📚تعريف ارتقاي سلامت (Health Promotion)📚 در اولين كنفرانس بين المللي اوتاوا– 1986 #ارتقاي‌سلامت به مفهوم توانمند سازي مردم درشناخت عوامل تاثيرگذار بر سلامت فردي– اجتماعي وتصميم گيري صحيح درانتخاب رفتارهاي بهداشتي و درنتيجه رعايت شيوه زندگي سالم تعريف شده است. به طو رخلاصه ارتقاي سلامت عبارت از روند توانمند سازي افراد براي افزايش كنترل و بهبود سلامتي شان مي باشد. #برقراري‌عدالت، #محيط‌مناسب، #اكوسيستم‌پايدار، #صلح، #دسترسي‌به‌خدمات، #تضمين‌درآمد، #تغذيه، #آموزش به عنوان شرايط اوليه و زير بنايي ارتقاي سلامت معرفي شدند. با توجه به تعريف ارتقاي سلامت نتيجه گيري مي شود كه: ✅ ارتقاي سلامت فراتر از آموزش سلامت وپيشگيري از بيماري ها مي باشد. ✅ ارتقاي سلامت بر تجزيه و تحليل و توسعه ظرفيت سلامتي افراد تاكيد دارد. ديدگاه كلي نگر ارتقاي سلامت، در نظر گرفتن سلامت رواني و اجتماعي در كنار سلامت فيزيكي مي باشد. رويكردهاي ارتقاي سلامت شامل: 1️⃣ رويكرد پزشكي( كنترل عوامل خطر فيزيولوژيك ) 2️⃣ رويكرد رفتاري (تصيح عوامل شيوه زندگي) 3️⃣ رويكرد اجتماعي– محيطي ( در جهت وضعيت هاي عمومي) درحقيقت حركت از رويكرد افراد سالم به سمت جوامع سالم و در نهايت حركت به سوي محيط و اجتماعات سالم مي باشد. ارتقاي سلامت، ارتقاي سلامت مبتني بر شواهد مي باشد. سلامت توسط افراد در محيط زندگي روزمره آن ها خلق مي گردد.جايي كه آنها در حال يادگيري؛ اشتغال، و تفريح و ... هستند. رويكرد محيطي در رابطه با ارتقاي سلامت مرتبط با محيط زندگي مي باشد.بدين وسيله سلامت افراد درمكان هايي كه بيشتر اوقات را درآن به سر مي برند تقويت مي گردد. يعني اين كه رويكرد محيطي ارتقاي سلامت داراي تجربه اجتماعي و توسعه سازماني مي باشد. 📚دبیر علمی کنفرانس، دکتر جمال بیگی 📚 @drjamalbeigi