eitaa logo
صالحی - ارتباط کاربران
1.3هزار دنبال‌کننده
756 عکس
257 ویدیو
277 فایل
﷽ 💫 طلبه ای ساده دروس خارج حوزه قم لیسانس نرم افزار ارشد مهندسیIT دکتری عرفان اسلامی ✅اینجا نشر پژوهشها و پرسش وپاسخهای کاربران 📌خصوصی @mSalehi ✅ کانال تدریس: 1. @Shia_erfan 2. @Nezam_Andishe ✅ کانال اصلی بنده @Salehy 📲نرم‌افزارهای مفید @SalehiApps
مشاهده در ایتا
دانلود
060 - ج۸ باب۵ -فصل٢ -۵ -در قوه خیال -سه‌شنبه ٢۴-١١-١۴۰٢ .mp3
29.4M
🔸جلسه ۶۰ (سال ١۴۰٢_١۴۰٣) 🔸 🔻ج۸ باب۵ -فصل٢ -۵ -در قوه خیال *{فصل (2) في الخيال‌}* 🔸 🔻سه‌شنبه ٢۴ بهمن ١۴۰٢ 🔸 درس اسفار استاد عابدینی 🔸 SPlus.ir/abedini.asfar 🔹 Eitaa.com/Asfaar
061 - ج۸ باب۵ -فصل٢ -۶ -در قوه خیال -شنبه ٢۸-١١-١۴۰٢ .mp3
25.04M
🔸جلسه ۶١ (سال ١۴۰٢_١۴۰٣) 🔸 🔻 ج۸ باب۵ -فصل٢ -۶ -در قوه خیال *{فصل (2) في الخيال‌}* 🔸 🔻شنبه ٢۸ بهمن ١۴۰٢ 🔸 درس اسفار استاد عابدینی 🔸 SPlus.ir/abedini.asfar 🔹 Eitaa.com/Asfaar
062 - ج۸ باب۵ -فصل٢ -۷ -در قوه خیال -یکشنبه ٢۹-١١-١۴۰٢ .mp3
25M
🔸جلسه ۶٢ (سال ١۴۰٢_١۴۰٣) 🔸 🔻 ج۸ باب۵ -فصل٢ -۷ -در قوه خیال *{فصل (2) في الخيال‌}* 🔸 🔻یکشنبه ٢۹ بهمن ١۴۰٢ 🔸 درس اسفار استاد عابدینی 🔸 SPlus.ir/abedini.asfar 🔹 Eitaa.com/Asfaar
🔸 بیان علامه حسن زاده در عیون مسائل نفس، پیرامون عالم خیال در عالم آخرت {عیون مسائل النفس-سرح العیون فی شرح العیون، النص، ص713 الی 719} 🔹 🔸(عین ۵٨) : عین فی ان الخیال فی الآخرة یصیر عین الحسّ و یتّحد به و من تلک العیون السیّالة أنّ اللذة الخیالیة فی الآخرة ترجع إلى الحسیّة لأن الخیال هنالک یصیر عین الحسّ و یتّحد به. و هذا المطلب اصل حکیم فی المعارف النفسیة، اشار الیه ایجازا صدر المتألهین فی الفصل الأول من الباب الحادی عشر من نفس الأسفار «1» و شرحه شرح فصّ تلمیذه الفیض فی الفصل الاول من الباب السابع عشر من علم الیقین على الاستقصاء «2» . و مآل نظر الشیخ فی السابع من تاسعة آلهیات الشفاء إلى ذلک أیضا کما یأتی فی العین التاسعة و الخمسین فی البحث عن المعادین. ففی الأسفار ان القوة الخیالیة جوهر قائم لا فی محل من البدن و أعضائه، و لا هی موجودة فی جهة من جهات هذا العالم الطبیعی، و انما هی مجردة عن هذا العالم واقعة فی عالم جوهری متوسط بین العالمین عالم المفارقات العقلیة و عالم الطبیعیات المادیة. و قد تفردنا بأثبات هذا المطلب ببراهین ساطعة و حجج قاطعة کما مرّت. و أن الصور الخیالیّة بل الصور الادراکیة لیست حالّة فی موضوع النفس و لا فی محل آخر و انما هی قائمة بالنفس قیام الفعل بالفاعل لا قیام المقبول بالقابل و کذا الابصار عندنا- الى قوله: و اعلم أن النفس ما دامت متعلقة بالبدن کان ابصاره بل احساسه مطلقا غیر تخیّله لأنها فی الأول تحتاج الى مادة خارجیة و شرائط مخصوصة، و فی الثانی لا تفتقر الیها. و اما عند خروجها عن هذا العالم فلا یبقى الفرق بین التخیل و الاحساس اذ القوة الخیالیة و هی خزانة الحس قد قویت و خرجت عن غبار البدن و زال عنها الضعف و النقص و اتحدت القوى و رجع الى مبدئها المشترک فتفعل النفس بقوتها الخیالیّة ما تفعله بغیرها و ترى بعین‌ =========== (1). الاسفار، ج 4، ص 149. (2). علم الیقین، ط 1، ص 230. ++++++++++ *{عیون مسائل النفس-سرح العیون فی شرح العیون، النص، ص: 714} الخیال ما کانت تراه بعین الحس و صارت قدرتها و علمها و شهوتها شیئا واحدا فادراکها للمشتهیات نفس قدرتها علیه و احضارها ایاها عندها بل لیس فی الجنّة الا شهوات النفس و مراداتها کما قال- تعالى- {«فِیها ما تَشْتَهِیهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْیُنُ» «1» . اقول: قد تقدم کلامنا فی تجرد القوة الخیالیة فی العین الثلاثین فما قلنا هناک فلا عائدة الى اعادته هیهنا. و الصواب الاتیان بطائفة من کلمات الفیض فی علم الیقین توضیحا لما افاده استاذه المتأله مع اختصار منا، قال- قدس سره-: اللذة إما عقلیة أو خیالیة أو حسیة. و اللذة الخیالیة فی الآخرة ترجع إلى الحسیة لأن الخیال هنالک یصیر عین الحسّ و یتّحد به. و لذلک قیل إن اللذة الخیالیة لا تکون فی الجنّة لانّها من قضیّات الوهم اذ من شأنه أن یتخیل اشیاء على طریق التمنی فیلتذ بها النفس، و المنى رأس مال المفالیس و الآخرة دار الصدق و دار الحقائق، و لذلک سمیّت الحاقّة لأن فیها حواقّ الأمور و لیس فیها اباطیل و اکاذیب و لا امنیّة اذ فیها ما تشتهیه الانفس و تلذّ الاعین نقدا و انما التذاذهم بالموجود المشاهد فاللذة فی الآخرة تنحصر فی قسمین العقلیة و الحسیة فالعقلیة کالالتذاذ بالعلوم و المعارف و الانس باللّه- عز و جل- و بمقربی حضرته و هی أنما تکون للسابقین المقربین فی جنات النعیم ثلة من الاولین و قلیل من الآخرین على حسب مراتبهم. و اما اللذة الحسیة فکالالتذاذ بالطعام و الشراب و النکاح و الاصوات الطیّبة و النغمات الرخیمة و هی لذة المتوسطین من اصحاب الیمین کما قال اللّه- عز و جل-: {«فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ»}- الى قوله: {«وَ ثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِینَ»}. و قد یکون انواع منها للسابقین المقربین کما قال اللّه- عزّ و جلّ-: {«عَلى‌ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ» «2» - الى قوله: {«جَزاءً بِما کانُوا یَعْمَلُونَ» «3» . و هذا یدل على أن ذلک جزاء اعمالهم دون علومهم و اعتقاداتهم. و یشبه أن لا یکون لهم کثیر التذاذ بها و التفات بها کما یشعر به قوله- عزّ و جل-: {«یَطُوفُ عَلَیْهِمْ» «4» لأن قرة عیونهم انما هی فی الجنّة العالیة. =========== (1). الزخرف: 71. (2). الواقعة: 15. (3). السجدة: 17. (4). الواقعة: 17. ++++++++++ *{عیون مسائل النفس-سرح العیون فی شرح العیون، النص، ص: 715} و ما یحصل هناک من الصور اشدّ الذاذا و ایلاما من هذه المحسوسات الملذة و المؤلمة بکثیر لصفاء المحلّ و قوة الفاعل و عدم الشاغل و ذکاء الدرک و انحصار القوى کلّها فی قوة واحدة هی المتخیلة و صیرورتها عینا باصرة للنفس و قدرة فعالة و انقلاب العلم مشاهدة. فلا یخطر بالبال شی‌ء فی الجنة تمیل الیه النفس إلا و یوجد فی الحال باذن اللّه و یحسّ به احساسا قویا لا اقوى منه و الیه الاشارة بقول النبی- صلّى اللّه علیه و آله و سلم-: «إنّ فی الجنّة سوقا یباع فیه الصّور» . و السوق عبارة عن اللطف الآلهی الذی هو منبع القدرة
