eitaa logo
سیمای صالحان -ثامن فلاورجان
213 دنبال‌کننده
8.3هزار عکس
6.9هزار ویدیو
1.1هزار فایل
اللهم عجل لولیک الفرج
مشاهده در ایتا
دانلود
⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️ 🌸 ⭕️به مناسبت 🔶 از عُود و برگشتن است، چون در اين روز شامل مردم ميشود و با آمدن عيد شادی به مردم بر مي گردد.[۱] و يا به معناي برگشتن به فطرت است. 🔷 داريم؛ عيد فطر، ، جمعه و عيد غدير. چنانكه در روايتي از امام صادق (ع) نقل شده است كه فرمود: غير از عيد فطر و قربان و جمعه عيد ديگري است به نام عيد غدير كه از همه حرمتش بيشتر است.[۲] روز دهم ذي الحجّه است، در دعای قنوت نماز اين روز ميخوانيم كه خدايا تو اين روز را براي مسلمانان عيد قرار دادي. اين روز در روايات به نام از ريشه اضحيّه به معناي قرباني نمودن گرفته شده است.[۳] چون در اين روز بر حاجيان واجب است که در سرزمين مِني قرباني كنند و براي آنهايي كه در حج شركت ندارند، مستحب است اين قرباني را انجام دهند. 🔷امّا نكته مهم، اين است، چون خداوند نيازي به گوشت قرباني ندارد، چون او نه جسم است و نه نيازمند. او وجودي است كامل و بي انتها از هر جهت؛ كه مردم با پيمودن روز به روز به خدا نزديكتر شوند، درس ايثار و فداكاري و گذشت و آمادگي براي شهادت در دل خدا و كمك به نيازمندان و مستمندان را مي آموزد.[۴] در روايات هم اشاراتي به اين جهات داريم. از جمله امام صادق (ع) از علّت قرباني نمودن سؤال شد، حضرت فرمود: خداوند قرباني را قرار داد تا فقراء از آن استفاده و بهره ببرند.[۵] امام صادق (ع) فرمود: خداوند در اوّلين قطره كه از خون آن به زمين مي ريزد صاحب آن را بيامرزد و تا خداوند بداند كه چه كسي در پنهانيها را مراعات ميكند (با نيّت خالص قرباني را انجام ميدهد و... بعد فرمود: نگاه كن چگونه خداوند قرباني هابيل را قبول نمود و قرباني قابيل را رد نمود.[۶] 🔷ناگفته نماند که به تناسب سرافرازي (ع) در امتحان الهي صورت گرفته است. چرا که خداوند به ايشان دستور داده بود که فرزندش حضرت اسماعيل را قرباني کند و وقتي حضرت اقدام به قرباني کردن نمود، به امر الهي کارد گلوي اسماعيل(ع) را نبريد و از سوي خداوند قوچي براي قرباني فرستاده شد. پس حاجيان خانه خدا نيز مأمور شدند به تأسي از قهرمان توحيد، در چنين روزي حيواني را قرباني کنند. پي نوشت: [۱]. لمعه دمشقيه، ج ۱، ص ۳۰۶ [۲]. مفاتيح الجنان، اعمال روز هجدهم ذيحجّه، ص ۴۵۶ [۳]. شرح لمعه، كتاب الحج اعمال مِني [۴]. تفسير نمونه، ج ۱۴، ص ۱۰۹ [۵]. علل الشرائع، دارالبلاغه، ص ۴۳۷ [۶]. همان، ص ۴۳۸
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از قربانی کردن حیوان درون تا پرواز به ملکوت اعلی 🔷در آیین و فرهنگ وحیانی همواره خدای متعال، برای هدایت و سعادت جامعه بشری، افرادی را به عنوان و در پیش روی آحاد مردم قرار داده است، تا اینکه با اقتدا به این افراد، انسان بتواند پله های کمال و سعادت را طی نمایند. در میان و ، پیامبری والا مقام به نام (ع) وجود دارد که چراغ راهی برای فتح قله های خوشبختی است. جایگاه و اهمیت سبک زندگی (ع) تا به جایی است که خدای متعال در فرهنگ قرآن قریب به ۶۹ بار به نیکی از او یاد کرده است. 🔷تنها در گوشه ای از این آیات رحمانی، خدای متعال اینچنین او را به عنوان و مردم معرفی می فرماید: «قَدْ کانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فی‏ إِبْراهیمَ وَ الَّذینَ مَعَهُ؛[ممتحنه،۴] قطعاً براى شما در [پیروى از] و کسانى که با اویند ‏». با اندکی دقت و تأمل در آیات رحمانی، متوجه عنایت‌ خاص‌ به سبک زندگی (ع) میشویم؛ که دارای شاخص و فاکتورهای اخلاقی ویژه ای است و درس ها و برای غلبه بر شیطان درون و هوای نفس را در پیش افراد قرار می دهد.   