❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :5⃣9⃣1⃣ ✍ به روایت سید نورالدین عافی 📖 شماره صفحه: 196 علاوه بر ماهیها گاهی مرغها و اردک های وحشی که روی آب یا میان نیزارها حرکت میکردند، توجهم را جلب میکردند. من برای شکار آنها هم طرحی چیده بودم. سیمهای کهنه مخابرات را جمع کرده و سر آن را به میلهای که در محل شستن ظرفها قرار داشت، بسته بودم. یک کائوچو هم برای خودم آماده کرده بودم؛ توی کائوچو را به ابعاد یک متر درآورده بودم طوری که میشد آنجا راحت نشست. آنجابه جای پل از تکه های بزرگ کائوچو استفاده میکردیم. بعد از اینکه پرندهای را میزدم، سوار کائوچویم میشدم، سر سیم را میگرفتم و داخل آب پیش میرفتم، پرندهای را که زده بودم برمیداشتم و دوباره از سیم میگرفتم و خودم را به سوی پد میکشاندم. بعد از تمیز کردن و پختن مرغها، سور و سات حسابی راه میانداختم. بچه ها برای صبحانه هم اغلب سیب زمینی می پختند و بد نمی گذشت. در جزیره روزهای خوشی میگذراندیم. صمیمیت بچه ها بیشتر شده بود و طبیعت زیبای منطقه گرچه ما را محدود کرده بود اما گاهی چنان بود که در سکوت نیزار و آب که فقط سروصدای مرغهای وحشی و اردکها آن را می شکست، خشونت جنگ از یاد میرفت. شنا کردن در چنان فضایی دلچسب بود. اردکهای کوچکی آنجا بودند که وقتی به آدم میرسیدند یکدفعه داخل آب شیرجه میزدند و پنجاه متر دورتر از آب بیرون می آمدند. از شیطنت و بازی اردکها خوشم می آمد. یک روز مشغول شنا بودم که ناگهان آرامشم به هم خورد. ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :6⃣9⃣1⃣ ✍ به روایت سید نورالدین عافی 📖 شماره صفحه: 197 ـ آقا سید! زود باش بیا بیرون. میخوایم توپ بزنیم! آنجا دو سه توپ داشتیم که هر وقت ماشینهای عراقی را در تیررس می دیدند، آنها را میزدند. سریع به سمت پد شنا کردم اما شلیک توپها شروع شده بود. این شلیکها، به دنبال خود شلیک توپهای عراقی را در پی داشت. از آب که بیرون آمدم روی پل دراز کشیدم. ناگهان درست جایی که من آنجا شنا میکردم یکی از گلوله های توپ عراقی منفجر شد. اگر سرپا بودم حتماً چند ترکش نصیبم میشد. چند ثانیه بعد بلند شدم و به طرف سنگرمان دویدم. عراقیها منطقه را می کوبیدند، من فرصت برای پوشیدن شلوار و پیراهنم نداشتم و حسابی مایه خنده بچه ها شده بودم. بعضیها تازه وضع درب و داغان بدنم را دیده بودند و چهارچشمی نگاهم میکردند. آن روز به خیر گذشت اما یکی دو روز بعد اتفاق دیگری افتاد که باعث حیرت همه مان شد. با اینکه از نگهبانی در میرفتم اما در شستن ظرفها دقیق بودم. قسمتی از پل که آب نسبتاً تمیزی جمع میشد، محل شست و شوی ظرفها بود. آن روز مشغول شست و شوی ظرفها بودم که یک توپ کنار جاده افتاد و من به طرز عجیبی توی آب پرت شدم، انگار کسی یا چیزی مرا محکم هل داده باشد. گیج شده بودم بچه ها هم تعجب کرده بودند. دور من جمع شدند و گفتند: «چی شده؟!» ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