على اختراع الصور بحسب المشیّة و نیلها بالحسّ. 📌جلسه ۵٨: 🔻 و بعد نقل روایتین فی رتبة کن و قد تقدم نقلهما فی العین التاسعة و الاربعین قال: «و قد تبین فی محلّه أن کلّ ما یصدر من الفاعل لا بواسطة المادة الدنیاویة فحصوله فی نفسه عین حصوله لفاعله و لیس من شرط الحصول الحلول و الاتصاف فان صور الموجودات حاصلة للباری- عزّ و جلّ- قائمة به من غیر حلول و لا اتصاف. 🔻و ان حصول الشی‌ء للفاعل اوکد من حصوله للقابل فلکل واحد من أهل السعادة فی الآخرة عالَمٌ فیه ما یرید. و من یرغب فی صحبته ینشأ فی لحظة عین او فلتة خاطر فالعوالم هناک بلا نهایة کل منها کعرض السموات و الارض بلا مزاحمة شریک و سهیم فکلّ عالِمٌ عالَمٌ و اللّه- عزّ و جلّ- رب العالمین. 🔻 و قد ظهر مما تقدم أنّ المشتهیات فی الآخرة تابعة للشهوات بعکس الدنیا کما قال اللّه- عزّ و جلّ-: «وَ لَکُمْ فِیها ما تَشْتَهِی أَنْفُسُکُمْ» «1» فما یرید یستحضر لا انه یکون موجودا ثم یستحضر؛ بل یستحضر فیصیر موجودا بالاستحضار بلا قطع مسافة. 🔻و ایضا قد ظهر ان الآخرة نشأة الوجود و النور، و الادراک و الحضور، و الحیوة، و الظهور، و کل ما فیها حیٌّ مدرِک لأنّها لیست إلّا منشئات النفس القائمة بها فانواع الفاکهة منها و الأبنیة و الأنهار و غیرها کلها حیّةٌ ناطقةٌ لأن النفس حیة ناطقة، کما نطقت الروایات المأثورة فی ذلک متظافرة. 🔻 الفصل السابع و العشرون من الباب الحادی عشر من نفس الأسفار «2»: «اعلم أنه قد اتفق فی هذا العالم لبعض الکاملین ممن قویت قوة خیاله او ضعفت قوة حسّه أن یرى بعین الخیال شیئا مشاهدا محسوسا کما یشاهد سائر المحسوسات فکثیرا ما یشتبه علیه الأمر ==== (1). فصلت: 31. (2). الأسفار، ط 1، ج 4، ص 190. ++++ *{عیون مسائل النفس-سرح العیون فی شرح العیون، النص، ص: 716} و یزعم أن ما رآه موجود فی الخارج فیغلط. و جمیع ما یراه الانسان یوم القیامة یراه بعین الخیال و هی موجودة فی تلک الدار معتبرة باقیة فیها لأنها موطن تلک الصور. 📌جلسه ۵٩: 🔻و انما لم یعتبر وجود ما یرى بعین الخیال هیهنا من المنامات و غیرها لعدم بقائها و وقوع الحجاب عنها بعد اقصر مدّة فلا تعویل علیها هیهنا لزوالها عن المشاهدة سریعا اذ لیس هذا العالم موطن وجودها. فبالموت یرفع الحجاب بالکلّیة فیدوم مشاهدة عین الخیال. و تلک الصور المشهودة للنفس قد علمت أنها لیست خارجة عن ذاتها بل عینها» - الى آخر ما نقلنا عنه فی العین الثالثة و الاربعین فی معنى تجسّد المعانی و تجسّد الارواح. و بعد نقل طائفة من الحقائق فی هذا المطلب الأسمى من الابواب الخامس و الخمسین و ثلاثمائة، و الرابع و السبعین و ثلاثمائة، و الثالث و السبعین و ثلاثمائة، و الحادی و الثمانین و ثلاثمائة من الفتوحات المکیة استنتج منها بقوله: «فتحقق و تبیّن من جمیع ما ذکرناه و نقلناه»: 🔻أنّ الجنة الجسمانیة عبارة عن الصور الادراکیة القائمة بالنفس الخیالیة ممّا تشتهیها النفس و تستلذّها و لا مادّة و لا مظهر لها الا النفس، و کذا فاعلها و موجدها القریب و هو هی لا غیر. 🔻و أنّ النفس الواحدة من النفوس الانسانیة مع ما تتصوّره و تدرکه من الصور بمنزلة عالم عظیم نفسانی اعظم من هذا العالم الجسمانی بما فیه. 🔻و أنّ کل ما یوجد فیها من الاشجار و الانهار و الابنیة و الغرفات کلّها حیّة بحیوة ذاتیة. و حیوتها کلّها حیوة واحدة هی حیوة النفس التی تدرکها و توجدها. 🔻و أن ادراکها للصور هو بعینه اتحادها لها لا انها ادرکتها فأوجدتها، أو اوجدتها فادرکتها کما فی افعال المختارین منّا فی هذا العالم حیث انا نتخیل شیئا ملائما کالحرکة أو الکتابة أوّلا فنفعله ثانیا ثم نتخیله بعدما فعلناه؛ بل ادرکتها موجودة و اوجدتها مدرکة بلا تقدم و تأخر و لا مغائرة اذ الفعل و الادراک هنا شی‌ء واحد» . 🔸 📌جلسه ۶۰ 🔻 تبصرة إنّا نرى المعانی هیهنا بعین البصیرة لا بعین البصر و ذلک ظاهر، و حیث ان الدار الآخرة غیر هذه الدار الدنیا و الا لم تکن آخرة، فتبصّر أن الابصار و السمع و غیرهما من الحواس لیست مشروطة بما هی مشروطة هیهنا فی الأمور کما انک تسمع و تبصر و تشم و تذوق و تلمس فی المنامات و المکاشفات و سنوح التمثلات بلا دخالة تلک‌ الشروط العنصریة، فأیقن بأن الخیال فی الآخرة عین الحسّ. +++ *{عیون مسائل النفس-سرح العیون فی شرح العیون، النص، ص: 717} 🔸 🔻تبصرة 💥قد علمت ان المتخیلة جبلت للمحاکاة و هی تصوّر المعانی بصورها المناسبة إیاها، فاعلم أن رؤیا الملک و نزوله انما یتحقق فی صقع النفس و لیس خارجا عن عالم نفس رائیها. و بهذه الدقیقة تنتقل أن المنزل فیه القرآن فی قوله سبحانه: «إِنَّا أَنزَلناهُ فِی لَیلَةِ القَدرِ» «1»، و «إِنَّا أَنزَلناهُ فِی لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ» «2»، هی موطن النفس و ان کان ظرف زمانه العنصری هذه اللیلة الظلیة العنصریة فان اللیل المنزل فی القرآن هو بلحاظ بعض مراتب نزوله واقع فی هذه اللیلة الزمانیة.
🔻تفصیل ذلک المطلب الرفیع یطلب على الاستیفاء فی رسالتنا الفارسیة الموسومة بالانسان و القرآن. 🔻و البحث عن نزول الملک یطلب فی الموضعین من الأسفار، أحدهما فی الفصل الثالث عشر من الباب الحادی عشر من نفس الأسفار، قوله: «و من هذا القبیل رؤیة النبی- صلّى اللّه علیه و آله و سلم- صورة جبرائیل و الملائکة- علیه السلام- فی هذا العالم» «3» . و الموضع الآخر فی الفصل السابع و العشرین من هذا الباب‌ «4» . 🔻 و العمدة فی الباب ان تعلم اولا أنّ تجافی موجود عن مرتبته محال و توفیقیة الاسماء بمعناه الارفع راجعة الى هذه الدقیقة کما حققناه فی رسالتنا المصنوعة فی توفیقیة الاسماء. و ثانیا أن النفس مجردة عن المادة الطبیعیة و احکامها من الأحیاز و الازمان و الجهات و غیرها. و ثالثا أن الخیال جبلت على المحاکاة و هی تصوّر المعانی المعقولة للنفس بقوتها العاقلة على صور مناسبة لتلک المعانی. و رابعا ان تلک الصور المرتسمة، سواء روئیت قریبة أو بعیدة، فهی بالحقیقة متحققة فی صقع النفس العاریة عن المادة و احکامها، بل قائمة بالنفس قیام الفعل بفاعله بأذن بارئه، و لیست بخارجة عنها مطلقا فی یقظتها و منامها و جمیع احوالها و اطوارها. =========== (1). القدر: 1. (2). الدخان: 3. (3). الأسفار، ط 1، ج 4، ص 169. (4). المصدر، ج 4، ص 190. ++++++++++ *{عیون مسائل النفس-سرح العیون فی شرح العیون، النص، ص: 718} 🔻 و خامسا أن شرافة النفس و قوتها، و خسّة النفس و ضعفها، و صفائها بصداقتها و کدورتها بخلافها، و نحوهما مما هو دخیل فی عظمتها أو حقارتها، فی ذلک التصویر و التمثیل و المحاکاة و التمثل اصل رصین قوی، فکلّما کانت اکثر صدقا و صفاء و أشدّ نورا و بهاء و اقوى وجودا کان التصویر و المحاکاة على وزانها کذلک. 💥فانظر فی الارتقاء الى تلک الذروة العلیا، الى تمثّل شدید القوى للخاتم- صلّى اللّه علیه و آله و سلم- فی قوله سبحانه: «عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوى‌ ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوى‌» «1» - أی استوى شدید القوى له (صلّى اللّه علیه و آله و سلم)، کقوله- سبحانه-: «فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِیًّا» «2» ، و اللام للمِلکِ الحقیقی نحو «لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» «3» ، لا المجازی الاعتباری نحو الدار لزید و الجلّ للفرس مثلا. 🔻و هو أی شدید القوى المستوى له بالافق الأعلى المشهود لرسول اللّه. ثم من ذلک الافق الاعلى دنى من النبی فتدلّى و تعلّق به من العلو الى السفل کما ان التدلّی المشتق من الدَلو یشعر بذلک فکان «قاب قوسین أو أدنى» بحسب قربه منه «فاوحى الى عبده ما اوحى». 🔻فکلّ من الاستواء، و الافق الأعلى و الدنوّ و التدلّی و القرب قاب قوسین أو ادنى و الایحاء، کانت متحققة فی صقع نفس رسول اللّه (صلّى اللّه علیه و آله و سلم) ألا ترى أنه- سبحانه- بعد ذلک قال: «ما کذب الفؤاد ما رأى» «4» . فافهم و تدبر ترشد إن شاء اللّه تعالى. 🔻 ثم من هذه الاشارات التی أهدیناها الیک تبیّن لک أن الخاتم (صلّى اللّه علیه و آله و سلم) حیث کان مزاجه اعدل الأمزجة و روحه القدسی روح الأرواح، و خیاله کسایر قواه فی کمال الإستواء و غایة الاعتدال، کان حکایته ما یتلقى من الوحی بصورة العبارات على احسن صورة؛ إلا أنه (صلوات اللّه علیه) و إن کان لا ینطق عن الهوى مطلقا لکنّه بحسب تطوراته النفسانیة القلبیة تارة کان یتلقى الوحی انزالا و تنزیلا و یتکلّم به على هیئة و صورة عباراتها الشریفة معجزة و کان یتحدى بها و الآن کما کان و کذلک فی کل أوان و زمان إلى یوم القیامة، و هی القرآن الکتبی بین الدفتین و لذا نعتقد أن الفاظ القرآن و عباراته وحی. =========== (1). النجم: 6. (2). مریم: 18. (3). الحشر: 25. (4). النجم: 11. ++++++++++ *{عیون مسائل النفس-سرح العیون فی شرح العیون، النص، ص: 719} 🔻 و تارة أخرى على صورة الحدیث القدسی، و أخرى على صور الأخبار الأخرى. و مطلقا کان افصح و ابلغ من غیره کما ترى أن خطبه و کلماته أفصح مما فی النهج و الصحیفة السجادیة و غیرهما بلا استنثاء کسایر کمالاته الانسانیة فإن الکلّ یستضیئون من مشکوة وجوده و هو قطب الأقطاب و إمام الأئمة من الأولین و الآخرین الى قیام یوم الدین. 🔻و خطبته (صلّى اللّه علیه و آله و سلم) فی حجة الوداع أصدق شاهد على ما قلناه و هی: «الحمد للّه نحمده و نستعینه و نستغفره و نتوب إلیه، و نعوذ باللّه من شرور أنفسنا و سیئات أعمالنا؛ من یهدی اللّه فلا مضلّ له، و من یضلل فلا هادی له» - الى آخرها. و قد اتى بها فی ذلک المطلب ایضا ابن ابی الحدید فی شرح الخطبة الثالثة من النهج فی ذکر الحجّ حیث قال: «و قال ارباب علم البیان: ان الخطب الخالیة من السجع و القرائن و الفواصل هی خطب العرب، و هی المستحسنة الخالیة من التکلف کخطبة النبی- صلّى اللّه علیه و آله و سلم- فی حجة الوداع و هی «الحمد للّه نحمده» الخ «1» . =========== (1). شرح النهج لابن ابی الحدید، ط (الحجری)، ج 1، ص 25. ++++++++++
🔸روایات مذکور در اوایل جلسه ۵٧
جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/336629 شناسه حدیث : ۳۳۶۶۲۹ نشانی : عدة الداعي و نجاح الساعي ج ۱، ص ۲۰۷ وَ قَالَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَوْماً لِلْمُفَضَّلِ بْنِ صَالِحٍ: . يَا مُفَضَّلُ إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً عَامَلُوهُ بِخَالِصٍ مِنْ سِرِّهِ فَعَامَلَهُمْ بِخَالِصٍ مِنْ بِرِّهِ فَهُمُ اَلَّذِينَ تَمُرُّ صُحُفُهُمْ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فُرُغاً وَ إِذَا وُقِفُوا بَيْنَ يَدَيْهِ تَعَالَى مَلَأَهَا مِنْ سِرِّ مَا أَسَرُّوا إِلَيْهِ فَقُلْتُ يَا مَوْلاَيَ وَ لِمَ ذَلِكَ فَقَالَ أَجَلَّهُمْ أَنْ تَطَّلِعَ اَلْحَفَظَةُ عَلَى مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُمْ.
جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/269130 شناسه حدیث : ۲۶۹۱۳۰ نشانی : بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۷۵، ص ۶۴ معصوم : امیرالمؤمنین (علیه السلام) وَ قَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً عَامَلُوهُ بِخَالِصٍ مِنْ سِرِّهِ فَشَكَرَ لَهُمْ بِخَالِصٍ مِنْ شُكْرِهِ فَأُولَئِكَ تَمُرُّ صُحُفُهُمْ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فُرُغاً فَإِذَا وَقَفُوا بَيْنَ يَدَيْهِ مَلَأَهَا لَهُمْ مِنْ سِرِّ مَا أَسَرُّوا إِلَيْهِ.
جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/320778 شناسه حدیث : ۳۲۰۷۷۸ نشانی : سلوة الحزين (الدعوات) ج ۱، ص ۲۱۲ وَ عَنْ زَيْنِ اَلْعَابِدِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : . ⚡ أَنَّ لِلَّهِ خُلَصَاءَ مِنْ خَلْقِهِ عَبَدُوهُ بِخَالِصٍ مِنْ سِرِّهِ وَ أَوْصَلَهُمْ إِلَى سِرِّهِ فَهُمُ اَلَّذِينَ تَمُرُّ صُحُفُهُمْ مَعَ اَلْمَلاَئِكَةِ فُرَّغاً فَإِذَا وَصَلَتْ إِلَيْهِ مَلَأَهَا مِنْ سِرِّ مَا أَسَرُّوا إِلَيْهِ، وَ قَالَ لَهُمْ: ⚡ يَا أَوْلِيَائِي إِنْ أَتَاكُمْ عَلِيلٌ مِنْ ضَعَفَةِ عِبَادِي فَدَاوُوهُ أَوْ نَاسٍ نِعْمَتِي فَاذْكُرُوهُ أَوْ رَاحِلٌ نَحْوِي فَجَهِّزُوهُ وَ مَنْ بَعُدَ مِنْكُمْ مُنْكِراً فَفَقِّهُوهُ وَ مَنْ قَرُبَ مِنْكُمْ فَوَاصِلُوهُ، ⚡ لَكُمْ يَا أَوْلِيَائِي خَاطَبْتُ وَ لَكُمْ عَاتَبْتُ وَ اَلْوَفَاءَ مِنْكُمْ طَلَبْتُ لاَ أُحِبُّ اِسْتِخْدَامَ اَلْجَبَّارِينَ وَ لاَ مُصَافَاةَ اَلْمُتَلَوِّنِينَ مَنْ عَادَاكُمْ قَصَمْتُهُ وَ مَنْ أَبْغَضَكُمْ قَلَيْتُهُ .
جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/106011 شناسه حدیث : ۱۰۶۰۱۱ نشانی : الکافي ج ۲، ص ۱۸۴ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: . ⚡ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اِعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا اَلرَّحْمَةُ فَإِذَا اِلْتَزَمَا لاَ يُرِيدَانِ بِذَلِكَ إِلاَّ وَجْهَ اَللَّهِ وَ لاَ يُرِيدَانِ غَرَضاً مِنْ أَغْرَاضِ اَلدُّنْيَا قِيلَ لَهُمَا مَغْفُوراً لَكُمَا فَاسْتَأْنِفَا فَإِذَا أَقْبَلاَ عَلَى اَلْمُسَاءَلَةِ قَالَتِ اَلْمَلاَئِكَةُ بَعْضُهَا لِبَعْضِ تَنَحَّوْا عَنْهُمَا فَإِنَّ لَهُمَا سِرّاً وَ قَدْ سَتَرَ اَللَّهُ عَلَيْهِمَا . قَالَ إِسْحَاقُ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَلاَ يُكْتَبُ عَلَيْهِمَا لَفْظُهُمَا وَ قَدْ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «مٰا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاّٰ لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ » . ⚡قَالَ فَتَنَفَّسَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) اَلصُّعَدَاءَ ثُمَّ بَكَى حَتَّى أَخْضَلَتْ دُمُوعُهُ لِحْيَتَهُ وَ قَالَ يَا إِسْحَاقُ إِنَّ اَللَّهَ (تَبَارَكَ وَ تَعَالَى) إِنَّمَا أَمَرَ اَلْمَلاَئِكَةَ أَنْ تَعْتَزِلَ عَنِ اَلْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اِلْتَقَيَا إِجْلاَلاً لَهُمَا . وَ إِنَّهُ وَ إِنْ كَانَتِ اَلْمَلاَئِكَةُ لاَ تَكْتُبُ لَفْظَهُمَا وَ لاَ تَعْرِفُ كَلاَمَهُمَا فَإِنَّهُ يَعْرِفُهُ وَ يَحْفَظُهُ عَلَيْهِمَا عَالِمُ اَلسِّرِّ وَ أَخْفَى .
همچو صیادی که گیرد سایه‌ای سایه کی گردد ورا سرمایه‌ای سایهٔ مرغی گرفته مرد سخت مرغ حیران گشته بر شاخ درخت مولوی, مثنوی معنوی, دفتر اول، بخش١٣۵
🔸 عمل ادریس(ع) معادل عمل کل اهل زمانش 🔸  [بحارالانوار، ج۱۱، ص۲۷۸]  ص، قصص الأنبیاء علیهم السلام بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ ابْنِ أُورَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِی صَالِحٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: کَانَ إِدْرِیسُ النَّبِیُّ علیه السلام یَسِیحُ النَّهَارَ [۴] وَ یَصُومُهُ وَ یَبِیتُ حَیْثُ مَا جَنَّهُ اللَّیْلُ وَ یَأْتِیهِ رِزْقُهُ حَیْثُ مَا أَفْطَرَ وَ کَانَ یَصْعَدُ لَهُ مِنَ الْعَمَلِ الصَّالِحِ مِثْلُ مَا یَصْعَدُ لِأَهْلِ الْأَرْضِ کُلِّهِمْ فَسَأَلَ مَلَکُ الْمَوْتِ رَبَّهُ فِی زِیَارَةِ إِدْرِیسَ علیه السلام وَ أَنْ یُسَلِّمَ عَلَیْهِ فَأَذِنَ لَهُ فَنَزَلَ وَ أَتَاهُ فَقَالَ إِنِّی أُرِیدُ أَنْ أَصْحَبَکَ فَأَکُونَ مَعَکَ فَصَحِبَهُ وَ کَانَا یَسِیحَانِ النَّهَارَ وَ یَصُومَانِهِ فَإِذَا جَنَّهُمَا اللَّیْلُ أُتِیَ إِدْرِیسُ فِطْرَهُ فَیَأْکُلُ وَ یَدْعُو مَلَکَ الْمَوْتِ إِلَیْهِ فَیَقُولُ لَا حَاجَةَ لِی فِیهِ ثُمَّ یَقُومَانِ یُصَلِّیَانِ وَ إِدْرِیسُ یُصَلِّی وَ یَفْتُرُ وَ یَنَامُ وَ مَلَکُ الْمَوْتِ یُصَلِّی وَ لَا یَنَامُ وَ لَا یَفْتُرُ فَمَکَثَا بِذَلِکَ أَیَّاماً ثُمَّ إِنَّهُمَا مَرَّا بِقَطِیعِ غَنَمٍ وَ کَرْمٍ قَدْ أَیْنَعَ فَقَالَ مَلَکُ الْمَوْتِ هَلْ لَکَ أَنْ تَأْخُذَ مِنْ ذَلِکَ حَمَلًا أَوْ مِنْ هَذَا عَنَاقِیدَ فَنُفْطِرَ عَلَیْهِ فَقَالَ سُبْحَانَ اللَّهِ أَدْعُوکَ إِلَی مَالِی فَتَأْبَی فَکَیْفَ تَدْعُونِی إِلَی مَالِ الْغَیْرِ ثُمَّ قَالَ إِدرِیسُ علیه السلام قَدْ صَحِبْتَنِی وَ أَحْسَنْتَ فِیمَا بَیْنِی وَ بَیْنَکَ مَنْ أَنتَ؟ قَالَ أَنَا مَلَکُ الْمَوْتِ قَالَ إِدْرِیسُ لِی إِلَیْکَ حَاجَةٌ فَقَالَ و مَا هِیَ؟ قَالَ تَصْعَدُ بِی إِلَی السَّمَاءِ فَاسْتَأْذَنَ مَلَکُ الْمَوْتِ رَبَّهُ فِی ذَلِکَ فَأَذِنَ لَهُ فَحَمَلَهُ عَلَی جَنَاحِهِ فَصَعِدَ بِهِ إِلَی السَّمَاء ثُمَّ قَالَ لَهُ إِدْرِیسُ علیه السلام إِنَّ لِی إِلَیْکَ حَاجَةً أُخْرَی قَالَ وَ مَا هِیَ؟ قَالَ بَلَغَنِی مِنَ الْمَوْتِ شِدَّةٌ فَأُحِبُّ أَنْ تُذِیقَنِی مِنْهُ طَرَفاً فَأَنْظُرَ هُوَ کَمَا بَلَغَنِی فَاسْتَأْذَنَ رَبَّهُ لَهُ فَأَذِنَ فَأَخَذَ بِنَفْسِهِ سَاعَةً ثُمَّ خَلَّی عَنْهُ فَقَالَ لَهُ کَیْفَ رَأَیتَ؟ قَالَ بَلَغَنِی عَنْهُ شِدَّةٌ وَ إِنَّهُ لَأَشَدُّ مِمَّا بَلَغَنِی، و لِی إِلَیْکَ حَاجَةٌ أُخْرَی تُرِینِیَ النَّارَ فَاسْتَأْذَنَ مَلَکُ الْمَوْتِ صَاحِبَ النَّارِ فَفَتَحَ لَهُ فَلَمَّا رَآهَا إِدْرِیسُ علیه السلام سَقَطَ مَغْشِیّاً عَلَیْهِ ثُمَّ قَالَ لِی إِلَیْکَ حَاجَةٌ أُخْرَی تُرِینِیَ الْجَنَّةَ فَاسْتَأْذَنَ مَلَکُ الْمَوْتِ خَازِنَ الْجَنَّةِ فَدَخَلَهَا فَلَمَّا نَظَرَ إِلَیْهَا قَالَ یَا مَلَکَ الْمَوْتِ مَا کُنْتُ لِأَخْرُجَ مِنْهَا إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی یَقُولُ کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ قَدْ ذُقْتُهُ، وَ یَقُولُ وَ إِنْ مِنْکُمْ إِلَّا وارِدُها وَ قَدْ وَرَدْتُهَا، وَ یَقُولُ فِی الْجَنَّةِ وَ ما هُمْ بِخارِجِینَ مِنْها. ------ [۴]: أی یذهب فی الأرض للعبادة و الترهب. [ترجمه]: 🔻 قصص الأنبیاء: ابن عباس می‌گوید: ادریس پیامبر در طول روز به عبادت مشغول بود و روزه می‌گرفت و هر جا که شب فرامی رسید همان جا بیتوته می‌کرد و روزی اش فرامی رسید و افطار می‌کرد. میزان عمل صالح او که بالا می‌رفت برابر با همه اعمال اهل زمین بود. ملک الموت از پروردگار خواست که اجازه دهد به دیدار ادریس علیه السلام برود و به او عرض سلام کند. پس خداوند به او اجازه داد و او فرود آمد و به سوی او رفت و گفت: من می‌خواهم که با تو همنشینی کرده و با تو باشم. با ادریس همراه شد و در طول روز به عبادت مشغول بودند و روزه می‌گرفتند و وقتی شب فرا می‌رسید غذای ادریس برای او آورده می‌شد و او می‌خورد و ملک الموت را نیز صدا می‌زد. و ملک الموت می‌گفت: من نیازی به طعام ندارم. سپس به نماز می‌ایستادند و ادریس نماز می‌خواند و خسته می‌شد و می‌خوابید ولی ملک الموت پیوسته نماز می‌خواند و خسته نمی شد و نمی خوابید. چند روزی به این منوال گذراندند سپس آن دو از گله ای از گوسفند و درخت انگوری که به بار نشسته بود عبور کردند. ملک الموت گفت: آیا می‌خواهی که از این گله، گوسفندی یا از این درخت مو خوشه ای انگور برگیری و با آن افطار کنیم؟ ادریس گفت: سبحان الله من به تو می‌گویم با مال من افطار کن و تو ابا می‌کنی پس چگونه مرا به مال دیگران فرامی خوانی؟ سپس ادریس علیه السلام گفت: تو با من همراه بودی و مصاحبت خوبی بود، [حال بگو: ] تو کیستی؟ گفت: من ملک الموت هستم. ادریس گفت: من خواسته ای از تو دارم. ملک الموت گفت: آن چیست؟ گفت: مرا به آسمان ببری. ملک الموت در این زمینه از خدای خود اجازه خواست و خدا به او
اجازه داد و ادریس را بر بال خود سوار کرد و او را به آسمان برد سپس ادریس علیه السلام به او گفت: من خواسته دیگری از تو دارم. گفت: خواسته است چیست؟ گفت: شنیده‌ام مرگ سخت است می‌خواهم کمی از آن به من بچشانی ببینم آیا همان گونه ایست که شنیده ام؟ پس در این زمینه از خداوند اجازه خواست و خدا به او اجازه داد. ملک الموت یک ساعت جان ادریس را گرفت و سپس او را رها کرد. پس به او گفت: [آن را] چگونه دیدی؟ گفت: شنیده بودم که سخت است اما مرگ از آنچه شنیده بودم سخت تر بود. من یک خواسته دیگر از تو دارم؛ آتش را به من نشان ده. ملک الموت از صاحب آتش اجازه خواست و در آتش را به روی ادریس گشود. وقتی ادریس علیه السلام آن را دید افتاد و غش کرد و سپس به ملک الموت گفت: خواسته ای دیگر دارم، بهشت را به من نشان بده. ملک الموت از نگهبان بهشت اجازه گرفت و ادریس وارد بهشت شد وقتی به بهشت نگاه کرد گفت: ای ملک الموت نمی خواهم از آن خارج شوم، خداوند می‌فرماید: «هر جانداری چشنده [طعم] مرگ است» و من آنرا چشیدم و می‌گوید: «و هیچ کس از شما نیست مگر [اینکه] در آن [جهنم] وارد می‌گردد» و من به آن وارد شدم، و در مورد بهشت نیز می‌فرماید: «و آن‌ها از آن بیرون آمدنی نیستند».
🔸جلسه ۶١ 🔻ادامه بحث در قوه خیال 🔻 از فص یوسفی، در فصوص الحکم، از شرح قیصری(ص۶٨٣ الی ۶٨٩)👇 🔸[فصّ حکمة نوریّة فی کلمة یوسفیّة] فصّ حکمة نوریّة فی کلمة یوسفیّة (1) لمّا کان عالم الأرواح المسمّى ب «العالم المثالی» عالماً نورانیاً و کان کشف یوسف «ع» مثالیاً [1]- و کان على الوجه الأتم و الأکمل- أضاف الحکمة النوریة الکاشفة عن الحقائق إلى کلمته، لذلک کان عالماً بعلم التعبیر و مراد اللَّه من الصورة المرتبة المثالیة. و کل من یعلم بعده ذلک العلم، فمن مرتبته یأخذ و =========== [1] قوله: «و کان کشف یوسف مثالیاً ...» . لیس المراد أن مقام یوسف محدود بالکشف المثالی. و کیف ذا؟ و هو نبی عظیم الشأن، لا بد له من حصول الفناء التام و البقاء بالحق بعد الفناء، کما هو شأن الأنبیاء علیهم السلام. بل المراد أن الکشف المثالی مقامه، و هو، علیه السلام، صاحب الکشف المثالی و قطبه، و یستفید سائر أهل الکشف المثالی من مقامه و إن کان هو أیضاً یستفید من مقام قطب الأقطاب أزلًا و أبداً. (الامام الخمینى مد ظله) +++++++++++ شرح فصوص الحکم (القیصرى) ، شرح‏قیصرى، ص: 684 من روحانیته یستفید. و لقوة نوریة روحه، علیه السلام، کانت صورته أیضاً کاملة فی الحسن و البهجة. و اعلم، أن النور الحقیقی هو الذات الإلهیة لا غیر، إذ هو اسم من أسماء الذات. و کل ما یطلق علیه اسم الغیریة و السوی، ظلّ من ظلالها، و الأرواح و عالمها من ظلالها. و کونه نورانیاً بالإضافة إلى عالم الأجسام. و لمّا کان دخول الروح فی عالمه الأصلی بواسطة العبور على الحضرة الخیالیة التی هو «المثال المقید» و بإشراق نور الروح علیها تظهر الصور المثالیة، وجب انبساط النور على هذه الحضرة أولًا، لیشاهد الروح ما یتجسد من المعانی الفائضة علیه فیها شهوداً عیانیاً، فیتمرن و ینتقل منها إلى عالم «المثال المطلق». فقوله: (هذه الحکمة النوریة انبساط نورها على حضرة الخیال) . (1) معناه: هذه الحکمة النوریة عبارة عن انبساط نور الکلمة الیوسفیة، و هی روحانیة یوسف، علیه السلام، على حضرة خیالها، لتتنور، فیشاهد فیها المعانی المتجسِّدة. فضمیر (نورها) عائد إلى «الکلمة» . و یجوز أن یَرجع إلى (الحکمة) . و معناه: هذه الحکمة النوریة عبارة عن انبساط نور العلوم المنتقشة فی الکلمة الیوسفیة