#صوت ششمین جلسه کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری (از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم) 🎤ارائه‌دهنده: دکتر محمد زرقانی 🔍 ناقد: دکتر امداد توران ⏳ دبیر جلسه: دکتر سید محمد حسینی #صوت #کرسی_ترویجی #بررسی تاریخی #مناسبات #امامیه #غیرامامیه #ری 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc

✅گزارش جلسه عنوان: «بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری (از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم)» 👤آقای دکتر محمد زرقانی (عضو هیئت علمی دانشکده تاریخ) در ابتدای جلسه اشاره کردند که در این جلسه به دنبال بیان مباحث کلی درباره مناسبات عام و ترسیم الگوی مناسبات خواهند بود. امامیه همواره یک ارتباط سازنده با دیگران و به نوعی رفتار همگرایانه داشتند البته این نوع رفتار در اکثر روابط وجود داشته و در مواردی در مواقع اضطرار رفتار واگریانه در مناسبات خود به کار می گرفتند. هر نوع رفتاری را نمی توان سلیقه‌ای در نظر گرفت و در دسته بطور مشخص قرار داد. مناسبات همگرایانه و واگرایانه را در سه نوع رفتار می‌توان دید. تعبیری که بنده برای رفتارهای واگرایانه و همگرایانه دارم سیاست‌های راهبردی است. در رفتارهای روادارانه باید ازموقعیت و جایگاه اجتماعی بالاتری برخوردار باشد تا بتواند رفتار روا دارانه آن را تعریف کرد. بطور کلی رفتارهای واگرایانه و همگرایانه را مناسبات سازنده می نامیم. از مصادیق مناسبات سازنده می توان به دعوت به حق با لحنی ملایم، تعادل و پرهیز از افراطی‌گری و توهین، رأفت و مدارا و نرمش با مخالفان، شدت عمل دربرابر کفار و معاندین. مناسبات سازنده که بصورت الگو قابل ارائه است بر چه اساسی است. هر نوع رفتاری (با خدا، با خود، با دیگران) به صورت کلی تابعی است از این نکات. هستی شناسی، انسان شناسی و فرجام شناسی که به آن اعتقاد داریم بر رفتار تأثیر می‌گذارد.از طرف دیگر هدف و اهدافی که در این روابط داریم دررفتار تأثیر دارد. و ضلع دیگر مثلث شرایط اجتماعی و سیاسی است که می تواند در رفتار و مناسبات تأثیر گذارد. از سوی دیگر ویژگی های شخصیتی و روانشناسی افراد است که در مناسبات و روابط تأثیر دارد. #گزارش #کرسی_ترویجی #بررسی تاریخی #مناسبات #امامیه #غیرامامیه #ری 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc

✅گزارش جلسه عنوان: «بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری (از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم)» 👥در ادامه ناقد محترم دکتر امداد توران (عضو هیئت علمی دانشکده شیعه شناسی)، بیان کردند که این کتاب مطالب ارزشمندی درباره مناسبات امامیه و غیر امامیه ارائه کرده است. اما نکاتی درباره ارتقاء کار وجود دارد. یکی اینکه چرا باید واژه مناسبات را برای روابط بکار بگیریم؟ مناسبات جمع مناسَبت از باب مفاعله است هر چند که بر زبان فارسی ثقیل است. یکی به معنای هم نسب بودن و دومی مشابهت داشتن و سومی که هم در فارسی است و هم در عربی همین مناسبات به معنای گرامیداشت در آن مناسبت و یا هدیه دادن در اعیاد را می گویند. اما اینکه روابط را با مناسبات یکی بدانیم از نظر بنده با توجه به معانی آن مورد قبول نیست. نکته دیگر زمانی است که بازده زمانی سه قرن یا چهار قرن را در نظر می گیرید لازم است سیر تاریخی تحولات آن را نیز مشخص کنید که در این اثر نیامده است. نکته دیگر عبارتست از این که سطوح یا انواع روابط از جانب امامیه تفکیک نشده است. در اینجا روابط دو طرف دارد یکی طرف امامیه و دیگری غیرامامیه. در اینجا نه طرف امامیه مشخص است نه طرف مقابل. به عنوان مثال سطح سیاسی خود یک سطح است که می توان گفت در این سطح چه روابطی وجود داشته و تصویر روشنی به ما ارائه دهد که امامیه در مقام حاکم چه رفتاری داشتند و در مقام رعیت و محکوم چه رفتاری. عرصه دوم را می توان عرصه علمی دانست و به سراغ علما باید برویم. دیگری روابط اجتماعی است. حتی عرصه اقتصادی نیز قابل توضیح است. اما در این اثر تصویر روشنی از هر حوزه ارائه نشده است. وقتی از مخالفان می‌گوییم نیز باید مشخص شود. وقتی از مخالفان که درحاکمیت بودند سخن می‌گوییم، یک بحث است و مخالفانی مثل اسماعیلیه که طایفه مطرودی از جانب اهل تسنن هم مورد سرزنش هستند داستان دیگر است. ما نمی‌تونیم در این دوره در آسیبها بگوییم برخورد تند عبدالجلیل قزوینی رازی نسبت به اسماعیلیه را توهین به مقدسات دانیم ولی وقتی مدح فلان حاکم سلجوقی را کرده رواداری داشته است. این به چه معناست چه تصویری به ما می‌دهد؟ اهل تسننی که در حاکمیت است یک محور است زیدیه که حاکمیت ندارند یک محور و اسماعیلیه و باطنیه که جایگاهی ندارند و مطرودند بحث دیگری دارند. عدم تفکیک از دو جانب یکی از جانب امامیه و دیگری از جانب مخالفان امامیه موجب می‌شود ما در فضای گنگ و ابهام آلودی قرار بگیریم. نکته دیگر اصل دسته بندی و نگرش است. در این کتاب بسیار با مباحث درس آموزی و اخلاق رو به رو هستیم. در تاریخ جای اخلاق و موعظه نیست. کار تاریخ توصیف آنچه که واقعیت داشته است، می‌باشد و نباید بین توصیف و تجویز خلط کرد. نکته آخر این قالب که گفته شده رواداری و تعامل و تقابل سخن بگوییم دو اشکال دارد یکی کلی بودن آن است که در هر بازه تاریخی این گفته شده است که این تاریخ را برای ما روشن نمی کند. نکته دیگر این است که رواداری مفهومی است که برای دوره جدید است ما باید ببینیم که در آن دوره چه مفهومی کاربرد داشته و به چه معنا می‌گرفتند. ما بر اساس تفسیر امروزی نباید به آن دوره تاریخی برویم و تفسیر کنیم. #گزارش #کرسی_ترویجی #بررسی تاریخی #مناسبات #امامیه #غیرامامیه #ری 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc

🎦 گزارش تصویری از هفتمین کرسی علمی _ ترویجی با عنوان «چرخش معرفت شناختی در عرفان پژوهی (مدلی پسینی برای مطالعه متون عرفانی)» 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهید بهشتی #کرسی_ترویجی #معرفت‌شناسی #عرفان‌پژوهی #پدیدارشناسی #مدل‎‌پسینی #متون‌عرفانی 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc

#صوت هفتمین جلسه کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: «چرخش معرفت شناختی در عرفان پژوهی» 🎤ارائه‌دهنده: دکتر خلیل قنبری 🔍 ناقد: دکتر محمد مددپور ⏳ دبیر جلسه: دکتر قادر حافظ #صوت #کرسی_ترویجی #معرفت‌شناسی #عرفان‌پژوهی #پدیدارشناسی #مدل‎‌پسینی #متون‌عرفانی 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc

✅گزارش جلسه عنوان: «چرخش معرفت شناختی در عرفان پژوهی» 👤در ابتدای جلسه آقای دکتر خلیل قنبری (عضو هیئت علمی دانشکده ادیان) بحث خود را اینگونه آغاز کردند که ادعای بنده این است که مطالعات عرفان دارای روش پسینی است و بدون توسل به پیش‌فرض‌های متافیزیکی است. به عبارت دیگر گزاره‌های عارفان یا به خودی خود معلوم‌اند یا در پرتو دسته‌ای که به خودی خود معلوم‌اند، غیر مستقیم معلوم می‌شوند. این نظر ناظر به پرسشی است که آن این است وقتی وارد تاریخ علم می شوید در جهان مدرن می توان گفت که علوم دستخوش انقلاب شده است. برای مثال می بینید که از طبیعیات به علوم طبیعی چرخشی رخ داده است. لذا نام تازه‌ای برای علوم طبیعی انتخاب شده است و آن را science نامیدید. یا در دنیای فلسفه می‌بینید که از عقل گرایی به پدیدارشناسی چرخشی رخ داده است. سومین مثال این است که در دنیای مدرن از عقل گرایی حداکثری به سمت عقل‌گرایی حداقلی رفتیم. مثال دیگر این است که از عقل‌گرایی ایجابی به عقل‌گرایی سلبی رفته شده است. یا از عقل گرایی به سمت تجربه گرایی تغییر صورت گرفته است. زمانی که این نمونه‌ها را در تاریخ علم مشاهده می‌کنیم به این فرض می‌رسیم که این انثلاب در همه علوم صورت گرفته است. لذا این سوال را به ذهن می‌رسد که آیا مطالعات عرفان نیز دستخوش چنین تحولی شده است؟ یا به تعبیر دیگر مطالعات ادیان هم دستخوش چنین تغییری می‌شود؟ پاسخ بنده این است که بله اینجا نیز چنین حادثه‌ای رخ داده و آن گذر از عقل‌گرایی به سمت تجربه‌گرایی است. به تعبیر دیگر گذر از یک مطالعات عرفانی پیشینی به یک مطالعات عرفانی پسینی. نکته دیگر این است که تعریف بنده از پسینی این است که علمی است که بر پیش‌فرض های متافیزیکی تکیه نزده است. البته بنده این را نمی‌گویم که مطلقا بر پیش‌فرض ها تکیه ندارد بلکه تأکید بر این است که بر پیش‌فرض های متافیزیکی تکیه ندارد. در ادامه به موانعی که پیش روی این مدعا هست خواهم پرداخت. به نظر من چهار ابهام در گزاره های عارفان وجود دارد که نخست ابهام در موضوع است. دوم ابهام دیگر این است چه نسبتی گزاره ها با تجربه های عرفانی دارند؟ با توجه به اینکه خود تجربه های عرفانی نیز به تجربه های آفاقی و انفسی تقسیم می‌شوند. برطرف کردن این ابهام می طلبد که به پیش فرض های متافیزیکی متوسل شویم. سومین ابهام این است که نسبت بین گزاره‌ها با ناعارف است. ابهام چهارم این است که همه گزاره‌ها در یک دسته جای نمی گیرند و نسبت بین این دسته‌ها مشخص نیست. بنابراین این چهار ابهام مانع می‌شوند تا به روش پسینی که به معنای عدم توسل به پیش‌فرض‌های متافیزیکی است، پرداخته شود. این سوال اینجا مطرح می‌شود که چگونه می‌توان این ابهامات را برطرف کرد؟ در یک مرحله برای از میان برداشتن ابهام در موضوع با تکیه بر شناخت از راه گواهی می‌توان آن را برطرف کرد. ابهام دوم را با تکیه بر شناخت از راه درون دینی می توان آن را برطرف کرد. از طریق تکیه بر شناخت از راه حافظه و یادآوری ابهام سوم را می‌توان برطرف کرد. بنابراین عرفان پژوهان نیز مانند عارفان می‌توانند تجربه های عرفانی عارفان را تحلیل کنند. ابهام چهارم را نیز از طریق شناخت استدلالی (استقرایی) را می توانیم برطرف کنیم. #گزارش #کرسی_ترویجی #معرفت‌شناسی #عرفان‌پژوهی #پدیدارشناسی 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc

🟢دبیرخانه کرسی‌های علمی - ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب برگزار می‌کند: 7⃣هشتمین کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: آوازهای مذهبی مانویان ایرانی 🎤ارائه‌دهنده: دکتر محمد شکری فومشی (عضو هیئت علمی دانشکده ادیان، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🔍 ناقد: دکتر آزاده احسانی (دکتری فرهنگ و زبانهای باستانی (ادیان و فرهنگها) از دانشگاه کنکوردیا، مونترآل) ⏳ دبیر جلسه: احمد سواری (معاون آموزشی و پژوهشی دانشکده ادیان، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🗓 زمان: چهارشنبه 30خرداد 1403 ساعت 12:30- 11:00 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهیدبهشتی 🔗 لینک ورود به نشست به صورت مجازی: yun.ir/mqvoc *️⃣ کد دسترسی؛ ۲۲ #کرسی_ترویجی #ادیان ایرانی #مانویت #مانویان ایرانی #آوازهای مذهبی 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc