#محرم_و_انقلاب_اسلامی/(1)
#اختصاصی
[این سلسله یادداشتها تأملی است در بازکاوی پیوند و تناسب طرفینیِ «محرم سال 61هجری» و «انقلاب اسلامی سال 57شمسی». اسناد، متون ادبی و اشعار، متون تاریخی و خاطرات شفاهی، بنمایه این کوتاهنوشتارهای تاریخی است.]
◽️پس از ماجرای حمله بیرحمانه رژیم شاه به مدرسه فیضیه قم، عملاً پهلوی ماهیت ضد دینی خود را در اقدامی بیسابقه نشان داد. امام(ره) درست در همین فضای خفقانبار، در آستانه محرم 1383(خرداد 42) دست به کار شد و در آستانه ماه محرم، شبکه سراسری روحانیت و هیئتهای عزاداری را برای «روشنگری دینی» بسیج کرد.
◽️ساواک در تقابل با این حرکت، از مبلغین التزامنامهای گرفت که طی آن، مطالبشان «فقط جنبه مذهبی داشته باشد»، « از آیت الله خمینی و مدرسه فیضیه اسمی نبرند»، و علیه «لوایح ششگانه شاه» سخنی نگویند! و البته به همین اکتفا نکرد و در تاریخ 29 اردیبهشت 42، کمسیون ویژهای به فرمان معاون ساواک تشکیل شد و بر اساس آن قرار شد؛
· روحانیون طراز اول به منظور تفهیم موقعیت کشور و برحذر داشتن از هرگونه تحریک در مجالس عزاداری، نزد هیئت رئیسه ساواک احضار شوند.
· کارگردانان و بانیان مجالس روضه و دستجات عزداری به ساواک احضار شوند برای جلوگیری از تحرکات [سیاسی] و برای حفظ نظم کامل!
· تعداد تکایا بر حسب میزان تندروی(!!) و مخالفت احتمالی آنان تعیین و به صورت درجه 1و2و3 مشخص شوند.
· مأمورین نفوذی(از عوامل ساواک و مأمورین مخفی شهربانی) برای کسب اخبارِ به موقع، در مجالس روضه خوانی گمارده شوند!
امام در(28 اردیبهشت) در ضمن انتشار «رهنموننامهای» خطاب به گویندگان مذهبی و سران هیئتها، از آنان خواست که:
· در نوحههای سینهزنی مصیبتهای وارده بر اسلام و مراکز فقه و دیانت و انصار شریعت را یادآور شوید.
· خطر امروز بر اسلام، کمتر از خطر بنی امیه نیست!
· خطر اسرائیل و عمال آن را به مردم تذکر دهید.
◽️روز تاسوعا، ساواک عدهای از منبریهای تهران را احضار کرد و رسما گفت که «اگر نمی خواهید حملات تبلیغاتی خود را علیه مقامات کشور متوقف سازید، اقلاً این سه موضوع» را مراعات کنید:
· علیه شخص اول مملکت سخنی نگویید!
· علیه اسرائیل نیز سخنی بر زبان نیاورید!
· مرتب به گوش مردم نخوانید که اسلام در خطر است! دیگر هرچه بگوئید آزادید.
▪️امام در سخنرانی عصر عاشورای 42، در مدرسه فیضیه، جواب این سیاستگذاری-های رژیم را اینگونه داد:
«تمام گرفتاریهای ما در همین سه موضوع نهفته است. اگر از این سه موضوع بگذریم، دیگر اختلافی نداریم و باید دید که اگر ما نگوییم اسلام در معرض خطر است، آیا در معرض خطر نیست؟ اگر ما نگوییم شاه چنین و چنان است، آیا آنطور نیست؟ اگر ما نگوییم اسرائیل برای اسلام و مسلمین خطرناک است، آیا خطرناک نیست؟ و اصولا چه ارتباط و تناسبی بین شاه و اسرائیل است...».
🔶پینوشت:
یک: یادتان که هست در روزگارِ به اصطلاح «توسعه سیاسی»، برخی زیارت عاشورا و هیأتها را منبع تولید خشونت بر می-شمردند!
دو: «سخنرانیها و روضههای غیرسیاسی» هنوز هم گوشه و کنار، پیدا میشوند. حتما پیام امام به گوششان نرسیده است.
سه: برخی به دنبال حذف شعار «مرگ بر آمریکا» هستند! در عین حال که جنایاتِ آمریکا پیش چشم همه روشن است و تنها یکی از سیئات آمریکاییها، حمایت همه جانبه از اسرائیل است. راستی، چه تناسبی بین آنها و آمریکا هست؟!
چهار: ماجرای ویروس منحوس کرونا بهانه شد که گرفتاران ویروس منحوس #سکولاریم، تمام تلاش شان را برای #تعطیلی_روضه به کار گیرند؛ برخی با هنجارشکنی بهداشتی و برخی دیگر با اعلان علنی ضرورت تعطیلی روضه!
انقلابی ها اما همپای رهبری معظم و مراجع عظام، این فتنه منحوس را خاموش کردند....
