eitaa logo
انتی صهیونیست
85 دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
203 ویدیو
98 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
رائیل را ترغیب و تهدید نمود و پس از آن با کمک حضرت زکریا و اهالی «بیت المقدس» را که از آن به 🔼هیکل تعبیر شده مجددا بازسازی و عمران نمودند. بخش هایی از تورات را که ذیلا می آوریم مربوط به این موضوع است. خدا می فرماید: به کوه برآمده چوب ها را بیاورید و خانه را بنا نمایید. و در آخر فصل دوم تورات خطاب به حجی آمده: بگو که من آسمان ها و زمین را به هیجان خواهم آورد و کرسی ممالک را منهدم خواهم کرد و قوت ممالک و طوائف را نابود خواهم ساخت. ⏪در این باره در لغت نامه دهخدا آمده است حجی ابنای وطن خود را به تعمیر هیکل ترغیب نمود. اما یهودان در بنای هیکل بی میل شده بودند، هفتاد سال عذر خواهی و تعلل می کردند، اما ملامت حجی آنها را متنبه کرد ولی به زودی دوباره خسته خاطر و مایوس شدند و باز حضرت حجی🔄 ایشان را تقویت فرمود و گفت: حال که به بنا کردن شروع نموده اند برکات خدا شامل حالشان خواهد شد. بازسازی بنا 22 سال به طول انجامید 🔰حضرت حجی در همدان مدفون است. وی در سال 520 قبل از میلاد مسیح برابر با سال دوم سلطنت داریوش نبوت می کرد. بر لوح یادبودی که بر سر در آرامگاه آن حضرت در همدان قرار دارد روایتی دیگر از زمان و زندگی وی ذکر شده است. 👈بنابراین لوحه حضرت حجی 657 سال قبل از میلاد مسیح به پیامبری مبعوث شده است. [ ] در کتاب حجی نبی بشارت ظهور منجی موعود بدین گونه آمده است👇 👈یَهْوَه چنین می گوید: یک دفعه دیگر ـ و آن نیز بعد از اندک زمانی ـ آسمانها و زمین و دریا و خشکی را متزلزل خواهم ساخت، و تمامی اُمّتها را متزلزل خواهم ساخت، و فضیلت جمیع اُمّتها خواهد آمد... این خانه را از جلال خود پر خواهم ساخت... جلال آخر این خانه از جلال نخستینش عظیمتر خواهد بود، و در این مکان سلامتی را خواهم بخشید 📂 پی نوشت ها: برای مطالعه بیشتر رجوع شود به تفسیر سوره مریم 2- کتاب زکریای نبی ،ص1382،باب 14 بندهای 1-10 3- کتاب مقدّس، کتاب حجّی نبی، ص 1367، باب 2، بندهای 6 ـ 9 💯@sarbaze110💯 بشارت ظهور منجی آخرالزمان در کتاب حزقیال نبی(علیه السلام) یهود ✴از جمله بشارتهایی که راجع به در آثار دینی به چشم می خورد، ، می باشد. کتاب حزقیال در ردیف بیست و ششم از سری كتب عهد قدیم كتاب مقدس به شمار می‌رود و مطابق تقسیم‌ بندی یهودی، از بخش كتاب‌های انبیاء محسوب می‌شود. حزقیال به معنی @خداوند قوت می‌دهد@می‌باشد. او یكی از سه نبی(پیشگو) است؛ كه در زمان حمله بابلی‌ها نبوت می‌كردند، وی در یهودیه متولد گردید و نیز ایام طفولیت خود را در همانجا سپری کرد # در سال 598 قبل از میلاد در حمله بخت‌النصر به بابل، آن پیامبر الهی اسیر گشته و در اراضی كلدانیان در كنار نهر خابور، مسكن گزید.حزقیال چون از خاندان كاهنین بود،و می‌توانست به عنوان كاهن خدمت كند؛ او به عنوان كاهنی برگزیدند تا به اسرای یهودی خدمت كند. وی ماموریت رسالت خویش را در سال 592 ق.