eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.5هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
‏ ‏4 ‏ 1 ❇️ حضرت حق، چون انسان را بيافريد، خورشيد نبوت و امامت و چراغ پر فروغ‏ عقل و خرد را فرا راه او قرار داد، تا به اسرار و رموز جهان و به عظمت شخصيت خود و به قوانين و مقرّراتى كه سلامت همه جانبه وى را در زندگى دنيا و سعادت و خوشبختى او را در قيامت تضمين مى‏كند، واقف و آگاه گردد. رسالت انبيا و امامت امامان عطيّه ‏اى عظيم و نعمتى بزرگ از جانب حضرت محبوب به انسان بود. حيات طيبه و زندگى پاك و ثواب آخرت و بهشت عنبر سرشت، معلول پيروى از انبيا و نتيجه اطاعت از سفيران پاك الهى است. نبوّت و امامت حصن حصين حضرت حق و ضامن حفظ انسان از خطر و عامل شكوفايى همه استعدادهاى بشر و ترسيم كننده صراط مستقيم حضرت ربّ براى انسان است. انبيا و امامان عليهم السلام راه زندگى صحيح را به انسان نماياندند و هر آنچه در مسير هدايت و رشد و كمال نياز داشت به او فهماندند و وى را به تمام منافع و خطرات مادى و معنوى آگاه كردند. انبيا و ائمه عليهم السلام كليه مسائل مربوط به عقايد حقه و حسنات اخلاقى و اعمال صالحه را در اختيار بشر قرار دادند و در اين زمينه از چيزى فروگذار نكرده و براى هدايت و دستگيرى انسان تا سر حدّ نثار جان در راه خدا كوشيدند. انبيا و امامان عليهم السلام با كتابهاى الهى خود و دستورها و قوانين جامعى كه داشتند، انسان را دعوت به آبادى دنيا و عمارت آخرت كردند. آن بزرگواران از آدميان خواستند در تمام امور حيات به حقوق مربوط به خود قانع باشند و در همه زمينه‏ها حق وحقوق ديگران را رعايت نمايند. آنان از مردم خواستند از هر گونه و ستمى به ديگران و حتى به حيوانات بپرهيزند و آنچه مربوط به ديگران است بگذارند در دست آنان بماند و از غارت و غصب و دزدى و رشوه و خيانت و جنايت و غل و غشّ و حيله و مكر و ثروت‏ اندوزى و تعطيل حق ديگران خوددارى نمايند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏7، ص: 95 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ ‏4 ‏ 2 ❇️ در حالى كه وجود مقدّس حضرت ربّ، حجت همه جانبه خود را نسبت به بندگان تمام كرده و زمينه‏اى براى تجاوز باقى نگذاشته، چنانچه ظلمى به كسى واقع شود، آتش غضب و خشمش نسبت به ظالم افروخته مى‏گردد و مظلوم را پناه داده، زمينه انتقام او را يا به دست خودش، يا به وسيله ديگران از ظالم فراهم مى‏نمايد و چنانچه بنا به عللى در دنيا، از ستم پيشه انتقام مظلوم را نگيرد، وى را در قيامت به عذابى دچار مى‏كند كه راه نجاتى براى او نباشد. اين معنا از ابتداى زندگى انسان در دنيا عملًا نسبت به ظالم و مظلوم مسلّم بوده وموضوعى است كه نسبت به وضع قيامتى آن، هيچ گونه شك و ترديدى وجود ندارد. حق مظلوم در اين دنيا و در جهان آخرت محال است از بين برود و انتقام از ظالم چيزى نيست كه فراموش گردد كه حضرت حق عالم به همه امور و سميع و بصير و خبير و عليم و نسبت به كليّه برنامه‏ها گواه و شهيد و آگاه وشاهد است. حضرت او به كسى كه به ناحق مورد ظلم واقع شده رحيم و مهربان و نسبت به ظالم وستمگر خصم و دشمن است. مظلوم با شخصيت و صابر كه قدمى از راه حق فراتر نمى‏نهد و در تمام امور برابر با خواسته‏هاى حق زندگى مى‏كند و منتظر مى‏ماند تا خداوند زمينه انتقام را برايش فراهم آورد، تا به دست خود و يارى مردم مؤمن حقّش را از ظالم بگيرد محبوب خدا مى‏باشد و ستمگر نابكار و متكبّر غدّار و فخر فروش از خود راضى، منفور و مبغوض خدا است. يارى حضرت حق به فرموده حضرت سجّاد عليه السلام به نزديك و كمك حضرت جبّار و صاحب انتقام از و ستمكار دور است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏7، ص: 95 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«1» يَا مَنْ لَا يَخْفَى عَلَيْهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِينَ «2» وَ يَا مَنْ لَا يَحْتَاجُ فِي قَصَصِهِمْ إِلَى شَهَادَاتِ الشَّاهِدِينَ «3» وَ يَا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِينَ «4» وَ يَا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِينَ «5» قَدْ عَلِمْتَ يَا إِلَهِي مَا نَالَنِي مِنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ مِمَّا حَظَرْتَ وَ انْتَهَكَهُ مِنِّي مِمَّا حَجَزْتَ عَلَيْهِ بَطَراً فِي نِعْمَتِكَ عِنْدَهُ وَ اغْتِرَاراً بِنَكِيرِكَ عَلَيْهِ‏ اى آن كه اخبار شاكيانِ از بر او پنهان نيست! و اى آن كه نسبت به ستمى كه بر ستم ديدگان رفته، نياز به شهادت شاهدان ندارد! و اى آن كه يارى و نصرتش به ستم ديدگان نزديك، و مددكاريش از ستمگران دور است! اى خداى من! محقّقاً مى‏دانى، از فلانى فرزند فلانى ستمى به من رسيده كه او را از آن ستم نهى كردى، و پرده حرمتم را دريده كه دريدنش را بر او منع فرمودى. اين ستم‏گرى و پرده‏ درى، از باب طغيان در نعمت توست كه در اختيار اوست، و براساس غفلت و بى‏اعتنايى به خشم و غضب توست كه گريبان او را خواهد گرفت. ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ ‏6 1 ❇️ ‏ و ستم يا به عبارت ديگر تجاوز به حق خود، يا به حق ديگران، يا به حقوق حضرت حق، عملى بسيار زشت و برنامه‏اى ناباب و كارى پليد و حركتى زيان آور است. وجود مقدس حضرت حق در كتب آسمانى، به خصوص قرآن مجيد، انسان را از هر عمل زشتى و سوء خلقى و نيت آلوده‏اى، به خصوص ظلم نهى فرموده و به ظالم در صورتى كه توبه نكند و دست از ستم برندارد، وعده عذاب دردناك داده است. آيات و روايات در اين زمينه خواهد آمد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏7، ص: 98 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ ‏6 2 ❇️ روشن است كه اوّلًا: نعمت‏هاى حضرت حقّ چه مادى و چه معنوى قابل شماره نيست و ثانياً: خداوند مهربان به هر كسى به اندازه لياقت و سعى و كوشش او نعمت عنايت فرموده و ثالثاً: راه مصرف نعمت را به وسيله كتب آسمانى و تعليمات انبيا و امامان عليهم السلام به انسان آموخته است. اگر نعمت زيبايى و نعمت جسم و نعمت حالات قلب و نعمت غرايز و شهوات و نعمت مال و ثروت و نعمت علم و فهم و نعمت قدرت و قوت و سطوت و مكنت در راه آبادى دنيا و سلامت زندگى و خوشبختى حقيقى خانواده و جامعه و طاعت و عبادت و رشد و كمال و خير و سعادت و حل مشكلات بندگان خدا خرج شود، عين عدالت و مورّث رضا و خشنودى حق و رسيدن انسان به اجر كريم و ثواب عظيم است. و اگر آن نعمت‏ها خرج خيانت و غلّ و خدعه و شهوات حرام و قمار و شراب و گناه و معصيت و حبس حقوق از ديگران و فروپاشى نظام خانه و اجتماع و تكاثر و ثروت و كبر و فخر فروشى و ... شود باعث نفرت حق و شعله ور شدن آتش غضب حضرت جبار و لعنت خدا و ملائكه و لعنت كنندگان و عذاب مقيم و آتش ابد در قيامت خواهد شد و ظلم و ستم جز اين معنايى ندارد، يعنى طغيان و سركشى در نعمت و يا به عبارت ديگر، نعمت را در غير جاى خودش مصرف كردن است. تبديل كردن نعمت به معصيت، ظلمى سنگين، عملى زشت و حركتى فوق العاده قبيح است. الَمْ تَرَ الَى الَّذينَ بَدَّلُوا نِعْمَةَ اللّهِ كُفْراً وَ احَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَالْبَوارِ* جهنّم يَصْلَوْنَها وَ بِئْسَ الْقَرارُ» «ابراهیم 28» آيا كسانى را كه [شكر] نعمت خدا را به كفران و ناسپاسى تبديل كردند و قوم خود را به سراى نابودى و هلاكت درآوردند، نديدى؟* [سراى نابودى و هلاكت، همان‏] دوزخى است كه در آن وارد مى‏شوند، و بد قرارگاهى است. اى كاش آنان كه نعمت‏هاى الهى را در گناه و كوبيدن بندگان حق و ظلم و ستم خرج مى‏كنند، از وضع ستمگران قبل از خود عبرت مى‏گرفتند و افتادن آنان را به بند انتقام و ماليده شدن دماغشان را به خاك مذلّت با چشم دل مشاهده مى‏نمودند، تا از ظلم دست برداشته و قدم به راه پاكى و درستى و صدق و صفا مى‏نهادند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏7، ص: 98 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«6» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خُذْ ظَالِمِي وَ عَدُوِّي عَنْ ظُلْمِي بِقُوَّتِكَ وَ افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّي بِقُدْرَتِكَ وَ اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِيمَا يَلِيهِ وَ عَجْزاً عَمَّا يُنَاوِيهِ خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و ستم‏كننده بر من و دشمنم را با نيرويت از ستم بر من بازدار، و با قدرتت تندى و تيزى ستمش را بر من بشكن، و برايش در آنچه كه دوست دارد، مشغوليّت و سرگرمى قرار ده، تا از ستم ورزى غافل گردد، و بر وجودش در برابر مظلومى كه به دشمنى برمى‏خيزد، داغ عجز و ناتوانى زن. 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ ❇️ ادب بندگى و بنده نوازى در اين است كه بنده پيوسته خداوند كريم را از هر گونه عيب و نقصى دور بداند و در هر كمال، تنها او را عنصر موثّر و فيّاض بشناسد پس كمالات و ارزش‏ها را به سوى حق بداند و تقصيرها و خطاكارى را به خود نسبت دهد. امام سجّاد عليه السلام از ديدگاه برتر از بشر عادى؛ ظلم ديگران را ناديده گرفته است ولى به حال آن ستمگر خفته دل نگران است و از خداوند خواسته كه او را از ستمگرى باز دارد؛ زيرا قدرت بخشيدن به ستمكار سبب ستم پيشگى در بين انسان‏ها مى‏شود و هر انسانى با به دست آوردن اسلحه قدرت و توانايى نظامى به خود اجازه تجاوز و ستمگرى مى‏دهد و جنايات بشرى كه در طول تاريخ اتفاق افتاده است در اثر اين احساس قدرت پوشالى است. معناى رويارويى با ستمكار، ستم كردن در حق او نيست؛ زيرا در اين صورت ستم ديگرى