#محرم_الحرام
#حب_الحسین_یجمعنا
#محرم_و_انقلاب_اسلامی/(2)
اختصاصی
امام در ضمن پیامشان(28 اردیبهشت 42) خطاب به گویندگان مذهبی و سران هیئتها، از آنان خواسته بودند که «در نوحه های سینه زنی مصیبتهای وارده بر اسلام و مراکز فقه و دیانت و انصار شریعت را یادآور شوند». با آغاز محرم سال 42، عزاداریها رنگ و بوی انقلاب گرفت و تا پیروزی نهضت، پیوند عزاداری و مبارزه، همچنان برقرار ماند.
پس از رحلت آیت الله بروجردی، مرحوم خوشدل طهرانی در قصیده ای گفته بود:
آیت الله بروجردی اگر بر بست رخت چون خمینی را خدا بر شیعه مولا می کند
حکم کن، فرمان بده، از جان و دل فرمان بریم
مردم در لبیک به ندای رهبر نهضت، در محرم سال 42 در نوحه هایشان، اینچنین دم می گرفتند:
گفت عزیز فاطمه/ نیست ز مرگ واهمه
تا به تنم توان بود/ زیر ستم نمی روم
ننگ حیات و ذلتش/ عزت و مرگ و لذتش
من ز یزیدِ بی پدر/ ظلم و ستم نمیکشم
*
شد ساحت فیضیه عاشورا/ در روز قتل زاده زهرا
در تربت اعلی/ شد موج خون برپا
عمال اسرائیلی رسوا/ کشتند از کین بی پناهان را
در تربت اعلی/ شد موج خون برپا
*
دانشگاه فیضیه/ چو دشت ماریه/ طلاب دینیه
افتاده جسم هر یکی شان از لب بام
واویلا واویلا
قم شده کربلا/ هر روزش عاشورا
فیضیه قتلگاه/ خون جگر علما
واویلا/ واویلا
برخی دیگر از عزادارها هم چنین همخوانی می کردند:
شد موسم یاری مولانا الخمینی/ ای شیعیان برپا کنید شور حسینی
جان را به کف بنهاده ای در راه قرآن/ خمینی، خمینی تو زاده حسینی
خمینی، خمینی، خدا نگهدار تو/ بمیرد، بمیرد، دشمن غدار تو
خمینی خمینی، ملت طرفدار تو/ بمیرد، بمیرد دشمن خونخوار تو
مرگ بر این قلدر قانون شکن/ خمینی شاهشکن، خدا نگهدار تو
*
فرمود والله ان قطعتموا یمینی/ شد موسم یاری مولانا خمینی
ای اهل عالم، الله اکبر
*
یوم القیام است، روز انقلاب است
تنها نه در کربلا قحط آب است
قحط عدل است/ قحط فضل است
حق بر باطل پیروز است
***
رهبر جهانی، مرد آسمانی
حماسه آفرین تاریخ جهانم/ آئینه بابم، امیرالمؤمنانم
الحق دوله، باطل جوله
رهبر انقلاب، تشنه ام نی بر آب
تشنه آزادی و خونِ ستمگر
پس از دستگیری و زندان و تبعیدِ امام نیز، همچنان بازارِ اشعار و نوحه های انقلابی گرم ماند که خود موضوعِ نوشتاری دیگر است.
🔸این نخستین بار بود که در دسته های عزاداری علیه اسرائیل شعار داده می شد و یا در مجالس ذکر مصائب سیدالشهدا(ع)، به طور فراگیر از مظالمِ یزید زمان سخن به میان میآمد!
زحمتِ روایت رویدادها، و ثبت شعرها و شعارها، به عهده همان نفوذی هایی بود که به تصویب کمسیون ویژه ساواک، در همه هیئت ها حضور داشتند! این است که مطالب پیشگفته همه در اسناد ساواک آمده است. اسامی سرایندگان نوحه ها و اشعار به دلیل مراعات اختصار در یادداشت ذکر نشده است.
پیوند نهضت امام خمینی با معارف عاشورایی در اشعار متجلی است و بهترین دلیل بر دینی بودن حرکت مردم به رهبری امام است.
خودجوش بودن هنر انقلاب و مردمی بودنش٬ همه دستگاه فرهنگی و هنری نخبگانی و مزدور رژیم را ناکارآمد کرد.
(منابع: نهضت امام خمینی(ره)، ج۱ صص 467-486؛ محرم و انقلاب اسلامی، ص94-104؛ هیئتهای مذهبی و انقلاب اسلامی، صص112-114)
🔶پی افزود
بعد از گذشت چهاردهه از استقرار حکومت شیعی در ایران، هنوز هم نغمه های استعماری مبنی بر جدایی هیئت از سیاست به گوش می رسد و تلاش هایی برای قطع پیوند مستحکم عاشورا و حوادث واقعه، در ام القرای تشیع صورت می گیرد.
مرور سخنان شبه ناک برخی سخنرانان از تبار #سکولارهای_حوزوی، بهترین شاهد مدعای مذکور است.