📚 برشی از کتاب چهل حدبث حضرت امام خمینی ره https://eitaa.com/sahife2/54300 #منتخب_کتاب *️⃣ کانال #انس_با_صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✅به توصیه بزرگان امروز دعای 46 و 48 را بخوانید https://eitaa.com/sahife2/44714 #عید_قربان

طرح #برداشت_من هفته 117 از عبارات نورانی #صحیفه_سجادیه 👌صفحه ی ویژه اعضا در روزهای #جمعه ✳️ قسمت 3 عبارت زیر 🔹اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، 1️⃣ وَ تَوِّجْنِى بِالْكِفَايَةِ، 2️⃣ وَ سُمْنِى حُسْنَ الْوِلايَةِ، 3️⃣ وَ هَبْ لِى صِدْقَ الْهِدَايَةِ، 4️⃣ وَ لا تَفْتِنِّى بِالسَّعَةِ، 5️⃣ وَ امْنِحْنِى حُسْنَ الدَّعَةِ، 6️⃣ وَ لا تَجْعَلْ عَيْشِى كَدّا كَدّا، 7️⃣ وَ لا تَرُدَّ دُعَائِى عَلَيَّ رَدّا، 8️⃣ فَإِنِّى لا أَجْعَلُ لَكَ ضِدّا، 9️⃣ وَ لا أَدْعُو مَعَكَ نِدّا🔹 https://eitaa.com/sahife2/5495 دعای #بیستم #مکارم_اخلاق #دعا_بیستم_22 👈 نظرات، دل نوشته ها و حرفهای صمیمانه ی شما درخصوص عبارت فوق که از هم اکنون برای ما ارسال شود، در این قسمت بارگذاری میشود ◀️ انشاالله سعی کنید در این طرح به عشق امام سجاد علیه السلام و انس بیشتر با این کتاب نورانی ولو درحد یک خط!! مشارکت فرمایید 👌 ادمین 👇 @yas2463 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🗣« بروید صحیفه سجادیه را بخوانید و در آن تدبر کنید.... همین دعای #مکارم_اخلاق " دعای #بیستم صحیفه سجادیه " یک کتاب درس زندگی و درس #اخلاق است» 👤#مقام_معظم_رهبری 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

با تشکر از همه دوستانی که در این بحث ما مشارکت داشتند

امام سجاد (ع) به پيشگاه الهى عرض مى‏كند: وهب لى صدق الهدايه. بار الها! مرا از موهبت #هدایت و راهنمايى صادقانه‏ ى مردم بهره‏مند فرما.

نام دیگر امام،«هدی»یا«#هدایت»است. از طرفی در زبان عرب،صدق،به معنای خلوص است.می فرماید:بهترین هدایت نصیبم کن.تا در مسیر زندگی باآرامش گام بردارم،تمامی هدایت را به من ببخش تا دریابم با این همه نابسامانی های رفتاری همواره خوبانی هستند که حرکتشان خدایی است،خسته نمی شوند،توکلشان بر خداست.حرکتی را شروع کرده اند وتا به دست ولی عصر #امام_زمان عجل نرسانند آرام نمی گیرند. فامایاتینکم منی هدی فمن اتبع هدای فلا یضل ولایشقی.

#هدايت و راهنمايى مردم، عالى ‏ترين خواسته ‏ى رسول اكرم (ص) و ائمه‏ ى معصومين عليهم‏السلام بود كه در طلبش مى‏رفتند و با علاقه ‏مندى تصدى آن را به عهده مى‏گرفتند و در راه نيل به آن مجاهده و كوشش بسيار مى‏كردند و همواره از پيشگاه بارى تعالى حسن انجامش را درخواست داشتند.

«#صدق» الصدق بالكسر هو اخبار عن المخبر به على ما هو به مع العلم بانه كذلك. «صدق» عبارت است از خبر دادن به چيزى است بر وفق آنطور كه هست با علم گوينده به مطابقت سخنش با واقع.

