#پست۱۰۷ 🌷#واژگونی *** عطا ماشین داخل خونه باغ اورد پاکت های خرید رو توی خونه گذاشت دید صحرا بچه رو محکم بغل کرده و کنار بخاری خوابیده ... پتو رو از روی تخت برداشت روی اون ها کشید. کتری رو روی گاز گذاشت نگاهش به گوشی صحرا افتاد که پیام امد .. گوشی رو برداشت تو صفحه تلگرام رفت که دید از صفحه محمد مهدی معین پیام داره پوزخندی زد شماره اش رو گرفت سویشرتی از توی پاکت در اورد تن کشید  به طرف باغ رفت . صدای محسن تو گوشی پیچید _الو چی شده عمو جون .. _واقعا من چی فرض کردی محسن ؟ نفس کلافه محسن پیچید : _صحرا حالش خوبه؟ عطا سیگاری روشن کرد و کام گرفت : _آره خوبه ! خوابیدن .. محسن نوچی کرد _نقشه صحرا بود میخواست تحریکت کنه ! عطا بلند خندید _تو چرا اخه مرد ..خیر سرت چهار کلاس سواد داری و سنی ازت گذشته چرا دل به بچه بازی هاش دادی؟ محسن سکوت کرد و عطا ادامه داد _من زن مو میشناسم حتی بهتر از تو که عموش هستی اون دختری نیست که اهل خیانت باشه، اون از دل هر شرایط بدی میخواد بهترین اتفاق رو بوجود بیاره  .. آه اش با دود بیرون داد _من بهش خیلی بد کردم خودش هم میدونه که پشیمونم ولی نمیخواد من یادم بره که چی بهش گذشته ! محسن سکوت شکست __نمیدونم واقعا تصمیمش چیه؟؟ .‌ عطا پوزخندی زد _اگر با من نبودش هیچ میلی چرا بشکست ظرف من لیلی ..نگران نباش #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور

#ادامه_پست۱۰۷ محسن کلافه گفت _بهتره زیاد اونجا نباشید عطی خیلی نگرانتونه ! عطا بلند شد و به طرف درختان انار رفت _ما حالمون خوبه نگران نباشه .. بعد آرومتر زمزمه کرد _قراره یک سر نخ هایی از عموم پیدا کنم فعلا به عطی چیزی نگو ! محسن کنجکاو پرسید _کی بهت این خبر رو داد ؟ عطا یک انار درشت از درخت چید _یک دوست ..ازش مطمنم ! محسن باشه ای از ته حلقش بیرون امد _پس اگه کمک خواستی رو من حساب کن .. عطا ته سیگارش رو روی زمین انداخت _باشه ولی تو هم هر نقشه ای تو کله این برادرزاده فسقلیت بود منو در جریان بزار تو این اوضاع قاراشمیش حوصله ندارم هی فسفر بسوزونم و رفتارش رو تجزیه تحلیل کنم .. محسن خنده ش گرفت _عطا حداقل واسه چیزهای که از همه دنیا دوسش داری وقت بزار .. عطا هم خنده اش گرفت _همه زندگی من مال اوناست ...فعلا همه چی واژگون شده دور دورِ این دختر سرتق زبون دراز شده  . محسن هم در جواب گفت _یک *واژگونی* که به مذاق تو زیادی خوش امده .. عطا قهقه ای زد _فعلا ... و گوشی رو قطع کرد . وارد ویلا شد صحرا زیر پتو چمباتمه زده بود با عصبانیت نگاهش میکرد _گوشی من چرا بردی؟ عطا گوشی رو طرفش گرفت _داشتم با محمد مهدی معین گپ میزدم .. صحرا با حرص گوشی رو ازش گرفت و عطا رو چپ چپ نگاه کرد که به طرف اشپزخونه میره _من فردا پام برسه خونه کارهای طلاقم رو میکنم ! عطا پوزخندی زد _حالا بیا شام بخور جون داشته باشی بری خونه ..‌ صحرا بلند شد از سرما بازوهایش رو بغل کرد پر از ناز و طرب نالید _دارم یخ میزنم عطا ! عطا یکوری به طرفش برگشت و نگاهش کرد نگاهش ستاره بارون بود و اون لبخند کج گوشه ی لبش با همیشه فرق داشت ... به صندلی نهار خوری اشاره کرد _بیا بشین برات چای بریزم گرم شی . صحرا با همون ادا و اطوار پر اخم رو صندلی نشست .. عطا توی فنجون چای ریخت _برات لباس خریدم تو پاکته .. مقابلش روی صندلی نشست فنجون هارو روی میز گذاشت پاکت هارو از کنار پاش برداشت و طرف صحرا گرفت . صحرا سعی کرد فضولی و ذوق زدگی رو پنهان کنه و خیلی بی میل خودشو نشون داد و پاکت رو آهسته و بدون نگاه کردن به عطا گرفت . تا در پاکت باز کرد از دیدن لباس های گرم رنگی رنگی ناخوداگاه اخمش باز شد _چه خوشگلن .‌ تند تند پاکت های دیگه رو خودش باز کرد _لباس هایی برای باراد بود و خودش که خیلی شیک توی بسته بندی گذاشته شده بود صحرا با تعجب گفت _تو رفتی شهر ؟ عطا لبخندی زد _نزدیک اینجا یک شهر مرزی هست که بهترین پاساژ هارو داره .‌ صحرا هیجان زده گفت _منو میبری اونجا ؟ عطا بلند خندید _تو که میخواستی بری خونه تون .. صحرا زبونش رو در اورد _خوب بعدش میرم خونمون .. عطا لپش رو کشید _زبون دراز .. تلفنش زنگ خورد شماره لطف علی بود _الو اقا سلام خونه خوبه؟مشکلی نداره؟ عطا به در و دیوار خونه نگاه کرد _خوبه دست درد نکنه ..‌ لطف علی تعارف کرد _منیر که همش میگه بیاین اینجا ! عطا به صحرا خیره شد که یک ژاکت روی هودیش پوشید _نه ممنون .. دستش رو انداخت دور گردن صحرا ..صحرا جا خورده سرشو بالا اورد که عطا خیلی ناگهانی بوسیدش لطف علی پشت تلفن گفت _اقا سید عطا راستش شماره اون مرد که ادعا میکرد عموتون هست پیدا کردم .. صدای لطف علی اینقدر بلند بود که صحرا هم شنید . و صدای نفس های تند و پر از اضطراب عطا روی صورتش نشون میداد اتفاق هایی قراره بیفته ..‌ #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور

#پست۱۰۸ 🌷#واژگونی عطا پیشونیش رو  با دو انگشت فشار میداد _صبح میام حرف میزنیم .. لطف علی دوباره تعارف کرد _منیر خیلی اصرار میکنه بیاین اینجا . عطا که انگار تمام فکرش یک جای دیگه بود به خیلی ممنون بسنده و تلفن رو قطع کرد.... . صدای نق نق باراد نگاه صحرا رو از عطا گرفت... . صدای لطف علی که گفته بود "مرده که  ادعا میکرد عموتونه، مرتب در ذهن صحرا تکرار میشد. .." صحرا حس کرد لباس باراد خیس شده و ناگهان آه از نهادش بلند شد .. _تمام لباس هاش رو خیس کرده . عطا از فکر بیرون اومد و نزدیکش شد.... _خوب عوض کن .. صحرا نوچی کرد..... _میترسم سرما بخوره ! عطا به بخاری که تا آخرین حد شعله ش زیاد بود نگاهی کرد ... _تو برو لباس هاش اماده کن من درستش میکنم .. صحرا تند تند چند تکه لباس از توی پاکت برداشت... .. عطا پتو رو روی سر خودش گرفت و دست هاش رو به حالت باز قرار داد.... _بیا زیر پتو لباس عوض کن .. صحرا هم با گریه های بی امان باراد لباس هاش رو عوض و کاملا بدنش رو تمیز کرد... .. صحرا قربون صدقه صورت سرخ از گریه باراد میشد . عطا یاد مادرش افتاد صدای جیغ های عطی وقتی که به دنیا امد .. چرا از مادرش فقط همین یادش مونده و یک صورت مهربون با چشم های آبی .. _عطا بگیرش ! عطا گیج به صحرا نگاه کرد.... صحرا باراد رو مقابل عطا گرفت.... _خوبی؟؟؟؟ چند بار صدات زدم ...یکدقیقه بگیرش شیرش رو اماده کنم . عطا بارادو بغل گرفت و بهش خیره شد با خودش گفت شاید حق با صحراست من پدر بدی هستم ...هیچ وقت پدرش یادش نمیومد، گاهی خواب مادرش رو میدید ولی پدرش رو نه .. عطا سرش رو روی متکا گذاشت ... _به نظرت باراد پنج سالش بشه چیزی از خاطرات من و تو یادش میاد.. صحرا که شیشه رو تکون میداد با چشای گرد به عطا نگاه کرد.... عطا دوباره به باراد نگاه کرد.... _من چرا چیزی یادم نمیاد ...؟ صحرا باراد رو بغل گرفت و کنار عطا دراز کشید.... _مگه میشه ..من خیلی چیزها یادمه ..به زور مهدکودک میرفتم ...دعواهای مامان و بابام ...یادمه یکدفعه عمو نبود پشت در موندم مامانم دانشگاه بود و عین خیالش نبود . عطا با خنده روی نوک دماغ صحرا زد.... _ذهن نیست که، دفترچه خاطراته پس فقط مصلحتی منو یادت نمیومد .. صحرا پشت چشمی نازک کرد... _بازی خوبی بود ولی دستم برات رو شد ..ولی عطا اولش واقعا هیچی یادم نبود  همه چی برام گنگ و گیج بود به هرچی فکر میکردم برام اشنا بود ولی دقیقش یادم نبود .. بعد آهی کشید _باراد رو که بغل میکردم حس عجیبی داشتم بهش ولی .. عطا بغلش کرد: _میدونم عزیزم خیلی سخت بوده! صحرا با وجود  حس امنیت و گرما ته دلش قرص شد و تا ادامه بده و احساساتی رو به زبون بیاره که خودش هم ازشون میترسیده . _وقتی مریض بودم از همه چی میترسیدم ..از سینه هام شیر میومد ولی انگار عقلم قد نمیداد بخاطر چیه حتی وقتی مامانم منو حمام میبرد جای بخیه هارو بهش گفتم گفت بخاطر اینکه عملت کردن .‌اصلا نپرسیدم انگار تو برهوتی بودم که هیچی برات مهم نیست و انگار دلت میخواد یکی دستت رو بگیره و از این برهوت بیرونت بکشه، تا همه چی یادت بیاد .. عطا محکمتر صحرا رو بغل کرد و گفت منم الان تو برهوتم  .. صحرا به طرف عطا برگشت با حالت ترحم لباش رو غنچه کرد و چشاش پر از اشک شد _الهی بمیرم ..چه بد..‌ تو اصلا مامان و بابات رو ندیدی ! عطا به صحرا خیره شد قلبش محکمتر می کوبید حس اینکه غیر خودش و عطی یک نفر دیگه داره برای  بدبختیش غصه میخوره و درکش میکنه انگار تمام دنیا داشتن میفهمیدنش .. لبخندی رو لبش نشست هیچ وقت گذشته ی اون حتی واسه ترانه هم مهم نبود صحرا دوباره غصه وار گفت _تو خیلی سختی کشیدی ..خدا مواظبت هست . ایندفعه عطا با اوردن اسم خدا از زبون صحرا لبخندی زد و اونو محکمتر به خودش چسبوند _اره خدا مواظبم بوده که تو و باراد رو بهم داده .. صحرا بینیش چین داد _نخیر هم از این خبرا نیست من صبح اول وقت میرم خونه مون .. عطا از خستگی پلک هاش سنگین شد  پتو رو بیشتر روی خودشون کشید . * عطا تو ماشین نشسته بود به خط کج و کوله لطف علی خیره شده بود که توی یک تکه برگه اعدادی رو نوشته بود.  ردیف اعداد،  رعشه به تن عطا انداخته بود . تلفن اش زنگ خورد عطا با دیدن اسم سعید کلافه تماس پاسخ داد _کجا رفتی تو عطا ؟ عطا استارت زد _چی شده باز ؟ سعید خوشحال گفت _یک خبر خوب مناقصه  دبی رو بردیم ..باید خودت بیای پای قرار رو داد عطا اخم کرد _الان گیرم نمیتونم .. سعید عصبانی گفت _یعنی چی چند ماهه که کار و زندگی تو ول کردی ! عطا بی حوصله فرمونو پیچید #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور

#ادامه_پست۱۰۸ _کارم و آره ول کردم ولی زندگی مو نه ..ببینم عرضه داری این کار رو به نتیجه برسونی برو پیش مهندس کورش راضیش کن برای مدیریت پروژه ..ببین سعید راضیش کن فهمیدی؟؟؟ ..هرچی هم از قرارداد باید امضا کنم فاکس کن ..خودم باهاشون جلسه انلاین میذارم ... سعید با حرص گفت _نه نه تو دیگه اون عطای قدیم نیستی ! عطا پوزخندی زد _میخوای چهارتا فحش بدم ببینی هستم یا نه؟؟ .. و تلفن رو قطع کرد  کنار کوچه ی خونه باغ نگه داشت دوباره به کاغذ مچاله شده تو دستش خیره شد شماره هارو گرفت بوق خورد ...و یک نفر جواب داد _دفتر پاسخگویی به احکام شرعی بفرمایید ..... #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور

#پست۱۰۹ 🌷#واژگونی _دفتر پاسخگویی به احکام شرعی بفرمایید ... عطا مات شد تلفن رو قطع کرد و دوباره گرفت _دفتر پاسخگویی  به احکام شرعی در خدمتم ... عطا نفس گرفت با خودش فکر کرد حتما عموش کارمند اونجاست _من با اقای طباطبایی کار داشتم ! مرد خیلی سرد گفت _هر سئوالی باشه ما طبق احکام پاسخگو هستیم ! عطا کلافه گفت _نه نه من سئوالی ندارم  با شخص خود اقای طباطبایی کار دارم . مرد مکث کرد و دوباره ادامه داد _حاج اقا خودشون مستقیم پاسخگو نیستن اگه میخواین حضوری ببینیدشون بهتون وقت میدم دو روز دیگه از نجف میان .. تن عطا لرزید سعی کرد صداش نلرزه _اقای طباطبایی چکاره اند اونجا . مرد گلویی صاف کرد _اقا شما به دفتر ایشون تماس گرفتید بعد نمی دونید که ایشون جزو علما هستن... عرق از تیره پشتش راه گرفت و تلفن بدون خداحافظی قطع کرد . از ماشین پیاده شد . مثل آدم آهنی ها شده بود انگار تمام افکار با سرعت در ذهنش رژه میرفت الان خودش چی معرفی میکرد . در رو باز کرد صحرا باراد رو بغل کرده بود و روی تاب آهنی تو افتاب تاب سواری میکرد به صحرا خیره شد صحرا براش دست تکون داد _عطا باراد دندون در اورده بیا ببین .. عطا به طرفشون رفت . صحرا بلند شد و با ذوق گفت _به مامان زنگ زدم براش آش دندونی درست کنه .. وقتی قیافه عطا رو دید لبخند رو لبش ماسید _چی شده عطا ؟ عطا رو پله های سرد نشست صحرا هول و دستپاچه گفت _پاشو ..اینجا یخ میزنی بریم داخل.... و دست زیر بازوی عطا انداخت . عطا گیج بلند شد وارد خونه شدن . صحرا سریع یک لیوان اب از یخچال بیرون اورد یک مشت قند توش ریخت  به طرف عطا رفت  _چی شده عطا ؟ عطا ناباور سر تکون داد _تمام این مدت که  عموم دنبالم میگشته فکر میکردم مثل بابام یک رعیت کشاورز یا عمله بنا بوده باشه ..من بابامو ندیدم ولی سیدآقا بهم گفته که بابات کشاورز بود و زمستون ها گچ کاری میکرد .. صحرا قاشق رو توی لیوان میچرخوند . عطا لب گزید _این چه بازیه خدا ...با خودم میگفتم عموم حتما ببینه من به جایی رسیدم بهم افتخار میکنه تازه زیر بال و پر اونا رو هم میگیرم ...فکر میکردم اون یک ادم بدبخت بی پول مثل عطای گذشته هستش ولی .. صحرا دستش ثابت موند به عطا خیره شده بود . عطا دست رو صورتش کشید _عموی من یک آیت الله معروفه که یک پاش نجفه یک پاش اینجا .. صحرا چشاش گرد شد _دیدیش ؟گفتی برادرزاده اشی؟ عطا پوزخند زد _فکر کن یک پیرمرد با اون همه دبدبه و کبکبه خدا شناسی و ایت الهی منو توی کت و شلوار و کروات ببینه ...اون یک پاش نجف واسه آدم سازی خلق رو برگشته به خدا من یک پام دبی واسه گرفتن مناقصه ساخت کازینو واسه همون از خدا برگشته ها  ...چی مون شبیه هم هست بنظرت ؟ صحرا اخم کرد _خوبه ...خوبه میخوای تا آخر عمرت بهش چیزی نگی ؟ عطا نوچی کرد _میشه به نظرت؟ ..من و عطی حقمونه بدونیم بابامون کی بوده .. صحرا آهی کشید _تو حتی فامیلتم عوض کردی ؟ دلم میخواست باراد طباطبایی باشه تا زرنگار ! عطا چپ چپ نگاش کرد _از همه زندگی گذشته خودم متنفر بودم دست به سرش گرفت _باید زنگ بزنم عطی بیاد ... #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور

#پست۱۱۰ 🌷#واژگونی *** محسن باراد رو توی بغلش تکون داد و چشم از پنجره گرفت، پشت پنجره عطا در حال صحبت با عطی بود. و آهسته به صحرا گفت: _واقعا عموشون ایت الله هستش ؟ صحرا همینطور که برنج دم میکرد شونه ای بالا انداخت _عطا که اینجوری میگه ! و چند فنجون چای ریخت _مامان رفت اراک ؟ محسن روی صندلی اشپزخونه نشست _آره رفتش! صحرا مردد گفت _از بابا خبری نداری؟ محسن سر تکون داد _فعلا افتاده رو دور لج لجبازی از اون دختره هم جدا شده .. صحرا نگران گفت _الان کجاست پس ؟ محسن آهی کشید _یک خونه نزدیک کارگاه اجاره کرده ...از بچه های کارگاه شنیدم که با یکی از کارگر های خانم صیغه کرده . صحرا هینی کشید و جلوی دهنش رو گرفت . _مامان نفهمه ! محسن کلافه سر تکون داد و بلند شد از پشت پنجره داد زد _بیاین تو یخ زدین از سرما .‌ عطا نگاهی به محسن کرد و پک آخر رو به سیگارش زد . عطی هنوز به درخت انار زل زده بود و نوک بینیش قرمز بود از سرما و اشک . _عطی بهترین راهش اینه که تو بری ببینیش ؟ عطی سر تکون داد _من برم که چی بشه ؟ عطا ته سیگارش رو انداخت _اخه من برم که عمق فاجعه است طرف ببینه یک عمر دنبال برادرزاده ای می گشته که الان آبروش رو تهدید میکنه که بدبختیم .‌ عطی فین فین کرد _اونا اصلا نمیدونن من وجود دارم ...اونا دنبال تو امدن .. عطا کلافه به آسمون نگاه کرد عطی بلند شد _ولی دوست دارم بدونم مامان و بابامون کی بودن، یادته اقا سید همیشه به بچه ها که مسخرمون میکردن میگفت همه شما آرزوتونه جای اینا باشید .‌ عطا پوزخندی زد _ولی هیچ وقت نگفت ..کاش حداقل یک نشونی میداد! عطی شالش رو محکمتر دور خودش پیچید و گفت : _اجل مهلتش نداد ...وگرنه میگفت . عطا به طرف در ورودی رفت _بیا بریم داخل خونه که سرما میخوری .. عطی نگاهش کرد _کاش نمی اومدی این روستا ..من دارم دیوونه میشم عطا ..انگاری تمام این کوچه ها بهترین و بدترین خاطرات منو توی گوشم جیغ میکشن .‌ عطا کلافه چنگ به موهاش زد _میگم همین فردا محسن ببرتون .. عطا وارد خونه شد باراد دستاش رو باز کرد تا بغلش بره . عطا باراد رو بغل کرد و بوسید به طرف اشپزخونه رفت . صحرا نگاهی به عطی کرد و پچ پچ وار گفت : _عطی جون گریه کرده ؟ عطا پوف کلافه ای کشید _اینجا رو دوست نداره ! صحرا چونش لرزید _الهی بمیرم چقدر درد کشیده . عطا از درد و خشم چشم رو هم گذاشت _به محسن میگم فردا شماها رو ببره ! صحرا چشاشو گرد کرد _من نمیام ! #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور

#ادامه_پست۱۱۰ پاشیم راه بیفتیم بریم اونجا بگیم که چی ! عطی تو بشقاب عطا پلو کشید _منم با نظر صحرا موافقم .. صحرا دستاش رو خشک کرد و روی صندلی نشست و باراد رو از بغل عطا گرفت _میتوتی زنگ بزنی یک وقت ملاقات بگیری؟ عطا هی قاشقش رو پر و خالی میکرد غرق فکر بود _بهتره من نیام .! محسن با دهن پر گفت _واقعاً من اصلا نمیفهمم عطا دلیلت محکمه پسند نیست ! صحرا تکه مرغی رو توظرف عطا گذاشت _میریم هممون باهم  میریم. سعی کرد آرامش تونگاهش رو به عطا هم منتقل کنه .. عطی اولین قاشق رو توی دهنش گذاشت بعد با خنده گفت _هیچ وقت فکر نمیکردم یک روز یک خانواده خوب داشته باشم که کنارشون نهار بخورم و اون ها هم برام دلگرمی باشن برای پیدا کردن خانواده ام عطا نفس گرفت نگاهش کرد اون می‌فهمید عطی چه درد هایی کشیده ... #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور

#پست۱۱۱ 🌷#واژگونی *** صحرا شیشه باراد رو توی دهنش داده بود که تو خواب داشت شیر میخورد . عطی به طرفش چرخید _بده من شیشه رو بخواب .. صحرا نفس گرفت _خوابم نمیبره .. عطی نگاهی به محسن کرد که پتو رو دور خودش پیچیده بود کنار بخاری خوابیده بود . صحرا نگران گفت _چرا عطا نمیاد تو یخ زد بیرون ! عطی نگاهش کرد و لبش یک وری بالا رفت _نگرانشی؟ صحرا اخم کرد _الان جاش نیست ...شرایط فرق کرده .. عطی خنده بی صدایی کرد _دوسش داری؟ صحرا شیشه تموم شده ی باراد رو از دهنش در آورد و کنار تخت گذاشت عطی با همون لبخند تکرار کرد _اگه دوسش نداشتی حاضر نمیشدی بچه اش رو نگه داری ..اصلا ازش بچه دار نمیشدی .. صحرا نگاهش نکرد روی تخت چهار زانو نشست به پنجره خیره شد شاید تا اخر عمرش اون اتفاق که بین خودش و عطا افتاده بود مثل راز براش محفوظ باشه .. عطی هم متقابلا روی تخت نشست زانو هاش رو بغل گرفت با لبخند نگاهش کرد _عطا مثل یک شیر درنده و زخمی بود ولی تو رامش کردی ...اوه کی فکر میکرد عطا شیک بشینه نهار زرشک پلو با مرغ بخوره ..کی فکر میکرد عطا از کار و بیزینس بزنه بیاد ور دل خانمش که نازش رو بخره؟؟ .. صحرا چپ چپ نگاش کرد دهنش رو کج کرد _چقدرم عطا بلده ناز بخره! عطی شونه بالا انداخت _تو جنس ناز کشیدن هاش رو میدونی بدجوری هم به دلت نشسته .. صحرا پشت چشم نازک کرد عطی نگاهش کرد _دوسش داری؟ صحرا نفس گرفت صدای اهومی از ته حلقش بیرون امد  عطی دستشو گرفت _ از دوست داشتن عطا نترسی ...اون ادمی نیست که چهار شب بری روی تختش و دلشو بزنه ..اون دنبال آرامش و خانواده است، اون خیلی زخم خورده. صحرا نگاهی به پنجره کرد _من وقتی واسه اولین بار دیدمش یک حالی شدم انگار هزار سال بود میشناختمش ...حتی وقتی منو دزدید تا انتقام بگیره انگار یک ریسمان هر چند پوسیده بود تا از زندگی سگی که داشتم خلاص بشم ... عطی مهربون گفت _ولی تو ریسمان محکم زندگی عطا شدی اونو از زندگی سگیش نجات دادی ! با سر به پنجره اشاره کرد _برو صداش کن بیاد الان بهت احتیاج داره ! صحرا هودی اش رو روی تیشرت اش تن کرد و به طرف حیاط رفت عطا روی تاب نشسته بود دستاش رو  از سرما زیر بغلش داده بود و غرق فکر بود . _یخ زدی بیا تو حداقل .. عطا با اخم صحرا رو نگاه کرد _چرا بیداری تو ... صحرا کنار عطا رو تاب نشست _خوابم نمیبره ..یعنی عطی هم بیداره .. عطا دستش رو دور شونه صحرا محکم حلقه کرد . _فکر میکنی فردا چی میشه! صحرا شونه بالا انداخت _هرچی بشه تو بابای بارادی ...داداش عطی جونی .. عطا چپ چپ نگاش کرد _و شوهر تو ! صحرا خودش بیشتر تو بغل عطا جمع کرد _من میترسم ! عطا اخم کرد _اینده ترس نداره چیزی که بخواد پیش بیاد ..پیش میاد! صحرا نوچی کرد و چونه اش رو بالا انداخت : _از تو میترسم ! عطا ابروهاش بالا پرید _من ترس دارم ...الان که کُرک و پری برامون نمونده .. صحرا سرش رو روی شونه عطا گذاشت _کینه هات منو میترسونه ... عطا سکوت کرد و صحرا ادامه داد _بابامو ببخش ...ترانه رو ببخش ..اونا بیشتر به خودشون بد کردن عطا نفس گرفت _از وقتی برام مهم نیستن یعنی بخشیدمشون ! صحرا با اشک به عطا خیره شد _تو دوست داری خدا تو رو اینجوری ببخشه ؟...درست و حسابی ببخش . عطا کلافه پوفی کشید _میگی چکار کنم؟ صحرا نفس گرفت _ادم هایی رو که ازشون کینه داری ببخش به آدمهای زیر دستت ظلم نکن .‌ به طرف عطا برگشت رخ به رخ _عطا من نمیخوام بچه مون با نون حروم بزرگ بشه ‌‌... عطا نفس گرفت از درد های وحشتناک سرشو تو دست گرفت خم کرد صحرا دلش سوخت اونو تو آغوشش گرفت _من تا اخر آخرش باهاتم عطا باهم همه چی رو میسازیم جوری که خدا راضی باشه نه خلق خدا ...باور کن تو هم به آرامش میرسی .. عطا گردنش رو کج کرد و نیم رخ به طرف صحرا متمایل شد _حس میکنم دوباره به دنیا امدم به عطای قبلی شک دارم ... صحرا بازوش رو محکمتر گرفت _تو بابای خوبی برای باراد هستی .‌..من حرفمو پس میگیرم هر کسی اسم تو روش باشه تا آخر عمرش زیر چتر حمایت تو هستش ...این ته خوشبختیه هم برای من هم برای باراد .‌ عطا صاف نشست با لبخند یکوری نگاهش کرد _تو امشب یک چیزیت میشه ها ! صحرا بلند خندید عطا بلند شد _من آدم بده قصه ام به من نمیاد خوب بودن ... صحرا چشاشو تو حدقه چرخوند سر به آسمون بلند کرد _وای خدا دوساعت یاسین تو گوش خر خوندم ... عطا قهقه زد _دختره سرتق زبون دراز...تو چجوری شدی همه زندگیم؟؟؟ #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور

#پست۱۱۲ 🌷#واژگونی *** هر چهار نفر روی صندلی های چرمی اتاق انتظار نشسته بودن مرد جوانی با ریش بلند و یقه بسته پشت میزی نشسته بود .. باراد نق نق می کرد صحرا بلند شد و بچه رو راه میبرد . عطا از استرس هی پاشو تکون میداد . مرد جوان گفت : _اگه میخواین بچه رو بخوابونید اتاق بغل نمازخونه است وخالی ! صحرا نگاهی به عطا کرد که اصلا حواسش نبود محسن بلند شد _بیا عمو جون .. باراد یکدفعه نق نق هاش تبدیل به جیغ شد عطا نوچی کرد و بلند شد _چی شده ؟ عطی سریع شیشه باراد رو اماده کرد صحرا هی بچه رو تکون میداد _نمیدونم چشه .. محسن جغجغه رو پشت سرش تکون داد عطی هول زده گفت _زشته اینجا ببریمش بیرون .. _چی شده باباجان ! همه به طرف صدا برگشتن ...عطا مات شده به پیر مرد مقابلش نگاه کرد که صورت سفید با محاسن بلند سفید داشت یک ردای بلند تنش بود چشم های روشن شبیه خودش داشت و یک لبخند آرامش بخش روی لبهاش بود . نزدیک صحرا امد و دستش رو طرف باراد دراز کرد : _چه پسر قند عسلی .. باراد هم که گریه اش بند امده بود دست هاشو طرفش دراز کرد پیر مرد باراد رو بغل گرفت _چی شده بابا جان ... صحرا به عطا خیره شد که محو اون پیر مرد شده بود . رو به مرد جوان کرد _آقا مرتضی میگفتین مهمان دارم من  نمازمو کوتاه میکردم ..