م خدمت خود را آغاز نموده و به مدت بیست و دو سال ماموریت الهی خویش را به انجام رسانید ❇یهودیان معتقدند که بیشتر مباحث این کتاب و نگارش آن، مربوط به نیمه اول قرن ششم قبل از میلاد است.مسیحیان و یهودیان حزقیال نبی را پیامبر الهی، و نگارنده این کتاب می دانند. اما برخی ، که هرچند قسمت عمده این كتاب را گفتارهای حزقیال نبی تشکیل داده، اما دیگران بعداً مطالبی بر آن افزوده‌اند 👈با این حال برخی از نقادان جدید، نگارش این كتاب را مدت‌ها پس از حزقیال و در قرن سوم قبل از میلاد می‌دانند. در ترجمه تفسیری كتاب مقدس آمده است: 🚩این كتاب به 🔰حزقیال🔰 منسوب است؛ كه همراه قوم اسرائیل به اسارت بابل برده شده است. وی در این كتاب می‌كند، كه به زودی به وطن خود خواهند برگشت و اورشلیم را دوباره بنا خواهند كرد♨♨♨ 🔰به طور كلی می‌توان گفت كه كتاب حزقیال به لحاظ محتوا به سه بخش اصلی تقسیم می شود👇 👈بخش اول: کتاب مذکور در بخشهایی خطاهای قومبنی اسرائیل را گوشزد كرده، آنان را از عواقب كارهایشان بر حذر می‌دارد؛ 👈بخش دوم: در باب بیست و پنجم به اموری درباره اقوام دیگراز جمله آمون، موآب، اروم، فلسطین و صور،سخن می گوید که در آن به احوال عمومی این امت و اتفاقاتی که آنها پرداخته شده است؛ 👈بخش سوم: از وعده ظهور منجی، پایان اسارت، و بازگشت به اورشلیم حکایت دارد. ⏪باب‌های اولیه این كتاب، گویای ماموریت حزقیال نبی در میان بنی اسرائیل است در این کتاب حزقیال به نشانه‌هایی از محاصره بنی اسرائیل اشاره نموده و از از ویرانی ها و از هم پاشیدن کوهها و خانه های این قوم روایت می کند. ⏪باب هشتم تا بیستم این کتاب به جریان بت‌پرستی قوم یهود در هیكل مقدس اشاره داشته و در باب محكومیت انبیای و مطالبی را بیان می دارد. در باب هجدهم درباره و مجازات گناه، سخن به میان آمده است كه هر كس
[9] حرص پاداش یأس 1⃣ اکنون یک مرتبه‌ی دیگر با توجه به این حقیقت که خشکیدگی ذهنی، معلولیتی جانکاه است «قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ» را بخوانید. 2⃣ نقطه‌ی مقابل آخرت، دنیاست و پیآمد یأس از آخرت، حرص به دنیاست. و هر اندازه که از اصل آخرت و از نگاه آخرتی و از طمع به رحمت و مغفرت الهی منقطع گردید به همین اندازه غرق در دنیای فانی شد تا جایی که قرآن مجید آنها را حریص‌ترین مردم نسبت به حیات می‌خواند: «وَ لَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلى حَياة [96 بقره] و آنان را از مردم دیگر به زندگی این جهانی حریص‌تر خواهی یافت». 3⃣ و امام علیه‌السلام در تفسیر این حرص و بی‌تابی شدید بر حیات می‌فرماید: «وَ ذَلِكَ لإيَاسِهِمْ مِنْ نَعِيمِ الْآخِرَة»: این حرص شدید یهود بر امر دنیا به خاطر یأس و نا امیدی آنها از نعمت‌های آخرت است. 4⃣ شایسته است و همه‌ی آنهایی که مانند یهودیان می‌اندیشند، توصیه‌ی امام جعفر بن محمد علیه‌السلام را آویزه‌ی گوش قرار دهند که: «أَكْثِرُوا ذِكْرَ الْمَوْتِ». 5⃣ در مجالس و محافل از سخن بگویند، در کتاب‌هایشان، در مقالاتشان و در روزنامه و مجلاتشان هر از چندگاهی حرف و حدیثی از مردن به میان آورند. 