🌟علم واقعی یک آثار روحی، معنوی، رفتاری دارد... #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺یا اباذر! مَنْ أُوتِیَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَا یُبْکِیهِ، ببینید عزیزان علم یک کمال است. علم واقعی یک آثاری دارد. آثار روحی، معنوی، رفتاری. از جمله آثار علم واقعی و حقیقی، اشک چشم است. گریه است. به خاطر اینکه انسان با حقایق هستی آشنا می شود و آشنایی با حقیقت، رقت قلب به دنبال می آورد و به صورت طبیعی، انسان گریه می کند. اشک می ریزد. در این زمینه، خیلی راحت در مواجه با اموری که برانگیزنده رحمت هستند، مهربانی را تحریک می کنند، این دلش می سوزد و اشکش جاری می شود. 🌸البته توجه داشته باشید دوستان، گریه و اشک، با رحمت، پیوند ناگسستنی دارد. پیوسته این دو با هم هستند. هر جا اشک هست رحمت است و هر جا رحمت است، اشک هست. همیشه انسان ملاحظه می کند یا اشک چشم، باعث برانگیخته شدن رحمت و مهربانی در فرد می شود. مثلا مادر می خواهد جایی برود، فرزند دوست دارد همراه مادر باشد. مادر قبول نمی کند. فرزند گریه می کند. اشک چشم فرزند، آن رحمت و مهربانی مادر یا پدر را برانگیخته می کند. 🍀یا اینکه گاهی موقع، آن برانگیخته شدن رحمت باعث اشک ریختن می شود. مشاهده می کنید که عده ای دارند به یک نفر ظلم می کنند و آن مظلوم هم زیر دست و پا شرایط سختی را دارد سپری می کند. اینجا دلتان به حال او می سوزد. رحم می کنید نسبت به او. مهربانی تان برانگیخته می شود نسبت به او. با برانگیخته شدن مهربانی و رحمت در دلتان، اشک چشمتان جاری می شود. پس ببینید بین اشک ، گریه و رحمت و مهربانی، یک پیوند ناگسستنی هست. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_هشتاد_و_یک ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #دنیا #حزن_معنوی #حزن #شیطان #غم

💠نشانه علمی که به قلب نرسیده #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺علم انسان را به حقایق آشنا می کند و حقایق هستی، موجب رقت قلب انسان می شود. آن رحمت و مهربانی در قلب انسان، به جوشش در می آید. طبیعتا یک چنین انسان عالمی، باید اهل اشک و گریه باشد. حالا اگر علم را به دست آورده ولی اشک را ندارد، گریه را ندارد، معلوم می شود آن علمی که به دست آورده به حال او نفعی ندارد. نافع به حال او نیست و این می تواند نشانه یک امر خطرناکی باشد. علم به قلب او نرسیده و در وجود او، فایده ای به دنبال نداشته است. ملاحظه بفرمایید این فرمایش حضرت را یَا اباذر! پیغمبر خدا صلی الله علیه و اله و سلم دارند ابوذر را نصیحت می کنند. ای ابوذر. 🌸منْ أُوتِیَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَا یُبْکِیهِ، کسی که عطا بشود و به دست بیاورد، برسد به یک علمی که اشکش را در نیاورد، گریه اش را در نیاورد، لحَقِیقٌ أَنْ یَکُونَ قَدْ أُوتِیَ عِلْمَ مَا لَا یَنْفَعُهُ حقا علمی را به دست آورده که نفعی به حال او ندارد. حالا این مطلب را پیامبر اسلام مستند می فرمایند به قرآن لِأَنَّ اللَّهَ نَعَتَ الْعُلَمَاءَ خداوند علما را اینجور توصیف کرده، در قرآن، در سوره اسراء فَقَالَ جَلَّ وَ عَزَّ، إِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ آن هایی که قبل از نزول قرآن به آن ها علم دادیم، که علمای یهود و نصاری منظور هستند البته منظور از علمای یهود و نصاری، علمای واقعی شان، علمای حقیقی شان که در هدایت بودند. 