پديد مى‏آيد. انسان عدالت پيشه كسى است كه با دشمن خود جانب انصاف و عدالت را نگه دارد، چنانكه رفتار و منش اميرمؤمنان على عليه السلام در برابر دشمنانى مانند معاويه بر همين اصل بوده است؛ همچنين قاتل خود ابن ملجم را نيز از چشمه عدالت بى‏بهره نفرمود و به فرزند بزرگوارش امام حسن مجتبى عليه السلام‏ سفارش فرمود: فرزندم چنانچه من زنده ماندم، خود بهتر مى‏دانم با ابن ملجم چه كنم، ولى اگر زنده نماندم و شما خواستيد او را مجازات كنيد حق نداريد او را قطعه قطعه كنيد، او يك ضربه شمشير بر من وارد ساخته است شما نيز يك ضربه بر او وارد سازيد و در صورتى كه با آن ضربه هلاك نشد، حق زدن ضربه ديگر را به او نداريد. و تا هنگامى كه او را قصاص نكرده‏ايد از همان خواركى كه به من مى‏دهيد به او نيز بخورانيد. مؤمن وارسته كه از خويش فانى گشته و چيزى را از خود نمى‏داند و دست و زبان و قدرت و غضب و انتقام همگى را از خدا و براى خدا مى‏داند، هرگز به خود اجازه نمى‏دهد از ابزار قدرت به غير از راه حق و حقيقت و برپايى عدالت و پاكى و تقوا در جامعه بهره ببرد. بر اين پايه معصومان عليهم السلام آن جا كه پاى شخص و مسائل خصوصى در ميان بوده و درباره ستم و ستمكار به صبر و بردبارى و گذشت دعوت مى‏نموده‏اند ولى هر جا كه پاى حقوق ديگران به ميان مى‏آمد مانند اين كه جان و مال و ناموس مسلمانان به خطر مى‏افتاد يا خانه و كاشانه و جامعه و مرزهاى كشور مورد تجاوز قرار مى‏گرفت، هرگز در برابر اين گونه موارد سكوت نمى‏كرده‏اند، بلكه در برابر آنان تا سر حد جان هم ايستادگى مى‏كرده و پيروانشان را نيز به مبارزه با ستم و ريشه كن كردن آن تشويق مى‏نمودند. بنابراين خداوند هم از اصل ستمكارى و ستم‏پذيرى بيزارى جسته است و مى‏فرمايد: وَ لَاتَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَ مَا لَكُم مّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَآءَ ثُمَّ لَاتُنصَرُونَ» «هود113» و به كسانى كه [به آيات خدا، پيامبر و مردم مؤمن‏] ستم كرده‏اند، تمايل و اطمينان نداشته باشيد و تكيه مكنيد كه آتش [دوزخ‏] به شما خواهد رسيد ودر آن حال شما را جز خدا هيچ سرپرستى نيست، سپس يارى نمى‏شويد. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله و معصومان ديگر بر پرهيز از ستم به خودى‏ها، سفارش بسيار كرده‏اند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏7 ، ص: 102 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«7» اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لَا تُسَوِّغْ لَهُ ظُلْمِي وَ أَحْسِنْ عَلَيْهِ عَوْنِي وَ اعْصِمْنِي مِنْ مِثْلِ أَفْعَالِهِ وَ لَا تَجْعَلْنِي فِي مِثْلِ حَالِهِ خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست. و ستم كار را رخصت ستم بر من مده، و ياريت را نسبت به من، در برابر او نيكو قرار ده، و مرا از دست زدن به كارهايى مانند كار او حفظ كن، و در حالتى مانند حال او قرار مده. ‏ !!! 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
«10» اللَّهُمَّ فَكَمَا كَرَّهْتَ إِلَيَّ أَنْ أُظْلَمَ فَقِنِي مِنْ أَنْ أَظْلِمَ «11» اللَّهُمَّ لَا أَشْكُو إِلَى أَحَدٍ سِوَاكَ وَ لَا أَسْتَعِينُ بِحَاكِمٍ غَيْرِكَ حَاشَاكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ صِلْ دُعَآئِي بِالْإِجَابَةِ وَ اقْرِنْ شِكَايَتِي بِالتَّغْيِيرِ «12» اللَّهُمَّ لَا تَفْتِنِّي بِالْقُنُوطِ مِنْ إِنْصَافِكَ وَ لَا تَفْتِنْهُ بِالْأَمْنِ مِنْ إِنْكَارِكَ فَيُصِرَّ عَلَى ظُلْمِي وَ يُحَاضِرَنِي بِحَقِّي وَ عَرِّفْهُ عَمَّا قَلِيلٍ مَا أَوْعَدْتَ الظَّالِمِينَ وَ عَرِّفْنِي مَا وَعَدْتَ مِنْ إِجَابَةِ الْمُضْطَرِّينَ «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ وَفِّقْنِي لِقَبُولِ مَا قَضَيْتَ لِي وَ عَلَيَّ وَ رَضِّنِي بِمَا أَخَذْتَ لِي وَ مِنِّي وَ اهْدِنِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هُوَ أَسْلَمُ‏ خدايا! همان طور كه ستم كردن ديگران را بر من در نظرم ناخوشايند جلوه دادى، مرا از اين كه بر ديگران ستم ورزم حفظ فرما. خدايا! به كسى غير تو شكايت نمى‏كنم، و از هيچ حاكمى غير تو يارى نمى‏خواهم؛ حاشا كه چنين كنم. پس بر محمّد و آلش درود فرست و دعايم را به اجابت برسان، و شكايتم را به تغيير وضع فعلى‏ام مقرون ساز. خدايا! مرا به نااميدى از عدل و انصاف آزمايش نكن، و دشمن را به ايمنى از كيفرت امتحان مفرما تا بر ستمش نسبت به من پافشارى كند، و بر حقّم چيره شود، و به زودى او را به عذابى كه ستمكاران را به آن تهديد كردى آشنا كن، و مرا با اجابتى كه نسبت به دعاى بيچارگان وعده دادى آگاه فرما. خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و مرا به پذيرفتن هر سود و زيانى كه برايم مقدور كرده‏اى موفق دار، و مرا به آنچه از ديگرى براى من، و از من براى ديگرى مى‏ستايى، خشنود ساز، و به راست‏ترين راه هدايتم كن، و به سالم‏ترين برنامه به كارم گمار. 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
