم از دین و خروج آنان از تعهد به اسلام تامل و دقتی داشتم. در اثر آن، رقّت مرا فرا گرفت و حزن و اندوه بر من چیره شد. وقتی حال امام صادق(ع) که حدود یکصد سال قبل از آغاز دوره غیبت می زیسته است، چنین باشد، باید دید حال سرگشتگان دوران غیبت و دورماندگان از چشمه زلال ولایت چگونه باید باشد. بی مورد نیست که این چنین بر دعا برای فرج در زمان غیبت تاکید شده است. امام زمان(عج) می فرماید: أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَج ، برای نزیدک شدن ظهور و فرج بسیار دعا کنید.»
بعضى از حوادث و رويدادهاست كه مى‏تواند در انسان اثر عميق بگذارد، موجب انفعال نفس شود، و آدمى را گرفتار احساس ذلت و حقارت نمايد. منشاء اين حالت روحى هر چه باشد لازم است افراد باايمان در اين قبيل مواقع متحمل و خويشتن‏دار باشند، حادثه‏ ى ذلت ‏بار خود را در ضمير خويش پنهان نگاه دارند، به كسى عرض حاجت نكنند، و حل مشكل خود را از دگران نخواهند كه اين عمل با بزرگوارى و عزت نفس سازگار نيست.
امام باقر (ع) فرموده: چهار چيز از گنجينه‏هاى بر و نيكى است، آنها را مخفى نگاه داريد: پنهان داشتن حاجت، پنهان داشتن صدقه، پنهان داشتن درد، و پنهان داشتن مصيبت.
و تهيدستى از جمله ‏ى عواملى است كه مى‏تواند موجب انفعال شديد نفسانى شود و آدمى را دچار احساس ذلت و حقارت نمايد. كسى كه فاقد حداقل معاش است و پول به قدر مصارف روزانه خود و زن و فرزندان خويش در اختيار ندارد، قطعا از نظر روحى و معنوى گرفتار مصيبت سنگينى است و با عوارضى جانكاه و طاقت‏فرسا مواجه است. اميرالمومنين (ع) به فرزندش حضرت مجتبى علیه السلام فرمود: كسى كه فاقد قوت روزانه است خطاياى بسيار دارد. فرزندم! فقير در نظر مردم حقير است، سخنش به درستى مسموع نيست و مقامش شناخته نمى‏شود، اگر فقير راستگو باشد دروغگويش مى‏خوانند، اگر زاهد و بى‏اعتناى به دنيا باشد جاهلش مى‏نامند. فرزندم! آن كس كه به فقر مبتلا مى‏شود دچار چهار خصلت موذى خواهد شد: 1. يقينش ضعيف مى‏گردد، 2. عقلش به نقصان مى‏گرايد، 3. دينش رقيق مى‏شود، 4. و در مواجهه با مردم حيايش تقليل مى‏يابد، و در پايان حديث، امام (ع) فرمود: پناه مى‏بريم به خدا از فقر و تهيدستى.
احساس ذلت و مسكنت كه در روان آدمى پديد مى‏آيد منشاء آن خواه فقر و بى‏چيزى باشد يا ديگر عوامل. به هر صورت احساس ذلت مايه‏ ى ناراحتى و عذاب شديد روحى است. افراد باايمان به پيروى از شرع مقدس، ذلت خود را پنهان مى‏دارند، به اين و آن نمى‏گويند، و اظهار حاجت نمى‏نمايند، چه آنكه مى‏دانند با اين عمل رنجشان بيشتر مى‏شود، دچار ذلت تازه‏اى مى‏گردند، و ناراحتى درونشان فزونتر خواهد شد. تنها ملجاء و مرجع مومنين راستين در اين مواقع سخت و دردناك ذات اقدس الهى است، اوست كه مسبب‏الاسباب است، مى‏تواند با اراده ‏ى تواناى خود موجبات گشايش هر مشكلى را فراهم آورد و افراد گرفتار را از برهاند. اين گروه پاكدل در آن لحظات سخت با خلوص و اطمينان خاطر دست دعا به سوى او برمى‏دارند و با چشمى اشكبار قضاى حاجت خود را از وى درخواست مى‏نمايند. این جمله‏ ى دعا ناظر به وضعى اينچنين است. حضرت زين‏العابدين (ع) در پيشگاه خداوند عرض مى‏كند: و اتضرع اليك عند المسكنه، بار الها! چنان باشم كه در مواقع هر ذلت و مسكنتى، خواه ناشى از فقر باشد يا منشاء آن عامل ديگر، فقط و فقط در پيشگاه تو زارى كنم و حل مشكلات خودم را از تو درخواست نمايم. البته كسى مى‏تواند به چنين موقعيتى رفيع و بلندپايه دست يابد كه مدارج كمال ايمان و توحيد را به شايستگى پيموده و از يقين كامل برخوردار باشد.