💠 جشن رهایی انسان از وسوسه شیطان 🔷  یکی از مهمترین و بارزترین اسناد و مدارکی است که گواه بر عظمت و بزرگی (ع) است. در واقع ، رزمگاه و میدان نبرد ابراهیم نبی (ع) با و است که پیام ها و را برای به دنبال دارد. در اهمیت و ارزش این عید بزرگ و قربانی کردن در منابع روایی نکات طلایی و زیبایی به یادگار مانده است، ولی آنچه در این مهم از همه بیشتر اهمیت دارد، قربانی کردن هوای نفس است، که فاکتورهای خاص خود را می طلبد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره خواهیم داشت. 1⃣انقیاد، اطاعت پذیری و تواضع در برابر خدا 🔷در سبک زندگی (ع) مدال های زرین تربیتی، اخلاقی، عرفانی و اعتقادی فراوانی وجود دارد، که هر یک از آنها به نوبه خود از جایگاه و اهمیت ویژه ای برخوردار است، ولی با این وجود، یکی از برجسته ترین و پراهمیت‌ترین درسهای سبک زندگی (ع) انقیاد و در برابر امر الهی است. اگر اندکی در حال و روز زندگی خودمان دقت و تأمل نماییم، متوجه می شویم در بسیاری از موارد در تقابل میان انتخاب خود و امر الهی به دنبال راهکاری می گردیم که فرمان الهی را با توجیه و بهانه تراشی دور بزنیم و از انجام آن سر باز بزنیم. این رویه نامیمون و دردسر ساز نوعاً در تمام عمر ما جریان دارد. علت و منشأ این گرفتاری نیز چیزی جز   و تمایلات شیطانی نیست. 🔷این در حالی است که اگر زندگی  (ع) را مورد مطالعه قرار دهیم متوجه خواهیم شد که او معلم و استاد اعظم مبارزه با هوای نفس و خواهش های شیطانی است. بزرگترین مصداق این سخن را می توان در قربانگاه اسماعیل (ع) مشاهده کرد. امتحان سخت و پیچیده ای که موجب سربلندی و سرافرازی حضرت ابراهیم (ع) شد. سختی و پیچیدگی این امتحان از دو جنبه قابل ملاحظه است. جنبه اول: مهر عمیق پدری که می تواند دست هر پدری را در اجرای حکم الهی بلغزاند، 🔷و نکته دوم اینکه:  ابراهیم (ع) مأمور شده بود، فرزندی را ذبح کند که سالیان متمادی از وجود او محروم بود و  همواره برای داشتن فرزندی نیک به درگاه الهی دست به دعا بر می داشت. «رَبِّ هَبْ لی‏ مِنَ الصَّالِحینَ، فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَلیمٍ؛ [صافات، ۱۰۰ و ۱۰۱] «اى پروردگار من! مرا [فرزندى‏] از شایستگان بخش.» پس او را به پسرى بردبار مژده دادیم.‏» انقیاد و (ع) در برابر خدا و پیروی نکردن از وسوسه شیطان موجب شده است که خدای متعال این چنین شاخص اخلاقی او را به همه انسانها ها معرفی نماید: «وَ لکِنْ کانَ حَنیفاً مُسْلِماً؛[آل عمران، ۶۷] بلکه حق‏ گرایى فرمانبردار بود.» منبع: وبسایت‌راسخون
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از قربانی کردن حیوان درون تا پرواز به ملکوت اعلی (بخش دوم و پایانی) 2⃣عقلانیت، بصیرت و هوشمندی 🔷یکی از ویژگیهای مهمی که موجب میشود انسان در مواجهه با به راحتی پیروز شود و هوای نفس خود را قربانی کند، مجهز شدن به شاخص ،  و است. انسانهایی که به خوبی از قوه تعقل و اندیشه ورزی استفاده میکنند به راحتی مغلوب هوای نفس خود نمیشوند؛ چرا که این دسته افراد به خوبی به جوانب و تبعات کارخود واقف هستند، از این رو برای لذات زود گذر مادی، آخرت خود را به دنیای ناپایدار نمیفروشند. 