✧✦•﷽‌ ✧✦• #دستهای_خـــــدا_روی #زمیـــــن_باشید ✍سلام همسنگری های عزیز ما قصد داریم #مبلغی را برای یک خانواده #جانباز ۳۵درصد و نیازمند جمع اوری کنیم مشکلات مالی زیادی دارن ۴تافرزند هم دارند امرار معاش براشون خیلی سخت شده مهم نیست چه مقدار میتونیم کمک کنیم مهم اینه که بی تفاوت نباشیم چنانچه کسی قصد داره در این امر خیر شریک بشه با ای دی زیر هماهنگ کنه @FF8141 باتشکر🌹🌹

تلــاوٺ قرآטּ صبحگاهے 27 🍃🌸ڪلام حق امروز هدیہ به روح: #شهید_جلیل_خادمی🌸🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

بهشت، همیشہ نباید درختانے داشته بـــــاشد ڪہ رودهایے از پـــایینش جـــــریان دارند..! گاهے بیــــابانیست ڪہ #خون_شهـدا در آن جاریست... #شهید_محمد_کامران #صبحتون_شهدایے🌷 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

مـــــادرها #زخـم_هاے زیـادے بـراے نگفتـن دارند.. زخـم هایے ڪہ از چشـــــم هایشان سـر بـاز مے ڪند.. ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن»🌷↬❃ #دنیای_بدون_محمد ✍همیشہ اصرار داشت کہ من را برای شهادتش آماده کند. می‌گفت «یک روز باید با این واقعیت کنار بیایی.» آنقدر مصر بود کہ وقتی دوستانش به شهادت می‌رسیدند حتماً مرا هم با خود بہ تشییع جنازه و مراسم‌ها می‌برد تا نوع مراسم و برخورد خانواده‌هایشان را ببینم. با خودم می‌گفتم «یعنی ممکن است روزی برای محمد هم این اتفاق بیفتد؟ واقعاً من باید چطور تحمل کنم؟» تا بہ خانه می‌رسیدیم، بنا می‌کردم به گریه. اما محمد می‌‌گفت «خودت رو جاے اینها بگذار. اگر این اتفاق برای من افتاد، دوست ندارم گریہ کنی! ✍دلم می‌خواهد محکم باشی.» می‌گفتم «مگہ میشه گریه نکرد؟» گفت «دلم می‌خواهد محکم باشی. دوست دارم وقتی خبر شهادتم را بہ تو می‌دهند، با افتخار سرت را بالا بگیری و بگویی خدایا شکر.» با حرف هایش آرام می‌شدم اما بیشتر خودم را بہ بی‌خیالی می‌زدم. من محمد را می‌خواستم و هنوز زود بود برود. پس می‌توانستم تصور کنم حتی اگر بہ حرف‌های محمد نیازی داشته‌ باشم، بہ این زودی‌ها کارآیی ندارد. ✍و در حالی کہ 27 ماه از ازدواجش می‌گذشت در دفاع از حریم اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) مقابل تروریست‌های تکفیری در سوریه بہ شهادت رسید. #شهید_محمد_کامران 🌷 راوے : #همسر_شهید ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

#آقاۍ_من ســرباز، دل‌خوش است بہ چشمان بصیر فرمانده کہ اگر روزے، فضا غبارآلود باشد؛ فرمانده مےبیند فتنہ را.... پاینده باشے بصیرترین فرمانده!😍 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

اے ڪاش از ما نپرسنــد بعد از شہـــیدان چہ #ڪردیـــد آخر چہ داریـــم بگوئیـــم جز انبوهے از نقطہ چین ها.... #شہدا_شرمنده_ایم ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

#ڪلام‌_امیرالمومنین_ع: اى مالك : قلب خود را از عطوفت بہ رعيت مالامال ساز! و دوستدارشان باش ! #نهج_البلاغه_نامه_۵۳_ص_۹۹۳📗 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

🔻پوشیدن پیراهن منقش بہ تصویر شهدا "نذر همسرم"است 🔹حسینی: بحث شهدا با همہ مسائل دیگر فرق می کند. احترام آنها بہ همه مردم ایران واجب است و من هم تلاش کردم خاطره شهدا را زنده نگہ دارم. @sangarshohada

❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :7⃣9⃣1⃣ ✍ به روایت سید نورالدین عافی 📖 شماره صفحه: 198 وقتی بیرون آمدم ترکش گرم و بزرگی را دیدیم که از سمت صافش به پشتم خورده و مرا محکم توی آب پرت کرده بود. ترکش در دستم بود و صدای بچه ها توی گوشم: «ببین برای خدا چی کار کردی که اینطور دفع بلا شده!» واقعاً اگر ترکش به آن بزرگی میچرخید همه پشتم را میدرید و خدا میداند بعدش چه میشد!؟ عادت جیم شدن از منطقه هنوز در سرمان بود. از آنجا تا اهواز پنج تا شش نگهبانی بود که رد شدن از آنها به سادگی ممکن نبود و باید با برگ مرخصی رد میشدیم ولی ما از هر یک با عناوینی می گذشتیم. مثلاً سوار ماشینهای لشکرهای دیگر میشدیم و آنها فکر میکردند ما از نیروهای خودشان هستیم. معمولاً به اهواز میرفتیم، دو سه روز می ماندیم و برمی گشتیم. یک روز دیدم بابا نیست. خیلی سراغش گشتم اما خبری از او نبود. فهمیدم تنهایی به اهواز رفته است. یکی دو روز بعد در حالی که چهار پنج کیلو انار برایمان آورده بود، آمد. به هم که رسیدیم خندید و گفت: «بیا انار بخور که این انارها ماجرا دارن» وقتی جریان را پرسیدم، گفت: «کنار کارون، از میوه فروشی که بساطش رو روی طبق پهن کرده بود، خواستم انار بخرم به قرار کیلویی بیست و پنج تومن. طرف زرنگی کرد و هر چی میوۀ خراب داشت توی کیسه ریخت. دیدم یه دونه انار خوب بینشان نیس. اعتراض کردم و دعوامون بالا گرفت که اصلاً نمیخوام، طرف گفت که آگه نخوای همینجا میگیرم توی آب خفه ات میکنم! هوا پس بود. تنها هم بودم و جداً دیدم طرف خیالاتی دارد. میوه را روی طبق ریختم. آمد دنبالم. ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :8⃣9⃣1⃣ ✍ به روایت سید نورالدین عافی 📖 شماره صفحه: 199 من دور طبق می دویدم و او دنبالم میکرد. دیدم دست بردار نیست. طبق را رویش بلند کردم و همه میوه ها زمین ریخت. حالا دیگر طبقچی های دیگه هم دنبالم میدویدن. ترسیده بودم. از اون طرف چند نفر ارتشی رو دیدم که اونها هم به نفع من وارد میدان شدن. حالا هر چی میوه بود میوه فروشها به ما میزدند و ما به سروکله اونها! غوغایی شده بود! آگه دستشون به ما میرسید یه کتک مفصل میخوردیم! بالاخره بچه های کمیته سر رسیدن و ما رو از دست اونا گرفتند. این انارها رو هم از جای دیگه گرفتم. حالا بخور از این انارها....» نیروهای ارتشی نزدیکی ما سنگر داشتند، یک کاتیوشا هم داشتند که آن را در ابتدای پد کنار چاه نفت قرار داده بودند که با سنگر خودشان فاصله زیادی داشت. می دانستند بعد از شلیک کاتیوشا وقتی عراقیها آن منطقه را با توپ گلوله باران کردند آسیبی به خود و سنگرشان نخواهد رسید، معمولاً بعد از هر شلیک کاتیوشا وقتی آتش توپخانه عراق به آن ناحیه شروع میشد، بچه های ما تلفات میدادند و همین باعث دلخوری ما از دست بچه های کاتیوشا میشد. یک روز که از اهواز برگشته بودم، در بدو ورود عبدالحسین اسدی را دیدم. از اردوگاه شهدای خیبر و قضیه لورل هاردی با هم صمیمی شده بودیم و اغلب سربه سر هم می گذاشتیم. وقتی به پد رسیدم، او داشت از کنار سنگر فرماندهی گروهان در وسط پد رد میشد که مرا دید. با خنده صدا زد: «سلام سید! از کجا داری میآیی؟!» گفتم: «از اهواز برمیگردم.» با هم خوش و بش کردیم و بعد به سنگرمان رفتم. دقایقی بعد صدای شلیک کاتیوشا بلند شد. ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