على حضرة الخیال، لأن الحکمة هی العالم بالحقائق على ما هی علیه، و العلم نور فی نفسه مُنور لغیره. إلا أن الأول أولى. و فی بعض النسخ: «إنبساطها» . و المعنى واحد. (و هو أول مبادى الوحى الإلهی فی أهل العنایة) . (2) أی، هذا الانبساط هو أول ظهور مبادئ الوحى فی أهل العنایة. و هم الأنبیاء، علیهم السلام. و إنما کان أوّلًا، لأن الوحى لا یکون إلا بنزول الملک، و أول نزوله فی الحضرة الخیالیة، ثم الحسیة، فالمشاهد له لا بد أن یکون خیاله متنوّراً، لیقدر على مشاهدته فیه، ثم فی المثال المطلق، لأنه واسطة بین العالم الحسی و المثالی المطلق، فالنازل لا بد له من العبور علیه، و الصاعد أیضاً کذلک. (تقول عائشة: أوّل ما بُدِئَ به رسول اللَّه، صلى اللَّه علیه و سلم من الوحى، الرُّؤیا الصادقة) . (3) أی، أول ما حصل لرسول اللَّه، صلى اللَّه علیه و سلم، من آثار +++++++++++ شرح فصوص الحکم (القیصرى) ، شرح‏قیصرى، ص: 685 الوحى و مبادیه، الرؤیا الصادقة. لذلک قال، علیه و على آله السلام: «الرؤیا الصادقة جزء من ستة و أربعین جزءاً من النبوة. و هی نصیب للمؤمنین منها.» (فکان لَا یرى رؤیا إلا خرجت معاینة مثل فلق الصبح) . (1) أی، ظهرت فی الحس کما رأى مثل فلق الصبح. (تقول لا خفاءَ بها) . (2) تفسیر لقولها- أی عائشة: (مثل فلق الصبح) . و لیس من تتمة قولها. (و إلى هنا بلغ علمها لا غیر. و کانت المدة له فی ذلک ستة أشهر، ثم جاءه المَلَک. و ما علمت أن رسول اللَّه، صلى اللَّه علیه و سلم، قد قال: «إن الناس نیام، فإذا ماتوا، انتبهوا.») (3) أی، ما علمت أن کل ما یَظهر فی الحس هو مثل ما یظهر فی النوم. و الناس غافلون عن إدراک حقائقها و معانیها التی یشتمل تلک الصور الظاهرة علیها. فکما یعرف العارف بالتعبیر المراد من الصور المرئیة فی المنام، کذلک یعرف العارف بالحقائق المراد من الصور الظاهرة فی الحس، فیعبر منها إلى ما هو المقصود منها، لأن ما یظهر فی الحس صورة ما یظهر فی العالم المثالی، و هو صورة المعانی الفائضة على الأرواح المجردة من الحضرة الإلهیة، و هی من مقتضیات الأسماء. فالعارف بالحقائق إذا شاهد صورة فی الحس، أو سَمع کلاماً، أو وقع فی قلبه معنًى من المعانی، یستدل منها على مبادئها، و یعلم مراد اللَّه من ذلک. و من هذا المقام یقال: إن کل ما یحدث فی العالم، کلّه رسل من الحق تعالى إلى العبد، یُبلِّغون رسالات ربهم. یعرفها مَن عرفها، و یعرض عن المقصود منها من یجهلها. کما قال تعالى: «وَ کَأَیِّنْ مِنْ آیَةٍ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ یَمُرُّونَ عَلَیْها وَ هُمْ عَنْها مُعْرِضُونَ.» لعدم انتبائهم، و دوامهم فی نوم الغفلة.
و لا یَعرف هذا المقام إلا من یکاشف جمیع المقامات العلویة و السفلیة، فیرى الأمور النازلة من الحضرة الإلهیة إلى العرش و الکرسی و السماوات و الأرض، و یشاهد فی کل مقام صورته. (و کل ما یُرى فی حال النوم فهو من ذلک القبیل، و إن اختلفت الأحوال) . (4) و فی بعض النسخ: «و کل ما یُرى فی حال الیقظة فهو من ذلک القبیل» . الألف و اللّام فی (النوم) للعهد. و المعهود النوم الذی فی قوله، صلى اللَّه علیه و سلم: +++++++++++ شرح فصوص الحکم (القیصرى) ، شرح‏قیصرى، ص: 686 «الناس نیام، إذا ماتوا ...» أی، کل ما یرى فی الیقظة التی هی فی الحقیقة نوم. فهو من قبیل ما رآه رسول اللَّه، صلى اللَّه علیه و سلم، فی مدة ستة أشهر، عند کل عالِم بالحقائق. فإنهم یعلمون ما أراد اللَّه منه و یعملون بمقتضاه، و إن اختلفت أحوال الصور المرئیة و معانیها. [2] أو و إن اختلفت أحوالهما [3] بحسب اختلاف عوالمهما، فکما یجب العبور عن الصور المرئیة فی النوم إلى المراد منها، کذلک یجب العبور عن الصور المرئیة فی الیقظة إلى المراد منها. (فمضى قولها ستة أشهر) . (1) أی، مدة ستة أشهر، کما قالت. فالمراد من «القول» المقول. یدل على ذلک قوله: (بل عمره کلُّه فی الدنیا بتلک المثابة إنما هو منام فی منام) . (2) أی، مضى عمره کله بمثابة الأشهر المذکورة، فعمره إنما هو منام فی منام. لأن الأحوال المتعاقبة مقامات متعاقبة. فقوله: (إنما هو منام فی منام) خبر مبتدأ محذوف. و یجوز أن یکون عطف بیان لقوله: (بتلک المثابة) . یعنى کان مناماً فی منامه. (و کل ما ورد من هذا القبیل) (3) أی، من قبیل ما یعبَّر. (فهو المسمى عالم الخیال) . (4) فالکون کله خیال. کما قال: إنما الکون خیال، و هو حق فی الحقیقة کلُّ مَن یفهم هذا حازَ أسرار الطریقة =========== [2] قوله: «و کل ما یرى ...» . و یمکن أن یکون المراد من «النوم» النوم الاصطلاحى لا الیقظة. و من «الأحوال» أحوال النائمین. أی، و کل ما یرى فی المنام من قبیل ما رأى رسول اللَّه، صلى اللَّه علیه و آله و سلم، فی ستة أشهر. و إن اختلفت الرؤیا حسب حال أهل المنام. فإن منامات رسول اللَّه، صلى اللَّه علیه و آله، من قبیل تمثلات الحقائق الغیبیة فی الحضرة الخیال الغیر المشتغل عن حضرات الحقائق، بخلاف منامات سائر الناس. و إن حملنا «النوم» على ما ذکره الشارح بمناسبة ما قبله و ما بعده، یکون المراد من اختلاف الأحوال اختلاف أحوال المکاشفین الدخیل فی اختلاف کشفهم. (الامام الخمینى مد ظله) [3] قول الشارح العلامة: «و إن اختلفت أحوالهما» أی، الیقظة و النوم. (ج) +++++++++++ شرح فصوص الحکم (القیصرى) ، شرح‏قیصرى، ص: 687 (و لهذا یُعَبَّر) (1) على البناء للمفعول. (أی، الأمر الذی هو فی نفسه على صورة کذا، ظهر فی صورة غیرها، فیجوز العابر) (2) أی، یعبر العابر. (من هذه الصورة التی أبصرها النائم، إلى صورة ما هو الأمر علیه) . (3) أی، فی نفسه‏ (إن أصاب) (4) أی، العابر. (کظهور العلم فی صورة اللَّبن، فعبَر) (5) بالتخفیف. أی، عبر رسول اللَّه، صلى اللَّه علیه و سلم، حین ما رأى فی منامه أنه یَشرب اللّبن إلى أن خرج مِن