جنين تا در رحم است، به وسيله‏ ى جفت از وجود مادر تغذيه مى‏كند و پيش از آنكه به دنيا بيايد، كارگاه شيرسازى پستان مادر به طور خودكار به راه مى‏افتد تا همزمان با ولادت نوزاد، غذايش آماده و مهيا باشد. جالب آنكه شير مادر كه غذاى طبيعى كودك است، عاليترين و كاملترين غذا براى اوست و اگر از آن تغذيه كند، تمام نيازهاى كودك برآورده مى‏شود. رسول اكرم (ص) فرموده: ليس للصبى لبن خير من لبن امه. براى طفل، هيچ شيرى بهتر از شير مادر نيست.

بچه‏هاى حيوانات خشکی و دریایی از خزندگان، پرندگان، چرندگان، درندگان، و حشرات دو گروه‏اند: بعضى دوران كودكى ندارند مانند ماهيها و حشرات، پس از آنكه تخم‏ريزى كردند، موقعى كه بچه از تخم بيرون مى‏آيد به هدايت تكوينى بارى تعالى، خودش از پى غذا مى‏رود و آنها كه دوران كودكى دارند، بعضى براى تغذيه و زنده ماندن به مادر احتياج دارند و بعضى به حمايت پدر نيز محتاجند و اين برنامه‏ها با قلم قضاى الهى، در لوح وجود همه‏ى آنها ثبت شده است.

آفريدگار حكيم : از طرفى موجودات زنده را نيازمند به غذا آفريده و از طرف ديگر نظام حكيمانه‏ ى جهان را به گونه‏اى پايه‏گذارى فرموده كه به همه‏ى آنها غذا برسد و نيازشان برطرف گردد. و ما من دابه فى الارض الا على الله رزقها. هيچ جنبنده‏اى روى زمين نيست، مگر آنكه رزقش به عهده‏ى خداوند است.

ارتزاق انسان از منابع طبيعى با ارتزاق نباتات و حيوانات از جهاتى متفاوت است تكوين نبات و حيوان در طبيعت و ارتزاق آنها از يكديگر در حدى است كه بر طبق آن ساخته شده‏اند و نمى‏توانند چيزى بر كميت و كيفيتش بيفزايند، اما انسان موجودى است عاقل و آزاد، خداوند به مشيت حكيمانه ‏ى خود او را از امتيازات مهمى برخوردار نموده است. *يك جا در قرآن شريف فرموده: هو الذى خلق لكم ما فى الارض جميعا. او خداوندى است كه تمام آنچه را كه در زمين است، براى شما آفريده. *و در جاى ديگر كتاب مجيد فرموده: الم تر ان الله سخر لكم ما فى الارض. نمى‏بينى كه آفريدگار توانا تمام محتويات كره‏ى ارض را مسخر و مقهور شما ساخته است. بشر در پرتو اين مزيت اعطايى بارى تعالى، مى‏تواند از منابع ارضى در تامين رفاه و بهبودى زندگى خويش بهره‏بردارى نمايد.

درختان جنگل قادر نيستند در خود تغييرات اساسى دهند و وضع خويش را دگرگون سازند، اما انسان قادر است با حفر چاه يا قنات يا به وسيله‏ى بستن سد در رودخانه‏ها، زمين مرده را احياء كند و آن را به صورت مزرعه يا باغ ميوه درآورد و از محصولش ارتزاق نمايد.

حيوانات علفخوار فقط از آنچه در طبيعت تكوين شده استفاده مى‏كنند و نمى‏توانند براى خود چراگاه بسازند و از نعمت بيشتر برخوردار گردند، اما انسان قادر است براى دامهايى كه از آنها تغذيه مى‏كند، مرتع به وجود آورد و رزق خود را توسعه دهد.