1 ❇️ هر آدمى در هر شرايطى خواه طبيعى يا اتفاقى، بايد توانايى‏ها و كمبودها و بهره‏هاى خود را شناسايى كند و از حق تعالى براى طرف كردن كاستى‏ها و ضررها كمك بخواهد. انسان بايد در ابتداى ورود به عرصه‏هاى مختلف اجتماعى و فرهنگى و معنوى خود را محاسبه كند و حالات و روحيات و متعلق عادات و اضطرار خود را در همه موقعيت‏ها بسنجد و در حل مشكلات خود بكوشد. وقتى كه خداوند در قرآن مجيد به حال بحرانى انسان سوگند ياد مى‏فرمايد: وَ الْعَصْرِ* إِنَّ الْإِنسنَ لَفِى خُسْرٍ» «عصر1» سوگند به عصر [ظهور پيامبر اسلام‏]* [كه‏] بى‏ترديد انسان در زيان‏كارى بزرگى است. اين سوگند به خاطر ارزش قسمتى و بخشى از روز است؛ زيرا زمان، دگرگونى نظام زندگى انسان‏ها را در پى دارد و كارهاى روزانه پايان مى‏گيرد، انسان‏ها به خانه‏هايشان مى‏روند، پرندگان و حيوانات به لانه‏هاى خود بازمى‏گردند، خورشيد سر در افق مشرق مى‏برد و آسمان رو به تاريكى مى‏رود. اين دگرگونى انسان را به قدرت بزرگ الهى متوجه مى‏سازد و نشانه‏هاى يقينى اراده جهان و عالم هستى را بازگو مى‏كند. سپس با توجّه و شدّت مى‏فرمايد: به طور يقين همه انسان‏ها در زيانند يعنى سرمايه‏هاى وجودى خود را چه بخواهند يا نخواهند از دست مى‏دهند و سال‏ها و ماه‏ها و لحظه‏ها به سرعت مى‏گذرد، نيروهاى معنوى و مادى به تحليل مى‏رود. همانند كسى كه سرمايه عظيمى در اختيار دارد بى‏آنكه بخواهد، هر روز بخشى از آن سرمايه‏ها را از او بگيرند. اين طبيعت زندگى دنياست. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏7 ، ص: 108 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 ❇️ خسران به معناى كم شدن سرمايه است كه گاهى به نفس انسان نسبت داده مى‏شود و آن بيشتر در خسارت‏هاى معنوى و اخلاقى است و گاهى به عمل انسان مربوط است كه در معامله و تجارت‏ها اتفاق مى‏افتد. قرآن مجيد خسران را در سرمايه‏هاى درونى مانند سلامتى، عقل، ايمان، ثواب، تقوا و ... به حساب مى‏آورد و به پيامبرش مى‏فرمايد: قُلْ إِنَّ الْخسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيمَةِ أَلَا ذَ لِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ» «زمر 15» بگو: بى‏ترديد زيانكاران [واقعى‏] كسانى هستند كه روز قيامت سرمايه وجودشان و كسانشان را به تباهى داده باشند؛ آگاه باشيد! كه آن همان زيان آشكار است. وجود انسان و خانواده‏اش از سرمايه ابدى است ولى گروهى آنها را در قيامت از دست مى‏دهند و هر چه براى آن تلاش كرده‏اند به باد فنا مى‏دهند. مانند كسى كه كارش يخ فروشى است و در زير آفتاب سرمايه‏اش به هدر مى‏رود. در تفسير فخر رازى در ذيل آيه " إِنَّ الإِنسان لَفى خُسر" آمده است: معناى اين سوره را از مرد يخ فروشى دريافتم كه فرياد مى‏زد و مى‏گفت: به كسى كه سرمايه‏اش ذوب مى‏شود رحم كنيد، به كسى كه سرمايه‏اش ذوب مى‏شود مهربانى كنيد. به نفس خود گفتم: اين معناى آن آیه شریفه است كه عصر و زمان بر او مى‏گذرد و عمرش پايان مى‏گيرد و ثوابى كسب نمى‏كند در اين حال زيانكار است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏7 ، ص: 108 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 3 ❇️ اين خاصيت دنياست كه مانند بازارى پر از زرق و برق و هيجان است. برخى مى‏برند و برخى مى‏بازند؛ همانگونه که امام هادى عليه السلام مى‏فرمايد: الدُّنْيا سُوقٌ رَبِحَ فِيها قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُونَ. دنيا بازارى است كه گروهى در آن سود برند و گروهى در آن زيان بينند. يعنى همه در گرداب محروميت و زيان گرفتارند مگر كسانى كه در چهار اصل توفيق به دست آورند: 1- ايمان به مقدسات حقيقى‏ 2- اعمال شايسته و خالصانه‏ 3- دعوت به حق و واقعيت‏ 4- دعوت به استقامت و صبر اين اصول چهارگانه جامع‏ترين برنامه حيات و سعادت انسان است كه همان كسب پاداش و بهره اخروى است. رسول اللّه صلى الله عليه و آله وضعيت تجارت دنيايى و آخرتى را چنين توصيف مى‏فرمايد: تاجِرُ الدُّنْيا مُخاطِرٌ بِنَفْسِهِ وَ مالِهِ وَ تاجِرُ الآخِرَةَ غانِمٌ رابِحٌ وَ أَوَّلُ رِبْحِهِ‏ نَفْسُهُ ثُمَّ جَنَّةُ الْمَأْوَى‏. معامله‏گر دنيا خودش و مالش را به خطر مى‏افكند و معامله‏گر آخرتى ذخيره و سود مى‏برد. نخستين سود او نفس او و سپس بهشت اعلى است. حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: وَ لاتِجارَةَ كَالْعَمَلِ الصَّالِحِ وَ لارِبْحَ كَالثَّوابِ. هيچ داد و ستدى چون عمل شايسته نيست و هيچ سودى همچون ثواب و پاداش نيست. امام على عليه السلام از سود سرشار و بى‏حساب خبر مى‏دهد و مى‏فرمايد: مَنِ اتَّخَذَ طاعَةَ اللَّهِ بِضاعَةً أَتَتْهُ الأَرْباحَ مِنْ غَيْرِ تِجارَةٍ. هر كه فرمانبرى از خدا را كالاى خويش سازد، بى‏آنكه معامله‏اى انجام دهد، سودها به طرف او سرازير مى‏شود. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏7 ، ص: 108 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«14» اللَّهُمَّ وَ إِنْ كَانَتِ الْخِيَرَةُ لِي عِنْدَكَ فِي تَأْخِيرِ الْأَخْذِ لِي وَ تَرْكِ الانْتِقَامِ مِمَّنْ ظَلَمَنِي إِلَى يَوْمِ الْفَصْلِ وَ مَجْمَعِ الْخَصْمِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَيِّدْنِي مِنْكَ بِنِيَّةٍ صَادِقَةٍ وَ صَبْرٍ دَآئِمٍ «15» وَ أَعِذْنِي مِنْ سُوءِ الرَّغْبَةِ وَ هَلَعِ أَهْلِ الْحِرْصِ وَ صَوِّرْ فِي قَلْبِي مِثَالَ مَا ادَّخَرْتَ لِي مِنْ ثَوَابِكَ وَ أَعْدَدْتَ لِخَصْمِي مِنْ جَزَآئِكَ وَ عِقَابِكَ وَ اجْعَلْ ذَلِكَ سَبَباً لِقَنَاعَتِي بِمَا قَضَيْتَ وَ ثِقَتِي بِمَا تَخَيَّرْتَ «16» آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ. خدايا! اگر خير من نزد تو در اين است كه در گرفتن حقّم تأخير افتد و انتقام از كسى كه به من ستم روا داشته، تا روز جدا شدن حق از باطل و جايگاه گرد آمدن مدعيان متروك گذاشته شود، همان را در حق من عملى فرما. پس بر محمّد و آلش درود فرست، و مرا از جانب خود، به نيّت صادقانه، و پايدارى هميشگى يارى فرما، و از ميل و رغبت بد و بى‏قرارى اهل حرص پناه ده و نقشى از ثوابى كه براى من ذخيره كرده‏اى، و كيفر و عقابى كه براى دشمنم مهيا ساخته‏اى، در دلم به تصوير آر، و آن را وسيله‏اى براى خرسندى و رضايت من نسبت به آنچه كه برايم مقدور كرده‏اى، و اطمينان به آنچه كه برايم انتخاب فرموده‏اى قرار ده. اى پروردگار جهانيان! دعايم را مستجاب كن؛ همانا تو دارى احسان بزرگى و بر هر كارى توانايى. 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
مقدمه 1 ❇️ اهل لغت را به ، خوردن حق مردم، كار ضد ، چيزى را در غير محل خود قرار دادن معنا كرده‏اند. در معارف اسلامى انواع ظلم‏ ها را تحت سه عنوان آورده‏اند: حضرت باقر عليه السلام فرمود: الظُّلْمُ ثَلاثَةٌ: ظُلْمٌ يَغْفِرُهُ اللّهُ، وَ ظُلْمٌ لايَغْفِرُهُ اللّهُ، وَ ظُلْمٌ لايَدَعُهُ. فَامَّا الظُلْمُ الَّذى لايَغْفِرُهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ فَالشِّرْكُ بِاللّهِ، وَ امَّا الظُّلْمُ الَّذى يَغْفِرُهُ اللّهُ عَزَّوَ جَلَّ فَظُلْمُ الرَّجُلِ نَفْسَهُ فيما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللّهِ عَزَّوَجلَّ، وَ امَّا الظُّلْمُ الَّذى لايَدَعُهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ فَالْمُدايَنَهُ بَيْنَ الْعِبادِ. ظلم سه نوع است: 1. ظلمى كه خداوند مى‏بخشد 2. و ظلمى كه نمى‏بخشد 3. و ستمى كه مكافاتش را در دنيا و آخرت وانمى گذارد. 1. اما ستمى كه نمى‏بخشد شرك است، 2. اما ظلمى كه مى‏بخشد گناهى است كه مؤمن بين خود و خدا دارد 3. و اما ستمى كه وا نمى‏گذارد كليه حقوقى است كه مردم به يكديگر دارند و در موارد آن حقوق ظلم شده است. 4. 👈ادامه دارد ... 5. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 114 6. 7. ◀️کانال انس با 8. 🆔 @sahife2
مقدمه 2 ❇️ مشرك است؛ زيرا غير خدا را كه مخلوقى ضعيف و ذليل و فقر محض است، شريك خدا قرار داده و عبادت را در غير محلّش برده و به جاى طاعت از حق، معصيت گذاشته. البته مشرك اگر به خود آيد و دست از شرك بردارد و به توبه وانابه متوسّل شود مورد آمرزش قرار مى‏گيرد. و مؤمن معصيت كار هم ظالم است؛ زيرا از خواسته مولا ومحبوبش روى گردانده و دچار هوا و هوس شده و قدرت و قوت خويش را به جاى اين كه خرج عمل صالح كند مصرف گناه نموده است. اما متجاوز به حقوق مردم ظالم است؛ زيرا آنچه حق مردم بوده، به زور و عنف و به جبر و قدرت از مردم سلب كرده و يا حقى كه از پدر و مادر و زن و فرزندان و ساير مردم بر عهده داشته، رعايت ننموده است. كليه آيات قرآن و روايات در رابطه با ظلم خارج از اين سه عنوان نيست كه قرآن در سى و شش مرحله آن را بيان كرده است ... (در ادامه خواهد آمد انشاالله ) 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 114 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
