💠نشانه علمی که به قلب نرسیده #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺علم انسان را به حقایق آشنا می کند و حقایق هستی، موجب رقت قلب انسان می شود. آن رحمت و مهربانی در قلب انسان، به جوشش در می آید. طبیعتا یک چنین انسان عالمی، باید اهل اشک و گریه باشد. حالا اگر علم را به دست آورده ولی اشک را ندارد، گریه را ندارد، معلوم می شود آن علمی که به دست آورده به حال او نفعی ندارد. نافع به حال او نیست و این می تواند نشانه یک امر خطرناکی باشد. علم به قلب او نرسیده و در وجود او، فایده ای به دنبال نداشته است. ملاحظه بفرمایید این فرمایش حضرت را یَا اباذر! پیغمبر خدا صلی الله علیه و اله و سلم دارند ابوذر را نصیحت می کنند. ای ابوذر. 🌸منْ أُوتِیَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَا یُبْکِیهِ، کسی که عطا بشود و به دست بیاورد، برسد به یک علمی که اشکش را در نیاورد، گریه اش را در نیاورد، لحَقِیقٌ أَنْ یَکُونَ قَدْ أُوتِیَ عِلْمَ مَا لَا یَنْفَعُهُ حقا علمی را به دست آورده که نفعی به حال او ندارد. حالا این مطلب را پیامبر اسلام مستند می فرمایند به قرآن لِأَنَّ اللَّهَ نَعَتَ الْعُلَمَاءَ خداوند علما را اینجور توصیف کرده، در قرآن، در سوره اسراء فَقَالَ جَلَّ وَ عَزَّ، إِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ آن هایی که قبل از نزول قرآن به آن ها علم دادیم، که علمای یهود و نصاری منظور هستند البته منظور از علمای یهود و نصاری، علمای واقعی شان، علمای حقیقی شان که در هدایت بودند. 🍀کسانی که از قبل از نزول قرآن به آن ها علم داده شده بود، إِذا یُتْلی عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً وقتی قرآن بر آن ها تلاوت می شود، این ها با چانه هایشان به سجده می افتند. بر چانه هایشان به سجده می افتند. یعنی سجده بر چانه می کنند. مرحوم مجلسی می فرمایند اذقان از ذقن می آید و ذقن یعنی چانه. این سجده بر ذقن، برچانه، مرحوم علامه مجلسی می فرمایند شاید سجده یهود و نصاری اینطور بوده. که بر چانه سجده می کردند. 🔹اما مرحوم علامه طباطبایی این احتمال را مطرح می کنند یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً شاید کنایه از سجده به صورت باشد. چون ذقن، جزئی از صورت است و اینجا اطلاق جزء شده و اراده کل یعنی صورت. با صورت سجده می کنند. به سجده می افتند. منظور از آیه این است که وقتی ایات قرآنی را می شنوند به سجده می افتند وَ یَقُولُونَ سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولًا و می گویند منزه است پروردگار ما، اگر پروردگار ما یک وعده ای بدهد، آن وعده محقق می شود. البته منظور از وعده در اینجا بعث است. برانگیخته شدن است که در ایات قبلی صحبت از آن شده. وَ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ یَبْکُونَ بیشتر این قسمت مراد است که به چانه ها می افتند به سجده و گریه می کنند. 🌼حضرت علامه می فرمایند تکرار یخرون در اینجا، برای افاده تواضع و خضوع و فروتنی ظاهری و بدنی است که همراه با اشک است. اینکه یخرون، افتادند به سجده و گریه هم می کنند. این نشان دهنده آن خضوع و تواضع بدنی است. وَ یَزِیدُهُمْ خُشُوعاً،در ادامه، خشوع هم ذکر می شود که در حقیقت، ان ذلت قلبی است. پس آن وَ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ یَبْکُونَ این در حقیقت بیانگر تواضع ظاهری و بدنی است. آن تواضع قلبی هم تحت عنوان خشوع مطرح شده است. یعنی ظاهر و باطنشان فروتنانه، در مقابل خداوند متعال کرنش می کند. کرنش ظاهری و باطنی در مقابل حضرت حق دارند. شاهدمان در این آیه، اینکه به سجده می افتند و گریه می کنند علما. یک چنین حالتی. حالا ما علم را به دست آورده باشیم و اهل اشک نباشیم، اهل گریه نباشم. روز بر ما بگذرد و اشکی از چشم ما خارج نشود. این نشان می دهد که علم نسبت به ما، فایده و نفعی نداشته است. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_هشتاد_و_دو ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #علم #علم_مفید #اشک #معرفت #خضوع