حيوان گوشتخوار مى‏تواند مرغى را كه در طبيعت ساخته شده شكار كند، آن را طعمه‏ى خود سازد، اما انسان ماشين جوجه‏كشى ساخته و تخم‏مرغهاى طبيعى را به وسيله‏ ى آن ماشين به مرغ تبديل مى‏كند و از گوشتش تغذيه مى‏نمايد

ارتزاق انسان از منابع طبيعى با بهره‏بردارى تمام موجودات زنده‏ى ارضى بسيار متفاوت است. راهنماى نباتات و حيوانات در گزينش غذاى مفيد و متناسب، هدايتى است كه حضرت بارى تعالى در عمق وجودشان قرار داده و با سرشتشان آميخته است و در آن خطا و انحراف وجود ندارد،

شاخه‏ ى گل مى‏داند كه از چه موادى بايد تغذيه كند تا محصولش معطر و رنگين باشد، و همچنين درخت گلابى و انگور مى‏داند چه موادى را جذب كند تا بتواند گلابى و انگور بياورد،

چون منشا اعمال نباتات و حيوانات هدايت تكوينى خداوند است : اولا به جبر اجرا مى‏شود و نبات و حيوان در قبول و رد آنها از خود اراده و اختيارى ندارند تا بتوانند از اجرايش سرپيچى نمايند يا در آن تحول و تغييرى به وجود آورند، و ثانيا هدايت الهى صراط مستقيم است و به ناپاكى و گناه آلوده نيست، آنچه را كه انجام مى‏دهند، بر وفق نظام حكيمانه‏ى آفرينش است.

انسان، آزاد آفريده شده و ممكن است بر اثر لذت‏گرايى، خويشتن را به خوردنيها و نوشيدنيهاى مضر آلوده نمايد و به عوارض زيانبارشان مبتلا گردد، و همچنين قادر است غذا را از راههاى غيرمشروع و تجاوز به حقوق دگران تهيه نمايد و مرتكب گناه گردد. از اين رو، خداوند در كنار هدايت تكوينى، براى انسانها هدايت تشريعى مقرر فرموده و به وسيله‏ى پيمبران ابلاغ نموده است تا آنان را به مسير صحيح و مصلحت رهبرى نمايد.

*قرآن کریم درباره ‏ى پیامبر گرامی اسلام (ص) فرموده: و يحل لهم الطيبات و يحرم عليهم الخبائث. پيمبر اسلام آنچه را كه پاك و طيب است بر مردم حلال مى‏كند و آنچه را كه پليد و خبيث است تحريم مى‏نمايد. * درباره‏ى تهيه ‏ى مال دستور داده شده: يا ايها الذين آمنوا لا تاكلوا اموالكم بينكم بالباطل. اى اهل ايمان! اموال يكديگر را از راه باطل نبريد و نخوريد.

اسلام خوردن گوشت خوك و نوشيدن مشروبات الكلى را تحريم نموده و آنها را از خبائث شناخته است. دنياى پيشرفته ‏ى امروز، هم اكنون گوشت خوك را مى‏خورد و مشروب الكلى را مى‏نوشد،

به دست آوردن رزق حلال و اجتناب از غذاى حرام در آيين مقدس اسلام مورد كمال توجه است و در اين باره روايات متعددى از اولياى گرامى دين رسيده كه بعضى از آنها در اينجا ذكر مى‏شود. *امام باقر (ع) فرمود: ليس من نفس الا و قد فرض الله لها رزقها حلالا. هيچ انسانى نيست مگر آنكه خداوند براى او رزق حلال مقرر فرموده است. * در وصاياى لقمان به فرزندش آمده است: و الزم القناعه و الرضا بما قسم الله و ان السارق اذا سرق حبسه الله من رزقه و كان عليه اثمه و لو صبر لنال ذلك و جاءه من وجهه همواره ملازم قناعت و راضى به تقسيم خداوند باش. دزد وقتى مرتكب سرقت مى‏شود، خداوند از رزق او مى‏كاهد و گناه دزدى به عهده‏اش مى‏ماند. اگر صبر مى‏كرد و دزدى نمى‏نمود، همان مقدار از راه مشروع به وى مى‏رسيد.

*على (ع) در رهگذر به مسجدى رسيد. از قاطر پياده شد كه به داخل مسجد برود، مردى در آنجا بود. قاطر را به او سپرد و وارد مسجد گرديد. آن مرد لجام قاطر را درآورد و با خود برد. امام (ع) در مسجد نماز گزارد، دو درهم در دست گرفته بود تا اجرت آن مرد را بدهد. موقعى كه آمد، ديد كه قاطر بدون نگهبان و بى‏لجام است. دو درهم را به كسى كه با حضرت به داخل مسجد آمده بود داد كه برود و لجامى بخرد. او در بازار آمد، لجام قاطر را در دكانى ديد كه مرد سارق آن را به دو درهم فروخته بود. فرستاده‏ى على (ع) آن را به دو درهم خريد و نزد مولاى خود برگشت و جريان را به عرض حضرت رساند. امام (ع) فرمود: ان العبد ليحرم نفسه الرزق الحلال بترك الصبر و لا يزداد على ما قدر له. آدمى با بى‏صبرى، خود را از رزق حلال محروم مى‏نمايد و چيزى بيشتر از آنچه مقدر است به وى نمى‏رسد.

در اسلام، رزق حلال اهميت بسيار دارد و مسلمان موظف است اين امر را درباره‏ ى خود و درباره‏ ى كسانى كه نفقه ‏ى آنها بر وى واجب است، رعايت نمايد و حداقل از غذايى استفاده كند كه در پيشگاه الهى مورد موآخذه قرار نگيرد.

مردى از جعفى مى‏گويد: در محضر امام صادق (ع) بوديم. شخصى با حضور امام دعا كرد: اللهم انى اسالك رزقا طيبا. بار الها! به من رزق طيب روزى فرما. حضرت فرمود: هيهات هيهات! هذا قوت الانبياء و لكن سل ربك رزقا لا يعذبك عليه يوم القيامه. چه درخواستى دور از اجابت، اين غذاى پيمبران است. از خداوند رزقى را بخواه كه در قيامت تو را براى آن رزق عذاب ننمايد.

امام سجاد (ع) به پيشگاه الهى عرض مى‏كند: اللهمَّ و اغذنى بنعمتك. امام (علیه السلام) از خداوند رزقى را طلب مى‏كند و غذايى را مى‏خواهد كه منشا آن نعمت و رحمت او باشد. شايد مراد امام زين‏ العابدين (علیه السلام) از اين غذا كه درخواست نموده، همان رزق طيبى باشد كه امام صادق (ع) درحديثی فرمود: آن رزق پيامبران الهى است..

#رمضان_روز_25 👈 #ختم_سی_روزه_قرآن_کریم #جزء_خوانی قرآن بصورت #تحریر (تندخوانی) #جزء_25 https://eitaa.com/sahife2/1160 👈 #ختم_سی_روزه_صحیفه_سجادیه از صفحه 323 تا صفحه 328 👈 مقید باشیم به توفیق الهی و با استمداد از آقا امام سجاد علیه السلام روزانه برنامه ی تعیین شده را با هم قرائت کنیم 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🌙 لطفا کتاب صحیفه سجادیه - از صصفحه 323 تا صفحه 328 مطالعه شود

#دعای_روزانه_رمضان 🌺 #رمضان_روز_25 « اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مُحِبّاً لِأَوْلِيَائِكَ، وَ مُعَادِيا لِأَعْدَائِكَ، مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خَاتَمِ أَنْبِيَائِكَ، يَا عَاصِمَ قُلُوبِ النَّبِيِّينَ. خدایا مرا در این ماه دلبسته اولیاءات، و دشمن دشمنانت قرار ده، و آراسته به راه و روش خاتم پیامبرانت گردان .» 👈 شرح صوتی دعا " اینجا " https://eitaa.com/sahife2/48090 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