🍀کسانی که از قبل از نزول قرآن به آن ها علم داده شده بود، إِذا یُتْلی عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً وقتی قرآن بر آن ها تلاوت می شود، این ها با چانه هایشان به سجده می افتند. بر چانه هایشان به سجده می افتند. یعنی سجده بر چانه می کنند. مرحوم مجلسی می فرمایند اذقان از ذقن می آید و ذقن یعنی چانه. این سجده بر ذقن، برچانه، مرحوم علامه مجلسی می فرمایند شاید سجده یهود و نصاری اینطور بوده. که بر چانه سجده می کردند. 🔹اما مرحوم علامه طباطبایی این احتمال را مطرح می کنند یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً شاید کنایه از سجده به صورت باشد. چون ذقن، جزئی از صورت است و اینجا اطلاق جزء شده و اراده کل یعنی صورت. با صورت سجده می کنند. به سجده می افتند. منظور از آیه این است که وقتی ایات قرآنی را می شنوند به سجده می افتند وَ یَقُولُونَ سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولًا و می گویند منزه است پروردگار ما، اگر پروردگار ما یک وعده ای بدهد، آن وعده محقق می شود. البته منظور از وعده در اینجا بعث است. برانگیخته شدن است که در ایات قبلی صحبت از آن شده. وَ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ یَبْکُونَ بیشتر این قسمت مراد است که به چانه ها می افتند به سجده و گریه می کنند. 🌼حضرت علامه می فرمایند تکرار یخرون در اینجا، برای افاده تواضع و خضوع و فروتنی ظاهری و بدنی است که همراه با اشک است. اینکه یخرون، افتادند به سجده و گریه هم می کنند. این نشان دهنده آن خضوع و تواضع بدنی است. وَ یَزِیدُهُمْ خُشُوعاً،در ادامه، خشوع هم ذکر می شود که در حقیقت، ان ذلت قلبی است. پس آن وَ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ یَبْکُونَ این در حقیقت بیانگر تواضع ظاهری و بدنی است. آن تواضع قلبی هم تحت عنوان خشوع مطرح شده است. یعنی ظاهر و باطنشان فروتنانه، در مقابل خداوند متعال کرنش می کند. کرنش ظاهری و باطنی در مقابل حضرت حق دارند. شاهدمان در این آیه، اینکه به سجده می افتند و گریه می کنند علما. یک چنین حالتی. حالا ما علم را به دست آورده باشیم و اهل اشک نباشیم، اهل گریه نباشم. روز بر ما بگذرد و اشکی از چشم ما خارج نشود. این نشان می دهد که علم نسبت به ما، فایده و نفعی نداشته است. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_هشتاد_و_دو ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #علم #علم_مفید #اشک #معرفت #خضوع

✨ تاثیر فوق العاده تربیتی اشک و حزن معنوی #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺 باز حضرت تشویق و ترغیب می فرمایند در اشک ریختن و گریه کردن یَا اباذر! مَنِ اسْتَطَاعَ أَنْ یَبْکِیَ فَلْیَبْکِ اگر کسی می تواند گریه کند، گریه کند. جالب فرموده اند که اگر کسی به آسانی بتواند گریه کند و اشکش جاری شود، به این می گویند بکاء. بکاء آن گریه ای است که به آسانی به خاطر رقت قلب در انسان حاصل می شود. به این می گویند بکاء. اینجا هم حضرت توصیه می فرمایند که مَنِ اسْتَطَاعَ أَنْ یَبْکِیَ فَلْیَبْکِ هر کس می تواند گریه کند، گریه کند. جلوی گریه خودش را نگیرد و اشک بریزد. 🍀وَ مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ فَلْیُشْعِرْ قَلْبَهُ الْحُزْنَ اگر کسی نمی تواند گریه کند و اشکش در نمی آید، حزن را شعار قلبش قرار دهد. شعار در اینجا یعنی پوشش زیرین قلب قرار دهد. پوششی که به قلب رسیده باشد. شعار داریم. دسار داریم. شعار پوشش زیرین است. دسار پوشش رویین است. وقتی می گوییم حزن، شعار قلب بشود، یعنی حزن به قلب برسد و قلب را فرا بگیرد. و این به خاطر آن تاثیر فوق العاده تربیتی حزن است. غمگین باشد. ✨وَ لْیَتَبَاکَ حزن را به قلبش برساند و تباکی داشته باشد. تباکی یعنی چه؟ در لغت فرموده اند تباکی یعنی خود را به گریه واداشتن. خود را به شکل گریه در آوردن. حالت گریه کننده را به خودش بگیرد. این خودش یک واکنش مثبتی است. ببینید تباکی در عزای سیدالشهدا علیه السلام استحباب دارد. تباکی از خوف خدا، مطلوب است و مستحب است. تباکی را به این صورت معنا کرده اند که خود را به گریه وادار بکند. واداشتن به اشک و گریه. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_هشتاد_و_سه ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #علم #علم_مفید #اشک #معرفت #خضوع