«#هدايت» فى اسماء الله تعالى «الهادى». هو الذى بصر عباده و عرفهم طريق معرفته حتى اقروا بربوبيته و هدى كل مخلوق الى ما لابد له منه فى بقائه و دوام وجوده. «#هادى» از اسماء خداوند است. او كسى است كه بندگانش را از بينش و بصيرت برخوردار ساخته و راه شناخت خود را به آنان معرفى فرموده و بر اثر آن به ربوبيتش اقرار نموده‏اند. او كسى است كه همه‏ى آفريده‏هاى خويش را به چيزى كه در بقا و دوام وجودشان ضرورى بوده، هدايت فرموده است.

راست گفتن همانند وفاى به عهد و اداى امانت از جمله‏ ى الهامات الهى است كه به قضاى حكيمانه‏ ى او با سرشت انسانها آميخته شده و در ضميرشان نهفته است، و اين الهام همان است كه روانشناسان امروز #وجدان اخلاقيش مى‏نامند. بنابراين، كسى كه بر وفق علم خود سخن مى‏گويد و آن را كه مى‏داند به زبان مى‏آورد، راست مى‏گويد و آن كس كه برخلاف دانسته‏ ى خود حرف مى‏زند، #دروغ مى‏گويد.

على (ع) : الصدق مطابقه المنطق للوضع الالهى، و الكذب زوال المنطق للوضع الالهى. «راستى» سخن گفتن طبق وضعى است كه خداوند با الهام فطرى در ضمير انسانها قرار داده و #دروغ، خارج شدن منطق از وضع الهى است.

خداوند درباره #منافقين فرموده است: يقولون بافواههم ما ليس فى قلوبهم و الله يعلم بما يكتمون. به زبان چيزى را مى‏گويند كه در دلشان نيست و خدا مى‏داند آنچه را كه اينان كتمان مى‏نمايند.

اگر كسى طبق علم و اعتقاد خويش سخن بگويد و علمش مطابق با واقع و نفس الامر باشد، كلام او صدق تام و تمام است. صدق التام هو المطابقه للخارج و الاعتقاد معا. صدق و راستى تام و كامل آن است كه سخن گوينده مطابق با واقع و همچنين موافق با علم و اعتقاد وى باشد. اگر كسى سخن بگويد طبق علم و اعتقادى كه دارد، ولى علمش مطابق با واقع نباشد، او در سخن صادق است اما صدقش تام و كامل نيست. اگر كسى سخنى بگويد مطابق با واقع و نفس الامر، اما به گفته ‏ى خويش اعتقاد نداشته باشد، او دروغگوست اذا جاءك المنافقون قالوا نشهد انك لرسول الله و الله يعلم انك لرسوله و الله يشهد ان المنافقين لكاذبون. وقتى منافقين نزد تو آمدند و گفتند: شهادت مى‏دهيم كه تو رسول خدايى و خدا مى‏داند كه تو رسول او هستى و خداوند شهادت مى‏دهد كه منافقين دروغ مى‏گويند. منافقين به نبوت پيمبر گرامى (ص) كه امرى است واقعى، شهادت مى‏دهند و خداوند نيز رسالت آن حضرت را تاييد مى‏نمايد، اما چون منافقين برخلاف اعتقاد خود سخن مى‏گويند، پروردگار آنان را دروغگو خوانده است.

امام سجاد (ع) به پيشگاه الهى عرض مى‏كند: وهب لى صدق الهدايه. بار الها! مرا از موهبت هدايت صادقانه برخوردار فرما. مقصود امام (ع)، هدايت مردم به تعاليم قرآن شريف و ارائه ‏ى راه خودسازى و نيل به مقام شامخ انسانيت است.

#هدايت مردم با صدق تام و كامل، زمانى تحقق مى‏يابد كه حتما واجد دو شرط اصلى و اساسى باشد: اول، كسى كه واضع مقررات و تعاليم هدايت است بايد خود، تمام حقايق نجات‏بخش و سعادت آفرين را آنطور كه هست بداند و همه‏ى مواد هدايتش طبق واقع و نفس‏الامر باشد تا بتواند مردم را به سرمنزل انسانيت برساند و ايصال به مطلوب بنمايد. دوم، آن كس كه مى‏خواهد برنامه ‏ى هدايت واقعى را بين مردم نشر دهد و به آنان ابلاغ نمايد، بايد خود به آن مومن باشد تا بر وفق عقيده سخن بگويد و هر چه بيشتر و بهتر در جامعه اثر بگذارد و اين هر دو شرط در هدايت تشريعى دين مقدس اسلام وجود دارد.