📚برشی از کتاب سی ساغر سحری برداشتی از دعاهای روزانه ماه مبارک #رمضان https://eitaa.com/sahife2/48090 🔹اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مُحِبّاً لِأَوْلِيَائِك خداوندا از تو میخواهم در این ماه #رمضان ، مرا دوستدار و دلبسته ی اولیاء و دوستانت ( خصوصا محمد و آلش که درود و سلام خدا بر آنان باد) قرار دهی #منتخب_کتاب 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " آنگاه که از گناهانش آمرزش میخواست یا در طلب گذشت از عیوبش تضرع میکرد" (بند 21 تا 24 ) https://eitaa.com/sahife2/53527 دعای #شانزدهم صحیفه سجادیه 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔹فمَنْ أَجْهَلُ مِنِّى، يَا إِلَهِى، بِرُشْدِهِ؟ وَ مَنْ أَغْفَلُ مِنِّى عَنْ حَظِّهِ؟ وَ مَنْ أَبْعَدُ مِنِّى مِنِ اسْتِصْلاحِ نَفْسِهِ حِينَ أُنْفِقُ مَا أَجْرَيْتَ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ فِيمَا نَهَيْتَنِى عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ؟ وَ مَنْ أَبْعَدُ غَوْرا فِى الْبَاطِلِ، وَ أَشَدُّ إِقْدَاما عَلَى السُّوءِ مِنِّى حِينَ أَقِفُ بَيْنَ دَعْوَتِكَ وَ دَعْوَةِ الشَّيْطَانِ فَأَتَّبِعُ دَعْوَتَهُ عَلَى غَيْرِ عَمًى مِنِّى فِى مَعْرِفَةٍ بِهِ وَ لا نِسْيَانٍ مِنْ حِفْظِى لَهُ؟🔹 🔸پس اى خداى من كيست به صلاح خويش از من نادانتر و از نصيب خود غافلتر و از عافيت دورتر؟ كه روزى مقرر تو را، در مناهى و نافرمانى تو مصرف كردم و كيست در باطل فرورفته تر و بر زشت كارى اقدام كننده تر از من؟ كه در ميان دعوت تو و دعوت شيطان ايستاده ام و با چشم باز دعوت شيطان را پذيرفتم، با آن كه او را مى شناسم و فراموشش نكرده ام🔸 #شانزدهم #دعا_شانزدهم_23 #اصلاح_نفس @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_23 #اصلاح_نفس‏ 1 ✳️ عفت و پاكى نفس و آراسته بودن اين موجود عظيم كه حقيقت و كنه آن بر احدى روشن نيست، به واقعيت‏هاى اخلاقى و حسنات الهى موجب سعادت ابدى و آلودگى و ناپاكى و پستى و خست آن باعث شقاوت و سرشكستگى و خسران دائمى و سرمدى است. آنچه نفس را به صلاح و سداد مى‏رساند و هر آنچه اين امانت الهيّه را به ضعف و زبونى و ذلّت و شقاوت دچار مى‏نمايد در معارف الهى بيان شده و در اين زمينه حجت خدا بر فرد فرد بنى آدم تمام گشته است. شايد بتوان ادّعا كرد كه كليه ابواب عبادات و معاملات و واجبات و مستحبات و مكروهات و محرمات و به خصوص مسائل عالى اخلاقى، محض اصلاح نفس، از جانب حضرت حق و انبيا و امامان عليهم السلام نظام گرفته و با توجه به مسئله با عظمت وحى و بعثت رسولان و امامت امامان و توان و قدرتى كه حضرت محبوب به انسان عنايت فرموده، اصلاح نفس بر عهده انسان تكليف واجب و بلكه از اوجب واجبات است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 357 #شانزدهم 🙏 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2