اونم مهمان به این عزیزی .. مرد جوان لبخندی زد ببخشیدی گفت پیر مرد به طرف اتاق اشاره کرد _بفرمایید داخل ! محسن اولین نفر بود که به خودش اومد و وارد اتاق شد . اتاق دارای  پنجره هایی بزرگ و یک نور گیر بود، گوشه ی اتاق یک سجاده، قرآن و یک دست مبل ساده بود . باراد هنوز بغل پیرمرد بود _من در خدمتم ! عطی از استرس دست صحرا رو گرفت . عطا کنار پنجره ایستاده بود و به بیرون خیره شده بود محسن گلویی صاف کرد _ببخشید مزاحم وقتتون شدیم ! پیرمرد با تسبیح دانه سبزش با باراد بازی میکرد لبخندی زد _شما رحمتید  .. مکث کرد و ادامه داد _حتما برای اقامه سنت عقیقه این شیرین پسرمون امدین ! عطا به طرف پیر مرد برگشت _شما چند سال پیش تو روستا دنبال برادر زاده تون بودید؟ پیر مرد خنده از لبش رفت مات چهره عطا شد دستش به رعشه افتاد _تو یادگار برادرمی ...سید عطا . عطا لبش یک وری بالا رفت _من و خواهرم عطی که وقتی مادرم بدنیا اوردش سر زا رفت . نگاه پیرمرد به صورت صحرا و عطی بود که روی عطی نشست _یا خدا ..شما ها چقدر شبیه پدر خدابیامرزتون هستین .. عطی با اشک نگاهش کرد _من عطی ام و همسرم دستش طرف محسن گرفت پیر مرد سر تکون داد _وای وای خدا پناه میبرم به تو چرا اینقدر  غافل بودم از شماها .. و بعد  باراد رو بوسید و رو به عطا کرد _پس این شیرین پسر نوه برادرم منه؟؟ .. عطا چنگی به موهاش زد پیر مرد به صحرا نگاه کرد _میدونستی همسرت نظر کرده است بابا جان ... صحرا به عطا خیره شد #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور

#پست۱۱۳ 🌷#واژگونی _میدونستی که همسرت نظر کرده است بابا جان .. صحرا به عطا خیره شد . عطا لب گزید _میشه از پدرم بگید ! پیر مرد لبخندی زد _ما دوتا برادر بودیم که پدرمون عالم روحانی بود الانم مقبره اش شده محل حاجت روستا ...برادرم پسر ارشد بود زنش هم سیده خانم بود که در حجب و حیا زبان زد بود و پدرش مرد زحمت کشی بود برادر من بعد بیست سال زندگی بچه اش نمیشه خواب میبینه پیاده رفتن زیارت اقا بهشون انگشتر عقیقی داده همون فرداش عزم سفر میکنن وقتی از سفر میان سیده خانم مادرتون شمارو آبستن بودن ...شما هم در روز ولادت همون آقا به دنیا امدین ...چه شب پر برکتی بود اون شب بعد از مدتها خدا بارون رحمتش رو نازل کرده بود ... عطا با چشای گرد و وحشت زده به پیرمرد خیره شده بود . تو وقتی زبون باز کردی پدر خدابیامرزت بهت قرآن یاد داد ولی عمرش به دنیا نبود یک روز خبر تصادفش رو اوردن مادرت خیلی غصه اش گرفته بود گفتیم بره روستا پیش ایل و تبارش شاید حالش بهتر بشه ولی وقتی رفتیم پی اش گفتن اصلا اینجا نیامده خیلی دنبالتون گشتم ...ولی قسمت نبود که پیداتون کنم منم پسرم مبتلا به مریضی لاعلاجی شده بود درگیر اون شدم و در پیدا کردن تون کم کاری کردم، بعد ده سال پرس جو از این روستا به اون روستا رفتن فهمیدم توی یک روستای دور افتاده پیش سید اقا خادم مسجد زندگی میکردین که وقتی مُرد شما ها امدین شهر ...من سر قبر سیده خانم مادرتون رفتم ازش حلالیت خواستم مرد غم زده نوچ نوچی کرد _سی سال خیلی دنبالتون گشتم ‌.. پیرمرد باراد رو بوسید و بغل صحرا داد و دست روی شونه عطی گذاشت که داشت گریه میکرد _خدا منو ببخشه ..باباجان من اصلا نمیدونستم برادرم یک دختر دست گلی مثل تو داره کاش عمرش قد میداد بچه هاش رو میدید .. عطا وارفته روی صندلی نشست .. پیرمرد نگاهی به عطا کرد... _حلالم کنید باباجان .. عطا حس میکرد دهنش خشک شده .. _من میخوام برم قبر پدرمو پیدا کنم . پیرمرد لبخندی میزنه _حتما باباجان ...حتما عطا بعد خداحافظی زودتر از بقیه پایین آمد، حال عجیبی داشت دستاش میلرزید سیگاری در آورد ولی لرزش دستاش اینقدر زیاد بود که نمیتونست فندک رو بزنه کلافه سیگار رو توی جوی آب پرت کرد .. صحرا نگران نزدیکش رفت... _عطا حالت خوبه؟؟ .. چشم های روشن عطا لبریز اشک بود ولی فقط نگاهش می‌کرد.... _من کی بودم الان چه حیوونی شدم .. صحرا لب میگزید .. محسن دست روی شونه عطا گذاشت... _سویچ رو بده من رانندگی میکنم .. عطا ریموت ماشین رو بهش داد خودش در عقب رو باز کرد و مثل مسخ شده ها سوار ماشین شد ..صحرا کنارش نشست .. عطی فین فین میکرد و به عقب برگشت و به صورت رنگ پریده عطا خیره شد... _دیدی سید آقا راست میگفت عطا ..! عطا فقط بی حرف به روبه رو زل زده بود ..انگار تمام مسیر در حال مرور خاطراتش از بچگی تا الان بود همه اون روزها وقتی بچه بود حافظ قران شد و جایزه برد وقتی خونه سید آقا زندگی میکرد وقتی سید آقا مُرد وقتی عطی رو بردن خونه یاری و اون چقدر ضجه زد و به در و دیوار کوبید چقدر کتک خورد وقتی یاری مُرد و با عطی فرار کردن حتی بچه سیاه و کبود عطی رو که مامان زری از شکم عطی بیرون کشید... بعد تو اون تعمیرگاه از صبح تا شب عرق ریخت عاشق ترانه شد و با بدبختی عقدش کرد و بعد اون تصادف و طلاق غیابی ترانه و دقیقا از وقتی یاد گرفت چجوری واسه خواسته هاش بجنگه و راه دور زدن رو یاد گرفت تاالان ...