اما شرط اول، واضع قوانين و مقررات هدايت در شرع اسلام، ذات اقدس الهى است، آن كس كه خود آفريدگار بشر و خالق تمام عوالم هستى است، او كه علم نامحدودش به حقايق اشياء احاطه دارد و از كوچكترين موجود جهان هستى آگاه است. و ما يعزب عن ربك من مثقال ذره فى الارض و لا فى السماء. از علم پروردگار تو، ذره و كوچكتر از ذره در زمين و آسمان پنهان نيست. پس آنچه در اسلام براى هدايت مردم به عنوان روا يا ناروا معرفى شده، از ناحيه‏ ى بارى تعالى و طبق واقع و نفس الامر است و بر اثر تخلف هر يك از آن دو، به نسبت يا خيرى از دست مى‏رود يا آنكه شرى به بار مى‏آيد. پس هدايت نجات‏بخش يعنى هدايتى كه تعاليمش مطابق با واقع است و كمترين دستور انحرافى در آن راه ندارد، هدايت حضرت بارى تعالى است و اين آيه در قرآن شريف، مبين اين حقيقت است: قل ان هدى الله هو الهدى. پيمبر گرامى! به مردم بگو هدايت الهى است كه هدايت واقعى و منطبق با حقيقت و نفس الامر است.

اما شرط دوم: تبليغ كننده و نشر دهنده‏ ى برنامه‏ ى هدايت بارى تعالى حضرت محمد بن عبدالله صلى الله عليه و آله، رسول معظم اسلام است و او خود به تمام دقايق وحى و برنامه‏ى هدايت پروردگار ايمان قطعى دارد. قرآن شريف در اين باره فرموده است: آمن الرسول بما انزل اليه من ربه. پيشواى اسلام به آنچه از طرف بارى تعالى بر وى نازل شده است، ايمان دارد.

پیامبر و امام علیه السلام در تبليغ اسلام بر اساس ايمان و به انگيزه‏ ى اعتقاد سخن مى‏گويد و اين معناى صدق تام و تمام است، زيرا از طرفى اصل تعاليم شرع اسلام مربوط به خداوند عالم به واقعيتها و حقايق است و از طرف ديگر گوينده‏ ى آن از روى اعتقاد واقعى سخن مى‏گويد.

براى نيل به هدايت راستين الهى بايد مشكلات بسيارى را تحمل نمود و منازل سخت و راههاى صعب‏العبورى را پيمود تا به هدف عالى انسانيت دست يافت. غلبه بر هواى نفس و مهار كردن غرايز كور و بيشعور يكى از موانعى است كه به دشوارى مى‏توان از آن گذشت، زيرا هوى و غرايز به كشش طبيعى، طالب آزادى بى‏قيد و شرطاند و مى‏خواهند هيچ مانعى سد راهشان نشود. اما پيمودن مدارج كمال و رسيدن به مقام رفيع انسانيت ايجاب مى‏كند كه مردم پيروى هوى را ترك گويند، دعوت راهنماى الهى را اجابت نمايند، و غرايز را در حدود مصلحت و طبق هدايت خداوند اقناع نمايند وگرنه دچار ضلالت و گمراهى مى‏شوند و از اوج انسانيت به حضيض حيوانيت سقوط خواهند نمود. قرآن شريف در اين باره فرموده: فان لم يستجيبوا لك فاعلم انما يتبعون اهواءهم و من اضل ممن اتبع هواه بغير هدى من الله. پيمبر گرامى! اگر دعوتت را اجابت ننمايند، بدان كه اينان پيرو هواى نفس خويش هستند و كدام انسان گمراهتر از كسى است كه از هواى نفس خود تبعيت كند، بدون آنكه از راهنمايى خداوند استفاده نمايد.