⚠️خود فردی هم که مبتلا شده است اصلا شاید حواسش نباشد. #استاد_عربیان حفظه الله: ✍️ شاید کسی سوال کند که چه جوری خودمان را به گریه وادار کنیم؟ اگر بخواهیم مصداقی تر صحبت کنیم، این است که اگر انسان می بیند که آن رقت قلب لازم را ندارد، راحت گریه اش در نمی آید، با تکلف هم شده خودش را به گریه وادار کند. حتی اگر به این صورت باشد که تصور تذکر مصائب خاصی را بکند. مصیبتی که در رابطه با خانواده اش پیش آمده. مصیبتی که در رابطه با فرزندانش پیش آمده. با یاداوری این مصیبت، گاهی موقع مثلا آن غربت و تنهایی ای که در آن قرار گرفته، ظلمی که به او شده، به عزیزانش شده، وقتی این را به یاد می آورد، حالت گریه در او ایجاد می شود. ذهن خودش را می تواند متوجه حضرت سیدالشهدا سلام الله علیه کند که اجر و پاداش فراوانی نصیبش شود. آن حالت گریه را در خودش به وجود بیاورد. بعدا در ادامه می تواند از او بهره برداری اخلاقی و معنوی ببرد. این می شود تباکی. 🍀در ادامه حضرت می فرمایند إِنَّ الْقَلْبَ الْقَاسِیَ بَعِیدٌ مِنَ اللَّهِ تَعَالَی وَ لَکِنْ لَا تَشْعُرُونَ، قلب سخت، قلبی که مبتلای به قساوت شده است، سختی شده است، به تعبیر فارسی ، سنگ دل شده انسان، این از خدا دور است. چه جالب. قلب نزدیک به خدا رقت قلب می آورد. بُعد از خدا قساوت قلب می آورد. خود قساوت قلب، نشانه بُعد از خدا می تواند باشد. 🔻و لَکِنْ لَا تَشْعُرُونَ تشعرون، از ماده شعر و هم خانواده با شعر و شعور است. ببینید به مو هم گفته می شود شعر. به واسطه آن نازکی، و هم چنین دقیق. دقتی که مو دارد. در اینجا آن لاتشعرون که از ماده شعر است اشاره به این مطلب دارد که این یک مطلب دقیقی است. هر کسی متوجه نمی شود. خیلی ها شاید متوجه نشوند. خود فردی هم که مبتلا شده است اصلا شاید حواسش نباشد. متوجه نباشد. ولی این قساوت قلب، دوری از خداست و خیلی حالت بدی است. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_هشتاد_و_چهار ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #علم #علم_مفید #اشک #معرفت #خضوع #قساوت_قلب #رقت_قلب #قرب_الهی #تقرب

🌟جهت الهی و سازندگی باید داشته باشد. ❓پرسش : اینکه فرمودند اگر علمی انسان را به اشک واندارد فایده ندارد؛ باید ان علم را رها کنیم یا اینکه رویکرد و عقیده مان را باید تغییر دهیم؟ ✅پاسخ #استاد_عربیان حفظه الله: ✍️ اگر علم، علم صحیحی است، علم دین است، یا علم قرآن است، علم روایات و احادیث است، کنار گذاشتن این ها که مطلوب نیست. بلکه باید دنبال عیب خودمان باشیم. رویکردهایمان را عوض کنیم. سعی کنیم نیت مان درست باشد. ببینیم شاید مبتلا شده ایم به یک گناهی که آن گناه، فضای فکری و روحی ما را طوری کرده است که از آن علم نمی توانیم استفاده کنیم. ❓پرسش : اینکه حضرت امر به گریه می کنند، منظور مطلق گریه است؟ هر گریه ای؟ ✅پاسخ #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺وقتی رسول گرامی اسلام دارد دستور به گریه کردن می دهد، امر به گریه می کند، این گریه، گریه مطلوبی است. گریه سازنده مراد است. مثلا گریه ای که در خوف خدا هست. گریه ای که از شوق خدا هست. گریه ای که بر گناهان و توبه و اینجور امور است. یک جهت دینی، معنوی، اخلاقی و سازنده ای باید در نظر بگیریم تا این امر پیامبر خوب درست شده باشد. چون حضرت دارد امر می کند فلیبک.. پس باید گریه کند. این گریه مطلوب است. گریه مطلوب این است که جهت الهی و سازنده داشته باشد. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_هشتاد_و_پنج ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #علم #علم_مفید #اشک #معرفت #خضوع #قساوت_قلب #رقت_قلب #قرب_الهی #تقرب

