#من_زنده_ام #قسمت_پنجاه_و_چهارم عصر یکی از روزهای دی ماه بود. سلمان و محمد شتاب زده به خانه آمدند و به سرعت با ماشین رحیم به میدان مجسمه رفتیم. لحظه به لحظه به جمعیت تظاهر کنندگان اضافه می‌شد و سرانجام هجوم و فریادهای مردم مجسمه ی سنگی شاه را در هم شکست و فروریخت. یک شب که قرص ماه کامل و سرها همه به سوی آسمان بود این حرف که عکس امام توی ماه پیدا شده زبان به زبان می گشت. به سرعت به کریم که دانشجوی مهندسی عمران دانشگاه پلی تکنیک تهران بود و همیشه خبرهای دست اول را با نامه یا به واسطه رحیم به ما می رساند زنگ زدیم، او هم گفت: قرص ماه که تهران و آبادان نداره آره اینجا هم ما داریم عکس امام رو توی ماه می بینیم. حتی آنهایی که در آمریکا هستند هم عکس امام را در ماه می بینند. هیچ کس در خانه نمانده بود ساعت ها به ماه خیره بودیم. آنچه می دیدیم درست بود تصویر امام که در دلهایمان جا داشت اکنون در قرص ماه قاب شده بود. از هر کوچه یا زاویه ای که به ماه می نگریستم عکس امام در ماه دیده می شد. هر کس آشنا یا فامیلی در شهر یا کشور دیگری داشت به مخابرات می رفت و تأیید می گرفت. هر چه بیشتر به قرص ماه نگاه می کردیم بیشتر به یقین می رسیدیم. آن شب برای اینکه حتی یک لحظه تصویر امام را از دست ندهیم چشم بر هم نگذاشتیم. با آنکه تعداد خانه های دو طبقه یا چند طبقه در آبادان کم بود برای اینکه اندکی به قرص ماه نزدیک تر شویم همه به پشت بام ها رفته بودیم و با حیرت از انقلاب و ماه و امام می گفتیم و حظ می کردیم. بسیاری از کسانی که در حاشیه ی شهر آبادان و خرمشهر بودند گوسفند قربانی کردند عده ای مرتب اذان می گفتند و راهپیمایی می کردند. هیجان مردم غیر قابل وصف و کنترل بود. طلبه های مسجد نه رد و نه تأیید می کردند مرتب با قم و دانشگاه ها در تماس بودند. اما صبح روز بعد آیت الله جمی (۱) که عالمانه و با درایت، حرکت انقلابی و اسلامی مردم شهر را مدیریت می کرد اعلام کرد این شایعه از موهومات است باور نکنید. دشمن به اعتقادات شما حمله کرده است و شایعه پراکنی می کند. دانشگاه های فیزیک اعلام کردند که این تصویر سایه روشن پستی بلندی های کره ماه است و هر کس می تواند بر این اساس تصویری را که دوست دارد در ذهن خود تجسم کند. اگرچه علمای قم و مشهد گفتند این تصویر ساخته ی ذهن است اما حکایت آن عشق عمیق قلبی ما به امام بود که همه یک تصویر می دیدیم و برایمان قابل انکار نبود. حقیقتاً عکس امام در ماه نبود اما در چشم خانه ی ما بود. مگر نه اینکه مجنون به هر جا می رسید لیلی را می دید به کوه می رسید به دریا می رسید جز لیلی کسی را نمی دید. ما می توانستیم عکس امام را در رود در دیوار خانه، روی برگ درخت و در همه جا ببینیم. _________________ (۱) آیت الله حاج شیخ غلامحسین جمی؛ عالم ابوذرمنش و مردم دوستی که نقش عمده ای در تبیین و تبلیغ اندیشه ی امام خمینی در سال های دهه چهل و پنجاه در آبادان و خوزستان داشت. او به ویژه در یکی دو سال پایانی رژیم پهلوی محور هماهنگی نیروهای انقلابی بود و در این راه رنج ها و دردهای زیادی را به جان خرید و پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی امام امت به سمت امام جمعه ی آبادان منصوب شد. آیت الله جمی در سال های دفاع مقدس به ویژه در طول محاصره ی شهر آبادان با حضور در میان رزمندگان و مردم و برپایی نماز جمعه نقش تعیین کننده ای در مقاومت این شهر در برابر تهاجم نیروهای بعثی و شکست محاصره ی آن ایفا کرد. آن فقید سعید در سال های پس از جنگ نیز در کنار مردم ماند تا هم مرهمی بر دردها و رنج های آنان باشد و هم یاور آنان در بازسازی ویرانه های شهر. آیت الله جمی که نماد دینداری، اخلاق و مسئولیت شناسی بود و در تمام طول زندگی ساده زیست و مردمی ماند و دل در گرو دنیا ننهاد؛ سرانجام در شامگاه هفتم دی ماه سال ۱۳۸۷ از دنیای فانی پرکشید تا در ملکوت اعلی همنشین شهیدان و صالحان باشد. یادش جاودانه باد. #شبکه_مردمی_کتاب_گرمسار @sardarr1401