1 ‏ 1 ❇️ پايمال كردن چه در زمانى كه در قيد زوجيّت است و چه وقتى كه زمينه طلاق شرعى پيش آيد است. الطَّلاقُ مَرَّتانِ فَامْساكٌ بِمَعْرُوفٍ اوْ تَسْريحٌ بِاحْسانٍ وَلا يَحِلُّ انْ تَأْخُذُوا مِمّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئاً الّا انْ يَخافا الّا يُقيما حُدُودَ اللّهِ فَانْ خِفْتُمْ الايُقيما حُدُودَ اللّهِ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما فيمَا افْتَدَتْ بِهِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلا تَعْتَدُوها وَ مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللّهِ فَاولئِكَ هُمُ الظّالِمُونَ» «بقره 229» [رجعى كه براى شوهر در آن حقّ رجوع وبازگشت به همسر است‏] دوبار است. [شوهر در هر مرتبه از رجوع‏] بايد [همسرش را] به طور شايسته ومتعارف نگه دارد، يا [با ترك رجوع، او را] به نيكى و خوشى رها كند. و براى شما حلال نيست از آنچه [به عنوان مهريه‏] به آنان پرداخته‏ايد چيزى را بازستانيد، مگر آن كه هر دو بترسند كه حدود و مقرّرات خدا را [در روش همسردارى‏] برپا ندارند. پس شما [حاكمان شرع‏] اگر بترسيد كه آن دو نفر حدود خدا را برپا ندارند در آنچه براى رهايى خود [عوض طلاق‏] فديه بپردازد، گناهى بر آنان نيست. اينها حدود خداست؛ پس از آنها تجاوز نكنيد و كسانى كه از حدود خدا تجاوز كنند، آنان بى‏ترديد ستمكارند. وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَلَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَاراً لِتَعْتَدُوا وَمَن يَفْعَلْ ذلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَلَا تَتَّخِذُوا آيَاتِ اللّهِ هُزُواً وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَمَا أَنْزَلَ عَلَيْكُم مِنَ الْكِتَابِ وَالْحِكْمَةِ يَعِظُكُم بِهِ وَاتَّقُوا اللّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ» «بقره 231» و هنگامى كه زنان را طلاق داديد و به پايان عدّه خود نزديك شدند، آنان را [با رجوع كردن‏] به طور شايسته و متعارف، نگه داريد يا [با ترك رجوع‏] به نيكى و خوشى رها كنيد. و آنان را براى آزار رساندن و زيان زدن نگه نداريد تا بر آنان تعدّى و ستم كنيد. و هر كه چنين كند قطعاً به خود ستم كرده است. و آيات خدا را به مسخره نگيريد و نعمت خدا را بر خود و آنچه از كتاب و حكمت بر شما نازل كرده كه شما را به آن پند مى‏دهد، به ياد آريد. و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خدا به همه چيز داناست. «اين كه فرموده به همسر ظلم به نفس است، شايد به خاطر اين است كه؛ اولًا: رجوعى كه بر اساس حق كشى باشد، ديگر هيچ گونه آرامشى در آن نمى‏توان يافت. ثانياً: از نظر قرآن زن و مرد در نظام خلقت جزء يك پيكرند بنابراين پايمال كردن حقوق زن، تعدّى و ظلم به خود خواهد بود. ثالثاً: كسى كه به ديگرى ستم مى‏كند در واقع به استقبال كيفر الهى مى‏رود و در حقيقت به خويشتن ظلم كرده است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 114 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
1 ‏ 2 ❇️ معمولًا بعضى از مردم هزاران خلافكارى مرتكب مى‏شود، ولى براى رهائى از فشار وجدان و فرار از عذاب الهى، به حيله‏ها و كلاه‏هاى شرعى متوسّل شده و ظواهر احكام و آيات را در دستاويز خود قرار مى‏دهند. قرآن اين روش را يك نوع استهزاى آيات و مقررات الهى مى‏داند و متأسفانه اين انحراف در موارد زيادى از احكام به چشم مى‏خورد كه يكى از آنها همين طلاق است؛ زيرا حق رجوع براى مرد همان طور كه گذشت به خاطر اين است كه هر چه بيشتر پايدار بماند، ولى بعضى درست بر خلاف اين منظور گام بر مى‏دارند يعنى با استفاده از حق رجوع درصدد انتقام جوئى و آزار زن بر مى‏آيند و در زير نقاب عمل به قانون چهره واقعى ستمگرانه خود را مى‏پوشانند. اين همان استهزاى به قرآن و قانون است، آيه مورد بحث مى‏گويد: آيات خدا را بازيچه قرار ندهيد و به ياد نعمت بزرگ آيين خدا و كتاب آسمانى كه براى سعادت شما آمده است، باشيد. دين و مجموعه مقرّرات آن از نظام ثابت همين جهان سرچشمه گرفته و با اتّكاى به مصالح واقعى انسان وضع گرديده است، بنابراين نبايد با چشم پوشى از مصالح و چسبيدن به ظاهر، قسمتى از احكام، قالب‏هاى بى روحى بسازيد كه هم منافع شما را به خطر بيندازد و هم دهن كجى به آيات خدا محسوب شود. در آخر آيه براى دفاع از و جلوگيرى از سوء استفاده از احكام الهى، اين حقيقت را به خاطر مى‏آورد كه از خدا بپرهيزيد و بدانيد او از تمام كارهاى شما و همه اسرار اين جهان آگاه است.» مضامين دو آيه مورد بحث با شدّتى بيشتر در اولين آيه سوره مباركه طلاق آمده است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 114 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