💠این باعث امنیت انسان در آخرت می شود. #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺باز حضرت با جمله بسیار ارزشمند و بیدارکننده ای، ما را توجه می دهند. از اینکه دنبال خوشی و بی خیالی، امنیت در دنیا نباشیم. یعنی فکر نکنیم اگر خیلی زندگی خوش به حال ما بشود، از نظر دنیایی ها، ما سود کرده ایم و به نفعمان است. نه. یک سنت الهی است که انسان، برای اینکه خوب ساخته و تربیت بشود، باید خوف ببیند. خوف انسان را تربیت می کند. اگر در این دنیا، انسان خوف ببینید، در خوف به سر ببرد، این باعث امنیت آخرت می شود. اگر در این دنیا، در امنیت باشد، و اصلا خوفی نداشته باشد، در آن دنیا در خوف قرار می گیرد 🌸 خلاصه این حقیقت و این سنت الهی را پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم با این عبارت بیان می فرمایند: یَا اباذر! یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی خداوند می فرمایند. این قسمت حدیث قدسی می شود. کلام الهی است. لَا أَجْمَعُ عَلَی عَبْدٍ خَوْفَیْنِ، وَ لَا أَجْمَعُ لَهُ أَمْنَیْنِ من بر هیچ بنده ای، دو ترس و دو امنیت را جمع نمی کنم. اینجور نیست که یک انسان بتواند هم در دنیا در امنیت باشد هم در آخرت. در دنیا هیچ سختی ای نبیند. هیچ سیلی ای نخورد. هیچ زحمتی را متحمل نشود. در آخرت هم بخواهد در راحتی باشد و هیچ عذابی نداشته باشد. نه نمی شود. هم چنین آن کرم و فضل الهی اجازه نمی دهد که بنده ای هم در دنیا در خوف و ترس و نگرانی باشد و هم در آخرت. لذا فَإِذَا أَمِنَنِی فِی الدُّنْیَا أَخَفْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ اگر کسی ایمن باشد نسبت به من، ترسی از من در دنیا نداشته باشد، وقتی بنده ای در دنیا ترس از خدا نداشته باشد، هر کاری دلش بخواهد می کند. هر حرفی دلش بخواهد می زند. آزاد و رها. باکی ندارد از انجام گناه. 🔹فإِذَا أَمِنَنِی فِی الدُّنْیَا أَخَفْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ کسی که در دنیا نسبت به من ایمن باشد و ترسی نداشته باشد، من او را در روز قیامت می ترسانم. با آن حساب ها، مواقف روز قیامت و خدای نکرده صدور حکم به جهنمی شدن فرد. با این ها فرد ترسانده می شود. و آخرش هم که دیگر خطرناک ترین مرحله اینکه به سمت جهنم برده بشود و در آتش جهنم عذاب بشود. 🔻و إِذَا خَافَنِی فِی الدُّنْیَا آمَنْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ اما اگر در دنیا از من خوف داشته باشد و ترسان داشته باشد، امنیت در قیامت را به او می دهم. پس بدانیم مختصات وجودی ما به گونه ای است که اگر در دنیا ترس نداشته باشیم، دچار انحراف و لغزش می شویم. خیلی ضرر می کنیم. پیوسته مواظب خودمان باشیم. قلبمان را مراعات بکنیم. خائف از خدا باشیم. خائف از عذاب الهی باشیم. خائف از آن محاسبه و سختی های پس از مرگ باشیم. حتی خائف از مواخذه حضرت حق جل شانه در این دنیا باشیم. چون مواخذه الهی همه اش مربوط به آخرت نیست. در این دنیا هم خداوند فرد را می گیرد و مجازات می کند. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_هشتاد_و_شش ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #خوف #لغزش #انحراف #ترس #آخرت #دنیا #امنیت