آفريدگار توانا به مشيت حكيمانه‏ ى خود، هواى نفس و غرايز را كه عامل موثر بقاى فرد و نوع است، در وجود انسان و حيوانات مستقر فرموده، با اين تفاوت كه حيوانات به هدايت تكوينى خداوند مجازند غرايز خود را آزادانه و بدون قيد و شرط اعمال نمايند، اما انسان موظف است هواى نفس و غرايز خويش را با هدايت تشريعى بارى تعالى تعديل كند و آنها را با اندازه‏ گيرى صحيح و در حدود مصلحت اقناع نمايد، زيرا حيوان موجودى است يك بعدى، حيوان ساخته شده، به غرايز حيوانى مجهز گرديده، و در دوران حيات كارى جز اعمال غرايز و بروز دادن خلق و خوى حيوانى ندارد. اما انسان موجودى است دو بعدى و با دارا بودن جنبه ‏ى حيوانى، واجد مزاياى انسانى و حامل روح الهى است. او داراى ودايع اختصاصى و ذخاير الهامى است، قابليت و استعدادش براى پيمودن مدارج كمال، نامحدود است.

خداوند، زمين و محتوياتش را مسخر او ساخته و به وى اجازه ‏ى بهره‏بردارى داده است، صفات عالى انسانى از قبيل اداى امانت، وفاى به عهد، انصاف، راستگويى، و ديگر مزايا را به وى الهام فرموده و به طور فطرى مجذوب آنهاست، اگر بخواهد غرايز را بى‏قيد و شرط اقناع نمايد بايد در مواقعى كه با گناه مواجه مى‏شود، براى ارضاى غريزه‏ى جنسى، حب مال، ميل به مقام، دست يافتن به تمنيات، و ديگر امورى از اين قبيل به انسانيت و سجاياى انسانى پشت پا بزند، برخلاف انصاف عمل كند، در امانت خيانت نمايد، مرتكب نقض عهد شود، دروغ بگويد، فريب دهد، و ديگر اعمالى از اين قبيل. ارضاى غرايز از مجارى خلاف فطرت، حركتى ضد انسانى و منافى با تعالى و تكامل شايسته‏ى مقام رفيع انسان است. بنابراين، كسى كه مى‏خواهد انسان باشد و با صفات انسانى زيست كند، انسان بميرد، و در قيامت انسان محشور گردد، بايد بر هوى و تمنيات نفسانى خويش حاكم گردد، غرايز را تعديل نمايد، خواهشهاى نفسانى را در حدود مصلحت و با رعايت شان انسان برآورده سازد، هواى نفس را با هدايت تشريعى بارى تعالى تطبيق دهد، از راهنماييهاى رجال الهى و مردان صادق‏القول پيروى كند،

**على (ع) فرموده: طوبى لمن غلب نفسه و لم تغلبه و ملك هواه و لم يملكه. خير و امنيت براى كسى است كه بر نفس خود غلبه كند و مغلوب نفس نشود، مالك هواى خويشتن باشد و مملوك هوى نگردد. كسانى كه مطيع هواى نفس و اسير غرايز خويشتن هستند، عاليترين كوشش و سعيشان در خوردن و ارضاى غريزه‏ى جنسى به كار مى‏رود و به تعالى معنوى و شان روحانى خود توجهى ندارند، از مقام شايسته ‏ى انسان محروم‏اند، و از فيض و رحمت بارى تعالى دور. امام صادق (ع) فرمود: ابعد ما يكون العبد من الله عز و جل اذا لم يهمه الا بطنه و فرجه. بزرگترين عاملى كه موجب دورى بنده از خداوند مى‏شود، اين است كه از خود همت بلند و عالى نشان ندهد، مگر در مورد شكم و شهوت جنسى.

امام سجاد (ع) از خداوند تقاضاى #هدايت صادقانه‏ ى مردم را مى‏نمايد:اللهم .. وهب لى صدق الهدايه. 👌اگر مردم بخواهند از هدايت صادقانه كه هدف رسول اكرم (ص) و ائمه‏ ى معصومين عليهم‏ السلام بوده، برخوردار گردند بايد موانع را از ضمير خود برطرف كنند و بالاترين مانع در وجود آنها پيروى از هواى نفس و ارضاى غرايز بى ‏قيد و شرط است. كسانى كه بنده هوى و مطيع غرايزند، نمى‏توانند از هدايت صادقانه‏ ى راهنمايان الهى برخوردار گردند و اين محروميت ناشى از خود آنهاست.