5 ‏ ❇️ رخ تابيدن از ياد خدا و برنامه‏ هاى حق سبب گرفتار شدن در دامن شيطان است و عذاب آخرت، است: وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرينٌ* وَ انَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبيلِ وَ يَحْسَبُونَ انَّهُمْ مُهْتَدُونَ* حَتّى‏ اذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْنى وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرينُ* وَلَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ اذْ ظَلَمْتُمْ انَّكُمْ فِى الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ» «زخرف 36» و هر كس خود را از ياد [خداى‏] رحمان به كوردلى و حجاب باطن بزند، شيطانى بر او مى‏گماريم كه آن شيطان ملازم و دمسازش باشد.* و بى‏ترديد شيطان‏ها چنين كسانى را از راه خدا باز مى‏دارند، در حالى كه [با اين گمراهى سخت‏] گمان مى‏كنند راه يافتگان واقعى آنانند؛* تا زمانى كه [در قيامت‏] نزد ما آيند [به شيطانش‏] گويد: اى كاش ميان من و تو فاصله و دورى مشرق و مغرب بود، پس بد همنشينى بودى!* و [به آنان گويند: امروز اين گفتگو و آرزوى دورى از شيطان‏] هرگز به شما سودى نمى‏دهد؛ زيرا [در دنيا] ستم ورزيديد [و] اكنون همه با هم در عذاب مشترك خواهيد بود. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 120 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
6 ‏ ❇️ تبديل حكم حضرت حق به غير ، است : فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ» «بقره 59» ولى ستمكاران، سخنى را كه [بيرون دروازه شهر] به آنان گفته شده بود [پس از ورود به شهر] به سخنى ديگر تبديل كردند [به جاى درخواست ريزش گناهان، درخواست امور مادى كردند]. ما هم بر ستمكاران به سبب آن كه همواره نافرمانى مى‏كردند، عذابى از آسمان فرود آورديم. فَبَدَّلَ الَّذينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذى قيلَ لَهُمْ فَارْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَظْلِمُونَ» «اعراف 162» پس ستمكاران از آنان، سخنى را كه [بيرون دروازه شهر] به آنان گفته شده بود [پس از ورود به شهر] به سخنى ديگر تبديل كردند، [به جاى درخواست ريزش گناهان درخواست امور مادى نمودند] نهايتاً به كيفر ستمى كه همواره مرتكب مى‏شدند، عذابى از آسمان بر آنان فرستاديم. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 121 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
10 ‏ ❇️ تداوم و و عصيان و معصيت تا وقت مرگ باعث بسته شدن در است. وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ حَتَّى‏ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّى تُبْتُ الآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ اعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَاباً أَلِيماً» «نساء 18» و براى كسانى كه پيوسته كارهاى زشت مرتكب مى‏شوند، تا زمانى كه مرگ يكى از آنان فرا رسد [و در آن لحظه كه تمام فرصت‏ها از دست رفته‏] گويد: اكنون توبه كردم. و نيز براى آنان كه در حال كفر از دنيا مى‏روند، توبه نيست. اينانند كه عذابى دردناك براى آنان آماده كرده‏ايم. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقاً* إِلَّا طَرِيقَ جهنّم خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً وَكَانَ ذلِكَ عَلَى‏ اللّهِ يَسِيراً» «نساء 168» بى‏ترديد كسانى كه كافر شدند و [به آيات الهى، به خود و به ديگران‏] ستم ورزيدند، خدا بر آن نيست كه آنان را بيامرزد و به راهى [مستقيم و استوار] هدايت كند.* مگر به راه دوزخ كه در آن جاودانه‏اند؛ و اين كار بر خدا آسان است. فَقُطِعَ دابِرُ الْقَوْمِ الَّذينَ ظَلَمُوا وَ الْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ» «انعام 45» در نتيجه ريشه كسانى كه [به آيات ما و به مردم‏] ستم ورزيدند، بريده شد؛ و همه ستايش‏ها ويژه خدا مالك و مربى جهانيان است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 129 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
11 ‏ ❇️ دعا درباره ستمكاران مستجاب نيست : وَنَادَى‏ نُوحٌ رَبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ* قَالَ يَانُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ فَلَا تَسْئَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ» «هود 45» و نوح [پيش از توفان‏] پروردگارش را ندا داد و گفت: پروردگارا! به راستى كه پسرم از خاندان من است و يقيناً وعده‏ات [به نجات خاندانم‏] حق است و تو بهترين داورانى.* خدا فرمود: اى نوح! به يقين او از خاندان تو نيست، او [داراى‏] كردارى ناشايسته است، پس چيزى را كه به آن علم ندارى از من مخواه، همانا من تو را اندرز مى‏دهم كه مبادا از ناآگاهان باشى. اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَاتَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَاللّهُ لَايَهْدِى الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ» «توبه 80» براى آنان [كه عيب جويان مسخره كننده‏اند] چه آمرزش بخواهى چه نخواهى [يكسان است‏] اگر براى آنان هفتاد بار هم آمرزش بخواهى، خدا هرگز آنان را نخواهد آمرزيد؛ زيرا آنان به خدا و پيامبرش كفر ورزيدند و خدا گروه فاسقان را هدايت نمى‏كند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 129 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