❓پرسش: این ذاتی انسان است که در این دنیا اگر #خوف را نداشته باشد حتما #گناه می کند؟ ✅ پاسخ #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺بله. طبیعت انسان این را اقتضا می کند. به خاطر همین است که حتی اولیاء الله، حتی آن کسی که عارف بالله هم شده، باز خائف و ترسان است. در مناجات شعبانیه ببینید، آخرین دعایی که ائمه علیهم السلام ، آخرین درخواستی که حضرات از خداوند متعال دارند این است که إِلَهِی وَ أَلْحِقْنِی بِنُورِ عِزِّکَ الْأَبْهَجِ فَأَکُونَ لَکَ عَارِفا وَ عَنْ سِوَاکَ مُنْحَرِفا وَ مِنْکَ خَائِفا مُرَاقِبا و از تو ترسان و مراقب باشم. هرگز انسان نمی تواند بدون ترس باشد، اگر ترس را بگذاریم کنار، طبیعت بر ما غلبه پیدا می کند. احکام جسم و دنیا و هوی و هوس بر ما غلبه پیدا می کند. 📌 یکی از مهم ترین ابزارها برای اینکه این حالت برای ما پیش نیاید و طبیعت و هوا و هوس برما غلبه پیدا نکند ترس است. ترس مراتبی دارد. ترس از گناه و مجازات یک مرحله ای است. ترس از خود خدا و هیبت و عظمت الهی، ترس از محروم شدن از وصال و رسیدن به حضرت حق که مولی امیرالمومنین علیه السلام در دعای کمیل می فرمایند صَبَرْتُ عَلَى عَذابِكَ، فَكَيْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِراقِكَ. ترس از فراق. این حفظ کننده است. انسان را از انحراف و لغزش و گناه و از اینکه خلاف رضای حضرت حق جل شانه قدم بردارد حفظ می کند. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_هشتاد_و_هفت ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #خوف #لغزش #انحراف #ترس #آخرت #دنیا #امنیت

💢صدور گناه و مخالفت با حضرت حق، نشان دهنده این است که انسان ترسش ریخته ❓کدام طرف خوف و رجا در انسان باید بیشتر باشد؟ ✅ پاسخ #استاد_عربیان حفظه الله: حالت سازنده. انسان باید خودش را ملاحظه کند، گاهی موقع می بیند ترس دارد بر او غلبه می کند، باید از اموری استفاده کند که او را امیدوار می کند. یک جورایی خودش را دلداری بدهد و امیدوار کند. چه جوری؟ برود آن آیاتی که بشارت آفرین است را مطالعه کند. در لطف خدا، رحمت خدا، فضل خدا و عنایات الهی به بندگانش از جمله گنهکاران فکر کند و امیدوار شود. اگر می بیند خیلی دارد امیدوار می شود و ترسش کم شده، اینجا باید آیات و روایات عذاب را برای خودش بخواند. 📌 اگر کسی سوال کند از کجا متوجه شویم ترسمان زیاد شده یا آن رجاء و امیدمان کم شده، ملاکش این است: صدور گناه و مخالفت با حضرت حق، نشان دهنده این است که انسان ترسش ریخته. هر وقت می بینیم یک فردی گناه می کند، این یعنی ترسش کم شده است. و یک گروهی، جمعی، خانواده ای، یک جامعه ای گناه می کند، آن گروه و جمع، ترسش کم شده. از خدا نمی ترسد. لذا باید آیه عذاب را در گوششان بخوانیم. بترسانیم آن ها را. و چقدر خوب است که خودشان، خودشان را بترسانند. ترسشان را زیاد کنند. از آخرت. از مرگ، از عذاب الهی. 🔹و اگر دیدیم که شوق ما نسبت به عبادت کم شده، دیگر خیلی میل نداریم اعمال مستحبی انجام بدهیم، عبادت بکنیم، اینجا معلوم می شود رجاء و امیدواری ما کم شده است. رجاء و امیدواری خودمان را بیشتر کنیم. ببینید در خوف، پرهیز از گناهان است. اما در رجاء، شوق به عبادت و اینکه بخواهیم درجات بیشتری را به دست بیاوریم، بهره های فراوان تری داشته باشیم. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_هشتاد_و_هشت ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #خوف #لغزش #انحراف #ترس #آخرت #دنیا #امنیت