خدایا کمک کن من در نیازها فقط از تو بخواهم و در بیچارگی فقط در مقابل تو تضرّع کنم. اگر خدا را در نظر داشته باشیم پیش کسی برویم ایرادی ندارد، به خدا توکّل کنیم و او را وسیله قرار بدهیم. امّا اگر خدا را فراموش کنیم به کلّی سراغ آن‌ها برویم، بگوییم آقا قربان تو بروم، این درست نیست. می‌خواهد این را بگوید که خدا را به کلّی فراموش کنیم، فکر کنیم این شخص که در فلان اداره رئیس است «فَعَّال مَا یَشاء» است، نه، این‌طور نیست. یک وقت دیدی که هیچ کاری برای تو انجام نداد. خدایا به من توفیق بده احتیاج داشته باشم فقط پیش تو بیایم. خدمت شما گفتم پیش کسی می‌روید با توکّل بروید عیبی ندارد. «وَ أَتَضَرَّعُ إِلَیْکَ عِنْدَ الْمَسْکَنَهِ». این‌جا تأکید است، می‌گوید تمام این‌هایی که می‌گویی انجام ندهم، پیش کسی نروم، یعنی خدا را فراموش کنم… اگر فراموش نکنی عیبی ندارد.
تضرّع در قرآن: از نظر انسان شناسی قرآن، انسان موجودی است که بی تردید در مواقعی دچار ضرورت و تضرع خواهد شد و شخصیتش قرار را از دست داده و از جا کنده خواهد شد و به سوئی روی خواهد گرفت و تضرّع خواهد کرد، اگر بخواهد بسوی غیر خدا بدود اولاً حرّیتش از بین می رود و ثانیاً معلوم نیست که خواسته اش پذیرفته شود، اما ذلت تضرّع برایش می ماند. اما تضرّع وصوله به پیشگاه خداوند، اوّلاً هرگز بدون استجابت نیست، و ثانیاً اگر بصورت مطلوب شخص تضرّع کننده مستجاب نشود- و بر فرض اگر بهیچوجه مستجاب نشود- ذلت آور نیست، بل ذلّت در برابر خداوند بالاترین عزّت است و تنها همین احساس عزت ره آوردی بزرگ است. تضرّع به حضور خداوند آگاهی آور و هشیار کننده است: 1- «فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ». که نتیجه اش توجه به خدا و بیداری است. 2- «وَ ما أَرْسَلْنا في‏ قَرْيَةٍ مِنْ نَبِيٍّ إِلاَّ أَخَذْنا أَهْلَها بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ» لیکن برخی افراد (و حتی برخی از جامعه ها) با ضرّاء و بأساء نیز متضرّع نمی شوند، زیرا فطرت شان به حدی سرکوب شده که مانند سنگ بی تحرک گشته اند: «فَلَوْ لا إِذْ جاءَهُمْ بَأْسُنا تَضَرَّعُوا وَ لكِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ ما كانُوا يَعْمَلُونَ». 3- «ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدينَ». بنابراین نتیجۀ خودداری از تضرّع در پیش خدا، سنگدلی و وارونگی شخصیت درون است، و تضرع به غیر خدا تعدّی و تجاوز از روح فطرت است. 4- «وَ اذْكُرْ رَبَّكَ في‏ نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلينَ». این مسئله با بیان صرفاً نظری خیلی روشن نمی شود، باید تضرّع به پیشگاه خدا را عملاً تجربه کرد.
عرف و تضرّع: یک عرف عام داریم و یک عرف خاص؛ گاهی یاری جوئی از دیگران در عرف عام ذلت است اما در عرف خاص ذلّت نیست؛ مثلاً در میان بازاریان مواردی هست که در عرف خودشان ذلّت نیست، یا در میان پزشکان و یا در میان روحانیان و… و این سخن امام (علیه السلام) در هر موردی با موازین عرف معنی می شود خواه عرف عام باشد و خواه عرف خاص.