🔷در به خوبی به این نکته اشاره شده است که اگر انسانها در حیات مادی و دنیوی خود از قوه تعقل و اندیشه ورزی استفاده میکردند، گرفتار عذاب اخروی نمیشدند: «وَقَالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ؛ [ملک،۱۰] و میگویند: «اگر ما گوش شنوا داشتیم یا میکردیم، در میان نبودیم!» خدا در قرآن کریم این چنین (ع) را با شاخص و ویژگی بصیرت و معرفی میفرماید: «وَ اذْکُرْ عِبادَنا إِبْراهیمَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ أُولِی الْأَیْدی وَ الْأَبْصارِ؛ [ص،۴] و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دستها (ى نیرومند) و چشمها (ى بینا)!» 3⃣معاد باوری و خداترسی 🔷بطور قطع و یقین هستند افرادی که اعتقادی به معاد و خدای متعال ندارند و هیچگاه در برابر هوای نفس نمیتوانند قد علم کنند. به حیات ابدی و اعتقاد به حساب و کتاب روز جزا است که موجب میشود انسان در و کارهای خود بیاندیشد و خود را تسلیم و تابع هوای نفس خود نکند، در واقع اگر کسی به دنبال قربانی کردن نفس خود میگردد، و تلاش دارد که سعادت و را برای خود به ارمغان آورد، باید شناخت و معرفت خود را نسبت به تقویت نماید، و این علم و شناخت را به ایمان و باور تبدیل نماید. 🔷اگر اندکی در آیات وحیانی دقت و تأمل نمایید، متوجه خواهیم شد یکی از علل و عواملی که موجب جهنمی شدن افراد شده ضعف در ایشان بوده است. «مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ، ... وَکُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ؛[مدثر، ۴۲ و ۴۶] چه چیز شما را در آتش [سقر] درآورد؛ ... و روز جزا را دروغ مى‏شمردیم.» 🔷خدا در قرآن کریم (ع) را به عنوان، شخصی که توانست به خوبی بر هوای نفس خود غلبه نماید را با ویژگی معرفی کرده و میفرماید: «إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِکْرَى الدَّارِ؛ [ص،۴۶] ما آنها را با خلوص ویژه‏اى خالص کردیم، و آن یادآورى سراى آخرت بود!» مفسران قرآن کریم در ذیل این آیه شریف این چنین بیان داشته اند: «آرى آنها پیوسته به یاد جهان دیگر بودند، افق دید آنها در زندگى چند روزه این دنیا و لذات آن محدود نمیشد، آنها در ماوراى این زندگى زودگذر، با نعمتهاى بى‏پایانش را می‌دیدند، و همواره براى آن تلاش و کوشش داشتند.»[۱] 4⃣صبر، تعهد و وفاداری 🔷برای بر و خواهشهای شیطانی، هیچ انسانی بی‌نیاز از عنصر نیست. در واقع این صبر و است که در سرزمین وجودی انسان میشود، انسانهای مقاوم و صبور هیچگاه در برابر سستی و ضعف از خود نشان نمیدهند و همچون کوهی استوار در برابر لذات زودگذر نفسانی میکنند. این دسته افراد زمانی که با خدای متعال عهدی را می‌ببندند بر خود ایستادگی میکنند و صداقت و درستی خود را به منصه ظهور میرسانند. خدای متعال این چنین (ع) را به رخ جهانیان میکشد: «وَ إِبْراهیمَ الَّذی وَفَّى؛[نجم،۳۷] و [نیز در نوشته‏هاى‏] همان ابراهیمى که کرد.»   5⃣توکل و پیوسته در مسیر خدا بودن 🔷برخی افراد برای مبارزه با هوای نفس تنها به نیرو و توان خود تکیه و اعتماد میکنند، این در حالی است که و در مواجهه با و هوای نفس بهترین پناهگاه را نه نیرو و توان خود، بلکه مدد و معرفی کرده اند، این موضوع به خوبی در داستان پیامبران و اولیای الهی مشهود است. 🔷بطور مثال داستان حضرت یوسف و زلیخا در قرآن کریم این چنین بیان شده است: «و من خود را تبرئه نمى‏کنم، چرا که نفس قطعاً به بدى امر مى‏کند، مگر کسى را که رحم کند، زیرا پروردگار من آمرزنده مهربان است.» [یوسف، ۵۳ - ترجمه آیه]، در سبک زندگی حضرت ابراهیم (ع) نیز به خوبی با عنصر و ویژگی و اعتماد بر خدا و در مسیر او بودن مواجه میشویم: «وَ قالَ إِنِّی ذاهِبٌ إِلى‏ رَبِّی سَیَهْدینِ؛[صافات، ۹۹] و [ابراهیم‏] گفت: «من به سوى پروردگارم رهسپارم، زودا که مرا راه نماید.»   پی‌نوشت: [۱] تفسیرنمونه ج‏۱۹ ص۳۰۸ منبع: وبسایت‌راسخون