🌺اخلاق یعنی جاری شدن توحید از قلب بر اعضا و جوارح #استاد_عربیان حفظه الله: 🌀آدم یک موجود پیچیده ای هست و پر از ادعا. حیوانات ادعا ندارند. دیگر موجودات ادعا ندارند. ادعا مال انسان است. و یکی از ریشه های این ادعا این است که خیلی خاطر خودش را می خواهد. خیلی خودش را دوست دارد. خیلی به خودش اعتماد دارد. و می بینیم که در جایگاه های مختلف، ادعا دارد. اینکه می گوید الان اگر قیامتی نباشد من رفتارم فرقی نمی کند دارد ادعا می کند. ادعاست. 🔻واقعا اگر تضمین بدهند، مشخص بشود و به او بگویند اگر گناه هم بکنی دیگر مواخذه نمی شوی. تندی به این فکر می افتد که یعنی چه خودمان را در محدودیت قرار دهیم. بیخیالش. برو هر کاری دلت می خواهد بکن. اگر این ترس نباشد، خیلی از این چارچوب ها را در می نوردیم و چیزی از ضوابط را ملاحظه نمی کنیم. حالا چرا مثال های شرعی بزنیم. مثال های عرفی، ببینید که قوانین راهنمایی رانندگی درباره شما اصلا پیاده نمی شود. کی مراعات می کند؟ اصلا خوشش می آید طرف که همه او را نگاه کنند و او از چراغ قرمزها رد می شود و یک حال خوشی هم بهش دست می دهد. آدم اینجوری است. دوست دارد که در محدودیت نباشد. هر کاری دلش خواست بکند. این خودش یک لذتی برایش دارد. 🔹آدمی که لذت های بی پایانی در وجودش قرار دارد، تمایلات بی پایان، در خارج هم می بینم محدودیت هایی که یک نظم و نظام ها و یک چارچوب های خاصی باید ایجاد شود. اگر واقعا ترس نباشد، برای چه چارچوب ها را مراعات کنیم؟ ترس ایمانی اگر نباشد. برای چی؟ سادگی نیست که آدم بیخودی، واقعا اگر قیامت و آخرتی نباشد، برای چه این چارچوب ها را مراعات کند؟ حضرت علامه می فرمایند که تضمین و ضمانت اجرایی واقعی قوانین، فقط ایمان است. اعتقاد به خدا. اعتقاد به آخرت. اعتقاد به بهشت و جهنم. اگر این اعتقاد نباشد، برای چه انسان مراعات کند؟ چه تضمینی وجود دارد؟ هیچ تضمینی دیگر نمی تواند موثر واقع شود. بله از باب اینکه لازم می شمارند، انسان ها در جوامع، که یک شهروند سازگاری باشند که مجازات نشوند، آنجا هم از ترس مجازات است. 🍀در ظاهر مراعات می کنند اما در خلوت برای چه مراعات کنند وقتی صحبت آخرت و فضیلت و اخلاق و توحید نباشد؟ از همین جاست که حضرت علامه می فرماید اخلاق یعنی جاری شدن توحید از قلب بر اعضا و جوارح. اخلاق، معنای واقعی اخلاق این است: توحیدی که در قلب مستقر شده، در اعضا و جوارح انسان جاری بشود. آن توحیدی که در قلب هست، آثارش در چشم انسان، گوش انسان، زبان انسان، دست و پای انسان نمایان شود. به خاطر آن نگاه توحیدی، به هر چیزی نگاه نکند. اگر نگاه کردن به یک امری حرام است، چشم بپوشاند. دست در تصرف هر چیزی دراز نکند. به خاطر اینکه با توحید سازگاری ندارد. پس اگر توحید را درست نکنیم، اخلاق به معنای واقعی کلمه شکل نمی گیرد. 🔻می توانیم بگوییم مراعات خیلی از این مطالب، در جاهای گوناگون سر از ریا و نفاق در می آورد. وقتی انسان باور قلبی ندارد به اصالت و ارزشمندی یک امر، وقتی مراعات می کند به خاطر نفاق و .. است. انگیزه دیگری ندارد. اما اگر این توحید درست شود. عقیده درست شود، اخلاق اصلا پایه و اساس پیدا می کند. پس بدون توحید، ما اصلا نمی توانیم اخلاق ارزشمندی درست کنیم. نه برای فرد، نه برای جامعه. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_هشتاد_و_نه ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #خوف #لغزش #انحراف #ترس #آخرت #دنیا #امنیت #اخلاقی #اخلاق