أظافیره. (فی التأویل من صورة اللّبن إلى صورة العلم، فتأوَّل) (6) رسول اللَّه. (أی قال: مآل هذه الصورة اللبنیة إلى صورة العلم) . (7) التی هی فی نفس الأمر. (ثم إنه، صلى اللَّه علیه و سلم، کان إذا أوحى إلیه، أُخذ عن المحسوسات المعتادة، فسُجِّى) (8) على البناء للمفعول. أی، أُلبس ثوباً مثالیاً. یقال: سجیَّته. أی، ألبسته الثوب. أو سُتر عنه المحسوس بدخوله فی الغیب. (و غاب عن الحاضرین عنده، فإذا سُرِّى عنه رُدَّ) (9) أی، إذا کشف عنه و رفع ما به کان غائباً عن الحس، ردّ إلى حضرة الشهادة. (فما أدرکه إلا فی حضرة الخیال، إلا أنه لا یُسمى نائماً) . (10) و ذلک لأن النوم ما یکون سببه أمراً مزاجیاً یَعرض للدفاع. و سبب هذا أمر روحانى، یَفیض على القلب فیأخذه عن الشهادة. فلا یسمّى باسمه. و هذا المعنى قد یکون بلا غیبة عن الحس بالکلیة. کما کان حال النبی، صلوات اللَّه علیه، فی نهایة أمره، بخلاف النوم. و هذه الحالة شبیه بالسِنة. (و کذلک إذا تمثَّل له الملَک رجلًا، فذلک) (11) أی التمثل. (مِن حضرة الخیال، فإنه لیس برجل) . (12) أی، موجود فی الحس کما هو العادة. (و إنما هو ملک، فدخل فی صورة إنسان. فعبره الناظر العارف حتى وصل إلى صورته الحقیقیة، فقال: هذا جبرئیل أتاکم یُعلِّمکم أمرَ دینکم. و قد قال لهم: رُدّوا علىّ الرجل. فسمّاه ب «الرجل» من أجل الصورة التی ظهر لهم) (13) أی، ظهر جبرئیل، علیه السلام، للناظرین. (فیها. ثم قال: هذا جبرئیل. فاعتبر الصورة التی مآل هذا الرجل المتخیِّل إلیها) . (14) و هی الصورة الملکیة. (فهو صادق فی المقالتین: صدق للعین [4]
=========== [4]- أی، عین الرجل. (ج) +++++++++++ شرح فصوص الحکم (القیصرى) ، شرح‏قیصرى، ص: 688 فی العین الحسیة). (1) أی، للعین التی هی من الحواس الظاهرة فی رؤیته العین، أی الذات المحسوسة. أو صدق للعین، أی الذات الجبرئیلیة فی العین الحسیة، و هی البصر. (و صِدق فی أن هذا جبرئیل. فإنه جبرئیل بلا شک. و قال یوسف، علیه السلام: «رَأَیْتُ أَحَدَ عَشَرَ کَوْکَباً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ رَأَیْتُهُمْ لِی ساجِدِینَ.» فرأى إخوته فی صورة الکواکب، و رأى أباه و خالته فی صورة الشمس و القمر. هذا من جهة یوسف. و لو کان من جهة المرئی، لکان ظهور إخوته فی صورة الکواکب و ظهور أبیه و خالته فی صورة الشمس و القمر مراداً لهم. فلمّا لم یکن لهم علم بما رآه یوسف، کان الإدراک من یوسف فی خزانة خیاله، و علم ذلک یعقوب حین قصَّها علیه، [5] فقال: «یا بُنَیَّ لا تَقْصُصْ رُؤْیاکَ عَلى‏ إِخْوَتِکَ فَیَکِیدُوا لَکَ کَیْداً) . (2) و اعلم، أن المرئی فی صورة غیر صورته الأصلیة أو على صورته، قد یکون بإرادة المرئی، و قد یکون بإرادة الرائی، و قد یکون بإرادتهما معاً، و قد یکون بغیر إرادتهما. أما الأول، فکظهور المَلَک على نبی من الأنبیاء فی صورة من الصور، و ظهور الکمل من الأناسى على بعض الصالحین فی صورة غیر صورته. و أما الثانی، فکظهور روح من الأرواح الملکیة أو الإنسانیة باستنزال الکامل المتصرف إیاه إلى عالمه، لیکشف معنًى ما، مختصاً علمه به. و أما الثالث، فکظهور جبرئیل، علیه السلام، للنبی، صلى اللَّه علیه و سلم، باستنزاله إیاه، و بعث الحق إیاه إلى النبی، علیه السلام. و أما الرابع، فکرؤیة زید، مثلًا، صورة عمرو فی النوم من غیر قصد و إرادة منهما. و لمّا کان ظهور إخوة یوسف بصور الکواکب و ظهور أبیه و خالته‏ =========== [5] قوله: «و علم ذلک یعقوب ...» . یحتمل فیه وجهان الأول. و لعله الأظهر أن یعقوب «ع» أیضاً لم یعلم بما رآه یوسف، أی، لم یکن رؤیاه بقصده، إلا أنه علم بالمقصود حین قصها علیه من جهة علم التعبیر. الثانی، أن یکون «المراد» أن رؤیاه و إن لم یکن بإرادة إخوته و خالته، إلا أنه کان بإرادة یعقوب، علیه السلام. (الامام الخمینى مد ظله) +++++++++++ شرح فصوص الحکم (القیصرى) ، شرح‏قیصرى، ص: 689 بصورة الشمس و القمر من غیر علم منهم و إرادة، قال: (و لو کان من جهة المرئی) (1) أی، هذا الظهور لو کان من جهتهم، لعلموا ذلک. فلمّا لم یکن لهم علم بما رآه یوسف فی نومه، علم أنه لم یکن من جهتهم، و لا من جهة یوسف بحسب القصد و الإرادة، بل کان الإدراک منه بحسب إعطاء استعداده ذلک فی خزانة الخیال. و لم یکن له علم بما رآه، إلا بعد أن وقع، لذلک قال: «قَدْ جَعَلَها رَبِّی حَقًّا.» و علم ذلک یعقوب، علیه السلام، أوّلًا حین قصَّها یوسف، علیه السلام، فقال: «یا بُنَیَّ لا تَقْصُصْ رُؤْیاکَ عَلى‏ إِخْوَتِکَ فَیَکِیدُوا لَکَ کَیْداً.» (ثم بَرَّأَ أبناءه عن ذلک الکید و ألحقه بالشیطان) . (2) أی، ألحق الکید بالشیطان و بَرَّأَ أبناءه من ذلک الفعل، لعلمه أن الأفعال کلها من اللَّه. و لمّا کان الشیطان مظهراً للاسم «المُضل» ، أضاف الفعل السَّیئ إلیه. و هذه الإضافة أیضاً کید و مکر: فإن اللَّه هو الفاعل فی الحقیقة، لا المظهر الشیطانی. و هو المراد بقوله: (و لیس إلا عین الکید) . (3) أی، لیس إسناد الکید إلى الشیطان أیضاً إلا عین الکید مع یوسف، علیه السلام. و ذلک لیتأدّب و یتقى بإسناد المذام إلى ما هو مظهره، و هو الشیطان. (فقال: «إِنَّ الشَّیْطانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوٌّ مُبِینٌ.» أی، ظاهر العداوة. ثم، قال یوسف بعد ذلک فی آخر الأمر: «هذا تَأْوِیلُ رُءْیایَ مِنْ قَبْلُ قَدْ جَعَلَها رَبِّی حَقًّا.» أی، أظهرها فی الحس بعد ما کانت فی صورة الخیال. فقال له النبی، صلى اللَّه علیه و سلم: «الناس نیام.») (4) أی، جعل النبی، صلى اللَّه علیه و سلم، الیقظة أیضاً نوعاً من أنواع النوم، لغفلة الناس فیه عن المعانی الغیبیة و الحقائق الإلهیة، کما یغفل النائم عنها. 🔻 ... ادامه دارد