✧✦•﷽‌ ✧✦• #دستهای_خـــــدا_روی #زمیـــــن_باشید ✍سلام همسنگری های عزیز ما قصد داریم #مبلغی را برای یک خانواده #جانباز ۳۵درصد و نیازمند جمع اوری کنیم مشکلات مالی زیادی دارن ۴تافرزند هم دارند امرار معاش براشون خیلی سخت شده مهم نیست چه مقدار میتونیم کمک کنیم مهم اینه که بی تفاوت نباشیم چنانچه کسی قصد داره در این امر خیر شریک بشه با ای دی زیر هماهنگ کنه @FF8141 باتشکر🌹🌹

تلــاوٺ قرآטּ صبحگاهے 28 🍃🌸ڪلام حق امروز هدیہ به روح: #شهید_جاوید_یوسفی🌸🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

همہ شب در این امیدم کہ نسیم صبحگاهے بہ پیـام #آشنــــایان بــــنوازد آشنـا را... #شهید_محمدحسین_عطری #سالروز_ولادت🌷 #صبحتون_شهدایی ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

#جام_شهادت گاهے، آرزوے شهادت کردن ِمن عرشیان را به خنده وا مےدارد ... ! من...آرے منِ غرق دنیا شده را... #مرا_جام_شهادت_بدهید ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

سیــــر الے الله را چگونہ مےتوان آغاز ڪرد جز... #اسْتَعِينُواْ_بِالصَّبْرِ_وَالصَّلاَةِ حال بال پروازت کہ خونین باشد دیگــر نورٌعلی نور .. #التزام_به_نماز_اول_وقت #شهید_محمد_کامران @sangarshohada🕊🕊

❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن»🌷↬❃ #گذرے_بر_سیره_شهید یادم می آید که به دلیل کم صحبت بودن او ، مدیر مدرسه اش مرا خواست فکر می کرد بچه ام افسرده است اما او از همان موقع اهل تفکر بود…وقتی از محمدحسین سوال می کردی چرا کم صحبت می کنی!؟ می گفت : #مفاسد_زبان زیاده (غیبت ، تهمت ،و….) و کم صحبت کردن باعث #کمتر_گناه_کردن می شود از #غیبت فراری بود .اگر شخصی که قصد غیبت داشت از او کوچکتر بود او را از این کار منع می کردو اگر بزرگتر بود بدلیل محترم بودن او جمع را ترک می کرد… شهادت۹۲/۳/۱۴ با زبان روزه به دیدار ارباب رفتند... #شهید_محمد_حسین_عطری 🌷 راوے: #مادر_شهید ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

اگر عاشــــق شدے.. دوان دوان بسوے فدا شدن در راه معشـوقت خواهی دوید .. و این #خاصیت کسانے ست ڪہ در فکر جـــــاودانہ شدن اند.. #ﺷﻬﻴﺪ_ﺑﻬﺮﻭﺯ_ﺭﺣﻤﺘﻲ🌷 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

مدافعان حرم! بہ جان ما #امنیت دادند؛ ولے با هوایے ڪردن ما براے "شهادت" #آرامش دلمان را گرفتند.. خداوند اجرشان دهد! چہ بیقرارے خوبے.. #شهید_محمد_حسین_عطری #بمناسبت_ولادت🌷 ว໐iภ↬ @sangarshohada🕊🕊

💢استوری همسر شهید محمد بلباسی جـــــان داشتن چہ بهایے دارد.... مهم جگر بود کہ #شهدا داشتند #شهید_محمد_بلباسی🌷 iD➠ @sangarshohada🕊

💢استوری همسر شهید محمد بلباسی جـــــان داشتن چہ بهایے دارد.... مهم جگر بود کہ #شهدا داشتند #شهید_محمد_بلباسی🌷 iD➠ @sangarshohada🕊

❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :9⃣9⃣1⃣ ✍ به روایت سید نورالدین عافی 📖 شماره صفحه: 200 صدای اذان ظهر هم به گوش میرسید. در سنگر بودم که احساس کردم یک توپ در نزدیکی کاتیوشا منفجر شد. اعتنایی نکردم اما لحظاتی که گذشت تلفن «کن» به صدا درآمد: «زود امدادگر بفرستید یکی از بچه ها زخمی شده» نگران شدم: «کی؟» ـ اسدی! به سرعت از سنگر بیرون زدم و دویدم سمت ابتدای پد. وقتی رسیدم دیدم اسدی بدجوری زخمی شده. در حال وضو گرفتن ترکش خورده بود. امدادگرها او را پانسمان کردند و در آمبولانس گذاشتند. فقط نگاهش میکردم و دلم شور میزد. زیاد طول نکشید که خبر رسید در بیمارستان به شهادت رسیده است. به یاد صفا و صمیمیتش و لحظه های شادی که با خلاقیت برای بچه ها درست میکرد افتادم. دلم عجیب گرفته بود. سعی میکردم ناراحتیام را از بچه ها پنهان کنم تا روحیه شان خراب نشود. همیشه با شهادت بچه ها دلم خون میشد اما تلاش میکردم به روی خودم نیاورم و بگویم که جنگ همین است و شهدا به آرزویشان رسیده اند. بچه های ارتش در منطقه نگهبانی نمیدادند. عادت ناجوری هم داشتند که به نظر ما بد بود، اوایل که میدیدیم با شورت و زیرپیراهن میخوابند، خنده مان میگرفت اما رفته رفته دیدیم عادت کرده اند و برایشان اهمیت ندارد، درحالی که به نظر ما در خط مقدم با آن وضع خوابیدن صورت خوشی نداشت. به خاطر همین قضیه هم اذیتشان میکردیم. گاهی کنار سنگرشان تیراندازی میکردیم تا آرامش شبانگاهی شان به هم بخورد و تا آن حد احساس راحتی نکنند! مدتی بعد آنها هم تصمیم دیگری گرفتند. ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :0⃣0⃣2⃣ ✍ به روایت سید نورالدین عافی 📖 شماره صفحه: 201 روز جمعه بود که دیدم دارند سنگر را با بار و بندیل شان ترک میکنند. از فرمانده شان پرسیدم: «انشاءالله کجا میخواید برید؟!» ـ چطور مگه؟! میخوای دنبال ما بیای؟! ـ نه بابا... ـ خب میخوایم بریم لب جاده! باورم نمیشد کنار جاده را برای استقرار انتخاب کنند. می دانستیم جاده به علت تردد ماشینها دائماً در معرض آتش توپخانه عراقی هاست، اما تعیین موقعیت آنها با خودشان بود و بدترین جا را به نظر ما انتخاب کرده بودند. اما به نظر خودشان جای خوبی بود، چون هم نزدیک کانکس حمام بود و هم آنجا غذا خوب میرسید، در حالی که جایی که ما بودیم غذا کم میرسید. ما هر چه می توانستیم توصیه کردیم که سنگر گرفتن آنجا اشتباه است اما آنها رفتند و لب جاده سنگر گرفتند. دو سه روز بعد من و بابا میخواستیم به حمام برویم. از پد خارج شده و به جاده رسیدیم. عراقیها جاده را زیر آتش گرفته بودند، اتفاقاً آن روز آتششان خیلی شدید بود. من و بابا هی خیز میزدیم و بعد بلند میشدیم. از ناچاری به بابا گفتم: «بیا برگردیم! با این ترق ترق نه میشه به حمام رسید نه میشه با آسودگی حمام کرد!» اما بابا میگفت: «تا اینجا که اومدیم بیا بریم الآن تموم میشه!» به راهمان ادامه دادیم ولی هر چه پیشتر میرفتیم آتش هم بیشتر میشد! ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