6⃣ در فیلم‌ها، سریال‌ها و نمایش‌هایی که برای مردم به تماشا می‌گذارند، به اثرات یادآوری مرگ بپردازند، و به مهمترین آن که همانا خروج از بیماری است توجه جدی نشان دهند. 7⃣ امام علیه‌السلام بعد از این‌که از دوستانش می‌خواهد: زیاد از مرگ یاد کنند، می‌فرماید: «فَإِنَّهُ مَا أَكْثَرَ ذِكْرَ الْمَوْتِ إِنْسَانٌ إِلَّا زَهِدَ فِي الدُّنْيَا»: نتیجه‌ی مهمی که بنی‌آدم از کثرت یادآوری مرگ بدست می‌آورد، همانا زهد در دنیاست. 8⃣ و زهد همان‌گونه که لغویین در کتاب‌هایشان آورده‌اند، «ضد الرغبة» است. عدم تمایل به دنیا را با خود دارد. و نیز، «ضد الحرص علی الدنیا» است. با آزمندی در ستیز است و از فرو رفتن در حقارت‌های دنیوی جلوگیری می‌کند. 🔹 ادامه دارد... ✍ علی خلیل اسماعیل @sarbaze110
[ 12 ] یهودیان و چالش مرگ 1⃣ خداوند حکیم در آیه 6 سوره‌ی جمعه با پیش کشیدن تمنای مرگ، یهودیان را به چالش می‌کشد. می‌فرماید: «قُلْ يا أَيُّهَا الَّذِينَ هادُوا»: ای یهودی‌ها، «إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِياءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ»: اگر گمان می‌کنید که تنها شما اولیای خدایید و دیگران هیچ سهمی در این محبت ندارند، «فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِين»: و اگر در ادعا و در پندارتان راستگو هستید، آرزو و تمنای مرگ کنید. 2⃣ و البته دوستان جوان ما بخوبی می‌دانند که هیچ لذتی برای عاشق محبوب‌تر از رسیدن به معشوق نیست و اگر می‌خواهد به محبوب انحصاری‌اش برسد، چاره‌ای جز از میان برداشتن دیوار حائل! که است، ندارد. او با مرگ، خود را به خدایش می‌رساند. اما چرا چنین آرزویی ندارد؟!! 3⃣ قرآن کتابی است مملو از شگفتی‌ها و پر است از رمز و رازها. نمی‌گوید: ای یهودی‌ها اگر در ادعای‌تان راست‌گو هستید، ماتوا: بمیرید و یا، اقتلوا انفسکم: خودتان را بکشید. 4⃣ قرآن تنها می‌گوید: آرزو و تمنای مرگ کنید. از مردن نهراسید. این همه به دنیای فانی دل نبندید. برای چند روز زندگی‌ای که انتهایش مرگ است این همه دست به قتل و غارت نزنید. به نوامیس مردم تجاوز نکنید. مال حرام نخورید. برتری‌جویی و تکبر نداشته باشید. مؤمنان واقعی را به استهزاء نگیرید. 5⃣ و نیز در پی رشوه و اخذ ربا نباشید. عربده‌جویی و شراب‌خواری نکنید. به هرزگی و شهوت جنسی نپردازید و به آن دامن نزنید. به آبروی دیگران تعرض نکنید. محرومان و مستضعفان را به بیگاری نگیرید. با دست‌گذاری بر عصب حساس آدمیان، آنان را نسبت به یکدیگر دشمن قرار ندهید. تخم نفاق و حسد را در میانشان نپراکنید. آرامش را از آنان سلب نکنید. قبح طلاق را از بین نبرید. فردگرایی را عزیز نشمارید و ... 6⃣ و اما چرا و دلبستگان به آنان به فرمایش قرآن چنین تمنایی را ندارند؟ «وَ لا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً»: و آنان هیچ‌گاه آرزوی مرگ نخواهند داشت. 7⃣ خداوند در انتهای آیه‌ی 94 سوره‌ی بقره و در انتهای آیه‌ی 7 سوره‌ی جمعه علت عدم چنین تمنایی را بیان می‌کند. «وَ لا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيهِم وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِين». [7 جمعه] یهودیان و آنانی که خصلت های یهودیان را در خود نهادینه ساخته‌اند، خود می‌دانند که چه کرده‌اند و چه خواهند کرد. 8⃣ در پشت پرده‌ی همه‌ی مفاسد و مصائب ریز و درشتی که در عالم وجود داشته و دارد بدون هیچ تردیدی، فکری وجود داشته و دارد. چرا چنین موجودی در مرگ راحتی ببیند؟!! و چرا چنین موجودی قیامت را دوری از مکروه بپندارد؟!! 9⃣ و چگونه می‌تواند به دروغی که بر خود بسته و خود را دوست خدا معرفی کرده و خداوند با آوردن «أَوْلِياءُ لِلَّهِ» و نه «أَوْلِياءُ اللَّهِ» فساد آن را آشکار ساخته است و بر آن مهر باطل زده است، دل ببندد و گمان کند در بهشت آرام و قرار می‌گیرد؟!! 🔹 ادامه دارد... @sarbaz110
🌇 در نهج البلاغه 5⃣ بخش پنجم : ✈ ، سرای 🔰 خوشا به حال بندگانی که هرگز دنیا نشدند و با اعمال نیک خویش به استقبال مرگ و آخرت رفتند. آری، آنان فریاد کوچ ها را در این سرای دنیا به گوش جان شنیدند و هرگز غفلت چشمانشان را فرا نگرفت. 🌺 علی علیه السلام در این باره می فرماید: 💯 «ای خدا! از پروا داشته باشید و با اعمال نیکو به استقبال اجل بروید. با چیزهای شدنی دنیا، آنچه را می ماند خریداری کنید. از دنیا کوچ کنید که برای کوچ دادنتان تلاش می کنند. آماده باشید که بر شما سایه افکنده است. چون مردمی باشید که بر آنها بانگ زدند و بیدار شدند و دانستند دنیا، نیست و آن را با مبادله کردند. 💯 خدای سبحان شما را بیهوده نیافرید و به حال خود وانگذاشت. میان شما تا یا ، فاصله اندکی جز رسیدن مرگ نیست. زندگی کوتاهی که گذشتن لحظه ها از آن می کاهد و مرگ آن را نابود می کند، سزاوار است که کوتاه مدت باشد؛ زندگی ای که و آن را به پیش می راند و به زودی پایان خواهد گرفت». 🔰 ، ۶۴ @sarbaze110 👈 ادامه دارد...
🌆 در نهج البلاغه 7⃣ بخش هفتم 𦽱 🌄 ، سرای آمال و آرزوهاست؛ آگاه و خردمند هیچ گاه عمر خویش را در پی و نادرست صرف نمی کند؛ چرا که این آرزوها اگر تحقق هم یابد، بسیار محدود و زودگذر است و با فرا رسیدن ، بساط همه آنها برچیده خواهد شد. از این رو، انسان از مدت عمر کوتاه خویش در فراهم آوردن زاد و توشه ، نهایت سعی و تلاش را می نماید تا در سرای آخرت، به و حقیقی برسد. 🌺 علی علیه السلام در این مورد می فرماید : 💯 «آگاه باشید! هم اکنون در روزگار آرزوهایید که مرگ را در پی دارد. پس هر کس در ، پیش از فرا رسیدن مرگ، انجام دهد، بهره مند خواهد شد و مرگ به او زیانی نمی رساند، و آن کس که در روزهای آرزوها، پیش از فرا رسیدن مرگ کوتاهی کند، مرگ او زیان بار است. همان گونه که به هنگام و برای خدا عمل می کنید، در روزگار خوشی کامیابی نیز عمل کنید. 👇 👈 آگاه باشید! به کردن فرمان داده شدید و برای جمع آوری توشه آخرت راهنمایی گشتید. همانا ترین چیزی که بر شما می ترسم، و آرزوهای دراز است. پس از این دنیا توشه بگیرید تا فردا، خود را با آن حفظ کنید». ♨ ، ۲۸ @sarbaze110