 🔻سوره اعراف (آیه ۱۴۵) وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا سَأُرِيكُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ (١٤٥) 🔸 🔸[بحارالانوار، ج۶٨ ص٣٢۴]  لی، [الأمالی للصدوق] أَبِی عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ مَالِکٍ عَنْ سَعِیدِ بْنِ عَمْرٍو عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ بِشْرِ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: 🔻کَتَبَ هَارُونُ إِلَی مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ علیهما السلام عِظْنِی وَ أَوْجِزْ : 🔻 قَالَ فَکَتَبَ إِلَیْهِ: ⚡ مَا مِنْ شَیْ ءٍ تَرَاهُ عَیْنُکَ إِلَّا وَ فِیهِ مَوْعِظَةٌ [۵] . [ترجمه] ---------- [۵]: ۵. أمالی الصدوق: ۳۰۵. [ترجمه]: امالی صدوق: اسماعیل بن بشر نقل می‌کند که: هارون الرشید برای حضرت موسی بن جعفر علیهم السلام نوشت که مرا موعظه ای کوتاه بنما. حضرت در پاسخ نوشت: هیچ چیز نیست که در مرأی و منظر تو قرار گیرد، مگر اینکه در آن موعظه و اندرزی است. -. امالی صدوق: ۴۱۱ -
🔸 انشاء رؤيا و ایجاد خواب دیدن (در نشئه مثالی)، نشانه ای برای درک حقایق معاد جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/118755 شناسه حدیث : ۱۱۸۷۵۵ نشانی : الکافي ج ۸، ص ۹۰ بَعْضُ أَصْحَابِنَا عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْعَبَّاسِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَلْأَحْلاَمَ لَمْ تَكُنْ فِيمَا مَضَى فِي أَوَّلِ اَلْخَلْقِ وَ إِنَّمَا حَدَثَتْ فَقُلْتُ وَ مَا اَلْعِلَّةُ فِي ذَلِكَ؟ فَقَالَ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ ذِكْرُهُ بَعَثَ رَسُولاً إِلَى أَهْلِ زَمَانِهِ فَدَعَاهُمْ إِلَى عِبَادَةِ اَللَّهِ وَ طَاعَتِهِ، فَقَالُوا إِنْ فَعَلْنَا ذَلِكَ فَمَا لَنَا فَوَ اَللَّهِ مَا أَنْتَ بِأَكْثَرِنَا مَالاً وَ لاَ بِأَعَزِّنَا عَشِيرَةً. فَقَالَ إِنْ أَطَعْتُمُونِي أَدْخَلَكُمُ اَللَّهُ اَلْجَنَّةَ وَ إِنْ عَصَيْتُمُونِي أَدْخَلَكُمُ اَللَّهُ اَلنَّارَ. فَقَالُوا وَ مَا اَلْجَنَّةُ وَ اَلنَّارُ؟ فَوَصَفَ لَهُمْ ذَلِكَ، فَقَالُوا مَتَى نَصِيرُ إِلَى ذَلِكَ؟ فَقَالَ إِذَا مِتُّمْ. فَقَالُوا لَقَدْ رَأَيْنَا أَمْوَاتَنَا صَارُوا عِظَاماً وَ رُفَاتاً فَازْدَادُوا لَهُ تَكْذِيباً وَ بِهِ اِسْتِخْفَافاً، فَأَحْدَثَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِمُ اَلْأَحْلاَمَ، فَأَتَوْهُ فَأَخْبَرُوهُ بِمَا رَأَوْا وَ مَا أَنْكَرُوا مِنْ ذَلِكَ فَقَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَرَادَ أَنْ يَحْتَجَّ عَلَيْكُمْ بِهَذَا هَكَذَا تَكُونُ أَرْوَاحُكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَ إِنْ بُلِيَتْ أَبْدَانُكُمْ تَصِيرُ اَلْأَرْوَاحُ إِلَى عِقَابٍ حَتَّى تُبْعَثَ اَلْأَبْدَانُ .
🔸امشب آخرین شب جمعه ماه شوال است. 🔻 عنایات به عارف باللّٰه آقا فخر تهرانی (ره) با توجه به این دستورالعمل در شب جمعه (٣۰ بار سوره قدر + ٣ بار دعای «اللَّهُمَّ أَلْهِمْنِي الْخَيْرَ وَ الْعَمَلَ بِهِ»)👇 🌐 https://eitaa.com/salehi786/1851 🔸 @Salehi786
هدایت شده از نرم افزارهای مفید
34.39M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔸آموزش ارسال فایل بزرگتر از ۵۰ مگابایت در پیام‌رسان (ارسال فایل تا ١۰۰ مگ) 🔹با استفاده از منوی خدمات ایتا >> بخش ایتایار 🔻 و ادمین کردن ربات ایتایار👇در مدیریت کانال یا سوپرگروه 🌐 @sender 🔸 ⚡ @SalehiApps@Salehi786
⚪️ تازه‌ترین اثر 🔸 اجتهاد تمدنی: چیستی، چرایی و چگونگی 🔻 شکل‌گیری یک تمدن، تابع شکل‌گیری ساختارها و فرآیندهای آن است؛ در یک تمدن، اشخاص نقش مستقل ندارند بلکه جاری در نظامات آن هستند و افکار، احساس‌ها و رفتارهای آنها در این نظامات شکل می‌گیرد. ساختارها و فرآیندهای یک جامعه، می‌توانند در اثر مواجهه با نیازها، تعارض‌ها و تزاحم‌ها به‌صورت ناخودآگاه شکل بگیرند و به تدریج تکامل یابند، و می‌توانند براساس سطح دانشی که در علوم انسانی در هر عصر و زمانه‌ای وجود دارد و برآیند آنها در مدل-های توسعه و پیشرفت ظهور می‌یابد، شکل بگیرند. مسلمانان مبتنی بر مبانی معرفتیِ خود، کتاب و سنت را از منابع دانشی برای شکل‌دهی به ساختارها و فرآیندهای مورد نیاز یک تمدن می‌دانند و در طول دهه‌های گذشته تلاش مستمر برای اکتشاف این دانش کرده‌اند. کتاب حاضر می‌کوشد تا مبانی و روش موجّه برای این اکتشاف را ارائه کند. 📖 کتاب با جلد شومیز در 356 صفحه ▫️برای تهیه این کتاب میتوانید از سایت موسسه خرید نمایید 📞 تماس با انتشارات موسسه به شماره ▫️ 05132285800 ▫️ 09151042109 📩 و یا با ارسال پیام در ایتا تهیه بفرمائید. ⚪️ موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام نور 🔹 eitaa.com/isinpublication/49 🔸 @Salehi786
بسم الله 🔸 تسریع در 🔸 افراد قلیل البخت برای اولین بار ۱۰۰۰ بار ناد علی بخوانند و بعد از ان مادام العمر هر روز یک ۱۲ بار و یک۳۲ بار ناد علی بخوانند . ⚡نادِ علیاً مُظْهِر العَجائِب تَجِدهُ عَوناً لَكَ في النَوائِب كُلُّ هَمٍّ و غَمٍّ سَيَنْجَلي بِوِلايَتِكَ يا عليُّ يا عليُّ يا علي از بین حرزها هم جفر صغیر و لوح کاویانی برای این منظور مناسب هست. شروع ناد علی برای بار اول بهتر هست در حرم ائمه علیهم السلام یا مساجد و امامزادگان باشد اگر ممکن نبود قبور شهدا هم خوب هست در غیر این صورت حتما همراه با بخوراتی مثل لبان ذکر باشد. لباس پاک و تمیز بپوشید رو به قبله باشید از گلاب استفاده کنید .دهان حتما مسواک زده باشد.توجه قلبی و ذهنی داشته باشید. 👌 هر سه یاعلی را در یک نَفَس بگویید •┈┈••✾🔆🔆🔆🔆✾••┈┈• 🪐🪐🪐🪐🪐🪐🪐🪐🪐 https://eitaa.com/olomemanavi/1615 دستورات علوم معنوی 🌺🌸🌼🌻🌱🌷💐🍃🌹 🔸 @Salehi786 @Salehy