13 ❇️ نعمت حق را در شهوات و لذّات حرام بردن، ظلم و عاملش از نظر قرآن مجيد مترف است: فَلَوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُولُوا بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الْأَرْضِ إِلَّا قَلِيلًا مِمَّنْ أَنْجَيْنَا مِنْهُمْ وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَا أُتْرِفُوا فِيهِ وَكَانُوا مُجْرِمِينَ» «هود 116» پس چرا در ميان امت‏هايى كه پيش از شما بودند، مصلحانى دلسوز نبودند كه [مردم را] از فساد در زمين بازدارند؟ مگر اندكى كه [به سبب بازداشتن مردم از فساد] نجاتشان داديم. و آنان كه ستم كردند، دنباله‏رو [و دل بسته‏] چيزى از نعمت و ثروت شدند [كه در آن به سركشى و طغيان افتادند] و آنان گنهكار بودند. وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْماً آخَرِينَ* فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِنْهَا يَرْكُضُونَ* لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَى‏ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ* قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ* فَمَا زَالَتْ تِلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّى‏ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيداً خَامِدِينَ» «انبیا 11» و چه بسيار از شهرهايى كه [اهلش‏] ستمكار بودند، درهم شكستيم، و پس از آنان قومى ديگرپديد آورديم.* پس هنگامى كه عذاب ما را احساس كردند، ناگهان از آن مى‏گريختند.* [از روى استهزا و تحقير به آنان گفتند:] فرار نكنيد، و به سوى زندگى مرفّهى كه در آن نازپرورده [و مغرور] بوديد و خانه‏هايتان بازگرديد تا [بار ديگر به وسيله تهيدستان و مستمندان‏] از شما درخواست كمك شود [و شما آنان را با كبر و نخوت برانيد.]* [با ديدن عذاب فرياد برداشتند و] گفتند: اى واى بر ما كه ما قطعاً ستمكار بوديم!* پس همواره سخنشان همين بود تا آن كه آنان را ريشه‏كن و خاموش ساختيم. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 134 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
14 ‏ ❇️ ستمگران و ها در روز از حضرت حق نجات از جهنّم مى‏خواهند ولى به آنان پاسخ داده نمى‏ شود: وَأَنذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُوا رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَى‏ أَجَلٍ قَرِيبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَ لَمْ تَكُونُوا أَقْسَمْتُم مِن قَبْلُ مَا لَكُم مِن زَوَالٍ» «ابراهیم 44» و مردم را از روزى كه عذاب به سويشان مى‏آيد، هشدار ده. پس كسانى كه و ورزيده‏اند، مى‏گويند: پروردگارا! ما را تا [سرآمدى نزديك و] مدتى كوتاه مهلت ده تا دعوتت را اجابت كنيم، و از پيامبرانت پيروى نماييم. [ولى به آنان گويند:] شما نبوديد كه پيش از اين سوگند ياد مى‏كرديد كه هرگز براى شما زوال و فنايى نيست؟! قَالُواْ رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَ كُنَّا قَوْمًا ضَالّينَ* رَبَّنَآ أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظلِمُونَ* قَالَ اخْسُواْ فِيهَا وَ لَاتُكَلّمُونِ» «مومنون 106» مى‏گويند: پروردگارا! تيره‏بختى و شقاوت ما بر ما چيره شد، و ما گروهى گمراه بوديم.* پروردگارا! ما را از دوزخ بيرون آر، پس اگر [به بدى‏ها و گمراهى‏ها] بازگشتيم، بى‏ترديد ستمكار خواهيم بود.* [خدا] مى‏گويد: [اى سگان!] در دوزخ گم شويد و با من سخن مگوييد! 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 135 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
17 ‏ ❇️ عذر ظالم در قيامت به هيچ عنوان پذيرفته نيست: با بعثت صد و بيست و چهار هزار پيغمبر و امامت دوازه امام و عقل و فطرت و وجدان و حكمت حكيمان و نصيحت ناصحان و عرفان عارفان كه همه و همه در راه هدايت انسان قرار داده شده براى بشر در قيامت عذر قابل پذيرش وجود نخواهد داشت. فَيَوْمَئِذٍ لايَنْفَعُ الَّذينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ» «روم 57» پس در آن روز كسانى كه [به آيات ما و پيامبران‏] ستم كرده‏اند، عذرخواهى‏شان به آنان سود نمى‏دهد، و نه از آنان مى‏خواهند كه [براى به دست آوردن خشنودى خدا] عذرخواهى كنند. يَوْمَ لايَنْفَعُ الظّالِمينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدّارِ» «غافر 52» همان روزى كه عذرخواهى ستمكاران سودشان ندهد و براى آنان لعنت خدا و سراى سخت و بدى است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 138 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2