همه تو ذهنش رژه میرفت و بیشتر از همه چیزی که اذیتش میکرد چقدر ادم های نزدیکش رو بخاطر خدا مسخره کرده بود اوج حماقتش این بود که هیچ وقت هیچکس حق نداشت اسم خدا رو جلوش ببره. .. سرش تیر کشید وقتی نفسش آه مانند بیرون امد اسم خدا هم باهاش زمزمه میشد .‌ صحرا به نیم رخ عطا خیره شده بود میدونست در ظاهر آروم این ادم یک جنگ تمام عیار در تمام وجودش در گرفته.. #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور

#پست۱۱۴ 🌷#واژگونی ماشین کنار پمپ بنزین نگه داشته بود .. عطا با حرص پک های عمیقی به سیگار میکشید .. محسن با یک پاکت از مغازه سوپر مارکت کنار پمپ بنزین بیرون امد نزدیک عطا شد _نیومدن هنوز ؟ عطا به داخل ماشین نگاه کرد که باراد غرق خواب تو پتو پیچیده شده .. نه ای گفت _حالت خوبه عطا ؟ عطا به محسن خیره شد _تا حالا حالم به این خوبی نبوده و هیچوقت اینقدر نترسیده بودم .. محسن پاکت داخل ماشین گذاشت _ترس از چی؟ عطا نفسش با دود بیرون داد _ترس اینکه پونزده سال زندگیم چه حیوونی بودم .. محسن ابرو بالا انداخت _بهتره از این بترسی که از الان به بعد قرار چجور آدمی باشی ؟ عطا دستش به رعشه افتاد فیتیله سیگار روی زمین انداخت _همیشه فکر میکردم خیلی قدرتمندم ولی الان ...خیلی ذلیلم ..خیلی .. محسن نگاهش از عطا به صحرا و عطی داد که از سرویس بهداشتی کنار پمپ بنزین میآمدن .. دستشو صمیمانه روی کتف عطا زد _سعی کن به گذشته فکر نکنی اگه بعد این درست کردی قدرتمندی .. عطا بی حس و جون داخل ماشین نشست .. خم شد بطری ابی رو از تو پاکت برداشت لاجرعه سر کشید .. و تمام اون مسیر تا روستا رو دوباره ساکت بود فکر میکرد . وقتی به روستا رسیدن عطی ذوق زده گفت _وای اینجا خونه مادر و پدرمون بوده .. عطا نگاهش به جای جای روستا چرخوند ولی هیچ چیز براش آشنا نبود ... محسن به گلدسته های بلند فیروزه ای رنگ اشاره کرد _فکر کنم امامزاده ای که عموتون میگفت همون جاست .. محسن هر چه می روند تصویر امام زاده برای عطا پر رنگ تر میشد انگار یکی به قلبش چنگ زده بود . ماشین توی جاده خاکی پایین امام زاده نگه داشت .. عطا بی اختیار از ماشین پیاده شد نگاهش به در باز امام زاده بود یک حوض ابی با فواره که در حال چرخش بود .. چند بچه که داشتن همون حوالی بازی میکردن .. عطا مثل آدم های مسخ شده نزدیک در امام زاده شد چند نفر نماز جماعت میخوندن همون بیرون ایستاد زل زد به ضریح نقره ای .. یکنفر صداش زد _آقا بفرمایید تو .. عطا فقط نگاهش به ضریح بود انگار همه چی مثل خواب یادش امد نگاه روشن پدرش ...دست های حنا بسته مادرش .. _آقا ؟ محسن از پشت سرش گفت _ببخشید ما دنبال قبر سید ابراهیم میگردیم ؟ مرد لبخندی زد _ها حتما حاجت دارید ؟ محسن نگاهی به عطا کرد مرد جلوتر راه افتاد _این سید و پدرش گره از مشکلات خیلی روستایی هارو باز کردن .. محسن به عطا نگاه کرد که انگار پاهایش داشت وزن سنگینی رو میکشید .. وارد قبرستون پشت امام زاده شدن .. عطا سخت نفس میکشید مرد با دست قبری که دور تا دورش درخت بودرو نشون داد _این قبر پدر اقا سید نور به قبرش بباره ..من که ازش چیزی یادم نمیاد ولی همیشه ذکر خوبیش بوده .. بعد قبر دیگه ای کنار همون نشون داد _این قبر پسرش سید ابراهیم چیزی از خوبی های پدر کم نداشت .. عطا با گام های بلند خودش به قبر رسوند . مرد لبخندی زد _حاجت روا باشین .. محسن لبخندی زد مرد ادامه داد _من خودم بچه ام نمیشد زنم متوسل میشد به این سید ها حالا هم پسر دارم رشید و با خدا زنم اسم پسرمون به اسم پسر گمشده سید ابراهیم عطا گذاشته .. و بعد آهی کشید _حاج اقا خیلی دنبالشون گشت ولی پیداشون نکرد .. محسن نگاهی به عطا میکنه که روی دوزانو کنار قبر نشسته _این سید عطاست ! مرد با چشای گرد شده به عطا نگاه میکنه ..یکدفعه جلو می آد _ای وای ببخشید آقا ...بزارید دستتون ببوسم ...شما کجا بودی آقا ...شما چشم و چراغ ای روستای بودی ..امید مردم ای روستا ... عطا چشم میبنده محکم موهاشو تو مشت میگیره _من توی جهنم خودم بودم ... #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور

#پست_آخر 🌷#واژگونی * عطی تند تند سوسیس های سرخ شده رو هم میزد عطا با ته ریش بلند چایی ش رو هورت می‌کشید..... _واقعا نظر علما و عرفا  درباره زندگی چیه محسن ؟ محسن که صداش شبیه دوبلر هاست   گلویی صاف کرد... _بنظر می‌رسد که برخی از مردم، در شرایطی به دنیا میان، زندگی می‌کنند و وضعیت‌هایی را تجربه می‌کنند که می‌تونه سبب بشه که رفتارِ اون ها در یک وضعیتِ اخلاقیِ خاص، ناپسند تلقی بشه  در حالی‌که اون  رفتار کاملاً خارج از کنترلِ اون ها بوده‌است. نمونه‌ای از شانسِ اخلاقیِ مربوط به شرایط مثل: فردی فقیر، در خانواده‌ای فقیر به دنیا می‌آد و برایِ ادامهٔ حیات، چاره‌ای جز دزدیدنِ غذا نداره فردی دیگر، در خانواده‌ای بسیار ثروت‌مند به دنیا می‌آد و بدونِ اینکه تلاشی بکند یا نیاز به دزدی باشد، غذایِ فراوانی داره. آیا فردِ فقیر، به لحاظِ اخلاقی، گناه‌کارتر از فردِ ثروت‌مندِ؟ به هر حال، این تقصیر او نبوده که در خانواده‌ای فقیر متولد شده، مسئله، تنها مسئلهٔ «شانس» بوده‌. عطا پوفی کشید... _به نظر من فلسفه مرگ و زندگی یک فلسفه لاینحله ... صحرا سیبش رو گاز زد.. _پس عدل خدا چی میشه ؟ محسن ابرو بالا انداخت: _عدل خدا خودش جزو فلسفی ترین مسئله هاست .. عطا بلند میخندید _خوشم میاد کم میاری یک جور دیگه مسئله رو می پیچونی بعد نفس گرفت به گلدسته های امام زاده خیره شده بود _من میگم میشه اسمش رو گذاشت حکمت خدا .. عطی خوراک وداخل دیس ریخت. _خوب آقایون و خانم های فلاسفه، شام اماده است .. عطا روی باراد هفت ساله رو بوسید و پتو رو روش کشید .. محسن با عشق به عطی نگاه میکرد _یعنی آشپزیت بیست خانم .. صحرا چپ چپ نگاش کرد با اون شکم قلنبه اش خودش جلو کشید... _جون من چند بار غذا سوخته میذاری جلوش ؟ همه خندیدند .. عطا یک لقمه گنده واسه صحرا پیچید... _امشب فقط حق داری فسفود بخوری چون دیر رسیدیم .. صحرا بینش و چین میده _یعنی ظالم تر از تو وجود نداره یک ماه ویار ساندویچ کردم نمیدی به من .. عطا چشمکی میزنه _چون میخوام دخترم مثل مامانش خوشگل بشه .. محسن با دهن پر انگاری چیزی یادش امده باشه گفت: _اوه راستی عطا الان که تونستی حکم شهرستان واسه روستا بگیری میتونی عضو شورای شهر بشی ..اینجوری مناقصه های عمرانی رو هم راحت تر انجام میدی .. عطا پوفی کشید _واسه ساخت یک جاده قشنگ جد و آبادمون جلوی چشمون اوردن .. صحرا بلند خندید _یعنی چه فحشی خورد اون سعید بدبخت .. و بلندتر خندید بعد شام عطا توی تراس نشسته بود به گلدسته ها زل زده بود صحرا نزدیکش امد عطا به طرفش برگشت _چرا نخوابیدی حالت خوبه؟ صحرا لب برچید _دختر لوست نمیذاره بخوابم .. عطا صحرا رو بغل کرد _اخ چقدر خدا منو دوست داشته شماهارو به من داده .. صحرا تو بغل عطا خودش مچاله کرد _محسن میگفت هنوزم پاتو نمیذاری امام زاده ! عطا نیش خندی زد _محسن خبر چین! صحرا اخم کرد _چرا عطا تو با اون ادم هشت سال پیش زمین تا آسمون فرق داری .. عطا چشم بست _نه بابا من کجا امام زاده کجا هر چیزی لیاقت میخواد .‌.. صحرا نوچی کرد _دست درد نکنه همچین خودتو دست کم میگیری ...هنوز مردم اینجا یک سید عطا میگن صدتا سید عطا مثل دُر و گوهر از لبشون میریزه .. عطا لبخندی زد _اون بنده های خدا خیلی لطف دارن من کاری که وظیفه ام انجام دادم براشون ...مدرسه ای که بچه هاشو لیاقت داشتنش داشتن و وضعیت جاده ها و خونه هایی که لایق این مردم این بوده .. صحرا با عشق بوسه ای به گونه عطا زد _چه کیفی داره این مرد محبوب عاشق منه .. عطا لپ صحرا رو کشید _زبون دراز ...تو چی .. صحرا آهی کشید _بدبختی اینه که من همون هشت سال پیش وقتی دیدمت دلم برات رفت .. عطا بلند خندید _چه پدری از من در آوردی سرتق خانم ... با عشق نگاش میکرد _هنوزم جهان سراغت میگیره ..از وقتی آدم شده محسن ارشادش کرده...همش میگه بیام خونه تون یک دست با صحرا گیم بزنم ..بد  داغ باخت گذاشتی رو دلش ..  صحرا بلند خندید... صدای محسن آمد.. _شما زن و شوهر نمیخواید بخوابید ! عطا بلند شد دست صحرا رو گرفت تا اونم بلند بشه هر دو وارد خونه شدن . عطی کنار باراد خوابش برده .. عطا ساعتش از دستش در آورد... _راستی به مامانت پیام بده بیاداینجا صبح راه افتاده از اراک .. صحرا دست عطا رو گرفت.. _فردا باهم بریم امام زاده ؟ عطا سر تکون میده _آره حتما .. صحرا دستش رو فشار داد.. _داخل امام زاده ... عطا فقط نگاهش کرد.. و روی کاناپه دراز کشید  چشم های روشنش برق میزد و به این فکر می‌کرد که آیا لیاقتش رو داره ؟ صحرا نگاهی به خونه باغ قدیمی کرد ...به گفته اهالی این روستا این خونه پدر و مادر عطا بوده که الان بازسازیش کرده.. #نویسنده_خانم‌_زهرا_باقرزاده_تبلور