❓کسی که ازهیبت خدا می ترسد، دیگر ترس از عذاب ندارد؟ یا آنکه ترس از فراق دارد، ترس از هیبت را گذرانده است؟ ✅ پاسخ #استاد_عربیان حفظه الله: 🔹ترس دارد. ترس از عذاب دارد. اینجور نیست یک نفر که معرفت پیدا کرده و از نظر عرفانی بالا رفته، از عذاب ترسی نداشته باشد. مگر می شود؟ برای چه ترسی نداشته باشد. ترس دارد اما انگیزه او در انجام امور، برقراری ارتباط و این ها، این ترس نیست. آن مرحله بالاترش است. یا مثلا آن لذت و علاقه. ببینید انسان عارف بالله هم از نعمت های بهشتی خوشش می آید. نه اینکه دیگر خوشش نیاید و بگوید فقط لقای الهی، فقط وصال به گونه ای که بگوید من از نعمت های الهی بدم می آید. برای چه بدش بیاید. خوشش می آید. اما منظورش این نیست. منظورش لقاء است. منظورش وصال الهی است. فناء الهی است. هدف و انگیزه اش آن است. ولی اینجور نیست که از این مرتبه پایین تر، یعنی نعمت های اخروی لذت نبرد و خوشش نیاید. 🌸یک مثال بزنیم. فرض کنید شما دعوت شده اید به محضر بزرگ ترین شخصیت. حالا بزرگ ترین شخصیت را در ذهن خودتان تصور کنید. به گونه ای که وقتی در مجلس و محضر او حاضر می شوید، با خوراکی و نوشیدنی از شما پذیرایی هم می کنند. آیا اینجا اینجوری مثلا ما مشاهده می کنیم که فرد بگوید من اصلا از آن غذاهایی که می آورند، شربت و شیرینی بدم می آید. خوشم نمی آید. فقط می خواهم این شخصیت ارزشمند و عظیم القدر را ببینم. فقط از این خوشم می آید. دیگر از آن ها خوشم نمی آید. طوری که به او بدهند بدش می آید و قبول نمی کند؟ نه. از آن بدش نمی آید. خوشش هم می آید. استفاده هم می کند. ولی اینجور نیست که حضور در این مجلس، به خاطر این باشد که از این خوردنی ها و نوشیدنی ها استفاده کند. از این خوشش هم می آید. تبرک هم می جوید ولی منظورش از ملاقات، آن جنبه های ارزشمند والاتر و بالاتر است. در عذاب هم همین طور. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_نود ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #خوف #لغزش #انحراف #ترس #آخرت #دنیا #امنیت #گناه #ترس_از_گناه

✨این ترس را اگر دنبال کنیم، چشم ما را روشن می کند و دامان ما را پر از معارف می کند. #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺در این جمله بعدی، باز ما آشنا می شویم با آن رحمت واسعه الهی، و هم چنین اثر بسیار سازنده ترس و خوف نسبت به گناهان. ببینید چقدر اهمیت دارد. حضرت مدام دارد از جهات گوناگون توجه به این مطلب می دهد به خاطر اینکه فوق العاده سازندگی دارد. 🍀یا اباذر! إِنَّ الْعَبْدَ لَیُعْرَضُ عَلَیْهِ ذُنُوبُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ گناهان یک بنده ای به او عرضه می شود. نمایانده می شود که تو این گناهان را کردی. اینجا خیلی جالب است. ذُنُوبُهُ ذنوب جمع است. اضافه هم شده است. شما چه می فرمایید در ادبیات؟ جمعی که مضاف باشد، مفید عموم هم هست. همه گناهان را به او نشان می دهند. چه کردی در دنیا از گناه و معصیت. 🌼 فیَقُولُ أَمَا إِنِّی کُنْتُ مُشْفِقاً وقتی گناهان را مشاهده می کند یک چنین ادعایی می کند، یک چنین حرفی می زند که من از این گناهان ترسان بودم. خوف داشتم. این گناهان را انجام داده ام. ولی خوف داشتم. ترس داشتم. فَیُغْفَرُ لَهُ، این ترس، این نگرانی که ادعا می کند در دنیا داشته است، نجاتش می دهد. پس ببینید چقدر مهم است و باید به این مطلب اهمیت بدهیم که ترسان باشیم. نگران باشیم. نگران از گناه. ترسان از گناه. البته این ترس را اگر دنبال کنیم، چشم ما را روشن می کند و دامان ما را پر از معارف می کند. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هفدهم در تاریخ شنبه 1400/10/11 #قسمت_صد_و_نود_و_یک ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #خوف #لغزش #انحراف #ترس #آخرت #دنیا #امنیت #گناه #ترس_از_گناه